چیز عجیبی نبود اونقدر هم خاص نبود که وسط داستان  ببندمش و جیغ کشان بگم که عاشقش شدم اما حالا که تموم شده و قراره برگرده توی کتابخونه ام میبینم که قلبم رو تسخیر نکرده نه!  اما در کل وجودم حل شده انگار که شده قسمتی از من و این خیلی قشنگه :) 

پ . ن : البته این رو هم بگم که زیباترین ایده رو از ایشون گرفتم  دیگه نمیگم خودتون بخونید میفهمید
        

          خب،من این کتابو چند ساعت پیش تموم کردم.
اولا باید بگم که خیلی خیلی لطیف بود و کاپل به شدت کیوتی داشت! واقعا زیاد! و تو اون دسته ای بودن که من هی میگفتم یالا ابراز علاقه کنید بدویید! و این دسته از دسته ای که برا صحنه های عاشقانه شون غش و ضعف میکنم جداس.چون دسته ی دوم دیگه به هم رسیدن ولی دسته ی اول هنوز به هم نرسیدن و من هی منتظرم عشق شون رو به هم ابراز کنن ^-^
ولی نکته اینه که غش و ضعف برا صحنه های کیوت و عاشقانه در هر دو دسته هست..خیلی پیچیده شد به نظرم :| خبببب...
جدا از اینا داستان قشنگی بود..لطیف بود و باعث شد دلم بخواد عشق زندگیم نویسنده باشهههه! خیلی کیوت بوددددددن! واقعا خیلی نکته ی مهمیه که طرف کتابخون باشه و نویسنده هم باشه چون که این جوری کلی سرگرمی باحال به وجود میاددد(اینجا محل ریویو نویسی برا کتابه یا گفتن لیست خصوصیات نیمه ی گمشده؟(خنده)) 
و من که عاشقش شدم و درسته که پر از هیجان و اینا نبود،ولی ارامش خاصی که داش عالی بود،حرفایی که میزدن هم همین قدر کیوت و عالی بود و کلا...عالی بود دیگه( متاسفانه همون موقعی که تموم شد نتونستم اینجا احساساتم رو خالی کنم و برا همین انقد ریویوم الان این جوری شده..خداروشکر اون موقع که تموم شد تو خود کتاب احساساتم رو خالی کردم(خنده))
همین دیگه...من دوسش داشتم و کاری که ازش میخواستم رو برام انجام داد(میخواستم حالم رو خوب و استرسم رو کم کنه وقتی شروعش کردم و خب درسته که به مرور زمان استرسه از بین رفت و حالم خوب شد ولی این کتاب همون موقع که شروعش کردم استارت خوب کردن حالم رو زد و من ممنونشم)
خلاصه همین دیگه...دوسش داشتممم و عاشق ژانی و گاس ام :)
رفتن تو قلبم..بوممم خوش اومدید به قلب شلوغ پلوغ من :)
        

          "کتاب ساحلی" تو ژانر خودش خیلی زیبا بود..
من خودم مدتی میشد که فقط کتابای فانتزی گونه میخوندم که پر از فراز و نشب بودن،این کتاب بعد اون کتاب ها واقعا لازم بود.
خیلی طرفدار  ژانر رئال نبودم ،ولی این..واااای،عاشقشم و تا ابد عاشق وایب و شخصیت های گوگولی مگولیش میمونم😭
یه طوری بود که واقعا از خوندنش خسته نمیشدم،همش دلم میخواست بشینم پاش تا ببینم چه اتفاقات گوگولی ای ممکنه بیوفته.
یه روند خیلی آروم و قشنگی داشت،درسته مشکلات خاصی پیش نمیومد که هیجانش ببره بالا،ولی همینطوریم قشنگ بود،
اینکه پایانشم خوش بود و دقیقا همونطوری که باید می‌بود شد،یکی از نقاط قوتش بود.
دلم میخواد دوباره بشینم تیکه های قشنگشو بخونم و ذوق کنم،به شدت ارزش خوندن داشت
        

          چرا داستان همه ی عشق ها از نفرت  آغاز میشود...
کتاب ساحلی یک کتاب عاشقانه است اما نه از عاشقانه های امروزی،جریان داستان مرا به یاد عاشقانه های کلاسیک و قدیمی  می اندازد.موفع خواندن حس کردم دارم غرور و تعصب ورژن قرن ۲۱ را میخوانم.همین قدر نزدیک...
داستان تقابل دو نویسنده است که دیگر ایده ای  برای نوشتن ندارند.این دو وارد رقابتی جذاب  میشوند در این بین راز های زندگی شان برملا میشود و اتفاقات جالبی پیش می آید.
جدا از داستان جالب، کتاب جملات بسیار زیبایی دارد که کار مترجم را برای انتقال مفاهیم و احساسات  تحسین میکنم.
کتاب ساحلی بیش از آن که کتابی عاشقانه برای گذران وقت باشد،کتابی است برای آموختن فلسفه ی زندگی برای یادآوری چگونه زیستن،درک آدم ها ،تغییر و پیشروی با جریان زندگی.کتابی برای درس گرفتن از اشتباهات و حسرت نخوردن بر گذشته...
کتاب ساحلی را شاید،باید در ساحلی آرام خواندچون کتابی است عاشقانه و آرام اما جذاب و دوست داشتنی

        

          داستان در مورد ژانویه است. دختری که نویسنده است و تازگی با غم بزرگی تو زندگیش رو به رو شده و اون هم فوت پدرشه.
من از کتاب هایی که میاد میگه طرف حالش خوب نبود یا آدم ضعیفی بود و بعد نشون میده چطور با غمش کنار میاد یا قوی میشه انقدر خوشم میاد که حاضرم یه عالمه دیگه از این کتابا بخونم.
این کتاب هم همین بود .

ارجاعات کتاب به فیلم ها و کتاب های مشهور، خیلی زیاد بود و تقریبا اکثرش رو متوجه نمیشدم :/ به نظرم جا داشت توی پانویس، مترجم لطف کنه بگه ینی چی. البته بعضی جاها این کار رو کرده بود. ولی تو همه ارجاع ها نه.

کتاب خوش خوانیه و زود هم تمومش کردم. عاشقانه است و احتمالا اونقدر ها توی ذهنم موندگار نشه که چیزی ازش نقل قول کنم. حس میکنم تاثیر چندان بلند مدتی روم نذاشت.

        

          وای وای ، کتاب ساحلی خیلی کیوت و قشنگ بود همچنین خنده دار و باعث می‌شد از ذوق اکلیلی بشم ، غیر از همه این ها مطالبی داشت که واقعا آموزنده بودن.😭😭
        

          ویلای ساحلی،همکلاسی دوران کالج،باشگاه کتابخونی،عشق،راز،نامه...

من از ژانر عاشقانه متنفرم، متنفر!
ولی واقعا این کتاب و دوست دارم:) 
احساساتی که بین تک تک صفحاتش شناور بود واقعا جذاب بود! 
شخصیت پردازیش محشر بود و ادم...ادم حس میکرد تنها نیست...یه چیز اینجوری! 

یک و نیم ستاره کمتر برای: در تمام طول رانندگی دستم را گرفته بود و میبوسید،داستانم را دوست دارم گر تو تویش باشی،عشق ابدی من،و ارشام تهرانی بازی(اشاره ای مثلا نا محسوس به رمان های افتضاح فضای مجازی)
        

          یه کتاب بامزه و دوست داشتنی بود اگر یه کتاب سنگین رو تموم کردین و به یه داستان زیبا و سبک نیاز دارین این کتاب به شدت پیشنهاد میشه 
        

          از خوندن این کتاب لذت بردم ، ایده ی قشنگی داشت و از خوندنش پشیمون نیستم ولی صادقانه بگم، خیلی یکنواخت بود. تو نیمه اول داستان تقریبا تنها اتفاقی که میوفته مرور خاطرات گذشته است و هیچ نقطه هیجان انگیزی نداره. این طوری بهتون بگم که دوستم از من پرسید کجای داستانی و من هیچ اتفاق مهمی رو پیدا نمیکردم که باهاش بگم کجای داستانم! 
ولی از نیمه دوم داستان چند بار شکتون میکنه.
و اینکه به نظر من ترجمه هم خیلی قوی نبود.
این کتاب یه عاشقانه ملایم و قشنگه( البته بخشای غمگینم داره) که اگه بین کتابای پرماجرا و پر هیجانتون به یه کتاب با روند ملایم و سافت نیاز دارین این کتاب مناسبتونه. 
در کل یک دور خوندنش پیشنهاد میشه.

        

          همیشه خوندن کتاب‌هایی که داخلش درمورد کتاب صحبت میشه رو دوست دارم.
داستان خیلی ویژه و به خصوصی نداره و صرفا گذران زندگی دو همسایه روایت میشه اما ترجمه واقعا روان و زیبایی داره و کتاب به صورت کلی جذبت می‌کنه که ادامه بدی (در واقع باید بگم به صورت نچسبی آبکی نیست).
من دوسش داشتم با اینکه می‌تونست کامل‌تر هم باشه.
        

          «وقتی حس می کردی دنیا تاریک و ترسناک است عشق میتوانست تو را به رقصیدن وادارد؛ خنده میتوانست کمی از دردت بکاهد؛ زیبایی میتوانست ترست را سوراخ سوراخ کند. »

«زندگی مجموعه‌ای از لحظات خوب و بده، تا خوده لحظه مرگت که میشه گفت یه لحظهٔ بده. عشق اینو تغییر نمیده. »

«همه تو زندگیشون مشکل دارن،  بعضی وقتا فکر کردن
درباره مشکلات بقیه تقریباً آرامش بخشه.»

«برای پدر و مادرم که گواهی بر دست قدرتمند گرچه رباتی سرنوشتند»

«دخترک ساده چشم براقی که عاشق پایان خوش بود سرانجام تکه پاره شده و عینک خوش بینی اش هم زیر پا الگدمال شده بود.»

« هر لحظه از هر روز در حالی که بقیه مردم دنیا با گامهای بلند پیش میرفتند، من سکندری میخوردم و عقب می ماندم.»

«شادی همیشه بهترین بود ولی یک شادی عاشق با هیچ چیز قابل مقایسه نبود. یک جورهایی بیشتر خودش میشد بی پرواتر بامزه تر خنگول تر باهوشتر، مهربان تر عشق بهترین دوست مرا از درون روشن میکرد و حتی اگر تک تک دلشکستگی هایش واقعاً تخریب کننده ،بودند هرگز باعث نمیشدند از دنیا کناره گیری کند. هربار دوباره عاشق میشد حس میکردی شادی اش دارد لبریز میشود»

«من زمینه را برای شکسته شدن دلم فراهم کرده بودم و اکنون حس میکردم فقط باید خود را آماده میکردم و منتظر میماندم ضربه فرود بیاید.»

«اینجوری نیست که اتفاقات بد انقدر زندگیت رو سوراخ سوراخ کنن که عمق گودالش باعث شه هیچ خوبی ای به اندازه کافی بزرگ نباشه که دوباره خوشحالت کنه هر چقدر هم اتفاقات مزخرف بیفته همیشه گلهای وحشی هم وجود دارن همیشه باد و طوفان توی جنگل و نور آفتاب روی موجها وجود داره.»

«همیشه حس میکردم پایانهای خوش کتابها مثل یک آغاز نو هستند، ولی برای من اینطور نبود پایان خوش من زنجیره ای از خوشیهای فعلی متصل به هم بود که نه فقط به یک سال گذشته بلکه به سی سال گذشته بر می گشت. مال من قبلاً آغاز شده بود و برای همین امروز نه یک پایان بود و نه یک آغاز. فقط یک روز خوب دیگر بود یک روز عالی یک «خوش و خرم فعلی»، آنقدر گسترده و عمیق که میدانستم - یا در واقع باور داشتم - نیازی نیست نگران فردا باشم»

مدت طولانی دلم میخواست این کتابو بخونم و توقع خودمو ازش خیلی بالا برده بودم و همش منتظر یه چیز خاص و خفن بودم  در صورتی که یه رمان حال خوب کن معمولی بود و اگر ازش توقع الکی نداشتم ازش بیشتر لذت میبردم
        

          تموم شد حس میکنم کتاب منو تموم کرده نه من کتاب
رو پا به پای شخصیت ها شاد بودم غمگین بودم خوشحال بودم گریه میکردم تمام حس هاشون رو درک کردم راستش نمی‌تونم توی کلمات توصیف کنم زیبای کتاب رو دلم برای گاس و ژانويه تنگ میشه و دلم برای اینکه با  ذوق هر صفحه را ميخوندم هم تنگ میشه😭🤧
        

          کیوتچه ها
برای ژانویه، تا وقتی داستانم رو در کنار تو سپری کنم، برام مهم نیست تهش چطوری تموم می‌شه:)))
ینیننبنبنبن
کیوت کیوت کیوت کیوت 
یه بخشایی یکم اضافی داشت ولی خب
دوستش داشتم
        

          میتونه از اون دسته کتاب هایی باشه که توی یکی دو روز تمومش میکنید. 
ولی باز بستگی به سلیقه داره. 
منو یاد این جمله میندازه که میگن"اگه یه نویسنده عاشقتون بشه شما هرگز نمیمیرید"
و این داستان هم دقیقا همینه، روایت عشق دو نویسنده که رقیب دوران دانشگاه همدیگن. 

        

          کتاب ساحلی..
بنظرم زیبا بود؛ فقط مشکلی که داشت بنظر من یکنواختی داستان بود؛ مدام منتظر بودم اتفاق خاصی بیفته،حقیقتی برملا شه ولی نشد:)
روند کتاب جالب بود و قلم نویسنده روون..
فقط اگه یکم فراز و نشیب بیشتری داشت قطعا لذت بخش تر بود>>
در کل از خوندنش پشیمون نیستم و خوشحالم خوندمش^^ 
        

          چیزی که ازش مطمعنم اینه که دلم برای شخصیت هاش : گاس، ژانویه، مگی و پیت و شادی و حتی کلاه جن زده و ... هم تنگ میشه 😂😂 
باهاش خندیدم و گریه کردم و خب درمورد پایان های خوش این نکته خیلی برام قشنگ بود که باید حال خوش رو حفظ کنیم به جای اینکه به فکر یه پایان خوش باشیم، اکثر پایان های خوش برای قصه های پایان اتفاق میفته و تو زندگی واقعی... ولی  مهم اینه حال لحظه هامون خوش باشه 🥹✨
این کتاب و وایب تابستونی و دوست داشتنیش برای آخر تابستون به نظرم یه خداحافظی خوب برای تابستون امسالمه  😂✨
        

          کتاب بدی نیست ولی من باهاش ارتباط برقرار نکردم
        

          ‌
اگر من از اون آدمایی بودم که جملات جالب و مهم و یا موردعلاقه‌شون رو هایلایت می‌کردند یا زیرش خط می‌کشیدن، این کتاب پر از اثر ماژیک‌های هایلایت و مداد می‌شد.
کتاب قشنگی بود. موضوعی که بهش پرداخته بود رو دوست داشتم. به نظرم لایق این همه محبوبیت هست.
        

          تموم شد...🍋
و این قصه 
قصه‌ی فرصتی دوباره به زندگی دادن و عاشق شدنه...
طعم ابمیوه تازه لیموشیرین و پرتقال میده
و من عاشق لوکیشن هایی شدم که قصه توش اتفاق میوفتاد 
زیر بارون ، لب دریاچه ، تو جنگل..🌲

یاد میگیری میشه بدترین ها رو گذروند ولی یه شانس دوباره داد...:) 🪩🌟
        

          کتاب ساحلی| Beach Read
خلاصه:
ژانویه اندروز نویسنده ایست که درباره ی زنان می نویسد همه تصور می کنند کتابهای عاشقانه با پایان خوش و خرم مینویسد در مقابل آن گاس نویسنده ی ادبی که هیچ وقت کتابهابش پایان خوشی ندارند آنها در شهر ساحلی روث بر با یکدیگر مواجه می‌شوند در واقع این اولین دیدار آنها نیست سالها پیش در کالج یکدیگر را می‌شناختند و این گذشته و حال این دو نویسنده یک کمدی رمانتیک تشکیل میدهد
نظر شخصی:
من احساس میکنم بهترین rom-com زندگیم رو خوندم امیلی هنری توی این کتاب عشق هویت عشق رو به چالش می‌کشه یه هنر ظریف به کار برده که شما رو مجذوب خودش میکنه شخصیت پردازی مخصوصاً ژانویه خیلی عمیقه کاملاً قابل درکه در واقع می تونید لمسش کنید این کتاب مخصوصاً اگه دست به قلم باشید برای اون وقت هایی که ذهنتون خالیه و خیلی وقته صفحه سفید کاغذ بهتون دهن کجی می کنه می تونه بهترین همدردی باشه . من همیشه ی خدا کتابهای rom-com رو مسخره می کردم با اینکه مطالعه می کردم ولی باز هم بنظرم اون پایان خوش و خرم حال بهم زن خسته کننده است تکراریه دنیای واقعی اینطوری نیست و انگار این کتاب خدای من دقیقا جواب این سوال که آیا پایان خوش می‌تونه وجود داشته باشه؟ اسم کتاب و پایان میتونم بگم بغل گرم و گنده به من بود و امیلی هنری سبک خودش رو توی کمدی رمانتیک داره بنظرم موفقه!