توصیف ها دلچسب و دقیق بودند. انتخاب ناب کلمات و تشبیه های خلاقانه حسابی حالم رو جا آورد.
        

          من درباره این کتاب خیلی تعریف شنیده بودم، توی لیست بیشتر استادانِ نویسندگی تکرار شده و جزءِ کتاب‌های دوست‌داشتنیِ دوستانم است، ولی خودم از دخالت‌های مداوم و تکرار موضوعات توسطِ راویِ دانای کل، هیچ خوشم نیامد.
اگرچه ایده داستانی عالیست و شروع و پایانِ خیلی خوبی دارد. درباره‌ی مبارزه با ظلم و گرفتنِ حق خود از مفسدانِ اقتصادیست :) و لحظاتی که ستاره‌ی داستان دارد با آن گاوِ وحشیِ رمیده دست‌وپنجه نرم می‌کند (یا دست و سُم)، نفسگیر روایت شده و حقا خیلی خوب است.

به کار کسانی می‌آید که می‌خواهند نثرِ صادق چوبک را بشناسند، از داستان‌هایِ روان و پرکشش و هیجانی خوششان می‌آید و به ادبیات ایران علاقه دارند.
        

          صادق چوبک است و سبک عامیانه نوشتن دقیق گفتار کوچه بازاری را به قلم می آره تو کتاب هاش
        

          در تمام مدت تنگسیر‌خوانی، مدام سوالی تو ذهنم می‌چرخید. مردمی با سابقه‌ای اینچنین در ظلم‌ستیزی که حتی تنه می‌زند به آنارشیسم، چگونه اینچنین سر در گریبان می‌برند؟ 
.
سوال‌هایی که سیمین دانشور به خوبی در سووشون طرح می‌کند.
"شماها پهلوان‌هایشان را اخته کرده‌اید. حتی امکان مبارزه هم باقی نگذاشته‌اید که لااقل حماسه‌ای بگویند و رجزی بخوانند... گفتم سرزمینی ساخته‌اید خالی از قهرمان. گفتم شهر را کرده‌اید عین گورستان، پرجنب‌وجوش‌ترین محله‌اش محله مردستان است."
        

          سلام
داستان زیبا و روانیه
و از همه مهم تر امروز که داستان‌ها (بخصوص ایرانی)یا پر از ناامیدی هستن یا انباشتی از امید واهی، حد اعتدال به خوبی حفظ شده.
قهرمان داستان طوری هست که به سادگی می شه با عقاید و افکارش ارتباط برقرار کرد.
        

          داستان متفاوت و گیرایی داشت اما نکته ای که وجود داشت این بود که احساس کردم و البته مشهود بود بنظر من که نویسنده سعی داره هرجور شده کارای شخص اول داستانش رو توجیه کنه که البته بنظر من توجیهاتش خام بود 
اینکه هر جور شده میخواست اونهمه قتلو موجه نشون بده باعث می‌شد احساس کنم مخاطب رو دست کم گرفته
اما درهرحال خوندنش خالی از لطف نبود و دوسش داشتم.
        

          میگن مردم جنوب خون گرمن
من که وقتی کتاب رو خوندم واقعا احساس کردم خودمم هم یکی از ساکنین تنگسیرم
صادق چوبک حتی تو کتاب هم تونست به ما جنوبی رو نشون بده که ازش می شنویم
احساس راحتی داشتم موقع خوندنش، نگران بودم برای محمد دوست داشتم راه دیگه ای بود برای این شخصیت ولی گاهی وقت ها بدترین تصمیم های ما برای خودمون قانع کننده ترین تصمیمه!!!
        

          توصیفات و تصویرسازی عالی. دیالوگ‌ها جذاب. داستان در عین سادگی جالب بود اما منتظر یه پایانِ جذاب تر بودم🤐
        

          زائر محمد از دلیران تنگسیر و تنگستان، با زن و دو تا بچه‌ش زندگی آروم خودش رو داره و از کمک به کسی دریغ نمیکنه و همه روش حساب میکنند اما چند نفر دست به یکی کردن و سرمایه‌ی زندگیش رو گرفتن و نه تنها که بهش پس نمیدن، سرکارش میذارن و مسخره‌ش میکنن، تا اینکه تصمیم میگیره دست از پول و جونش بکشه و انتقامش رو بگیره تا حداقل آبرو براش بمونه و این کتاب داستان چگونگی این ماجراست. ایراد خاصی نمیتونم بگیرم از کتاب.ه
        

          خیلی لذت بردم. مخصوصا از استفاده ی بجای اصطلاحات جنوبی که به زبان ما هم خیلی نزدیک بود. یک رمان کلاسیک زیبا با شخصیت پردازی های عالی. امکان ندارد کسی با زار محمد همذات پنداری نکند. فیلمش رو هم باید ببینم. شنیدم اونم قشنگه
        

          بازی نور و امواج، شرجی، جوی‌های جاری در نخلستان‌ ...🌊✨
.
«تنگسیر» روایت انتقام زائر محمد است؛ سال‌ها کار کرده و پولی برای شهرو(همسرش) و دو بچه‌ش کنار گذاشته ولی تعدادی سرش کلاه می‌گذارند و پولش را بالا می‌کشند.
ولی زائر محمد که آدم نشستن و نگاه کردن نیست...
.
این کتاب رو خیلی زیاد دوست داشتم. تک تک توصیف‌ها در ذهنم نقش می‌بست و هنوز هم تصویر زائر محمد زیر کُنار پریان تو خاطرم جا خوش کرده...❤️
.
چند نکته:( فاقد اسپویل)🌱
۱. این داستان براساس واقعیت است.

۲. زمان روایت کتاب مربوط به دور احمد شاه، آخرین پادشاه قاجاری است.( سال ۱۲۷۵ تا ۱۳۰۸)
رئیس علی دلواری در بازه زمانی جنگ جهانی اول( ۱۲۹۳ تا ۱۲۹۷) برای جلوگیری از اشغال بوشهر با نیروهای انگلیسی به مبارزه برخواست. در داستان روایت میشه زائر محمد نیز همراه او فعالیت می‌کرده و اتفاقی که در کتاب «تنگسیر» رقم می‌خورد پس از آن ماجرا و شهادت رییس علی دلواری است.

۳. صادق چوبک از گویش بوشهری برای نوشتن کتاب استفاده کرده و این مسئله شاید یه کم کتاب رو برای بعضی افراد سخت کنه؛ ولی کلمات و اصطلاحات آخر کتاب فهرست شده( نمیدونم همه نشرهایی که کتاب رو چاپ کردن، این فهرست رو دارن یانه؛ ولی اگر با لهجه جنوب اصلا آشنایی ندارید بهتره کتابی تهیه کنید که داشته باشه)

۴. جهاز پرسپولیس: نخستین کشتی جنگی ایران که مظفرالدین شاه/ ناصرالدین شاه آن را خرید و به بوشهر آورد و تمام نیروی دریایی ایران را همین یک کشتی تشکیل می‌داد.( آخر متوجه نشدم کدام شاه کشتی رو خریده؟)
.
📕متن کتاب:
«کُنار» خانه اجنه و پریان بود و خیلی از مردم بوشهر قسم می‌خوردند که عروسی و عزای پریان را در میان شاخه‌های آن به چشم دیده‌اند.

چرا گاو وحشی می‌شه؟ او که آدم نیس.

دریا چون دیگ نیل نیم‌جوش، سنگین و غلیظ، از پای ساحل راه افتاده بود و در کرانه افق فروکش کرده بود و سوز خورشید روی آن جوش می‌زد.« کاشکی می‌تونسّم بِرم تو این دریا گُم بِشم. زیر آب، غمم یادم می‌ره.»

آهنگ پرشور شَرْوه از بچگی تو خونش و تو رگ‌هایش می‌گشت. رنگ و بوی مرگ را می‌داد‌ آدم وقتی آن را می‌شنید، دلش می‌خواست اصلا از مادر نزاده بود. نوایش سیاه و تلخ بود.
.
عکس ‌ها: خلیج فارس زیبا(دیر، عسلویه، سیراف)
.
۴ مرداد ۰۳
        

          تنگسیر؛ امید در قلم چوبک

زبانِ منِ اهل جنوب فارس، با زبان داستان هم‌خانواده است. همین، اثر را در نگاه اول برای منِ خواننده دلچسب می‌کرد. اما قصه‌گویی چوبک در رمان هم مثل داستان کوتاه‌هایش حرفه‌ای بود. در بخش اول، دانه‌هایی را در حد چند جمله زیر متن کاشت. بخش دوم و سوم شروع کرد به برداشت. و تا آخر هی برداشت می‌کرد. و عجیب دانه‌های پربرکتی بود. چون در همان بخش اول، شخصیت را به خواننده عرضه کرده بود؛ و زائرمحمد قشنگ توی ذهن جاگیر شده بود.
نمی‌خواهم قصه را لو بدهم، به همین خاطر فقط اشاره می‌کنم و رد می‌شوم؛ ظلم جان مردم را به لب رسانده؛ ظاهراً اواخر قاجار. و وقتی یک نفر علم مبارزه با ظلم را بلند می‌کند، همه دورش جمع می‌شوند و به او لقب می‌دهند «شیرمحمد». 
در مجموعه داستان‌کوتاه‌های «خیمه‌شب‌بازی» و «انتری که لوطی‌اش مرده بود»، چوبک لجن‌زاری از قشر مفلوک جامعه را فقط نشان می‌داد. که البته خود نتیجه ظلم بود. اما در تنگسیر، شیرمحمدی را به میدان آورده بود که این ظلم را تحمل نمی‌کند. و همین نور امیدی است که به دل جامعه‌ی ظلم‌زده تابیده شده. نورِ امیدی که در دو داستانی که اسم بردم دیده نمی‌شد. ناگفته نماند که به شیوه‌ی مبارزه با ظلمِ شیرمحمد ممکن است نقدهایی وارد باشد. اما اصل ساکت نبوده مقابل ظلم، مدنظر بود.

این را هم دوست دارم بنویسم: جمله‌های کوتاه، قاطع و بدون حرف اضافی،‌ سرعت خوبی به داستان داده بود. اما نویسنده ذهن‌خوانی‌ شخصیت‌هایش را هم روی کاغذ آورده بود. این کمی توی داستان خوب ننشسته بود.
        

          واقعا لازم بود خوندنش. حقیقتا ممنون از برادر عزیزی که معرفیش کرد
        

          این کتاب واقعا عالی بود. یه داستان جذاب و خواندنی از حال و هوای جنوب و مردم گرم و صمیمی و آداب و رسومش. با لهجه ی محلی و توصیفات هنرمندانه. داستان به شدت خواندنی هست. نفهمیدم اصلا چطور تموم شد. در عین ساده و روان بودن روایت و شخصیت ها، انگار لایه های مختلفی از روان و وجود آدمی رو هم توی داستان می بینیم و کشف می کنیم. یعنی در عین ساده بودن پر معنا و عمیق هست داستان. خیلی لذت بردم. برام عجیبه که چطور تا الان این کتاب رو نخونده بودم و انقدر دیر راجع بهش فهمیدم و خوندمش. به همه پیشنهادش می کنم. 
        

          تنگسیر،  داستان محمد یک آدم مثل بقیه که فقط دلش تاب زور و ظلم را نداشت و این شد داستان پرکشش ولی تلخ و سخت تنگسیر. فضای داستان، فضای پرستم جنوب ایران، بوشهر را روایت می‌کند، محمد مبتلا به درد غریبی نمی‌شود، محمد یک اتفاق معمول اطرافش برایش رخ می‌دهد، فقط پاسخ او به این اتفاق است که نسبت به بقیه متفاوت است. یکی از دوست داشتنی های کتاب تنگسیر، لهجه دشتستانی محمد و اطرافیانش بود که واقعا احساسات و فضای ذهنی نویسنده را خیلی راحت در ذهن من تداعی می‌کرد. نکته يگری که خیلی برایم جالب بود شخصیت زنده و ملموس شخصیت های کتاب بود که به راحتی می‌شد توی خودت و اطرافیانت پیدایشان کنی. فضای کتاب گاها خشن، تلخ و غم انگیز میشد.
#راستی  اخر کتاب، همه لغت های ناشنا و اصطلاحات نه چندان مرسوم رو اورده، هرچند زیاد نيست ولی گفتم خواستید بخونید نگران این نکته نباشید.
        

          این کتاب
به تئوریِ نامحبوبم دلیلی محکم شد
چیزی که همیشه با خودم میگم:
ادبیات ایران رو بیشتر ادبیات همه‌جای جهان دوست دارم و زیباتره همه‌چیش!

قصه‌ی محمدِ زخم خورده که با چهره‌ی بشاش و لب خندونش اجازه نمیده دنیا ازش باج بگیره بخاطر تمام رنجایی که کشیده
ولی تصمیمی میگیره تا انتقام تمام رنج‌هارو بگیره
محمد نماد محبوبیت و شجاعت بود و تلفیق این شجاعت و محبوبیت و اسارت کشش داستان رو به شدت زیاد کرده بود
البته که خالقِ محمد و تنگسیر یعنی صادق چوبک انگارِ در مقامِ مستیِ تمام یا چیزی که انگار الهامی آسمانی‌ست از کلمات بهره میگیرد و قابِ نابِ صفحات کاغذش را با هیاهویِ ذهنش گران‌بها میکند
چوبک به معنای واقعیِ کلمه میتواند یک اسطوره باشد.
خوشحالم که این کتاب رو خوندم
و توصیه یه خوندن میکنم
        

          ..    
        

          این کتاب رو ترم ۵ کارشناسی استاد ادبیات معاصرمون معرفی کرد و معتقد بود که برای بهتر شدن قلم ترجمه‌تون به درد میخوره.

از طرفی پشیمونم که چرا زودتر نخوندمش و از طرف دیگه خوشحالم که الان خوندمش خوندمش.
همون طور که از سلیقه‌ی خاورمیانه‌ای من انتظار می‌ره، از داستان خوشم اومد. تو‌ جامعه‌ای زندگی کردم که خیلی از دیالوگ‌ها و سنت‌ها برام ملموس بود.
محمد، خاکستری بود، شاید باهاش موافق نبودم، اما بهش حق میدادم
        

          
به شدّت پیشنهاد می‌کنم. رمان بسیار خوبی هست. چیزی که باعث شد لذّت این کتاب برام دوچندان بشه، زبان محلی و پرداختن به جزئیات در توصیف‌ها بود. مورد دیگه این‌که امید رو توی سیر داستان می‌بینید. براساس داستان واقعی نوشته شده.

        

          داشتم دنبال رمان‌های ایرانی می‌گشتم و از دوستان پرس‌و‌جو می‌کردم که به این رمان برخوردم. گزینه‌های مختلفی وجود داشت، از بعضی‌هاشون کلا خوشم نمی‌اومد و تقریبا مطمئن بودم به سلیقه‌م نمی‌خورن (مثل سمفونی مردگان)، بعضی‌هاشون هم صوتی نداشتن.

این یکی ولی جالب به نظر می‌رسید و صوتی هم داشت، این شد که رفتم سراغش.

🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅

این کتاب کم‌حجم داستان یه مرد تنگسیری به اسم زائرمحمده که چند نفر شهرنشین پولش رو خوردن و بعد از مدتها پیگیری و اومد و رفت، به جز تحقیر چیزی عایدش نشده. اینطوری می‌شه که خون تنگسیریش به جوش میاد و تصمیم می‌گیره مسئله رو طور دیگه‌ای حل کنه...

🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅

داستان واقعا به دلم نشست.
شخصیت زائرمحمد یه طور خاصی دوست‌داشتنی بود.
هنوزم نمی‌تونم کارش رو کامل تأیید کنم ولی اینم نمی‌تونم‌ انکار کنم که محمد «مرد خوبی» بود.
اصلا درونیات این شخصیت و کلا نوع روایت کتاب، یه حس غرور و عزت و جوانمردی می‌داد به آدم. 
و به خاطر مدل روستایی و تاریخیش دائم یاد کلیدر می‌افتادم و با خودم می‌گفتم خدایا! این کجا و اون کجا 🙄

از اجرای صوتیش هم خیلی خوشم اومد.
صداگذاری‌ها و لهجه‌ها خیلی خوب بود و آهنگ‌های جنوبی کارشده واقعا حس و حال خوبی بهم می‌داد. 
و اون صدای دریا... اصلا طوری بود که حس می‌کردم الان خودم تو دریای جنوب شناور شدم... 

کلا حال کردم دیگه 😄 
اگه اهل کتاب صوتی هستید این گزینه رو از دست ندید :)



پ.ن.: چند بار اسم رئیسعلی دلواری هم اومد 🥺 ای کاش یه رمان هم در مورد رئیسعلی داشتیم، داریم؟