یادداشت آبیِ‌کبود
1404/4/17 - 04:15
از وقتی بهخوان نصب کردم بیشتر از صدبار کتاب‌های فردریک بکمن و افرادی که به شدت از قلمش و حال و هوای کتاباش تعریف میکردن رو دیدم و واقعا باید قبول کرد که دیدن همچین جلد قشنگی هر آدمی رو مجاب می‌کنه حداقل یکبار امتحانش کنه
با ذوقی وصف ناپذیر تصمیم گرفتم شروع کنم و این کتاب رو برای شروع انتخاب کردم اما واقعا ناامیدم کرد
سعی میکردم کتاب رو جلو ببرم که شاید از یه جایی به بعد جالب شه، اما نشد
هرچی بیشتر میخوندم بیشتر احساس میکردم که دارم وقتم رو تلف می‌کنم
شاید بتونه برای یه نوجوون کتاب خیلی جالبی باشه، اما برای من نه
و هنوز هم هروقت این کتاب‌ها رو می‌بینم روح و روانم بخاطر جلدشون اکلیلی میشه ولی شاید باید برای بعضی کتابا به همین «اکلیلی شدن روح به واسطه طرح روی جلد» اکتفا کرد.
(0/1000)
نظرات
1404/5/10 - 22:59
در کمال احترام به نظرتون مردی به نام اوه هم یه جاهاییش واقعا خسته کننده بود. . .
3
1404/5/3 - 03:36
روون که بله، بود اما جذاب . . . تا اونجایی که من خوندم جذاب نبود و به همین دلیلم نصفه ولش کردم
1
1404/6/24 - 15:42
سلام. خب شما کلا اثرِ خوبی رو شروعِ برای خوندن از این نویسنده، انتخاب نکردین! چه بسا افرادی مثل من که قلم فردریک بکمن رو دوست دارن هم بودن به این کتابش، استثنا، جذب نشدن و زده زیر دلشون. چون کلا در عین زیبا بودن تو یه سری مباحث و قدرتِ قلمِ آقای بکمن، یه جورِ سنگین و "جذب‌نشدنی"ایه. خودِ منم به شخصه زیاد دوستش نداشتم و بعدشم به شدت گرفتارِ ریدینگ اسلامپ شدم. به نظرم کتاب‌های «مردی به نام اوه»، «مردم مشوش» و «مجموعه شهر خرس» رو بخونین بیشتر جذبش شده و متوجه این تعاریفِ نسبت به نویسنده میشین.
1
1
1404/6/25 - 15:33
منم کتاب 'پاسخ منفی است 'رو از این نویسنده خوندم ولی دوست نداشتم ولی احتمالا سراغ مردم مشوش و مردی به نام اوه برم (در آینده ای نزدیک:))
0
آبیِ‌کبود
1404/4/17 - 18:38
1