یادداشت آبیِ‌کبود

        و پایان . . .
ایده داستان جدید بود، راجع به پسری که از اکیپ دوستای صمیمیش بیرون انداخته میشه و حالا اون مونده با افسردگی، احساس بی‌ارزش بودن، واقعی نبودن و کلی احساسات این مدلی دیگه که سخته تا چندین سال باهاشون زندگی کنه
نویسنده احساس ترک شدن و ترس از ترک شدن رو خیلی خوب توصیف کرده، به طوری که انگار خود تورو طرد کردن و الان ترس از تجربه‌ی دوباره‌ی این احساس رو داری 
_ داستان کشش خوبی داشت که می‌تونه شمارو با خودش همراه کنه
_ اما پایان، اماااانننننن از پااایاااننننن
واقعا چراااااا؟؟؟؟؟
چرا پایان باید باز باشه
پایانش عمیقاً ناامیدم کرد 
ولی در کل کتاب سرگرم‌ کننده‌ای بود .