زینبِ عزیزم 
در روز شنبه، 22 شهریورِ 1404
در ساعت 15:39
در ظهر گرم و طاقت فرسایی که آفتاب سوزان، سختیِ تحملِ زندگی را برایم دو چندان می‌کرد، پیامت صفحه‌ی گوشی‌ام را روشن کرد، پیامی که هربار باعث میشد هیاهوی مغزم برای دقایقی آرام بگیرد 
اما اینبار با دفعات قبل تفاوتی داشت، تصمیم داشتی نوید رسیدن چیزی از جنس دلگرمی را بدهی . . .
تمام آن روز را با فکر به اینکه اینبار چطور میخواهی مرا غافلگیر کنی به پایان رساندم و خود را درحالی در اتاقم دیدم که هدیه‌ی تو در دستانم بود
آن لحظه که اسم مخصوص خودم را روبه‌روی کلمه‌ی نشانی گیرنده دیدم 
آن لحظه که شعری که با خلاقیت خود و برای "من" نوشته بودی را مثل یک خاطره قدیمی زیر لب مرور کردم 
و وای از آن لحظه که بسته را باز کردم و با جلد کتابی که زمان طولانی‌ای دلم در آستانه‌ی واژه‌هایش ایستاده بود، مواجهه شدم . . .
آه دوست عزیز من 
کاش جادویی بود و قدرت این را داشت که درون قلبم را ببینی
کاش می‌توانستی ببینی که چطور با آمدنِ آن نشانه‌ی ملموس از بودنت، غم از تمام وجودم رخت بست
و حال که کتاب را با لبخندی تمام قد به پایان رساندم می‌خواهم دوباره از اعماق قلبم، از جایی که حتی سکوت، تو را به یاد می‌آورد از تو تشکر کنم
و این را بدان؛
هیچ‌گاه بودنت را، زمانی که خیلی‌ها نبودند فراموش نخواهم کرد .
با احترام 
مهج 
پ.ن: بمونی برام ❤️.
      

        و پایان . . .
این کتاب، اولین کتاب من از آگاتا بود . . .
داستان اولو که خوندم اینجوری بودم که:
واااااااااااییییییییی نویسندههههه‌ی مورد علاقموووو پیداااا کردمممممم، کلی کتاب جدید تو راهه که خودمو می‌خوام باهاشون خفه کنممممم
چرا زودتر کتابای این بشرو نخوندم، آخ از قلمش، آخ از ایده‌هاش، آخ از این زن 
مگه میشه، مگه داریم نویسنده به این خوبی 
ولی خب باید بگم که این احساسات فقط تا پایان داستان اول ادامه داشت و الان در عجبم که واقعا همچین نویسنده‌ای اینقدر طرفدار داره؟
البته که حدس میزنم کتاب خوبی رو برای شروع انتخاب نکردم
در کل؛ خواهران و برادران نخونید .
چرت و پرت محضه، داستان های کوتاهِ ساده که فقط وقت تلف کردنه .
      

        دیگه جایی واسه حرف نمی‌مونه :))))))))))))))))))))))))
از دو جلد قبلی‌ای که خوندم بیشتر دوسش داشتم و این دوست داشتنم واقعا غیر قابل توصیفه 
کاش میشد هزاران هزار ستاره داد، پنج‌تا خیلی جدی کمه .
      

        جلد 'اکنون' رو بیشتر دوست داشتم .
      

        زبانم قاصره از وصف این کتاب و اشعار این جناب :)
      

        و پایان . . .
ایده داستان جدید بود، راجع به پسری که از اکیپ دوستای صمیمیش بیرون انداخته میشه و حالا اون مونده با افسردگی، احساس بی‌ارزش بودن، واقعی نبودن و کلی احساسات این مدلی دیگه که سخته تا چندین سال باهاشون زندگی کنه
نویسنده احساس ترک شدن و ترس از ترک شدن رو خیلی خوب توصیف کرده، به طوری که انگار خود تورو طرد کردن و الان ترس از تجربه‌ی دوباره‌ی این احساس رو داری 
_ داستان کشش خوبی داشت که می‌تونه شمارو با خودش همراه کنه
_ اما پایان، اماااانننننن از پااایاااننننن
واقعا چراااااا؟؟؟؟؟
چرا پایان باید باز باشه
پایانش عمیقاً ناامیدم کرد 
ولی در کل کتاب سرگرم‌ کننده‌ای بود .
      

        مزخرفه، مزخرفه، مزخرفه
بسیار بی‌محتوا
میذارمش کنار چند سال دیگه دوباره میخونمش
شاید اونموقع نظرم راجع بهش تغییر کرد
و فکر می‌کنم با خوندن کتاب بعدیش، باید یه فرصت دیگه به سارتر بدم
و اونموقع تصمیم نهایی رو میگیریم 🦦
      

        و پایان . . .
الان کتابو تموم کردم و دلم میخواد تا آسمون از این لبخندا بذارم :))))
سه چهارم اول کتاب اونقدر برام جذاب نبود، در حدی که خودمو آماده کردم بودم یک یادداشت پر و پیمون بنویسم راجع به اینکه اینم الکی معروف شده 
اما قسمت آخر از نظر من اونقدر قوی بود که بتونم توی تصمیمم تجدید نظر کنم
در کل دوسش داشتم و فکر می‌کنم ارزش یکبار خوندن رو داره 
و برای همه آرزو دارم که بتونن همچین دوستی‌ای رو یکبار هم که شده در زندگیشون تجربه کنن که اگه نکنن واقعا و عمیقاً حیفه، خیلی حیفه :)

و راجع به قلم نویسنده، با خوندن قسمت پایانی کتاب فهمیدم که نویسنده قدرت خوبی توی بیان احساسات و قوی‌تر کردن کار داشت، اما نمی‌دونم چرا اوایل کتاب اینقدر ضعیف بود، کاش اولش هم مثل آخرش اینقدر جذاب و پرکشش می‌نوشت 
و اشکال دیگه‌ای که بنظرم وارده اینه کهههههه
چراااااا اینقدددررررر کمممممم دو شخصیت اصلی کتاب رو توصیف کردهههه بوددددد 😭😭
من هیچ تصوری از قیافه، قد، مدل مو و . . . شخصیتا نداشتم و انگار تصورم ازشون دو پسر بدون چهره بود و این موضوع مقداری اذیتم کرد.

من این کتابو از نظر آرنیک کتاب خوندم، که افتضاح بود، پر از غلط املایی و اشتباه های نگارشی که از یه جایی به بعد اعصابمو خورد کرد، به هیچ وجه این نشر رو نگیرید.

و سخن پایانیم این باشه که، دوسش داشتم و خوشحالم که این کتابو تو کتابخونم دارم 🫠✨
      

        از وقتی بهخوان نصب کردم بیشتر از صدبار کتاب‌های فردریک بکمن و افرادی که به شدت از قلمش و حال و هوای کتاباش تعریف میکردن رو دیدم و واقعا باید قبول کرد که دیدن همچین جلد قشنگی هر آدمی رو مجاب می‌کنه حداقل یکبار امتحانش کنه
با ذوقی وصف ناپذیر تصمیم گرفتم شروع کنم و این کتاب رو برای شروع انتخاب کردم اما واقعا ناامیدم کرد
سعی میکردم کتاب رو جلو ببرم که شاید از یه جایی به بعد جالب شه، اما نشد 
هرچی بیشتر میخوندم بیشتر احساس میکردم که دارم وقتم رو تلف می‌کنم 
شاید بتونه برای یه نوجوون کتاب خیلی جالبی باشه، اما برای من نه
و هنوز هم هروقت این کتاب‌ها رو می‌بینم روح و روانم بخاطر جلدشون اکلیلی میشه ولی شاید باید برای بعضی کتابا به همین «اکلیلی شدن روح به واسطه  طرح روی جلد» اکتفا کرد.
      

        وای یادش بخیر، من اینو چقدر دوست داشتم :)))))))))))))
جزو اولین کتابایی بود که خوندم
      

        و پایان . . .
داستان راجع به دوتا برادر آدم‌کشه با دو شخصیت کاملاً متفاوت که یک مأموریت بهشون محول شده
قلم خوبی داشت و ماجراجویی و اتفاقاتی که میوفتاد به اندازه کافی سرگرم کننده بودن
بعنوان یک کتاب سرگرم کننده جالب بود و ارزش خوندن رو داشت اما اگه دنبال محتوا هستین بنظرم کتاب دیگه‌ای رو انتخاب کنید .

همین الان متوجه شدم که فیلمش رو هم ساختن، پس میتونید منتظر نظرم راجع به فیلمش هم باشید 👀
      

        و پایان . . .
یه کتاب عاشقانه که منو یاد رمان‌های اینترنتی مینداخت که توی نوجوونی میخوندم
جاهایی که سانسور شده بود مشخص بود و اگه یجور سانسور میکردن که اینقدر واضح نبود بهتر بود بنظرم 
دختر نقش اصلی کتاب هرروز یه سری کارا رو تکرار میکرد و تکرار این از یجایی به بعد اذیتم میکرد
در کل کتاب خوبی بود و عاشقانه خوبی داشت اما نه برای سن من 
      

        و پایان . . .
موضوع کتاب واسم جالب بود و ایده‌ی خوبی بود
قلمش روون بود
و داستان عاشقانه‌ی آرومی داشت، عاشقانه‌ای که آروم و بدون فراز و نشیب های خیلی زیاد پیش می‌رفت 
از اول تا آخر کتاب باعث میشه یه لبخند ملیح روی لبتون باشه البته که بعضی جاهایش یکم اعصاب خوردی و هیجانم بهش اضافه میشه 
حال و هوای کتابو دوست داشتم و اگه به فیلم تبدیل میشد قطعا چیز قشنگی از آب در میومد
      

        و پایان . . .
همه ذوق و شوقی که بخاطر طراحی جلد داشتم بعد از خوندن کتاب از بین رفت
اینکه کتابی به این خوشگلی اینقدر بی‌محتواست دلمو می‌سوزونه 
نود درصد کتاب اینجوریه که شخصیت اصلی کتاب میره یجا میشینه و منتظر اومدن گربه میمونه :/ 
این وسطام با یه دختربچه دوست میشه که اونم سخت درگیر زورگویی‌های مدرسشه
کاش حداقل هه‌سو کاری میکرد حال این بچه بهتر بشه که میشد که یه چیز جالب از داستان یاد گرفت 
نویسنده‌ای که فکر می‌کنم هیچ شناختی از روانشناسی نداشت و داشت همه سعیشو میکرد که کتابو یه کتاب روانشناسی نشون بده 
و در آخر بدون اینکه اتفاق خاصی بیوفته می‌بینیم که افسردگی هه‌سو خوب میشه 
واقعا نمیشه نتیجه گیری خوبیم ازش گرفت 
حیف پولم، حیف زمانم و دوباره حیف این جلد قشنگ 
پیشنهاد نمی‌کنم .
      

        نخونید آقا نخونیدددد
یک کتاب با مسائلی خیلی ساده و پیش پا افتاده (حداقل از نظر من اینطوی بود)، اگه روانشناسی درست حسابی میخوایید برید قوانین طبیعت انسان و قوانین نفوذ رو بخونید و عشق کنید .