و پایان . . .
الان کتابو تموم کردم و دلم میخواد تا آسمون از این لبخندا بذارم :))))
سه چهارم اول کتاب اونقدر برام جذاب نبود، در حدی که خودمو آماده کردم بودم یک یادداشت پر و پیمون بنویسم راجع به اینکه اینم الکی معروف شده 
اما قسمت آخر از نظر من اونقدر قوی بود که بتونم توی تصمیمم تجدید نظر کنم
در کل دوسش داشتم و فکر می‌کنم ارزش یکبار خوندن رو داره 
و برای همه آرزو دارم که بتونن همچین دوستی‌ای رو یکبار هم که شده در زندگیشون تجربه کنن که اگه نکنن واقعا و عمیقاً حیفه، خیلی حیفه :)

و راجع به قلم نویسنده، با خوندن قسمت پایانی کتاب فهمیدم که نویسنده قدرت خوبی توی بیان احساسات و قوی‌تر کردن کار داشت، اما نمی‌دونم چرا اوایل کتاب اینقدر ضعیف بود، کاش اولش هم مثل آخرش اینقدر جذاب و پرکشش می‌نوشت 
و اشکال دیگه‌ای که بنظرم وارده اینه کهههههه
چراااااا اینقدددررررر کمممممم دو شخصیت اصلی کتاب رو توصیف کردهههه بوددددد 😭😭
من هیچ تصوری از قیافه، قد، مدل مو و . . . شخصیتا نداشتم و انگار تصورم ازشون دو پسر بدون چهره بود و این موضوع مقداری اذیتم کرد.

من این کتابو از نظر آرنیک کتاب خوندم، که افتضاح بود، پر از غلط املایی و اشتباه های نگارشی که از یه جایی به بعد اعصابمو خورد کرد، به هیچ وجه این نشر رو نگیرید.

و سخن پایانیم این باشه که، دوسش داشتم و خوشحالم که این کتابو تو کتابخونم دارم 🫠✨
      

        از وقتی بهخوان نصب کردم بیشتر از صدبار کتاب‌های فردریک بکمن و افرادی که به شدت از قلمش و حال و هوای کتاباش تعریف میکردن رو دیدم و واقعا باید قبول کرد که دیدن همچین جلد قشنگی هر آدمی رو مجاب می‌کنه حداقل یکبار امتحانش کنه
با ذوقی وصف ناپذیر تصمیم گرفتم شروع کنم و این کتاب رو برای شروع انتخاب کردم اما واقعا ناامیدم کرد
سعی میکردم کتاب رو جلو ببرم که شاید از یه جایی به بعد جالب شه، اما نشد 
هرچی بیشتر میخوندم بیشتر احساس میکردم که دارم وقتم رو تلف می‌کنم 
شاید بتونه برای یه نوجوون کتاب خیلی جالبی باشه، اما برای من نه
و هنوز هم هروقت این کتاب‌ها رو می‌بینم روح و روانم بخاطر جلدشون اکلیلی میشه ولی شاید باید برای بعضی کتابا به همین «اکلیلی شدن روح به واسطه  طرح روی جلد» اکتفا کرد.
      

        وای یادش بخیر، من اینو چقدر دوست داشتم :)))))))))))))
جزو اولین کتابایی بود که خوندم
      

        و پایان . . .
داستان راجع به دوتا برادر آدم‌کشه با دو شخصیت کاملاً متفاوت که یک مأموریت بهشون محول شده
قلم خوبی داشت و ماجراجویی و اتفاقاتی که میوفتاد به اندازه کافی سرگرم کننده بودن
بعنوان یک کتاب سرگرم کننده جالب بود و ارزش خوندن رو داشت اما اگه دنبال محتوا هستین بنظرم کتاب دیگه‌ای رو انتخاب کنید .

همین الان متوجه شدم که فیلمش رو هم ساختن، پس میتونید منتظر نظرم راجع به فیلمش هم باشید 👀
      

        و پایان . . .
یه کتاب عاشقانه که منو یاد رمان‌های اینترنتی مینداخت که توی نوجوونی میخوندم
جاهایی که سانسور شده بود مشخص بود و اگه یجور سانسور میکردن که اینقدر واضح نبود بهتر بود بنظرم 
دختر نقش اصلی کتاب هرروز یه سری کارا رو تکرار میکرد و تکرار این از یجایی به بعد اذیتم میکرد
در کل کتاب خوبی بود و عاشقانه خوبی داشت اما نه برای سن من 
      

        و پایان . . .
موضوع کتاب واسم جالب بود و ایده‌ی خوبی بود
قلمش روون بود
و داستان عاشقانه‌ی آرومی داشت، عاشقانه‌ای که آروم و بدون فراز و نشیب های خیلی زیاد پیش می‌رفت 
از اول تا آخر کتاب باعث میشه یه لبخند ملیح روی لبتون باشه البته که بعضی جاهایش یکم اعصاب خوردی و هیجانم بهش اضافه میشه 
حال و هوای کتابو دوست داشتم و اگه به فیلم تبدیل میشد قطعا چیز قشنگی از آب در میومد
      

        و پایان . . .
همه ذوق و شوقی که بخاطر طراحی جلد داشتم بعد از خوندن کتاب از بین رفت
اینکه کتابی به این خوشگلی اینقدر بی‌محتواست دلمو می‌سوزونه 
نود درصد کتاب اینجوریه که شخصیت اصلی کتاب میره یجا میشینه و منتظر اومدن گربه میمونه :/ 
این وسطام با یه دختربچه دوست میشه که اونم سخت درگیر زورگویی‌های مدرسشه
کاش حداقل هه‌سو کاری میکرد حال این بچه بهتر بشه که میشد که یه چیز جالب از داستان یاد گرفت 
نویسنده‌ای که فکر می‌کنم هیچ شناختی از روانشناسی نداشت و داشت همه سعیشو میکرد که کتابو یه کتاب روانشناسی نشون بده 
و در آخر بدون اینکه اتفاق خاصی بیوفته می‌بینیم که افسردگی هه‌سو خوب میشه 
واقعا نمیشه نتیجه گیری خوبیم ازش گرفت 
حیف پولم، حیف زمانم و دوباره حیف این جلد قشنگ 
پیشنهاد نمی‌کنم .
      

        نخونید آقا نخونیدددد
یک کتاب با مسائلی خیلی ساده و پیش پا افتاده (حداقل از نظر من اینطوی بود)، اگه روانشناسی درست حسابی میخوایید برید قوانین طبیعت انسان و قوانین نفوذ رو بخونید و عشق کنید .
      

        و پایان . . .
حماسه بی‌زن و زن بی‌حماسه بی ‌معناست
که بر سر شهدا، دست حضرت زهراست 

اوایل کتاب برای من کشش زیادی نداشت و صرفا میخوندم که تموم شه اما از اونجا به بعد که بحث شهید شروع شد کتاب کشش زیادی پیدا کرد 
در کل عالی بود و به صبر این مادر واقعا غبطه خوردم . . .
خلاصه که حتما بخونید :)
      

        و پایان . . .
برام عجیبه که این همه طرفدار داره 
خیلی روند آرومی داشت، داستانش فقط راجب یه خانواده بدبخت بود که بدبخت بود و بدبخت بود
همش منتظر یه چیزی بودم، یه اتفاق که روند یکنواخت داستان تغییر کنه ولی فقط این بدبختی ادامه داشت 
ارتباط گرفتن با قلم واسم سخت بود
اما خب امید و تلاش آیدین خیلی چشممو گرفت و دوسش داشتم .
در کل پیشنهاد نمی‌کنم .
      

        و پایان . . .
تو جلسه بودیم، استاد و حرفاش بیشتر از هرچیزی حوصلمو سر می‌برد گوشیامونو ازمون گرفته بودن و از بس توی دفترچه‌ای که با خودم برده بودم تا مثلا مطالب مفید رو بنویسم نقاشی کشیدم که اینم خستم کرد .
با نگاهی که خستگی توش موج میزد به کناریم که داشت با دقت گوش میکرد نگاه کردم و گفتم: حوصلم سر رفته 
از اونجایی که همه منو بعنوان دختر کتابخون دانشگاه میشناسن، به ثانیه نکشیده گفت: یه کتاب همرامه، میخوای بخونی؟
همین جملش کافی بود که همه خستگیم از بین بره و با چشمایی پر از ذوق گفتم: آره آره 
وقتی جلد کتابو دیدم دوباره خستگیم برگشت و ذوق تو چشمام پرید اسمش جالب بود اما با خودم گفتم: اه، حتما از اون کتاباییه که زیادی مذهبی‌طوره و قراره با متن سنگینش، خیلی تخصصی به یه موضوع بپردازه و حوصلمو بیشتر سر ببره ولی خب، امتحانش که ضرر نداشت . . .
میخواستم شروع کنم که صاحب کتاب به اسم جون که روی جلد کتاب بود اشاره کرد و گفت راجب جونه، همون غلام سیاه پوست امام حسین
همین کافی بود که دوباره ذوق تو چشام برگرده [این ذوق همش در رفت و آمد بود 😂😂] و دلیلشم علاقه‌ی خاصیه که به اینجور آدما دارم، آدمایی مثل جون، حر، رسول ترک و . . .
شروع کردم به خوندن و عالی بود :))))))))))))
متن بسیااااااااااررررررررر روون، قلم عالی، و مطالبی که بنظر من واقعا مفید بود .
یک خادم واقعی رو با مثالی به زیبایی خادم سیدالشهدا؛ که تو کربلا، موقع شهادتش امام حسین رفت کنارش و سرشو گذاشت رو پاهاش[این خیلیه‌ ها :))))) . . .] وصف کرد و ویژگی‌هاشو گفت.
بخاطر یک موضوعی که من نمیتونم زیاد باهاش کنار بیام و در کتاب چندین بار ذکر شده بود و تکرار اضافی مطالبی که بنظرم یکبار گفتنش کافی بود مجبورم یک ستاره کمتر بدم .
ولی بخونیدش، حال می‌کنید باهاش، حتی اگه علاقه‌ای به خادمی و این موضوعات ندارید .
      

        و پایان . . .
ایده داستان عالی بود، قلم نویسنده از اون عالی‌تر (اونقدر عالی که بقیه کتابای نویسنده رفت توی لیست کتابام) و اینکه شخصیت‌های داستان واقعی بودن این کتابو عالی‌ترتر کرد، جزو بی‌نقص ترین کتابایی بود که خوندم .
ژانر فلسفی_روانشناسی ژانر اصلیش بود که با مقدار کافی عشق و عاشقی مخلوط شده بود که همه اینا باعث چندین برابر شدن علاقم به این کتاب شد و این کتاب رو به کتابخونه‌ای که تو قلبم وجود داره اضافه کرد .
جزو اون کتاب‌هایی بود که خیلی عمیق توش غرق میشدم و تو اون زمانی که داشتم میخوندمش واقعا میرفتم توی دنیای کتاب (چیزی که همیشه اتفاق نمیوفته واسم)
خیلی خیلی خیلی خیلی خیلی خیلی خیلی خیلی خیلی خیلی خیلی خیلی خیلی خیلی خیلی خیلی خیلی خیلی خیلی خیلی خیلی زیاد از خوندن کتاب لذت بردم و به همه پیشنهاد می‌کنم که حداقل یکبار بخوننش.
      

        و پایان . . .
خب راستش تموم شدنش حس عجیبی داشت، یجورایی غمگینم و خیلی دلم براش تنگ میشه، منی که اصولاً نسبت به کتابا همچین حسی ندارم، منی که کتابارو میخونم که فقط تموم شن و کتاب بعدی شروع شه، اما این کتاب . . .
من با خط به خطش زندگی کردم، با خط به خطش عشق کردم و مطمئنا چندین بار دیگه قراره بخونمش، احتمالا تا آخر عمرم . . .
در وصف زیبایی این کتاب اگه بخوام چیزی بگم باید بگم که من این کتابو از دوستم قرض گرفتم و تا اواسطش خوندم و کتابو پس دادم، چرا؟
چون دیگه نمیتونستم بخونمش، چون عمیقاً دلم میخواست کتاب خودم بود و بنظرم اینجوری با عشق بیشتری میتونستم بخونمش و با ذوق یه سری از متناشو هایلایت کنم و کتابو خریدم و با عشقی چندین برابر شروع کردم به خوندن ادامش 
و جمله‌ی پایانی اینکه؛ کلمه‌ی عالی واقعا کلمه‌ی کمیه برای وصف این کتاب.
این کتاب تا ابد کتابِ من میمونه :)