یادداشت Mahla

        در هر صفحه، صدای زنی را شنیدم که دیر فهمید عشق، همیشه نجات نمی‌دهد.  
محبوبه، دختری از تبار اشراف، دل به نجاری داد که نه دل داشت، نه فهم. دختری که خواست عاشق باشد، نه مطیع
رحیم، نه مردی عاشق، که آینه‌ای بود از خشونت، از بی‌فرهنگی، از تحقیر و از آنچه زن نباید بخواهد
و محبوبه، در خمارِ بامدادش، فهمید که انتخاب، همیشه آزادی نمی‌آورد
زن، اگر عاشق شود، باید بلد باشد که چگونه از عشقش جان سالم به در ببرد.  
وگرنه، بامدادش، خمار خواهد بود