داستان زندگی زنی جاه‌طلب در هالیوود که پشت زرق‌وبرقش، تصمیم‌های سخت و رازهای عاشقانه‌ای پنهانه.

شخصیت‌پردازی قوی داره و روایتش کشش بالایی داره. بعضی جاها اغراق شده یا شوهرها سطحی رد می‌شن، ولی در کل اثر پرمفهومیه. و برخلاف اسم کتاب ، موضوع کتاب درباره شوهرهاش نیست بلکه بیشتر راجع به خودش و زندگی شخصیشه که از رسانه ها و مردم قایم کرده
اِولین شخصیتی خاکستریه که نمی‌تونی ازش متنفر باشی نمیتونی هم صدرصد ازش خوشت بیاد.
و بشدتی داستان واقع‌گرایانه پیش میره که تو فکر میکنی واقعن همچین شخصیتهایی توی دنیای واقعی با همچین اسم هایی وجود دارن.

 برای علاقه‌مندان به درام‌های زن‌محور و فضای کلاسیک هالیوود مناسبه.
📚 سطح زبان: متوسط (۴ از ۱۰)

      

        سال بلوا رو تموم کردم، و حس می‌کنم یه تکه از خودمم باهاش دفن شد…
نه فقط یه داستان، بلکه یه خفقان آروم بود.
زنانِ خاموش، مردانِ مست، شایعه‌هایی که مثل گره دور گلوی آدم می‌پیچن…
نوشا برام فقط یه شخصیت نبود، یه آینه بود.
یه غصه‌ی بدون فریاد.
این کتاب رو باید با طعم خاک بخونی، و بذاری اشک‌هات آروم خودشون بیان.
من هنوز توی اون کوچه‌های تاریکم، هنوز کنار اون باغ، هنوز کنار زنی که چیزهایی که میخواست نگفت و نزاشتنش:)))

      

        موقع خوندن این کتاب به ترتیب حس
 ترس ، خشم ، غم ، امید ، امید، امید ، امید و... تجربه کردم 
حس میکردم در تمام لحظات همراهش بودم مثل  یک دوست باهاش خوشحال میشدم باهاش میترسیدم باهاش امیدوار میشدم باهاش عصبی میشدم..
شما موقع خوندن این کتاب هم همچنین حسهایی رو تجربه کردید ؟
      

        خلاصه داستان بدون اسپویل:
کلو، نقاش بریتانیایی ۲۴ ساله، در نیویورک زندگی سختی دارد. تنها چند ماه تا پایان ویزای دانشجویی‌اش مانده که در یک مهمانی شب سال نو، با فرانک، مردی ۴۰ ساله و موفق در دنیای تبلیغات آشنا می‌شود.
رابطه‌شون خیلی زود جدی می‌شه و اون‌ها تصمیم به ازدواج می‌گیرن.
این ازدواج، برخلاف ظاهر عاشقانه‌ش، چالش‌ها و تنش‌های عمیقی رو به دنبال داره؛ از شکاف سنی و تفاوت شخصیت گرفته تا دغدغه‌های روانی، اعتیاد، تنهایی، و بحران هویت. کتاب نگاهی عمیق به روابط مدرن، میل به تعلق، و خودویرانگری داره.


در کل ، خوب بود ولی نه اون‌قدر که بعدش بخوام چند روز توی حال و هواش بمونم.

سطح سختی زبانش برای کسایی که دوست دارن بدونن 
۷.۵ از ۱۰ (B2 به بالا) ولی بازم بستگی به خودتون داره.
      

        این کتاب رو باید چندین بار خوند.

      

        نمایشنامه زن خوب ایالت سچوان  داستانی ساده  و کوتاه بود ولی سنگین و عمیق با اینکه کم‌حرف بود، ولی حرف زیادی برای گفتن داشت. در طول خوندن این کتاب مدام از خودت میپرسی بالاخره خوب بودن توی این دنیای بی رحم فایده داره یا نه؟ ایا با خوبی کردن به کسی داری سادگی خودت رو نشون میدی یا محبتت رو؟  و در آخر نویسنده تو رو با این سوال بی جواب رها می‌کنه 

      

        تعداد دفعاتی که این کتاب رو خوندم  از دستم در رفته ، من این کتاب رو نخوندم من این کتاب رو زندگی کردم 
      

        این کتاب رو وقتی ۱۰ یا ۱۱ سالم بود خوندم  و کاش نمیخوندم چون بعد از تموم کردن این کتاب تا مدتها سمت خوندن کتاب دیگه ای نمیرفتم و متنفر شده بودم از کتاب خوندن😂🤦🏻‍♀️
 اون زمان این برام حکم شکنجه و داشت دام نمی‌خواست بخونمش چون ناراحت میشدم ولی از یه طرفی کنجکاو هم بودم قضیه چیه و چیی میشه به مخصوصا اون قسمتایی که اسامی  دخترا ی زیادی رو که فروخته شده بود  نوشته بود که کلا بهمم ریخت تا یه مدت هنوزم یادمه
      

        کتاب خوبی بود هر چند تا وسطاش همه چیی قابل پیش‌بینی و حوصله سر بر بود یه خورده دیگه مونده بود دراپش کنم که شگفت زده ام کرد،داستان هم شوکه کننده شد هم هیجان انگیز هم جنایی، میشه گفت توی دسته کتابهای (خشونت علیه زنان) قرار میگیره. من از خوندش لذت بردم و شنیده بودم این اواخر قراره فیلمی از روی این کتاب هم ساخته بشه، خلاصه راضیم 😂
      

        من این کتاب رو دوست نداشتم🙄
      

        موقع خوندنش مغزم درد گرف 😂🚶🏻‍♀️