ببنید اصلا بحث متحوا نیست بحث اینه که ایا شما اهل دارک رومنس اونم از نوع نسبتا سنگین هستید یا نه ؟
اگه نه، نخونید این کتاب جز آزار برای شما چیز دیگه ای نخواهد داشت و در نهایت امتیاز کم میدید و مخاطب فکر میکنه کتاب خوبی نیست ......در حالی که اگه اهل دارک رومنس و... باشید، و در عین حال از این ژانر خونده باشید، این اون کتابی میشه که عاشقش خواهید شد 
"زید" همه ی پسرای تو کتابارو میزاره تو جیبش، اون یه مرده!

و نکته بعدی اینه که کامنتایی هستن که میگن این کتاب اینو عادی سازی میکنه اونو عادی سازی میکنه 
حق با توعه این درست نیست
ولی این مدل کتابا در ژانر دارک رومنس نوشته میشن و این یعنی بخش تاریک تخیل
 این کتای سبک رئال نیست که شما  نارحتی با واقعیت تطبیق نداره
بله این یه تخیل دارک و شاید مریض باشه ولی خب هست دیگه و مناسب کساییه که اهلش باشن
و اتفاقا نویسنده تو برقراری تعادل بین  شخصیت ها خوب عمل کرده و ادلاین تا پایان این جلد همچنان خودآگاهش از ناخودآگاهش جداست!!
        

          اولین چیزی که باید ذکر بشه اینه که ژانر این کتاب دارک رومنسه، یعنی از دو حالت خارج نیست. وقتی یه نفر میخونتش یا خیلی خیلی براش آزاردهنده‌ست، یا واقعا براش لذت بخشه. این دیگه بستگی به سلیقه و روحیات هرکس داره. 
داستان اصلی حول محور اینه که دختری به اسم آدلاین، یه عمارت از مامان بزرگش به ارث میبره و طی اتفاقاتی مثل پیدا کردن یه دفترخاطرات، میفهمه مامان بزرگ مامانش هفتاد سال پیش به قتل رسیده و قاتلش رو هیچوقت پیدا نکردن. ولی ادلاین که حالا دفترخاطراتشو پیدا کرده، اطلاعات جدیدی از زندگی مامان بزرگ مامانش به دست اورده‌. 
یه خط داستانی دیگه هم مربوط به مردیه به اسم زید میدوز که موسس یه جور گروه پارتیزانه که با باندهای قاچاق انسان درگیرن. این وسط، زید میدوز با یه اتفاقاتی به ادلاین علاقه مند میشه و تصمیم میگیره تعقیبش کنه و همین کار باعث میشه ادلاین هم درگیر این بازیا بشه. 
در کنار داستان، عناصر دیگه هم هست که قطعا همین عناصر باعث معروف شدن کتاب شدن.
جدا از داستانش که جای بحث داره، قلم نویسنده و ادبیاتش مشکل خاصی نداشت. خط‌های داستانی مختلف خوب به هم ربط داده شدن و پیرنگش جالبه. 
در هر صورت، اینجور کتابا سلیقه‌ی هر کسی نیست. 
        

          کتابی که نباید بخونید!! درواقع بهتر بود اصلا نوشته نمیشد.
ادلاین دختریه که هیچوقت در واقعیت پیدا نمیکنید. چرا؟ چون آدم نمیتونه عاشق کسی بشه که ازش میترسه، بارها از دستش فرار کرده چون یه قاتل روانیه، و بهش تجاوز کرده!!!
این کتاب یه عادی سازی از تجاوز داره، میگه اشکالی نداره اتفاق بیفته، اصلا هم به جسم و روح و روان اون آدم آسیبی نمیرسه، تازه خیلی هم عاشقانه هست. ببینید، ادلاین عاشق متجاوزش شد!!!
به غیر از این، داستان فقط حول رابطه ج.ن.س.ی میگرده و هیچ چیز دیگه‌ای نداره. شخصیت‌پردازی ها خوب نیستن و هیچ دلیلی برای رفتارهاشون وجود نداره، چون اصلا ثبات شخصیتی ندارن!
لحن نوشتار کتاب هم شبیه رمان های اینترنتیه و اصلا در حد یه کتاب چاپ شده تا این حد معروف نیست!

همه اینا باعث شد فقط سه فصل رو بخونم و نه بیشتر. همین هم زیاد بود.

این کتاب رو نخونید، تبلیغش نکنید، معرفیش نکنید. تجاوز باید نهی بشه، نه اینکه بهش ارزشی مثل عشق داده بشه!
        

          ☆مرگ ستاره‌هامو به چشم دیدم! ☆

خُب، آقا یه لحظه صبر کنید :)):
انقدر در موردش نظر دارم نمی‌دونم از کجا شروع کنم.
بذارید یه خلاصه بهتون بدم:
داستان در مورد یه خانم نویسنده‌ی خیلی جذاب لعنتیه که یه پسر جذاب لعنتی‌تری عاشقش می‌شه.
اما پسره خیلی استاکرگونه دنبالش می‌کنه و تصمیم می‌گیره بهش تجا//وز کنه تا دختره عاشقش شه...

داری میگی ودف، این چه سمیه؟
به خدا که نظر منم همینه!
یعنی می‌دونی با استاکرشم اکیم :)) با بقیه‌ش نه واقعا!
بعد تازه اونم به سبکی که زید پیش می‌رفت، واقعاتر نه!

▪︎ من می‌دونستم این کتاب دارک رمنسه، اینم می‌دونستم خاک برسریه ولی چیزی که نمی‌دونستم میزان تباه بودنش بود. آخه مگه می‌شه یه نویسنده کتابی بنویسه که شخصیت اصلیش یه نویسنده جوون و بااستعداد باشه که کتاباش پرفروشن ولی خودش به بدترین شکل ممکن کتاب رو نوشته باشه :-؟
خب چرا نویسنده، میومدی عکاس یا نقاش یا هر چیز دیگه‌ش می‌ذاشتیش :((
هر طور فکر می‌کنم می‌بینم واقعا به نظرم یه نفر نمی‌تونه شخصیت اصلی کتابش یه نویسنده موفق باشه و خودش گند بزنه تو نوشتن!
بعد اکی بیایید از ادلاین بگذریم که کمترین بخش مشکل‌دار قضیه‌س!
‌
>> زید رو بذارم کجای دلم!!!

× اولین مشکلم آناتومیه :)) که بذارید بازش نکنم.
×× مشکل دوم: ماهیت کارای زید
شغل زید چیه؟
یه سازمان مخفی ضد دولت داره و فساد حکومت رو افشا می‌کنه و با گروه‌های مافیایی اینا می‌جنگه که دخترا، زنان و بچه‌های بیچاره رو از دست خاک‌برسرای پدو..فیل نجات بده.
لطفا بیایید به احترام زید ایستاده دست نزنیم :))
چون زید عاشق یه دختر (ادلاین) می‌شه اونم تو یه نگاه، بعد می‌گه من می‌خوام این دختر رو مال خودم کنم.
حالا گزینه‌ها چیه؟
۱. برم بهش بگم مستقیم
۲. آروم بهش نزدیک شم و مخش رو بزنم
۳. از طریق یه دوست مشترک ازش بخوام بریم دیت
خب شاید هر انسان عاقل و بالغی این کارا رو کنه، اما زید تصمیم می‌گیره مریض‌گونه استاکر ادی بشه و بعد بره به وحشیانه‌ترین حالت ممکن بهش تعرض کنه. (WTF Bro?!)
‌ 
◇ واقعا نمیشه کارت این باشه که دخترا رو نجات بدی ولی زاغ سیاه دختر مردمو چوب بزنی و بری رسما بهش تعرض کنی اونم با غیرمنطقی‌ترین و غیرانسانی‌ترین حالت ممکن.
ینی می‌دونی هرطور حساب کنی نمی‌شه چون اون خوبه اینم خوب باشه (: الان هدف چیه؟ اینا اگر عادی‌سازی تجا//وز نیس چیه پس؟
‌
××× اگه کتاب یه رمان جنایی با یه عاشقانه درست درمون بود (بانوی سایه‌ها طور) واقعا شاید عاشقش می‌شدم. اما این کتاب به غیر از قسمتای +۱۸ بقیه‌ش مث خوندن روزنامه بود. مثلا این که فهمیدن استاکرش، زید همون زی ئه و رئیس یه گروه خفن فلانه مثل این بود که بفهمی همسایه جدیدت معلم فیزیکه. همین‌قدر بی‌اهمیت، اصلا انگار خیلی منطقی روتینه و بی‌هیچ تعجب و توئیستی...

تازه آخرشم من نفهمیدم زید چه بلایی سر مارک و رفقا اوورد. از اول کتاب منتظر بودم گیرشون بندازه و پاره‌شون کنه ولی یهو دیدم با ادی ریختن رو هم :((( ینی هیچی ننوشته بود؟ یا چون من حوصله‌م نمی‌شد درست کتابو بخونم ردش کردم و نفهمیدم؟ :)))
‌
در نهایت که حقیقتا دارک رمنس‌ها همیشه منو استرسی می‌کنن و رابطه‌هاشون خیلی حس بدی بهم می‌دن.
کاش اصلا نمی‌خوندم کتاب رو و زید و ادلاینی که تو تیک‌تاک دیده بودم تو ذهنم می‌موند، اونا رو دوست داشتم ولی کتاب تصوراتم رو نابود کرد‌؛ واقعا فکر می‌کردم این کتاب قراره جذاب و متفاوت باشه (: ولی اونقدر خورد تو ذوقم که به نظرم توئیستد حقشه بهش به جای صفر ستاره برم حداقل یک رو بدم. لاقل یه‌کم فان بود اوایلش و رابطه بین شخصیتا بهتر بود!

جلد دومش رو می‌خونم؟ هرگز!
ولی می‌رم جلد دوم توئیستد رو بخونم (((:
‌ 
 
‌
‌
        

          خب واقعا این کتاب میتونم بگم خوبه
دارک رومنسه یعنی شما نمیتونید چیزی خارج از ژانرش تصور کنید. ژانر کتاب طوریه که اگه با روحیات خواننده سازگار نباشه قطعا براش جالب نیست و بنظرم هرکس باید با توجه به روحیات و علایقش کتابی که قصد داره بخونه رو انتخاب بکنه، و توی نظراتی که راجب کتاب داده میشه سعی نکنه خواننده رو از خوندنش جلوگیری بکنه! 
        

          دارک رومنسه دیگه چیکار میشه کرد؟
        

          از ژانر دارک رومنس چه انتظار دیگه ای میشه داشت؟
        

          خب واضحه که این کتاب دارک رومنسه و حتی از دارک رومنس هم فراتره
پیشنهاد میکنم کسایی که دنبال یه عشق خیلی اروم و کیوت هستن این کتاب رو نخونن چون باعث میشه کلا از کتاب زده بشن 
دارک رومنس طرفدار های خاص خودشو داره و همه ازش خوششون نمیاد پس اگه فقط به خاطر تعریف هایی که بقیه کردن میخواید اینو بخونید و تا حالا اصلا دارک رومنس نخوندید اصلا اصلا طرفش نیاید
        

          این چی بود که من خوندم؟واقعا نمیدونم چرا این مزخرف رو خوندم و واقعا هیچ وقت نمیتونم افرادی که دارک رومنس(که اصلا رومنس نیست) دوست دارن رو درک کنم
چطور آدم می‌تونه از کسی مثل زید خوشش بیاد؟یه استاکر متج.اوز قاتل آلفا؟واقعا؟شما همچین مردی رو توی زندگیتون راه می‌دید؟
واقعا از مغزم بابت خوندن این عذرخواهی میکنم 
خب آخه روانی های تیمارستانی، احمقین یا چی؟جدی نمیخوام توهین کنم ولی اینکه«این ژانر طرفدار خاص خودش رو داره»یعنی چی؟تو طرفدار تجاوزی؟
        

          مزخرف خالص 🙏
        

          رک بخوام بگم کتاب کثیفی بود! وقتی میخوندمش اینطوری بودم که چرا یک نفر اصلاً باید همچین چیزی بنویسه؟ و من چرا باید انقدر احمق باشم که بخونمش؟ البته جوابش ساده‌ست؛ چون من کسی ام که نمیتونه یک کتاب رو نصفه رها کنه. اگر شما هم اینطوری هستید، پیشنهاد میکنم به هیچ وجه این کتاب رو شروع نکنید! ممکنه وسطش حالتون به هم بخوره و بخواین دیگه ادامه ندین. یک بار یادمه داشت چیپس میخوردم و میخوندمش و صاف رسیدم به اون قسمتی که نباید... چیپس عزیزم کوفتم شد جدی)) خلاصه که حیف وقتی که سر این کتاب گذاشته بشه!(اگر اصلاً بشه اسمشو گذاشته کتاب) 
        

          خواندن این داستان رو به شدت پیشنهاد نمی‌کنم.
گذاشتن اسم کتاب بر روی متنی که ارزش نوشته شدن ندارد و فقط یکسری از کلمات را بدون ذره ای منطق در کنار هم قرار دادند،اشتباهه. 
این کتاب ارزش نوشته شدن نداشت و دلیل اینکه چاپ شده است رو نمیشه درک کرد.
ژانر کتاب دارک رومنس هست ، اما ذره ای عشق رو درون این کتاب نمیتوان پیدا کرد.
اگر برای ضربه وارد کردن به افکار و ذهنتون یک کتاب میخواید این کتاب رو پیشنهاد میکنم.
شخصیت پردازی داستان به شدت افتضاح بود .  شخصیت هایی بدون منطق و شعور ، علایق تخیلی ، داستانی افتضاح ، پسری بی شخصیت و...
این کتاب به تنهایی می‌تونه شعور و علایق دختران و فهم و درک پسر ها رو زیر سوال ببره.
حتی اگر چندین ماه بدون کتاب بودید،این کتاب باز هم ارزش خواندن نخواهد داشت.
        

          داستان درباره ی تجاوز و برده داری و ... بود، یعنییی خیره سرش میخواست از بلاهایی که سره دختر و زن و بچه ها میاد بگه اما بدتر داشت عادی سازی میکرد، دختری که عاشق متجاوزش میشه😐  اون پسره تا وارد زندگیه دختره شد بدبختش کرد اخه چرا باید عاشقش بشیی؟ کنجکاویم مجبورم کرد که هردوتا جلدو بخونم، بازممم نسبتااا جلد اولش یکم بهتره  یعنی خب درباره مادربزرگ دختره و اون جامعه هه که دارن باهاشون مقابله میکنن ولی جلد دوم کلاااا درباره تجاوزه و  اگه سره جلد اول اذیت شدید به هیچ عنوان سراغ جلد دوم نرید چون اوضاعش خیلی بدتره
        

          باید جنبه ی دارک رومنسو برای خوندنش داشته باشید
        

          یه جورایی خجالت کشیدم که اینو خوند-
نخونید ، مرسی .
        

          هانتینگ ادلاین؟بیشتر شبیه هانتینگِ مغز خواننده‌ست😂 نویسنده با کمال خونسردی تجاوز بیماری روانی و روابط مریض رو گذاشته وسط و گفته بفرما اینم عشق شخصیت اصلی و عشقش انقدر غیرعادی بودن که آدم شک می‌کنه تو کدوم سیاره زندگی می‌کنن نویسنده تجاوز بیماری روانی و رابطه‌ای مسموم رو با بی‌خیالی کامل عادی‌سازی کرده
 انگار که قراره ما براش هورا بکشیم و عجیب‌تر از همه اینکه بعضیا واقعاً ازش لذت بردن 🤣به نظرم اگه این اتفاقات تو دنیای واقعی سرشون بیاد همون روز اول پشیمون میشن ولی خب پشت صفحه کتاب همه‌چی رویا و فانتزی میشه حتی اگه مریض و ترسناک باشه
در نهایت وقت و انرژی خودتون و سرش هدر ندین
        

          کسی که کتاب رو کامل نخونده هم میدونه که چقدر محتوای این کتاب مریض‌گونه ست! 
حالم بهم‌ خورد حداقل میخواید طرف دارک رومنس برید یچیزی بخونید رفتار های بیمارگونه و تجاوز رو عادی سازی نکنه. 
جالبه توجیه همه برای این نوع کتابا "فیکشن" بودنشونه و فکر می‌کنن  صرفا برای سرگرمیه؛ عزیز کتابایی که میخونی تاثیر مستقیم یا غیر مستقیم روی زندگیت، افکارت و رفتارهات دارن!
لطفا این نوع کتاب هارو عادی سازی یا ترند نکنید، وقتی این همه کتاب خوب هست چرا این؟ حتی میتونید دارک رومنس های بهتر پیدا کنید.
نیم ستاره برای اینکه نویسنده بلد بوده قلم دستش بگیره! (مطمئن نیستم)
        

          راستش اصلا بهش ستاره‌ای نمیدم و قصدم ندارم بدم. 
دو صفحه خوندم به اندازه کافی چشمام مسموم شد و نیازمند به وایتکس شدم برای شستن چشمام.
حیفففففففف حیفففففففف اون کاغذایی که برای چاپ این کتاب حروممم شدد.
یه مشت مضخرف. شخصیت اصلیای خوشگل که فقط فکر و ذهنشون... شخصیتایی که همه از دم مریضن و مثلا چون شخصیت اصلی پسر میزنه چندتا کثیفو میکشه کارای خودش خیلی خوبه و نیاز به توجیه نداره.
واقعا متاسفم برای نویسندش بابت نوشتن چنین ..
استغفرالله من چیزی نمیگم...
        

          دیگه دیدم سخته راجع بهش چیزی ننوشت!
البته روی سخن من لزوما نویسنده نیست چون گفتنی‌ها گفته شده، روی سخن من مخاطبای این کتابه که تبلیغش می‌کنن و بهش نمره‌ی کامل دادن. اما اجازه بدید یه نقد کوتاه به کتاب داشته باشم:
من این کتاب رو کامل نخوندم چون حالم بد شد و بابت همون مقداری روهم که خوندم از ذهنم معذرت می‌خوام.
کتاب راجع به دختریه که عاشق متج**وزش می‌شه، انقدر فاجعه است! اصلا نمی‌دونم جای ایراد گرفتن باشه یا نه... توی این کتاب تجا**ز یه امر عادیه، اسمش عشقه، وای خدای من =) تازه بعدشم که این دختر پسره مثلا باهمن هیچ عشقی بینشون نیست به جز یه سری کثافت کاری یعنی عملا هیچی هیچی هیچی هیچی.

دوستان عزیزی که این کتاب رو خوندید، بهش نمره‌ی بالا دادید و استدلال کردید که اگر دارک رومنس خون نباشی و جنبه‌شو نداشته باشی از این کتاب خوشت نمیاد، الان تو موافق امر تجا**وز هستی یا بعد خوندن این دیگه برات عادی شده؟ الان از این کتاب لذت بری  که چیزی جز توصیف تعر**ض نداشت؟ این کتاب نوشته شده بود که مثلا بخواد از آدمایی که همچین بلایی سرشون میاد حمایت کنهدرحالیکه شخصیت اصلی داستان صدبار بدتر بود!
شما دوست عزیزی که می‌گی که این چیزا سلیقه‌ایه و یکی خوشش میاد، آدمای زیادی هستن که از آسیب زدن به خودشون خوششون میاد و چون خوششون میاد باید اون آدمارو ول کنیم؟ چون کسی از یه چیز اشتباه خوشش میاد دلیل بر اینه که نقدی بهش وارد نشه؟ این کتاب نباید باشه اصلا، نباید فایلش انقدر راحت توی فضای مجازی باشه و در دسترس نوجوونها باش که حتی محتواش برای ۱۸+ هم مضره ، چرا اینو می‌گم؟ چون می‌بینم خیلی از اونایی که بهش نمره‌ی کامل دادن نوجوونن، چون دیدم که به این آدم میگن مرد زندگی =)
یه سری دارک رومنس خون هم که میدونن این چیزا غلطه و صرفا برای سرگرمی میخوننش. اما من میگم وقتی اینارو بخونی دیگه کم کم این امر برات عادی سازی می‌شه، دیگه کم کم واکنشی نسبت بهش نداری، و اینکه لذت از چی؟ اگر بحث لذت بردنه خیلی کتابای قشنگ تری هست، یعنی واقعا براتون مهم نیست چه چیزی به خورد روح و ذهنتون میدید؟ لذت بردن از تعر**ض و یه سری دیالوگ نامتعارف توی ذهنم نمی‌گنجه.
لطفا نذارید عادی سازی بشه...

در نهایت: قرار نیست هر چیزی نوشته بشه، خونده بشه و بگیم بعضیا خوششون میاد، یک سری چیزها مطلقا غلطن و نباید باشن، جز اینکه اگر نویسنده ذهن مریضی نداشت همچین کتابی هم نوشته نمی‌شد؟

و واقعا حیف ٠۵ ستاره ای که دادم.