مارک منسن مثل یه معلمه، معلمی که نداشتیم و الان وقتشه چند ساعتی باهاش خلوت کنیم و پای حرف هاش بشینیم،
منسن با کمک از فلاسفه و وقایع تاریخی و تاثیر گذار داستان هایی تعریف می‌کنه که هرکسی رو به فکر فرو می‌بره چرا که هیچ وقت تاحالا از این منظر بهش نگاه نکرده بوده. منسن از تاریخ باستان ، از افلاطون و فلاسفه کلاسیک تا مسائل امروزی مثل هوش مصنوعی، از هر بخشی از تاریخ تیکه ای معنادار میچینه، یا شاید این منسن هست که بهش معنا میده، ذهن فوق‌العاده خلاقی داره، صادقانه و مثل یه دوست با خواننده گرم میگیره، حس می‌کنید انگار که سال هاست همدیگرو میشناسید. مارک منسن حرف نداره.
(۸ساعت زمان برد تا کتاب رو تموم کنم)
      

        نماد گمشده مثل بقیه آثار دن براون معمایی، نمادشناسی و پر از مفاهیم فراماسونری بود، این کتاب بعد از «کد داوینچی» و «شیاطین و فرشتگان » منتشر شد که مثل همیشه با نقش آفرینی قهرمان داستان پروفسور لانگدن بود، شخصیتی دوست داشتنی و مجذوب کننده. یکی از نقاط قوت این کتاب نسبت به آثار قبلی این بود که بعد از خواندن نصف کتاب حقیقتی فاش میشه که روح تازه ای به داستان میده و خواننده مثل اینکه وارد یه داستان جدیدی شده باشه مجذوب تر از همیشه کتاب رو تا انتها ورق میزنه.
کم هستن داستان هایی مثل این که پر از رفرنس ها و فکت های تاریخی باشن. واقعاً ارزش خوندن داره خصوصاً برای کسایی که از خوندن رمان های خشک و طولانی خسته شدن.
      

        بیگانه و تنها یا «دلوروس» یه رمان اقتباسی از زندگی ژاکلین کندی «همسر جان اف کندی» رو به تصویر کشیده 
داستان بعد از مرگ رئیس جمهور روایت میشه، کشمکش ژاکلین و خواهرش سر خوشبختی و معروفیت این سوال رو توی ذهن ژاکلین ایجاد می‌کنه که اصلاً خوشبختی یعنی چی..
از این روایت یه اقتباس دیگه شد به اسم Jackie ۲۰۱۶ ، فیلم قشنگیه, اگر بیشتر کنجکاو بودین که ببینید زندگی ژاکلین بعد از مرگ کندی چطور گذشت حتماً این فیلم رو نگاه کنین.
      

        «به نظر من اندوه باعث صمیمیت میشه».
اندوه بلانش، شاید، باعث صمیمی شدنش با مرد های مختلف شده. «جوانی من داشت از بین می رفت تا اینکه تو را دیدم.» و شاید جوانی از دست رفته. اما بلانش حقیقت رو دوست نداره، اون چیزی که دوست داره رو به عنوان حقیقت میبینه.
در آخر سرنوشت بلانش هم شاید دست کمی از سرنوشت «کاترین»(قهرمان داستان: ناگهان تابستان گذشته، از همین نویسنده) نداشته باشه.
      

        اولین نمایشنامه ای بود که از تنسی ویلیامز می‌خوندم، دیالوگ های کاترین خیلی مبهم و فلسفی بود. شخصیت پیچیده ای داشت. (کاترین: همه‌ی ما از یکدیگر استفاده میکنیم و فکر می‌کنیم اسمش «عشق» است و اگر قادر به استفاده از یکدیگر نباشیم می‌گوییم «نفرت». یا در جای دیگه می‌گفت: (کاترین: حقیقت در انتهای یک چاه بی‌انتهاست.) بنظرم قهرمان داستان کاترین بود که در مقابل حقیقت هیچ مقاومتی نکرد.
«تنها تر از مرده‌ها، دیوانه ها هستن(کاترین)»
شاید باید دیوانه بود که در هیچ شرایطی حقیقت رو پنهان نکرد. شاید به همین خاطر بقیه کاترین رو دیوانه خطاب میکردن.
      

        ترجمه‌ی حسین‌قلی مستعان:
خانه‌ای که خدا نخواهد حفظش کند، کوشش  آدمی برای حفاظتش بیهوده است.

ترجمه‌ی محمد مجلسی:
خانه‌ای که خداوند نخواهد حفظش کند، سعی آدمی برای محافظتش بی‌فایده است.

ترجمه‌ی نسرین تولایی-ناهید ملکوتی:
خانه‌ای که خداوند حافظش نباشد، تلاش آدمی برای حفاظتش کاری لغو است.
      

        از اواسط سال ۵۷ تا پیروزی بنی‌صدر در انتخابات ریاست جمهوری
تاریخ‌نگاری تقریباً بی‌طرفانه‌تر نسبت به سایر کتابهای چاپ شده در داخل ایران
یکی از آثار شاخص و مرجع برای مطالعه‌ی ایران معاصر و حوادث و رخدادهای مهم در عرصه سیاست
مطالعه این کتاب رو به تمام علاقه مندان به تاریخ معاصر ایران پیشنهاد میکنم.
      

        «ما در کشوری زندگی می‌کنیم که هنوز واژه هایی مانند جامعه مدنی و حوزه عمومی در آن به درستی شکل نگرفته و رفتار مردم تابعی از واقعیت و آرمان است. مردمی که هم به سنت های قدیمی و کهن خود علاقه دارند و هم در عین حال دنبال الگوهای نوین برگرفته از جوامع مدرن هستند.»
      

        شعر های این بانوی بزرگ ادبیات فارسی همیشه تو زندگیم، آیینه احساساتم در خلوت و تنهایی بوده...
      

         بابک خرمدین به مدت ۲۰ سال رهبر بزرگترین شورش ایرانیان علیه هفتمین خلیفه عباسی «مأمون» بود.
این شورش از حس ضد عربی ایرانیان سرچشمه می‌گرفت.
بابک مقابل تمام سردارانی که در زمان خلافت «مأمون» برای سرکوب وی بسیج شده بودند پیروز شد.
بعد از مرگ مأمون و روی کار آمدن جانشینش «معتصم» وی در نهایت مقابل «افشین» شکست خورد.
بابک در  ۱۵ اوت ۸۳۷ میلادی، فرار و نزد «سهل بن سنباط» پناه برد، اما «سنباط» به وی خیانت کرده و او را به افشین تحویل داد.
بابک در ۴ ژانویه ۸۳۸ به سامرا فرستاده و سوار بر فیل به معرض نمایش گذاشته شد.
اول دستهایش را قطع کردند و سپس او را اعدام کردند.
      

        لوگوتراپی یا معنادرمانی نظریه ویکتور فرانکل به عقیده وی مسیر خوشبختی انسان است، حتی در سخت‌ترین شرایط زندگی که انسان از معنی و مفهوم هستی خود به پوچی می‌غلتد تنها اراده‌ای که شاید و باید این سیزیف محکوم به زندگی را مجبور به عصیان کند، اراده‌ی معطوف به معناست.
      

        ویکتور هوگو در «مردی که می‌خندد» زشتی برونی را با زیبایی درونی یکجا گرد می‌آورد.
این نثر غنائی و حماسی و نمایشی، زائیده تخیل فوق‌العاده هوگو است.