کمترین کاری که از دستم برمیاد ، اینه که راجب فلسطین 
بخونم و غمباد بگیرم ، بلکه یه روز از شرمندگی بمیرم...
      

        شاید عوارض بالا رفتن سن و در اومدن از نوجوانی 
یا روبه رو شدن با واقعیت های زندگی باشه که 
مغزم نمیتونه عاشقانه ها رو درست و قشنگ و مثل قبل درک کنه و لذت ببره 
ــــــ
یه طرف مغزم راجب این کتاب میگه که : بازم این عاشقانه های الکی و صورتی!!
یه طرف دیگه میگه نه ، انقدرم سفت و خشن رفتار نکن ، قشنگ بود دیگه ، ی جاهایی به خودت اومدی دیدی داری لبخند میزنی 🥀❤️‍🩹
-----
بد نبود ، شایدم واقعا بد بود ، نه قشنگ بود خیلی
بلاتکلیف خالص و آشوب گونه نظر میدم...
وسطاش میخندیدم و جالب بود برام با همون اوجی که شروع شد ، تموم شد ، آب وسط داستان راه نیوفتاده بود...

و البته ، میونه ی داستان هزار بار دلم پر کشید به قبل سال ۹۸ و بودن حاج قاسم ، یا برگردم لبنان وقتی سید حسن هنوز اونجا بود ، درسته نمیدونیم کجا ولی بود
انقد خالی نبود دور و برمون ، میدونی خالی نیست ولی دله دیگه ، تنگ میشه 
و شایدم بغض گلوم و میگرفت واسه سوریه ایی که بچه هامون هنوز ازش برنگشتن و نگه داشتن اونجا رو ولی الان خاکش رو هواست :))
نمیدونم...
حکمت این اتفاقا و واقعیت ها و زندگیا رو نمیدونم 
البته اگه میدونستم دیگه بنده نبودم 
به هرحال 
تشویش ناک کپشن نوشتم 🧠🩸🌧️

      

        خب لیلا و شاهینم به خیر و خوبی و خوشی رفتن سر خونه زندگیشون 
رمان های اینجوری برا گذروندن وقت خوبه 
ولی هیچی به ادم اضافه نمیکنه و برعکس 
زندگی واقعی و میکوبه تو صورتت 
انقد که زندگی هایی که توشون تعریف میشه گل و بلبل و آخر عاقبت خوشه
ولی نه دایی جان...
واقعیت ی شکلات تلخ ۹۰٪ عه 🚬
      

        این این این عااااالیه
محتوای کتاب اصلا به ظاهرش نمیخوره 
اول قصه ام به آخرش نمیخوره 
واااااقعا یه دنیای دیگست 🚬📜♥️
اصلااااا »»»»»»»»»»»»»»
خیلی خوبه خیلیییی 
درباره ی یه پسر بچست که میفروشنش به یه قالی‌خونه و سرنوشت اون و از ساوه میاره عودلاجان تهران ، اونجا کار میکنه ، با شکور وقت میگذرونه تا با میرزا حسن رشدیه آشنا میشه و...
و...
و...
عاااااااااح امان از این کتااااااب 🥲🥲🥲🥲🥲🥲🥲
این که دو جلد دیگه داره باعث خوشحالیه...
و آها ، از اونطرفم یه پسر تو زمانه الان داره میره ببینن این قصه ایی که توی دستنوشته ها بدستش رسیده واقعیه یا نه
و نشونه هایی میبینه که...🗿🗿🗿 
      

        تموم شد...🍋
و این قصه 
قصه‌ی فرصتی دوباره به زندگی دادن و عاشق شدنه...
طعم ابمیوه تازه لیموشیرین و پرتقال میده
و من عاشق لوکیشن هایی شدم که قصه توش اتفاق میوفتاد 
زیر بارون ، لب دریاچه ، تو جنگل..🌲

یاد میگیری میشه بدترین ها رو گذروند ولی یه شانس دوباره داد...:) 🪩🌟
      

        این بچه دم دمای اذان صبح دیروز تموم شد...
و سرشار شدم از حس و ذوق و اکلیل
 بعد مدت طولانی ایی کتاب نخوندن ، این کتابه ، چسبید...
و کالین هوور و دوست دارم ، 
خلق میکنه شخصیت هایی که میتونم تو زندگیهاشون غرق بشم...  🎀✨🫧🥲
      

        به نظر من از هرکسی غیر فلسطینیان و یهودیان بپرسی چرا روزگار قدس به این حال درامد میگویند : 
خود فلسطینی ها خواستند ، جا زدند ، فرار کردند ، پول گرفتن و زمین را رها کردند ، یا چمیدانم ، عرب اند دیگر...
ولی فقط خود آن مردمانِ سرزمین زیتون میپانند در تاریخشان چه گذشت
آنها میدانند و قوم یهود 
یهودی که همه چیز را عوض میکند ، حتی تاریخ را 
تا آنجایی که خودت هم باورت میشود فلسطینی ها خودشان سرزمینشان را رها کردند ، یهود ، همه چیز را عوض میکند...
ولی واقعیت این است که آنها همیشه منتظرند تا به خانه های خود برگردند 
و دور نیست بازگشتنشان...🫒🕊️
      

        تموم شد 🎆
و تونست من و بعد از چند ماه دوری ، دوباره به دنیای کتاب و خیال برگردونه 
خیلیییییی قشنگ بود 🐣💜
ی امتیاز کم دادم بابت این که شاهکار نیست ، صرفا خیلیییی قشنگه 🥹
خیلیا 
خیلی 
اصلا احساس و خیال پردازیش و... »»»»»»»»»»
میچسبه به کف دستت ورقه های کتاب و میخکوبت میکنه که بفهمی ته داستان چی میشه 
زوج رن و تور و بیشتر از شن و رز دوست دارممم 🔮🪐
اره خلاصه...
بخونید :)))))
یکم این که الان جلد سوم نیومده و باید تو خماری بمونم فقط اذیتم میکنه 🦥
      

        کلماتش نه از روحم جدا شد و نه ورق هایش از حرکت ایستاد...
زندگی را خواندم و دیدم و تصور کردم 
زندگی واقعی... 🩵
مثل چای که با قند میشود خورد و نبات و گاه عطر دارچین و گل محمدی را ازش شنید و گاه طعم گسی را حس کرد...☕
احوالات زندگی مستوره و امیریل را به دور از تصورات زرد و صورتی تعریف میکرد
و در خط به خط این کتاب ، مهر خوابیده بود ، عشق ، بندگی ، و گاه به رسم دنیا مزه ی تلخ ناامیدی و شوری اشک را هم می‌شد چشید 🦋
اما در پایان ، لبخند بود که به لب ماند...
لحظاتم حلال شدند
و برای تکرار ، به بارها خواندن می ارزد...

      

        دوست داشتم بخونمش  💜
ارائه ی دانشگاه باعث شد بالاخره صفحه هاش و ورق بزنم...
زندگی نامه و رمانیه که ثریا قراره تعریفش کنه
روونه ، قشنگه ، چون توی بطن یسری جریانات بوده جزئیاتی که نقل میکنه جالبه 
مخصوصا وقتی از کودتا میگه 🚬
و جریان عشق و عاشقی ناکامی که داره ، غصه آوره :)
و نکته ی آخر
خیلی نمیشه بهش استناد کرد ، باید خوند و رد شد ، چون یسری چیزاش اصلا سندیت نداره ، یسریش اشتباهه ، یسری...
خلاصه داستان زیاد داره 😂😂

و این که هنوز دست و دلم به کتاب نمیره 
بلاک شدم 😂🚬


      

        من ادمِ سفرنامه خونی نیستم...!!
قبل از این کتاب الی رو خوندم ، خیلی خوشم اومد ولی برای این که طعم خوبش تو رگ و خونم بمونه ، طرف سفرنامه ی دیگه ایی نرفتم
تا این کتاب 
که از سر اجبار تو مترو شروع کردم به خوندن...♥️
تا هند و فلسطین و مصر و صحراهای عربستان و جزایر و حبشه و عدن و یمن رفتم
سایه به سایه‌ی قمرِ عجیب 🌔
درداش و رنجاش و شادی هاش 
نگاهای عاشقانش به ناخدا 
شوق و ذوق هاش با احمد و مادرانه هاش برای نجمه...💕
همه رو دیدم و دلم میخواست همونجا ، زیر سایش زندگی کنم
و صدافسوس من‌باب تموم شدنِ کتاب...
این لحظه های خوبِ با قمر بودن و به خودتون هدیه بدید :)))
مرسی شمیم برای این کتاب 🩵
      

        اصلا فکر نمیکردم اینجوری باشه..!!!🚬
این کتاب و یهویی دیدم ، محشر بود...
اَثْریا
انقد کشش داشت و جذاب و غم دار بود که از سر تموم شدنش می‌خوام بزنم زیر گریه...
دلم براشون تنگ میشه ، برا پوریا ، مجتبی ، هادی و سعید و امید...🩵 
ابعادی از جنگ و نشون داد که همیشه میدونستم وجود داره ولی چیزی ازش نخونده بودم 
 آدم هایی و از سوریه نشون داد که میدونستم هستن ولی هیچوقت ندیده بودمشون
و چه خوب گفته بود و نوشته بود آقای اکبر خانی...
پیشنهاد میکنم بخونید :)))) حتما بخونید...
و 
من شنیدمش از طاقچه ، با صدای سام قریبیان ❤️‍🩹🎧
      

        حالا من هم مثل بقیه جگرگوشه ای در غزه دارم...♥️
آلا و غسان حیدر 
 آلایی که انگار گوشت و پوست و استخوانش با جنگ و بمب و درد هم آغوش شده 
و غسان حیدری که همین حال ، قهرمانِ روزهای سیاهِ این جنگ است...
و بغضِ آخر ، برای خلیل ، خلیل ساحوری ، همان جوانِ چشم رنگی که با آرزوی قدس و سواحل مدیترانه ، در قم آرام گرفت...🌊
برایِ عزیزِ آلا 
برایِ بهانه هجرتِ آلا...🪽
این قصه نهایت نداشت ، آلا و غسان هنوز زنده در غزه نفس میکشند 🌱
و قدس ، هنوز آزاد نیست...
روزی میرسد که قدسِ عزیز آزاد ، برگِ زیتون ها دوباره سبز ، و لبخند روی لب کودکان جان میگیرد ، و این قصه آن روز به پایان میرسد... 🫒🕊️
      

        خواندنِ قلم شما ، دلتنگی را برایم جگرسوز تر کرد...
قلم شما ظریف و زیبا بود و
انگار نه انگار کتاب را سرداری نوشته است که رُعب و وحشت را به جان حرامیانِ منطقه انداخته 
و هنوز هم نامش ، عکسش و نگاهش برایِ مزاحمان منطقه ترس را تداعی میکند...
🩵🎧
پ‌ن: ولی حاجی همه این خوندنا با بغض همراه بود :) داغ نبودنت هنوز اشکام و گرم میکنه...
      

        امشبی که کتاب تمام شد 
قصه را از گم شدن رسول و علیرضا ادامه دادم 
گم شدنشان مصادف شد با حمله به بیروت و بی خبری از سیدحسن
دلم برای سید و رسول و علی باهم شور میزند 
صدای قلبم را میشنوم 🥀
بغض گلوگیر میشود و خدا خدا میکنم که سید سالم و خبری از آن دو نیز بشنوم...
ولی 
یاد گرفتم پایِ کارِ این انقلاب و صاحبش بمانم...
خون ریخته و خون میدهیم ، چه رسول و علیرضا و داوود باشد ، چه سید حسن و جوانانِ لبنان ، تا علم این انقلاب به دست مهدیِ زهرا برسد... ✨🤍
این کتاب 
بوسیدنی بود ، مثل درگاه خانه‌شان ، بخونید و بشنوید که قلبتان قنج رود و اشکتان روان شود و نگاهی از صاحبانِ این خانه روزی‌تان شود :))))🕯️