تله‌موش مجموعه‌ای از هفت داستان نسبتا کوتاه آگاتا کریستیه که اولیش (یعنی خود داستان تله‌موش) از نمایشنامه‌های جنایی انگلیسی معروفه. خود تله‌موش خیلی خوب و هیجانیه ولی بقیه‌شون متوسط رو به ضعیفن. یدونه‌ش (که اسمش آخرین جلسه بود) انقدر بی سروته و مسخره بود که کاش الکی به این نویسنده عزیز نسبت داده باشنش🤦‍♀🤦‍♀ و بقیه با اینکه ضعیف نبود زیادی سروتهش بهم وصل بود. تا شروع میشد تموم میشد. مخاطب وقت نمی‌کرد با معما ارتباط بگیره و انگار نویسنده می‌خواست زودتر جمع کنه کارو که خب این برای مخاطبی که عادت کرده آگاتا کریستی ۲۰۰،۳۰۰ صفحه بکشوندشون و تو ۱۰ صفحه آخر بکشوندشون سمت حل معما، خیلی ستمه! 

نکته عجیب، ترجمه‌ش بود. مترجم یه سری داستان جنایی رو بسیار ادبی و با واژگان آهنگین و شاعرانه ترجمه کرده بود. آش شله‌قلمکاری بود برا خودش!

از نظر من که #پیشنهاد_نمیشه
        

          اولین تجربه م واسه خوندن کتاب جنایی بود.داستان های جالبی داشت.بهترین و مهمترینش همون تله موش بود.اخرین جلسه ،یک اتفاق،فقط ساعت شاهد بود،شبان بزرگ،روی موج عوضی و لانه بلبل عنوان دیگر داستان های کوتاه داخل این کتاب بودند.
        

          من اصولا داستان بلند جنایی دوست ندارم .
با داستان کوتاه هم کنار نمیام .
ولی ترکیب داستان کوتاه جنایی اون هم با مهارت این نویسنده خیلی چسبید 
        

          برجسته ترین نمایشنامه‌ی دنیا بعد از شکسپیر! اقتباس ایرانی مبتکرانه و جالب توجهی هم توسط آقای حسن فتحی از این داستان به صورت تله تئاتر ساخته شد.
        

          مجموعه‌ای از هفت داستانِ کوتاه، که داستان اول یعنی «تله موش» از همه جالب‌تر بود.
        

           مسیر طولانی یک ماجرای جنایی. توصیفات نه چندان ارزشمند
نتونستم تمومش كنم.