بچه دبیرستانی بودم که خواندمش و خب طبیعی بود که دوستش داشته باشم. پارسال، یعنی بعد از بیست و چند سال دوباره خواندمش. چقدر نگاهم به شخصیت‌ها متفاوت بود. این‌بار من همسر بودم و مادر، نه یک دختر نوجوان احساساتی. اما باز هم مطالعه‌اش لذت‌بخش بود.
نهایت این‌که: «هر کسی از ظن خود شد یار من....»
        

          یه جایی اوایل کتاب از زبون شخصیت اصلی رمان میگه :
«بهار بود و لعنت بر این بهار که هنوز عاشقش هستم!»

ابتدا نسخه صوتی این کتاب رو از شرکت اوانامه با گویندگی خانم درخشش شنیدم که لذت محض بود. توصیه میکنم حتی اگر با کتاب صوتی میانه خوبی ندارید صرفا نیم ساعت ابتدای این کتاب صوتی رو بشنوید و توی فضایی که میسازه قرار بگیرید و بعدش کتاب متنی رو شروع کنید. این شکلی حتما بهره بهتری از این کتاب می‌برید
        

          یا من اشتباه می کنم یا کتاب کااملا از کتاب سالهای بلوای عباس معروفی کپی شده
        

          این رمان رو برای اولین بار دوره  راهنمایی بودم خواندم ولی بعد از اون سه بار دیگه خوندمش... عجیب قشنگ بود برام. 
        

          از برخی کتاب‌خوان‌های سخت‌گیرتر از خودم شنیده بودم که این کتاب ، زرد است!
اما من چنین نظری ندارم.
فکر می‌کنم جز قصّه‌های عبرت‌آمیزی‌ست که دختران نوجوان و جوان حتماً باید بخوانند. از این جهت که می‌تواند کمک کند ، به چند وجه از انتخاب‌های غلطی که انسان بر پایه‌ی احساس می‌تواند در زندگی داشته باشد ، بطور عاقلانه فکر کنند!
        

          بامداد خمار در عین فروش بالا و داستان مخاطب عام ایرانی پسند ( هرچه بدبخت تر، بهتر!!) ، معمولا به بی کیفیتی قضاوت می شود. به همین دلیل، کسانیکه خوانده اند، افتخاری به خواندنش نمی کنند و فرهیختگانی هم که نخواندند، چندان پاپی خواندنش نیستند.‌
من هم سالها کتاب را در قفسه داشتم و به همین دلایل نمی خواندم تا الان...
اما متوجه نشدم که این چه عیبی است که بر این کتاب گذاشته شده! کتاب خوش خوان است و قوت قلم نویسنده، که در پنجاه سالگی آن را نوشته، زود نمودار می شود. پیرنگ داستان چندان قوی و گیرا نیست اما در عین حال توصیفات مناسب و گفتگوها، کامل و دقیق است.‌ 
کتاب خیلی زود مخاطب را با خودش همراه می کند. نویسنده زود سر اصل مطلب می رود و متن را نه می پیچاند و نه طول و تفصیل می دهد)جز سی چهل صفحه آخر). احتمالا بخش های دارای اطناب در ویراست قبل از چاپ حذف یا کم حجم شدند.‌
درست است که ضعف هایی در روایت و داستان پردازی وجود دارد اما اگر به این بهانه، آن را عامه پسند بدانیم به آن جفا کردیم. 
داستان در زمان پهلوی اول می گذرد. دختری از خانواده سرشناس که عاشق شده( هرچند عشقش خوب از کار درنیامده) و بر خانواده اش می شورد تا همسر او شود اما گرفتار دورویی و بدطینتی مرد و مادرش می شود و بلاهای زیادی-که بیشتر ناشی از اختلاف طبقاتی و فرهنگی دو خانواده است، را تحمل می کند تا اینکه...
هرچند در طول کتاب این حس به وجود می آید که نویسنده صرفا می خواسته بگوید که به بهانه یک عشق خیالی، مناسبات خانوادگی را نادیده نگیرید و عقل و هوش را کنار نگذارید اما باز در داستان-خصوصا با توجه به انتخاب زمان داستان و راوی اش، خوب گام برداشته...
نهایتا خواندن کتاب را پیشنهاد می کنم. توصیفات کتاب و ترسیم خوب فضای اجتماعی سالهای اول قرن قدیم، به همه نقدهای منفی کتاب می ارزد.
        

          نظری درباره‌ی رده بندی عمومی این کتاب ندارم اما شخصا بهش علاقه مند هستم و فکر میکنم گرچه عامه پسند اما کتاب خوبیه.
اولین کتابی که باعث شد بفهمم دنیای مطالعه چیزی فراتر از 
"رنگ پیراهن آراتا ست که با چشمان سبزش هماهنگ شده ..."
بیش از اینکه بتونم درباره‌ی نکات فنی‌اش نظری بدم محتوای آموزنده و بی شعارش من و علاقه مند نگه داشت .
 جزئیاتی کتاب شبیه به خاطره‌ای که قبلا تجربه شده، توی ذهن من باقی مونده.
        

          نور

فارغ از هر نقد و حرفی، این کتاب لذتی را در من زنده کرد که سالها گم کرده بودم‌. خیلی سال بود که یک کتاب تا صبح بیدار نگهم نداشته بود! خیلی به نسبت عامه پسندی و راز جذابیت  اثر فکر کردم. به ظاهر قصه دردناکی از عشقی خام و زجری کامل و بیانی نصیحت‌وار است و به لحاظ روایی هم خاطره گویی کامل کتاب را نپسندیدم، اما این کشش عجیب که نمی‌توانی کتاب را زمین بگذاری حاصل چیست؟ از عشق خیلی‌ها گفته‌اند و بهتر هم گفته‌اند، این عشق اشتباه چرا انقدر به دل مخاطب نشسته؟ پاسخ صریحی پیدا نکردم. سایر يادداشت‌ها هم به کشش بسیار اثر اشاره می‌کرد. 
پاسخی دارید؟ غیر از این سوال نکته جدیدی نیست که دیگران نگفته باشند. رفتار عجیب و ناباورانه پدر در طرد کامل و پذیرش کامل دخترش و با فرهنگ نشان دادن اهالی سرمایه دار و کثافت فرهنگی طبقه فرودست و با این وجود عبرت آموز بودن کتاب.
تحقیق و مقاله‌ای هست که کتابهای عامه پسند و پرفروش ایرانی را مقایسه کرده باشد و سلیقه مخاطب امروز و دیروز را کشف کرده باشد؟
        

          رمانی بود امیخته با عشق، تصمیمات اشتباه، زندگی در سنت های زمان قدیم، و مثلث های عاشقانه ایی که همیشه پا برجاست، رمان قوی بود خواننده رو بخوبی با خودش همراه می‌کرد و از اون دسته رمان های ماندگاره البته من صوتی این اثر گوش دادم با صدای ماندگار شیما درخشش عزیز 
        

          دهه هفتاد بود فکر کنم که خواندم. سر و صدای زیادی به پا کرده بود. رمانی است عمومی ولی سطح آن از پاورقی‌های معمولی بالاتر است. جذاب بود و پرکشش. داستانی تک خطی داشت تقریبا.  فضاسازی در دوران گذشته و زندگی در روزگاری مثل اواخر قاجار و اوایل پهلوی داستان را خواندنی‌تر کرده بود. به نظرم یکی از پرخواننده‌ترین کتابهای ایرانی است
        

          کتاب از همون دسته رمان‌های دبیرستانی بود که داستان کلیشه‌ای و ساده و قابل حدسی داشت...اما یک فرقی با آنها داشت و این بود که نیمه‌ی دوم کتاب جوری بود که سریع میخواستی بخونی پس جذاب شده بوده...در انتها نظر من اینه که عامیانه بود، ساده بود و برای سنین نوجوانی مناسب بود 
        

          وقتی ۱۵ ساله بودم این کتاب رو خوندم.
اوایل کتاب خیلی جذابیت نداشت. اما چون بدم میومد یه کتاب رو نصفه نیمه تموم کنم خوندمش تا آخر.
اما هرچی جلوتر می‌رفت این کتاب خوشگل‌تر از قبل میشد.
داستان جدیدی داشت، روند داستان من رو با خودش همراه میکرد و قلم نویسنده این اجازه رو بهم میداد که محبوبه داستان رو زندگی کنم.
بخونیدش خیلی قشنگه👌🏻
        

          زیبایی این کتاب✨️✨️
        

          کتابی که واقعا انتظار نداشتم اینقدر عمیق باشه 
فضاسازی و انتقال احساسات به قدری قوی هست که یهو به خودت میای میبینی گم شدی لا به لای اتفاقاتی که در حال وقوعه...
فرهنگ ایران در زمان وقوع این داستان رو به خوبی نشون داده...
درد و رنجی که در طول داستان هی بیشتر و بیشتر می‌شد، آدمو متاثر می‌کرد 
اینکه چقدر یک آدم میتونه وقیح باشه و در مقابل، یک آدم چقدر میتونه صبر و شکیبایی داشته باشه، واقعا تعجب برانگیزه
در کل از خوندنش  لذت وافری بردم
        

          تنها دو جمله می توانم بگویم ۱.به طور عالی سرنوشت انتخاب ناآگاهانه رو به تصویر کشید ۲. کاش همگی چنین خانواده ی حمایتگری را تجربه کنیم
        

          این رمان از آن دسته رمان‌های قدیمی است که در همان ابتدا به فروشی بی نظیر رسید. نویسنده ی این اثر یعنی فتانه حاج سید جوادی برای همیشه نام خود را در زمره ی بهترین‌ رمان های عاشقانه ثبت و ماندگار کرد. داستان در مورد دختری به نام محبوبه است که از طبقه ی مرفه جامعه است و عاشق پسری نجار به نام رحیم می‌شود و تا ابد تاوان این عشق را در زندگی خود می‌دهد. معمولا داستان‌هایی که در مورد روابط عاشقانه آدمهاست همیشه جالب توجه هستند چراکه تا زندگی و عشق ادامه دارد داستانهای آن نیز جذاب است. این کتاب از آن دسته کتابهایی است که شما را وادار به تصویرسازی می‌کند و اگر سالها بعد به سراغش بروید همان تصاویر برای شما تداعی می شود.اگر چه مایه های اشرافی گرایی گاه کلیشه ای می‌شد اما این باعث نمیشد که داستان روایی شیرین و باورپذیری در جامعه ی آن موقع ایران سنتی و واپس گرا نادیده گرفته شود. بدون شک بعد از خواندن این رمان عاشقانه خیلی سخت می‌توانید در این ژانر کتابی دیگر را در علاقه مندیهایتان قرار دهید.


        

          رمان خیلی قشنگ و آموزنده ای بود و کاملا واضح نشون داد که دیدگاه آدم ها باهم چقدر متفاوته
        

          اول دبیرستان بودم که خوندمش ‌ تازه منتشر شده بود و خیلی صحبت این کتاب بود خیلی از همکلاسی‌هام دوست داشتن بخونش دو روزه کتاب رو خوندم انتهای کتاب قابل حدس زدن بود خوندن اینجور کتاب ها توی نوجوانی عادی هس  برای نوجوانی که اطلاعاتی از روابط نداره یاد میده عمیق تر به روابطش فکر کنه کتاب رو به یکی از دوستام که علاقه مند به خوندنش بود دادم چون  یه بار خوندش هم زیاد بود 
        

          این اثر یاد آور موضوعی بسیار قابل تآمل هست که ما در هر جایگاه و سطحی که باشیم انسانهای هم اندازه و هم قواره ما قدرمون رو میدونن ،خیلی زیبا به مسآله تفاوت فرهنگی اشاره کرده بود