کتاب نسبتا قشنگی بود . 
زیاد کتاب های خانم فریدا مک فادن رو نخوندم ولی این دو کتاب در حدی خوب بودن 
نمیشه بهش گفت عالی ... بلاخره ضعف هایی هم داشت ولی ۴ از ۵ شاید منصفانه باشه 
من انتظار داشتم که حداقل کمی اون استرس رو به من منتقل کنه اما خب اینجوری عمل نکرد و همین نقطه ضعفش بود .
اینکه در بخشی از کتاب دید داستان عوض میشد هیجان انگیز بود اما باز اون هیجان رو نتونست به مخاطب منتقل کنه 
ولی در کل ... پیشنهاد میکنم
        

          فقط ۶ روز طول کشید تا تمومش کنم! و الان ذهنم به شدت آشفته‌ست... نمی‌دونم از کجا شروع کنم نظرم رو بگم؟ 
خیلی سر امتیاز با خودم کلنجار رفتم ولی بیشتر نمی‌تونم بدم. و چرا؟ چون:
⭕️ شما تا نیمه‌ی کتاب هیچ هیجانی رو احساس نمی‌کنی. عملاً انگار داری یه رمان زرد عاشقانه می‌خونی به جای جنایی! فقط اتفاقات روزمره و کراش زدنای شخصیت اصلی!
⭕️ پایان داستان هم که تا حدودی غیرمنطقی به نظر میومد. اینجوری که همه چیز خیلی سریع گل و بلبل می‌شه و تمام!
⭕️ و انتظار بیشتری از پلات تویست (پیچش پیرنگ) داستان داشتم، نمی‌دونم، همه‌ش منتظر بودم یه اتفاق خیلی عجیب بیوفته که بگم: خدایا مگه می‌شه؟ 
⭕️ پایان داستان رو می‌تونستی حدس بزنی! فقط با مهم‌ترین قانون در جنایی نویسی: همیشه به کسی شک کن که هیچ‌کس، هیچ‌وقت، بهش شکی نمی‌کنه...
ولی سه ستاره هم به دلایلی دادم. چون:
⬅️ قلم فریدا مک‌فادن رو دوست داشتم، روون بود و آدم رو از کتاب خوندن خسته نمی‌کرد، یعنی می‌تونستی به مدت زیادی پشت سر هم از داستان بخونی. 
⬅️ هیجان و استرس ۳۰-۴۰ صفحه‌ی آخر داستان رو دوست داشتم، حتی یه تیکه، از استرسی که داشتم گفتم دیگه نمی‌تونم بخونم و کتاب رو بستم و گذاشتم کنار!! 
⬅️ موضوع داستان جذاب و "حداقل برای من" یه ایده‌ی جدید بود.
و در نهایت جدای این‌ها باید بگم کههه
اتفاقات داستان از یه جایی به بعد مریض و روانی گونه می‌شه و خوندنش روحیه و اعصاب قوی می‌خواد. و بعضی تیکه‌ها انگار داری خودت رو با کتاب خوندن شکنجه می‌کنی. 😭😂
اینم اضافه کنم که اگر انتظاراتم از داستان رو از همون ابتدا پایین آورده بودم ممکن بود لذت بیشتری از خوندن ببرم. 
و همین. 
در کل کتابی نیست که در رده‌ی اول به کسی پیشنهادش کنم. صددرصد کتاب‌های جنایی به شدددت بهتری وجود دارند. 

        

          جذب میکنه اولش ولی بعدش هم داستانش شبیه کتاب اگر حقیقت این باشد از کالین هوور میشه و هم داستان خیلی الکی کش پیدا میکنه
        

          کتاب جذاب و سایکوپثی بود و این نکته رو رسوند که مجاورت و همنشینی با آدمی که روانش مشکل داره تورو هم به مرور مریض میکنه حتی اگه از نمای بیرون و از چشم بقیه زوج فوق‌العاده ای بنظر برسید یا زندگیتون موجب حسرت یا حسادت بقیه بشه و هر چه تو به عنوان زوج یا زوجه تو اون زندگی در عذاب باشی کسی حرفتو باور نمیکنه و به تو به عنوان آدمی که خوشی زده زیر دلش نگاه میکنه
اندرو تو این کتاب منو یاد نیما شاهرخ شاهی تو فیلم پارک وی انداخت و وقتی به اِوِلین (مادرش) برخوردم دیدم بی شباهت به نقش بیتا فرهی نیست.
با اینحال لازمه بگم که این کتاب به شدت نیاز به سانسور داره و یسری از مطالبش واقعا ضروری نبود باشه. چطوری از زیر نظر ارشاد رد شده؟ (دونستنش به چه درد میخوره اونم وقتی که کتاب یه ژانر جنایی داره؟)
        

          یکی از بهترین کتابهایی که خوندم
        

          مثل همیشه در کتابهای فریدا مک فادن کسی که فکرش را می‌کنید قاتل نیست..
فریدا جوری همه چیز را بر علیه یک شخص می‌کند که حتی بعد از خوندن چهار ،پنج تا از کتابهایش بازهم نمی‌توانید از این بازیه همیشگی اش فرار کنید.
واقعا خدمتکار کتابی جذاب و گیرا و درگیر کننده بود و البته وحشت انگیز و شوکه کننده جوری که بعد از خواندن بعضی از قسمتها دهان آدم از شدت تعجب و شوکه باز می ماند.
این کتاب را به تمام کسانی که به ژانر جنایی و هیجانی علاقه مند هستند پیشنهاد میدم .سفر خوبی داشته باشید.
پ.ن:همیشه همه چیز اونجوری که فکر می‌کنید پیش نمیره و کسی گناهکار است که به نظر بی گناه ترین شخص است...
        

          اولین کتابم از فریدا مک‌فادن بود؛ و با توجه به تعریفایی که ازش شنیده بودم واقعا انتظاراتم رو برآورده نکرد.
بعد از خوندن یک چهارم کتاب تونستم حدس بزنم و حدسمم درست بود و برای من قابل حدس بود.
با اینکه شاید دومین یا سومین کتاب جناییم بود و تجربه نداشتم اما واقعا انتظار داشتم یکم پرهیجان تر باشه ولی حقیقتا
"جنایی‌ای که از اول تا آخرش پرهیجان و گیرا باشه آرزوست"
        

          ببخشید من تازه میخام جنایی رو شروع کنم علاقه دارم ولی فانتزی خوانم.... لطفا میشه ی نفر منو راهنمایی کنه از چه کتابی شروع کنم؟
        

          وقتی از  کتاب های خانوم مک فادن حرف میزنیم یعنی  شوکه شدن در انتهای داستان یعنی بازی با ذهن
 این داستان عمق داشت و آدرنالین  لذت بردم 
        

          یه شبه تمومش کردم انقد که داستان کشش داشت 
        

          کتاب رو به صورت صوتی گوش دادم.
و الان دارم به این فکر میکنم که آیا این کتاب ارزش 10 ساعت گوش دادن به صوتش رو داشت؟!
داستان بعضی جاها کشش بالایی داشت و استرس رو کاملا به خواننده منتقل می‌کرد. اما اینکه بخوام اون رو به کسی توصیه کنم یا نه، مطمئن نیستم!
میشه گفت کتاب معمایی قبلی‌یی که خواندم  «بیمار خاموش» بود. کتابی که بنظرم جذاب‌تر و گیراتر بود.
اواسط کتاب فقط میخواستم گوش بدم که تموم بشه و میشه گفت خسته شده بودم.

شاید خوانش صوتی کتاب هم در این زمینه بی تاثیر نباشه. خوانش به خودی خود خوبه. اما صدای بشاش و پر انرژی گوینده شاید برای این کتاب مناسب نبود. گوینده ای با صدای بم تر یا سردتر فضای کتاب رو بهتر منتقل میکنه. 
        

          اولین کتاب جنایی که از فریدا مک فادن خوندم 
و خیلی دوسش داشتم و طوری بود که ۲ روزه تمومش کردم:)
        

          همون کلیشه قدیمی
کسایی که زیاد جنایی میخونن میتونن بفهمن چی میگم
دوسش نداشتم چون  خیلی زود تونستم پایانشو حدس بزنم 
        

          دومین کتاب از فریدا مک فادن بود که خواندم و باید بگم خیلی جالب بود واقعا ذهن این نویسنده در بیان مشکلات شخصیتی و روانی کاراکترها فوق العاده است و جوری داستان بیان شده که هر لحظه منتظر غافلگیری جدیدی هستین  داستان در مورد دختریه که قراره در  یک خانواده عجیب خدمتکار باشه و با چه رازها یی اونجا روبرو میشه .
حتما جلد دوم که راز خدمتکار هست رو هم خواهم خوند و هم چنین بقیه کتابهای فریدا مک فادن .
        

          اگر بخوام توی یک کلمه کتاب رو توصیف کنم فقط می تونم بگم عجیب.
کتاب رو به صورت صوتی توی دو روز تموم کردم.قبلاً هم از خانم مک فادن کتاب خونده بودم و دیروز شروع به خوندن این مجموعه کردم‌.داستان برخلاف سایر کتاب ها از وسط کتاب کاملاً مشخص بود که نهایتاً چه اتفاقی می افته و خیلی مثل کتاب بخش دی یا یکی پس از دیگری و یا حتی در قفل شده هیجان و پیچیدگی نداشت.ولی خوندنش خالی از لطف نیست با ترجمه ی زیبا و روانی که داره خیلی دلنشینه.توصیه می کنم بخونید و لذت ببرید.
        

          واقعا خوب بود!
درسته که کلیت داستان، فضاش و حتی شخصیت‌هاش یک مقدار کلیشه‌ایه، اما خوب نوشته شده. اصلا نتونستم زمین بگذارمش! صبح شروع کردم و تا شب تمام شد؛ به همین خاطر چهار ستاره بهش دادم. و البته با اینکه ۹۰ درصد داستان رو پیش‌بینی کرده بودم، آخرش غافلگیرم کرد.
موقع خوندنش یاد big little lies افتادم، به نظرم علی‌رغم تفاوت‌هاشون، خیلی به هم شبیه هستن. 
        

          درسته کتابای جنایی همیشه دوپامین خون  و میبرن بالا و باعث میشن ذوق کنی وهیجان زده بشی و...ولی خیلی زود اون دوپامین برات عادی میشه و دوباره روی میبری به کلاسیک ها🤌
        

          خیلی خوب بود به اواخر کتاب که رسیدم خیلی تعجب کردم شخصی که فکر میکردم ادم خوبه داستان معلوم شد ادم روانیه اونه! در کل کتاب جذابیه حتما پیشنهاد میکنم  داستان جذابی داشت که مجبورت میکرد تا ته کتابو بخونی