«این کتاب، درامی‌است که شخص اولش لایتناهی است.
انسان، شخص دوم آن است.»
صفحهٔ ۷۱۱
---------
این جملهٔ نویسنده، قطعا کامل‌ترین توصیف این کتاب‌است. این کتاب تا به این‌جای کار شاخص‌ترین اثری‌است که می‌توانم آن را در حیطهٔ ادبیات دینی جای بدهم.

پ.ن. ۵ صفحهٔ اول کتاب را که شروع کرده بودم دانستم که دارم کتابی را شروع می‌کنم که بالقوه می‌تواندیکی از ۵ کتاب برتری باشد که خوانده‌ام؛ ۲۰ صفحه که خواندم به صورت قطعی وارد آن فهرست ۵ کتابه شد؛ و از آغاز فصل دوم کتاب با یک سر و گردن اختلاف و با اقتدار کامل شد بهترین رمانی که در زندگی‌ام خوانده‌ام. بی‌صبرانه منتظر خواندن جلد دوم هستم.
          

            ژاوری که ذات انسان رو از بدو تولد بی تغییر می دونه و در تفکرش هیچ انسانی قابلیت تغییر کردن و نداره یا از اول خوب یا از اول بده و داستانی که حول محور تغییر منش ژان وال ژان و تغییر تفکر ژاور می چرخه مهم ترین پیام داستان برای شخص من همین ایده بود در کل بینوایان کتاب دوست داشتنیه. سریالی که سال ۲۰۱۸ ام براش ساختن جذاب بود می تونید بعد خواندن کتاب تماشا کنید
          

            گیرایی و جذابیت داستان و شخصیت ها در کنار جهان شمولی اجتماعی در کلمات و جملات هوگو جوری بازتاب اجتماعی و اخلاقی و حتی سیاسی آن دوران بود و هست که فرانسه ۱۸۱۵ _ ۱۸۱۹ و جلوتر و قبل‌تر از آن سالها را بهتر و پیشتر و بیشتر از هر کتب تحلیلی تاریخ آن دوران با قلمی روان و عامه فهم و در قالب ادبیات داستانی جذاب و خاص خود که بدان مشهور است به تصویر کشیده است.
حتی به گونه ای هوگو فهم اجتماعی و انسانی را فریاد می زند که حتی در فهرست رمانش به جای اولویت زمانبندی وقایع شخصیت هایش ترتیب داستان هارا تعیین تکلیف می کنند!
همانگونه که «بینوایان» برای تاریخ اجتماعی جهان لازم بود
«ویکتور هوگو» برای خلق آن!
          

            فوق العاده ست این کتاب.بعضی جاها خب توضیحات خیلی کشدار میشه متل نبرد واترلو  اما اما چیزی از ارزش کتاب کم نمیکنه.ترجمه ی مستعان عالی بود و واسم جالب بود که توی دورانی که اینترنت وجود نداشته اینهمه اطلاعات راجب تمام چزییات کتاب که توی پانویس ذکر شده .پانویس های کتاب به جذابت کتاب اضافه کرده و باعث میشه که درباره ی خیلی چیزها که اطلاع نداری ،اطلاع پیدا کنی.
          

            ترجمه‌ی حسین‌قلی مستعان:
خانه‌ای که خدا نخواهد حفظش کند، کوشش  آدمی برای حفاظتش بیهوده است.

ترجمه‌ی محمد مجلسی:
خانه‌ای که خداوند نخواهد حفظش کند، سعی آدمی برای محافظتش بی‌فایده است.

ترجمه‌ی نسرین تولایی-ناهید ملکوتی:
خانه‌ای که خداوند حافظش نباشد، تلاش آدمی برای حفاظتش کاری لغو است.
          

            'به طور کلی قلم خیلی قشنگی داره و داستان هم زیباست اما هر کسی "بینوایان" رو فقط "جریان کوزت و ژان‌والژان" در نظر بگیره یه احمق به تمام معناست و حقشه یک تو دهنی بخوره‌. داستان اصصصلا به ژان‌والژان و کوزت خلاصه نمی‌شه و همونطور که از اسمش مشخصه در مورد تمام بینوایانِ پاریسه‌. هوگو خیلییییی مفصل در مورد تمام نقاط قابل توجهِ بینوایی توی پاریس حرف زده. و کلا خوندن این کتاب حوصله می‌خواد واقعا. یک چیز فوق العاده‌ی دیگه‌ای که توی کتاب وجود داره اینه که ویکتور خیلی خیلی زیرکانه و قشنگ اتفاقات واقعی پاریس و فرانسه رو به داستان خودش گره‌ زده طوری که به غیر واقعی بودن شخصیت‌ها شک می‌کنی. انگار این مرد تک به تک به دیدن عوامل موثر توی انقلاب فلان تاریخ فرانسه رفته و باهاشون مصاحبه کرده و بعد حرف‌هاشون رو کتاب کرده. 
به طور کلی "بینوایان" رو نباید صرفا یک داستان کلاسیک در نظر گرفت. پر واضحه که این یک اثر سیاسی و تاریخیه و من چون به این دو معقوله آنچنان علاقه‌ای ندارم، خوندن این کتاب خیلی فرسایشی و سرسام‌آور شد. اما پایانش اینقدر قشنگ و تاثیرگذار بود که خوشحالم صفحات سیاسی-تاریخیشو تحمل کردم و دراپش نکردم:)
اما بینوایان کتابی نیست که به هر کسی پیشنهاد کنم. 
جملات و دیالوگهای سنگینش به درد هر کسی نمی‌خوره و ممکنه خیلی کسل‌کننده باشه ولی داستان ژان‌والژان اینقدر قشنگ و غم‌انگیزه که ارزش خوندن داره:)'
          

            بینوایان فقط یک رمان نیست! بینوایان یک اثر تاریخی و تاثیرگذاره که نویسنده به تاریخ تمام دوران ها و افراد، علم و آگاهی داره. اگه دنبال تاریخ فرانسه در قرن ۱۹ام و ماقبل آن هستید، بینوایان بخوانید. اگر دنبال واقعیت های جنگ واترلو هستید، بینوایان بخوانید. اگر دنبال یک اثر شگفت انگیز هستید، بینوایان بخوانید. از نظر من بینوایان به تنهایی، اندازه ی خواندن ۱۰ کتاب ارزش دارد و به همان اندازه به علم شما می‌افزاید.
بالاخره جلد اول رو تموم کردم و با اشتیاق زیادی میخوام جلد دوم رو شروع کنم :)
          

            آیت‌الله خامنه‌ای بارها در دیدارهای مختلف از برخی رمان‌ها و نویسندگانش نام برده‌اند؛‌ «نمی‌خواهم به بچه‌ها خیلی کتاب و رمان معرفی کنم؛ حالا ممکن است اسم مولفینش را بگویم. مثلا یک نویسنده‌ی معروف فرانسوی هست به نام «میشل زواکو» که کتاب‌های زیادی دارد. من اغلب رمان‌های او را در آن دوره خواندم. یا نویسنده‌ی معروف فرانوسوی «ویکتور هوگو». من کتاب «بینوایان» او را اولین بار در همان دوره‌ی نوجوانی از کتابخانه‌ی آستان قدس گرفتم. البته همه‌ی آن را نخواندم. مقداری‌اش را خواندم. یکی دو بار بعد از آن هم تمامش را خواندم.»