تله‌موش مجموعه‌ای از هفت داستان نسبتا کوتاه آگاتا کریستیه که اولیش (یعنی خود داستان تله‌موش) از نمایشنامه‌های جنایی انگلیسی معروفه. خود تله‌موش خیلی خوب و هیجانیه ولی بقیه‌شون متوسط رو به ضعیفن. یدونه‌ش (که اسمش آخرین جلسه بود) انقدر بی سروته و مسخره بود که کاش الکی به این نویسنده عزیز نسبت داده باشنش🤦‍♀🤦‍♀ و بقیه با اینکه ضعیف نبود زیادی سروتهش بهم وصل بود. تا شروع میشد تموم میشد. مخاطب وقت نمی‌کرد با معما ارتباط بگیره و انگار نویسنده می‌خواست زودتر جمع کنه کارو که خب این برای مخاطبی که عادت کرده آگاتا کریستی ۲۰۰،۳۰۰ صفحه بکشوندشون و تو ۱۰ صفحه آخر بکشوندشون سمت حل معما، خیلی ستمه! 

نکته عجیب، ترجمه‌ش بود. مترجم یه سری داستان جنایی رو بسیار ادبی و با واژگان آهنگین و شاعرانه ترجمه کرده بود. آش شله‌قلمکاری بود برا خودش!

از نظر من که #پیشنهاد_نمیشه
        

          مجموعه‌ای از هفت داستانِ کوتاه، که داستان اول یعنی «تله موش» از همه جالب‌تر بود.
        

          من اصولا داستان بلند جنایی دوست ندارم .
با داستان کوتاه هم کنار نمیام .
ولی ترکیب داستان کوتاه جنایی اون هم با مهارت این نویسنده خیلی چسبید 
        

          اولین تجربه م واسه خوندن کتاب جنایی بود.داستان های جالبی داشت.بهترین و مهمترینش همون تله موش بود.اخرین جلسه ،یک اتفاق،فقط ساعت شاهد بود،شبان بزرگ،روی موج عوضی و لانه بلبل عنوان دیگر داستان های کوتاه داخل این کتاب بودند.
        

          برجسته ترین نمایشنامه‌ی دنیا بعد از شکسپیر! اقتباس ایرانی مبتکرانه و جالب توجهی هم توسط آقای حسن فتحی از این داستان به صورت تله تئاتر ساخته شد.
        

           مسیر طولانی یک ماجرای جنایی. توصیفات نه چندان ارزشمند
نتونستم تمومش كنم.