ببنید اصلا بحث متحوا نیست بحث اینه که ایا شما اهل دارک رومنس اونم از نوع نسبتا سنگین هستید یا نه ؟
اگه نه، نخونید این کتاب جز آزار برای شما چیز دیگه ای نخواهد داشت و در نهایت امتیاز کم میدید و مخاطب فکر میکنه کتاب خوبی نیست ......در حالی که اگه اهل دارک رومنس و... باشید، و در عین حال از این ژانر خونده باشید، این اون کتابی میشه که عاشقش خواهید شد 
"زید" همه ی پسرای تو کتابارو میزاره تو جیبش، اون یه مرده!

و نکته بعدی اینه که کامنتایی هستن که میگن این کتاب اینو عادی سازی میکنه اونو عادی سازی میکنه 
حق با توعه این درست نیست
ولی این مدل کتابا در ژانر دارک رومنس نوشته میشن و این یعنی بخش تاریک تخیل
 این کتای سبک رئال نیست که شما  نارحتی با واقعیت تطبیق نداره
بله این یه تخیل دارک و شاید مریض باشه ولی خب هست دیگه و مناسب کساییه که اهلش باشن
و اتفاقا نویسنده تو برقراری تعادل بین  شخصیت ها خوب عمل کرده و ادلاین تا پایان این جلد همچنان خودآگاهش از ناخودآگاهش جداست!!
        

          نمیدونم چیشد، اما به طور ناگهانی این کتابو خوندم😂
خب از طراحی جلد، معروفیت و کلی چیزهای دیگه تقریبا همه میدونیم که دارک رومنسه. 
قطعا همه نمیتونن ازش متنفر باشن یا عاشقش باشن. کاملا بستگی به نوع تفکر و سلیقه داره. 
و لطفا اگه میبینید روحیاتتون باهاش سازگار نیست این کتابو نخونید!! 
همونطور که گفتم ژانر کتاب دارک رومنسه یعنی عشق سیاه و ما نمیتونیم انتظار داشته باشیم توی این ژانر همه چیز گوگولی و عاشقانه و قشنگ و یا واقعی باشه. حتی تو خود کتاب هم بهش اشاره شده که تمام اینچیزها ساخته ذهن نویسنده است و واقعیت  نداره. و این ایده ها صرفا از قسمتی از مغز نویسنده میاد که میدونیم تصور هستن و تقریبا همه ما همچین قسمتی رو داریم. 
نمیتونم به طور کلی بگم خوب بود یا بد چون همه اینا بستگی به دیدگاه خواننده ها داره. از نظر من یکسری چیزهاش قابل تحمل بود و یکسری چیزهای دیگه اش از حد گذشته بود اما خب نمیتونیم از این ژانر انتظار دیگه ای داشته باشیم. من مشکل آنچنانی باهاش نداشتم و کمی هم ازش لذت بردم اما باز هم تاکید میکنم این کتاب و این ژانر کاملا سلیقه ای هستن و به روحیات خواننده بستگی دارن. 
و لطفا کمی محدودیت سنیش رو جدی بگیرید. این با اون فانتزی هایی که به رنج سنیش توجه نمیکردیم واقعا فرق داره😂

        

          اولین چیزی که باید ذکر بشه اینه که ژانر این کتاب دارک رومنسه، یعنی از دو حالت خارج نیست. وقتی یه نفر میخونتش یا خیلی خیلی براش آزاردهنده‌ست، یا واقعا براش لذت بخشه. این دیگه بستگی به سلیقه و روحیات هرکس داره. 
داستان اصلی حول محور اینه که دختری به اسم آدلاین، یه عمارت از مامان بزرگش به ارث میبره و طی اتفاقاتی مثل پیدا کردن یه دفترخاطرات، میفهمه مامان بزرگ مامانش هفتاد سال پیش به قتل رسیده و قاتلش رو هیچوقت پیدا نکردن. ولی ادلاین که حالا دفترخاطراتشو پیدا کرده، اطلاعات جدیدی از زندگی مامان بزرگ مامانش به دست اورده‌. 
یه خط داستانی دیگه هم مربوط به مردیه به اسم زید میدوز که موسس یه جور گروه پارتیزانه که با باندهای قاچاق انسان درگیرن. این وسط، زید میدوز با یه اتفاقاتی به ادلاین علاقه مند میشه و تصمیم میگیره تعقیبش کنه و همین کار باعث میشه ادلاین هم درگیر این بازیا بشه. 
در کنار داستان، عناصر دیگه هم هست که قطعا همین عناصر باعث معروف شدن کتاب شدن.
جدا از داستانش که جای بحث داره، قلم نویسنده و ادبیاتش مشکل خاصی نداشت. خط‌های داستانی مختلف خوب به هم ربط داده شدن و پیرنگش جالبه. 
در هر صورت، اینجور کتابا سلیقه‌ی هر کسی نیست. 
        

          کتابی که نباید بخونید!! درواقع بهتر بود اصلا نوشته نمیشد.
ادلاین دختریه که هیچوقت در واقعیت پیدا نمیکنید. چرا؟ چون آدم نمیتونه عاشق کسی بشه که ازش میترسه، بارها از دستش فرار کرده چون یه قاتل روانیه، و بهش تجاوز کرده!!!
این کتاب یه عادی سازی از تجاوز داره، میگه اشکالی نداره اتفاق بیفته، اصلا هم به جسم و روح و روان اون آدم آسیبی نمیرسه، تازه خیلی هم عاشقانه هست. ببینید، ادلاین عاشق متجاوزش شد!!!
به غیر از این، داستان فقط حول رابطه ج.ن.س.ی میگرده و هیچ چیز دیگه‌ای نداره. شخصیت‌پردازی ها خوب نیستن و هیچ دلیلی برای رفتارهاشون وجود نداره، چون اصلا ثبات شخصیتی ندارن!
لحن نوشتار کتاب هم شبیه رمان های اینترنتیه و اصلا در حد یه کتاب چاپ شده تا این حد معروف نیست!

همه اینا باعث شد فقط سه فصل رو بخونم و نه بیشتر. همین هم زیاد بود.

این کتاب رو نخونید، تبلیغش نکنید، معرفیش نکنید. تجاوز باید نهی بشه، نه اینکه بهش ارزشی مثل عشق داده بشه!
        

          ☆مرگ ستاره‌هامو به چشم دیدم! ☆

خُب، آقا یه لحظه صبر کنید :)):
انقدر در موردش نظر دارم نمی‌دونم از کجا شروع کنم.
بذارید یه خلاصه بهتون بدم:
داستان در مورد یه خانم نویسنده‌ی خیلی جذاب لعنتیه که یه پسر جذاب لعنتی‌تری عاشقش می‌شه.
اما پسره خیلی استاکرگونه دنبالش می‌کنه و تصمیم می‌گیره بهش تجا//وز کنه تا دختره عاشقش شه...

داری میگی ودف، این چه سمیه؟
به خدا که نظر منم همینه!
یعنی می‌دونی با استاکرشم اکیم :)) با بقیه‌ش نه واقعا!
بعد تازه اونم به سبکی که زید پیش می‌رفت، واقعاتر نه!

▪︎ من می‌دونستم این کتاب دارک رمنسه، اینم می‌دونستم خاک برسریه ولی چیزی که نمی‌دونستم میزان تباه بودنش بود. آخه مگه می‌شه یه نویسنده کتابی بنویسه که شخصیت اصلیش یه نویسنده جوون و بااستعداد باشه که کتاباش پرفروشن ولی خودش به بدترین شکل ممکن کتاب رو نوشته باشه :-؟
خب چرا نویسنده، میومدی عکاس یا نقاش یا هر چیز دیگه‌ش می‌ذاشتیش :((
هر طور فکر می‌کنم می‌بینم واقعا به نظرم یه نفر نمی‌تونه شخصیت اصلی کتابش یه نویسنده موفق باشه و خودش گند بزنه تو نوشتن!
بعد اکی بیایید از ادلاین بگذریم که کمترین بخش مشکل‌دار قضیه‌س!
‌
>> زید رو بذارم کجای دلم!!!

× اولین مشکلم آناتومیه :)) که بذارید بازش نکنم.
×× مشکل دوم: ماهیت کارای زید
شغل زید چیه؟
یه سازمان مخفی ضد دولت داره و فساد حکومت رو افشا می‌کنه و با گروه‌های مافیایی اینا می‌جنگه که دخترا، زنان و بچه‌های بیچاره رو از دست خاک‌برسرای پدو..فیل نجات بده.
لطفا بیایید به احترام زید ایستاده دست نزنیم :))
چون زید عاشق یه دختر (ادلاین) می‌شه اونم تو یه نگاه، بعد می‌گه من می‌خوام این دختر رو مال خودم کنم.
حالا گزینه‌ها چیه؟
۱. برم بهش بگم مستقیم
۲. آروم بهش نزدیک شم و مخش رو بزنم
۳. از طریق یه دوست مشترک ازش بخوام بریم دیت
خب شاید هر انسان عاقل و بالغی این کارا رو کنه، اما زید تصمیم می‌گیره مریض‌گونه استاکر ادی بشه و بعد بره به وحشیانه‌ترین حالت ممکن بهش تعرض کنه. (WTF Bro?!)
‌ 
◇ واقعا نمیشه کارت این باشه که دخترا رو نجات بدی ولی زاغ سیاه دختر مردمو چوب بزنی و بری رسما بهش تعرض کنی اونم با غیرمنطقی‌ترین و غیرانسانی‌ترین حالت ممکن.
ینی می‌دونی هرطور حساب کنی نمی‌شه چون اون خوبه اینم خوب باشه (: الان هدف چیه؟ اینا اگر عادی‌سازی تجا//وز نیس چیه پس؟
‌
××× اگه کتاب یه رمان جنایی با یه عاشقانه درست درمون بود (بانوی سایه‌ها طور) واقعا شاید عاشقش می‌شدم. اما این کتاب به غیر از قسمتای +۱۸ بقیه‌ش مث خوندن روزنامه بود. مثلا این که فهمیدن استاکرش، زید همون زی ئه و رئیس یه گروه خفن فلانه مثل این بود که بفهمی همسایه جدیدت معلم فیزیکه. همین‌قدر بی‌اهمیت، اصلا انگار خیلی منطقی روتینه و بی‌هیچ تعجب و توئیستی...

تازه آخرشم من نفهمیدم زید چه بلایی سر مارک و رفقا اوورد. از اول کتاب منتظر بودم گیرشون بندازه و پاره‌شون کنه ولی یهو دیدم با ادی ریختن رو هم :((( ینی هیچی ننوشته بود؟ یا چون من حوصله‌م نمی‌شد درست کتابو بخونم ردش کردم و نفهمیدم؟ :)))
‌
در نهایت که حقیقتا دارک رمنس‌ها همیشه منو استرسی می‌کنن و رابطه‌هاشون خیلی حس بدی بهم می‌دن.
کاش اصلا نمی‌خوندم کتاب رو و زید و ادلاینی که تو تیک‌تاک دیده بودم تو ذهنم می‌موند، اونا رو دوست داشتم ولی کتاب تصوراتم رو نابود کرد‌؛ واقعا فکر می‌کردم این کتاب قراره جذاب و متفاوت باشه (: ولی اونقدر خورد تو ذوقم که به نظرم توئیستد حقشه بهش به جای صفر ستاره برم حداقل یک رو بدم. لاقل یه‌کم فان بود اوایلش و رابطه بین شخصیتا بهتر بود!

جلد دومش رو می‌خونم؟ هرگز!
ولی می‌رم جلد دوم توئیستد رو بخونم (((:
‌ 
 
‌
‌
        

          خب واقعا این کتاب میتونم بگم خوبه
دارک رومنسه یعنی شما نمیتونید چیزی خارج از ژانرش تصور کنید. ژانر کتاب طوریه که اگه با روحیات خواننده سازگار نباشه قطعا براش جالب نیست و بنظرم هرکس باید با توجه به روحیات و علایقش کتابی که قصد داره بخونه رو انتخاب بکنه، و توی نظراتی که راجب کتاب داده میشه سعی نکنه خواننده رو از خوندنش جلوگیری بکنه! 
        

          دارک رومنسه دیگه چیکار میشه کرد؟
        

          از ژانر دارک رومنس چه انتظار دیگه ای میشه داشت؟
        

          بسم رب

اول از همه بگم اصلا اصلا ارزش اینقدر معروف شدن رو نداشت و همچنین ارزش خوندن رو هم نداشت . نه اینکه من مشکل با ژانر دارک رومنس داشته باشما نه اتفاقا ژانر خوبیه ولی این کتاب .... 
میدونید خیلی در مورد مسائل چرت و پرت صحبت کرده بود و واقعا حال بهم زن بود و نویسنده بیشتر در مورد ادی و زی صحبت کرده بود و از نظرم کم تر به قتل مادر مادربزرگ ادی اهمیت داده شده بود. در اخر از نظرم اصلا نخونین و بجاش کتابای قشنگ تری بخونید🙂
        

          خب واضحه که این کتاب دارک رومنسه و حتی از دارک رومنس هم فراتره
پیشنهاد میکنم کسایی که دنبال یه عشق خیلی اروم و کیوت هستن این کتاب رو نخونن چون باعث میشه کلا از کتاب زده بشن 
دارک رومنس طرفدار های خاص خودشو داره و همه ازش خوششون نمیاد پس اگه فقط به خاطر تعریف هایی که بقیه کردن میخواید اینو بخونید و تا حالا اصلا دارک رومنس نخوندید اصلا اصلا طرفش نیاید
        

          این چی بود که من خوندم؟واقعا نمیدونم چرا این مزخرف رو خوندم و واقعا هیچ وقت نمیتونم افرادی که دارک رومنس(که اصلا رومنس نیست) دوست دارن رو درک کنم
چطور آدم می‌تونه از کسی مثل زید خوشش بیاد؟یه استاکر متج.اوز قاتل آلفا؟واقعا؟شما همچین مردی رو توی زندگیتون راه می‌دید؟
واقعا از مغزم بابت خوندن این عذرخواهی میکنم 
خب آخه روانی های تیمارستانی، احمقین یا چی؟جدی نمیخوام توهین کنم ولی اینکه«این ژانر طرفدار خاص خودش رو داره»یعنی چی؟تو طرفدار تجاوزی؟
        

          مزخرف خالص 🙏
        

          رک بخوام بگم کتاب کثیفی بود! وقتی میخوندمش اینطوری بودم که چرا یک نفر اصلاً باید همچین چیزی بنویسه؟ و من چرا باید انقدر احمق باشم که بخونمش؟ البته جوابش ساده‌ست؛ چون من کسی ام که نمیتونه یک کتاب رو نصفه رها کنه. اگر شما هم اینطوری هستید، پیشنهاد میکنم به هیچ وجه این کتاب رو شروع نکنید! ممکنه وسطش حالتون به هم بخوره و بخواین دیگه ادامه ندین. یک بار یادمه داشت چیپس میخوردم و میخوندمش و صاف رسیدم به اون قسمتی که نباید... چیپس عزیزم کوفتم شد جدی)) خلاصه که حیف وقتی که سر این کتاب گذاشته بشه!(اگر اصلاً بشه اسمشو گذاشته کتاب) 
        

          3/5 ستاره
داستان حول محور آدلاین ریلی، نویسنده‌ای موفق، می‌گردد که عمارت وهم‌انگیز مادربزرگش پارسونز مانور را به ارث می‌برد؛ خانه‌ای آکنده از سکوت، خاطره و رمز و راز. با گذر زمان، آدلین در دل یادداشت‌ها و خاطرات مادربزرگش، جی‌جی، راز یک قتل حل‌نشده در دهه‌ی ۱۹۴۰ را کشف می‌کند؛ قتلی که تاریکی‌اش هنوز در دیوارهای عمارت نفس می‌کشد. اما ترس‌های او تنها در گذشته ریشه ندارند. حضور زید مدوس هکری مرموز و رهبر گروهی ناشناس که قاچاقچیان انسان را هدف قرار می‌دهد آرامش زندگی‌اش را برهم می‌زند. زید که ظاهرا با نیت «محافظت» به آدلین نزدیک می‌شود، به‌تدریج مرز میان نگهبانی و تملک را درهم می‌ریزد. وسواس بیمارگونه‌اش نسبت به آدلین، به نفوذ در حریم خصوصی و دستکاری فضای زندگی او منجر می‌شود، و بدین‌ ترتیب روایتی شکل می‌گیرد که همزمان دلربا، نگران‌کننده و اخلاقا پیچیده است.
☝🏻یکی از  خوب ترین خلاصه هایی بود که از این کتاب توی یه چنل دیدم پس به نظرم اومد اینجا کارآمد حساب بشه.
من انتظار بیشتری ازش داشتم با این همه تبلیغات، حداقل یکم دلهره یکم معما بین ورق های یادداشت مادربزرگش و  یکم ارواح خبیث.
.......
اول اینکه اگه دارک رومنس خوان نیستید اصلا سمت اینجور کتاب ها مخصوصا این کتاب نیاید، چون دنیای دارک رومنس یه دنیا جدا از دنیای کتاب های دیگه است، دنیای که با عقل و منطق جور نیست و صرفا روی یه سری پایه ها بنا شده که توی هشتاد درصد این کتاب ها مشترک هست و یه فرد که اهل فانتزی و پریان .. و فلسفه و منطقه اگه بیاد این کتاب و بخواند قطعا نظرش اینکه وای این چه کتابی بود؟ چرا باید یکی اینجوری بنویسه؟ درنتیجه کتاب کلی واکنش منفی می‌گیره.  پس افراد دو دسته میشند یه عده‌ای که دارک رومنس خوان هستند و  کتاب و بر اساس معیار های همین ژانر برسی می‌کنند و با کتاب های دیگه و ویژگی های دیگه  این ژانر می‌سنجند و عده‌ای دیگر که کلا  سمت اینجور کتاب ها نمیرند ولی این کتاب و می‌خوانند خب اینجا قطعاً به نظرشان دارند وقت‌شان را هدر می‌دهند ، این ژانر با ژانر جنایی یا ترسناک ...فرق داره  و نباید منتظر شخصیت های با وجدان و عدالت باشیم یا توقع رفتار منطقی  بر اساس جامعه واقعی خودمون و داشته باشیم اگه اینگونه باشید با رفتار های شخصیت ها اینطوری‌اید که:« کدوم خری همچین کاری میکنه؟»  و صرفا چیزی جز اذیت و آزارهای و بهم ریختگی و پریشانی برای شما نداره پس با کمال احترام دوست عزیزم اگه اهلش نیستی از این ژانر کتاب ها دور بشو واقعا باور کنید این ژانر اصلا شبیه جنایی و ترسناک نیست  و لطفاً هشدار هایی که در ابتدای کتاب ها میاد و جدی بگیرید 🩷 
و خب راجب شغل زید مدوس باز نظرات متفاوتی وجود داره  که برمیگرده به همان سوال که آیا شما با انجام دادن کار بد برای یه نیت خوب موافق هستید یا نه؟ همانطور که مولانا می‌گوید: « هر کسی از ظن خود شد یار من»🙂🫡
        

          خواندن این داستان رو به شدت پیشنهاد نمی‌کنم.
گذاشتن اسم کتاب بر روی متنی که ارزش نوشته شدن ندارد و فقط یکسری از کلمات را بدون ذره ای منطق در کنار هم قرار دادند،اشتباهه. 
این کتاب ارزش نوشته شدن نداشت و دلیل اینکه چاپ شده است رو نمیشه درک کرد.
ژانر کتاب دارک رومنس هست ، اما ذره ای عشق رو درون این کتاب نمیتوان پیدا کرد.
اگر برای ضربه وارد کردن به افکار و ذهنتون یک کتاب میخواید این کتاب رو پیشنهاد میکنم.
شخصیت پردازی داستان به شدت افتضاح بود .  شخصیت هایی بدون منطق و شعور ، علایق تخیلی ، داستانی افتضاح ، پسری بی شخصیت و...
این کتاب به تنهایی می‌تونه شعور و علایق دختران و فهم و درک پسر ها رو زیر سوال ببره.
حتی اگر چندین ماه بدون کتاب بودید،این کتاب باز هم ارزش خواندن نخواهد داشت.
        

          داستان درباره ی تجاوز و برده داری و ... بود، یعنییی خیره سرش میخواست از بلاهایی که سره دختر و زن و بچه ها میاد بگه اما بدتر داشت عادی سازی میکرد، دختری که عاشق متجاوزش میشه😐  اون پسره تا وارد زندگیه دختره شد بدبختش کرد اخه چرا باید عاشقش بشیی؟ کنجکاویم مجبورم کرد که هردوتا جلدو بخونم، بازممم نسبتااا جلد اولش یکم بهتره  یعنی خب درباره مادربزرگ دختره و اون جامعه هه که دارن باهاشون مقابله میکنن ولی جلد دوم کلاااا درباره تجاوزه و  اگه سره جلد اول اذیت شدید به هیچ عنوان سراغ جلد دوم نرید چون اوضاعش خیلی بدتره
        

          باید جنبه ی دارک رومنسو برای خوندنش داشته باشید
        

          یه جورایی خجالت کشیدم که اینو خوند-
نخونید ، مرسی .
        

          هانتینگ ادلاین؟بیشتر شبیه هانتینگِ مغز خواننده‌ست😂 نویسنده با کمال خونسردی تجاوز بیماری روانی و روابط مریض رو گذاشته وسط و گفته بفرما اینم عشق شخصیت اصلی و عشقش انقدر غیرعادی بودن که آدم شک می‌کنه تو کدوم سیاره زندگی می‌کنن نویسنده تجاوز بیماری روانی و رابطه‌ای مسموم رو با بی‌خیالی کامل عادی‌سازی کرده
 انگار که قراره ما براش هورا بکشیم و عجیب‌تر از همه اینکه بعضیا واقعاً ازش لذت بردن 🤣به نظرم اگه این اتفاقات تو دنیای واقعی سرشون بیاد همون روز اول پشیمون میشن ولی خب پشت صفحه کتاب همه‌چی رویا و فانتزی میشه حتی اگه مریض و ترسناک باشه
در نهایت وقت و انرژی خودتون و سرش هدر ندین