یادداشت سیده زینب موسوی

        داشتم دنبال رمان‌های ایرانی می‌گشتم و از دوستان پرس‌و‌جو می‌کردم که به این رمان برخوردم. گزینه‌های مختلفی وجود داشت، از بعضی‌هاشون کلا خوشم نمی‌اومد و تقریبا مطمئن بودم به سلیقه‌م نمی‌خورن (مثل سمفونی مردگان)، بعضی‌هاشون هم صوتی نداشتن.

این یکی ولی جالب به نظر می‌رسید و صوتی هم داشت، این شد که رفتم سراغش.

🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅

این کتاب کم‌حجم داستان یه مرد تنگسیری به اسم زائرمحمده که چند نفر شهرنشین پولش رو خوردن و بعد از مدتها پیگیری و اومد و رفت، به جز تحقیر چیزی عایدش نشده. اینطوری می‌شه که خون تنگسیریش به جوش میاد و تصمیم می‌گیره مسئله رو طور دیگه‌ای حل کنه...

🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅

داستان واقعا به دلم نشست.
شخصیت زائرمحمد یه طور خاصی دوست‌داشتنی بود.
هنوزم نمی‌تونم کارش رو کامل تأیید کنم ولی اینم نمی‌تونم‌ انکار کنم که محمد «مرد خوبی» بود.
اصلا درونیات این شخصیت و کلا نوع روایت کتاب، یه حس غرور و عزت و جوانمردی می‌داد به آدم. 
و به خاطر مدل روستایی و تاریخیش دائم یاد کلیدر می‌افتادم و با خودم می‌گفتم خدایا! این کجا و اون کجا 🙄

از اجرای صوتیش هم خیلی خوشم اومد.
صداگذاری‌ها و لهجه‌ها خیلی خوب بود و آهنگ‌های جنوبی کارشده واقعا حس و حال خوبی بهم می‌داد. 
و اون صدای دریا... اصلا طوری بود که حس می‌کردم الان خودم تو دریای جنوب شناور شدم... 

کلا حال کردم دیگه 😄 
اگه اهل کتاب صوتی هستید این گزینه رو از دست ندید :)



پ.ن.: چند بار اسم رئیسعلی دلواری هم اومد 🥺 ای کاش یه رمان هم در مورد رئیسعلی داشتیم، داریم؟