کتاب صوتیش رو گوش دادم و بنظرم نوشته های صادق هدایت نیاز به تفکر زیادی داره:)) 
        

          خوندن درباره درد، تلخی، فقدان بین اعضای یک جامعه و حتی مرگ همیشه برای من جالب بوده.
به خاطر همین، از قلم و تصورات صادق هدایت واقعا لذت بردم. 
اون جو استیصال که تو هر داستان مشاهده میشه گرچه غم انگیز، اما حقیقت جامعه‌ست و چیزی خیالی نیست. 
ولی شروع کردن این کتاب بعد از "از قیطریه تا اورنج کانتی" که حال و هوای مرگ و درد داشت، واقعا سایه بزرگی از غم روم انداخت. 
        

          سه قطره خون
کتابی شامل ۱۱داستان کوتاه جذاب،خواندنی و قابل تامل.
هر داستان دنیای خودش رو داشت و برگرفته از تفکرات صادق هدایت و نقد اون به فضای فکری غلط مردمان دورانش در میاحث دینی،علمی،خرافات،خانواده، اجتماعی،حقوق زن و...بود.
افتخار خوندن این کتاب در یک همخوانی فوق‌العاده رو داشتم و بسیار یادگرفتم‌‌.
از میان داستان های کوتاه، من (طلب آمرزش),( مردی که نفسش را کشت) و (محلل) را بیشتر دوست داشتم و استفاده کردم.
پ‌ن: حق میدم که حتی قبل انقلاب هم بعضی از داستان‌ها دچار سانسور بشه، چه برسه به الان.درهرصورت نسخه کامل کامل وجود خارجی نداره. اما برای دسترسی به نسخه بهتری درحال حاضر، باید به چاپ های آفست مراجعه کنید.

کتاب دو.
        

          سه قطره خون٬ نام مجموعه‌ای از ۱۱ داستانِ‌ کوتاه نوشته‌ی صادق هدایت.

این مجموعه هم مانند مجموعه داستان‌های دیگر٬ هم شامل داستان‌های قوی‌ است و هم معمولی و ضعیف٬ اما هنگام خواندنِ داستان‌های معمولی‌ یا ضعیف‌تر آن نسبت به خوب‌های آن همچنان قلمِ قویِ نویسنده٬ تیز هوشیِ و خلاقیت او را حس می‌کنیم. چون مجموعه‌ی داستانی هست من به هر یک از داستان‌ها نمره‌ی جداگانه دادم به شرح: سه قطره خون ۴ستاره٬ گرداب ۴ستاره٬ داش آکل ۴ ستاره٬ آینه‌ی شکسته ۲ستاره٬ طلبِ آمرزش ۴ستاره٬ لاله ۲ستاره٬ صورتک‌ها ۱ستاره٬ چنگال ۳ستاره، مردی که نفسش را کشت ۳ستاره٬ محلل ۴ستاره٬ گجسته دژ ۲ ستاره٬ نهایتا ۳۳ ستاره برای ۱۱ داستانِ کوتاه که معدل ۳ ستاره برای این مجموعه است.

ضمنا برخی از داستان‌های این مجموعه حقیقتا ارزش چندین و چند بار خواندن را دارد و پیشنهاد می‌کنم لا به لای مطالعه‌ی کتاب‌های مورد علاقه‌ی خود به خواندن این مجموعه نیز بپردازید.
        

          چکیده است سه قطره خون... 
        

          کمال داستان نویسی معاصر با ذهنی پریشان و افسرده 
        

          سه قطره خون

قطره
قطره
قطره
سیاهِ جوهری


گشت‌وگذار فکر، جمع‌آوری واژه‌ها و عبارات و اصطلاحات، نشستن و برخاستن با آدم‌هایی از قشرهای مختلف، خواندن، گوش سپردن، همه و همه برای او که می‌نویسد ذره‌ذره توشه در توبره انداختن است تا کجا چه فکری و چه واژه‌ای به هم پیوند بخورند و داستانی از میانش سر برآورَد و شخصیت‌هایی پا بگیرند. قلم نویسنده گاهی در نقطه‌ای فرود می‌آید و شخصیتی از جوهرش فرو می‌چکد که به خورد زبان و خاطرۀ ملتی می‌رود و دیگر پاک نمی‌شود. شخصیت‌هایی مثل داش آکل، میرزا یداللّه، میرزا حسینعلی. اما این قطره‌های جوهر چطور باید در بافت جامعه و ذهن آدم‌هایش نفوذ کند؟ با چه فاصله‌ای باید از قلم چکه و کجا با صفحۀ سفید ذهن خواننده تلاقی کند؟ در نقطۀ اوج جنون و از گلوله‌ای نشسته بر تن گربه‌ای خیالی؟ در ادغام تردید و مرگ؟ از قمه‌ای در پهلو یا از شنیدن شکرپرانی طوطی مقلد؟ میان نامه‌های عاشقانۀ زنی غربی؟ در میانۀ افشای جنایت؟ در چهرۀ معصوم لالوی کولی؟ در هیاهوی بالماسکه؟ در اتاق نمور بالای آب‌انبار یا در خشونتی موروثی؟ در اوج لحظات عرفانی؟ در انتهای حماقت؟ یا شاید ته شرارت؟
داستان‌های مجموعۀ «سه قطره خون» و شخصیت‌هایش به هنگام فرود بر واقعیت، پایشان در لجه‌ای خونخوار فرو می‌رود که آنها را در خود می‌کشد و عصاره‌شان را خراب و مفلوک به دست مخاطب می‌دهد. انگار در رگ زمان و مکان و آدم‌ها به جای خون یخ جاری‌ست. نخ هیچ رابطه‌ای به دیگری گره نمی‌خورد و بریده‌بریده، میان تردید و خشونت و خیانت و شیفتگی و فقر رها می‌شود. هر راهی به بن‌بستی از استیصال می‌رسد و در هر کنجی مرگ خفته است. هر آرزویی زود پوچ می‌شود و هیچ رویایی دوام ندارد. جهانی به‌تمامی بناشده بر تزلزل و شک و خودویرانی که هر عشقی را تباه و هر امیدی را یأس می‌کند؛ پنجه بر چهرۀ مفاهیم والا می‌کشد و آسمان را به زیر می‌آورد تا چاره‌ای باشد اما آسمان نیز چون سایه‌ها زیر لوای جادو می‌گریزد و محو می‌شود. اما این جهان لغزان و تاریک برای ما آشناست. انقدر آشنا که مدت کوتاهی بعد از ورود به آن احساس می‌کنید که باید دستتان را به دیوار بگیرید تا زمین نخورید، اما شاید هیچ دیوار محکمی پیدا نکنید. پس آنگاه قدم به آن بگذارید که آمادۀ سقوط و ویرانی باشید.
        

          مجموعه ۱۱ داستان کوتاه نوشته جناب آقای صادق هدایت 
اولین اثری هست که از این نویسنده میخونم. 
پایان همه این داستان ها به طرز غمناکی به اتمام میرسن که  هر فرد مجبور میشه با توجه به طرز تفکرش  از نتیجه اینها برداشت کنه 
همه این داستان ها جوری نوشته شدن که مثال هاش رو میتونم در زندگی امروزه مون پیدا کنیم .
در کل از خوندنش لذت بردم
        

           " دريغا كه بار دگر شام شد ،
" سراپاي گيتي سيه فام شد ،
" همه خلق را گاه آرام شد ،
" مگر من، كه رنج و غمم شد فزون .
" جهان را نباشد خوشي در مزاج ،
" بجز مرگ نبود غمم را علاج ،
" وليكن در آن گوشه در پاي كاج ،
" چكيده است بر خاك سه قطره خون "
« صادق هدایت »

        

          شاهکار، می‌شه گفت مقدمه‌ای بر بوف کور
        

          یکی از نمادین ترین و رازآلودترین نوشته های هدایت است که فضای تلخ، کابوس وار و پوچ‌گرایانه آن به خوبی سبک صادق هدایت را منعکس میکند. این کتاب مجموعه ای از داستان های کوتاه بسیار گیرا  است که ذهن خواننده را بسیار درگیر خود میکند. درون مایه این داستان مرگ، جنون ، بی‌عدالتی و بیگانگی انسان را دنبال میکنند و میتواند گزینه مناسبی برای اوقات خیلی خیلی فراغت باشد....
        

          بهترین قصه‌اش، که یکی از شاهکارهای داستان نویسی مدرن معاصره، سه قطره خون بود. و جز یکی دو قصه که لحن شعاریش مشهود بود، باقی واقعا دلچسب و ظریف بودن‌‌. به ویژه گجسته دژ و داش آکل
        

          داستان اولش خیلی عجیب تموم شد زیاد متوجه مفهومش نشدم ولی فضای عجیبی داشت بعضی داستان هاش خیلی جالب بعضیاش بی مفهوم بعد از بوف کور و زنده بگور این از بقیه کتابای صادق هدایت جالب تره به نظرم
        

          این نویسنده به قولی مظلوم واقع شده وکسانی که اطلاعات کافی راجبش ندارند دیگران را از خواندن کتاب های مفیدش باز میدارند .حتما مطالعه کنید داستان های جالب و کوتاه و قابل تاملی دارد و نیاز به درک بالا میباشد .
        

          واقعا شاهکار هستش و به زیبایی توی داستان‌های زندگی مختلف غم و درد رو به ما نشون میده
        

          از آن کتابایی است که بعد از خواندن  هر قسمتش، سرت را از نوشته‌ها برمی‌داری، به کُنجی خیره زل میزنی. 
از اون کتابا که تلخِ غمگینِ اجتماعی و درام است. 
تحسین برانگیز بود. هدایت ذهن خلاقِ تاریکی داشت. 
تاریک...! 
داشت...! 
قلمش را دوست داشتم. 
بازهم از صادق هدایت خواهم خواند. 
        

          معرفی کتاب سه قطره خون
این کتاب در سال 1311 در تهران به چاپ رسید و مدت کوتاهی طول کشید تا به شهرت دست یافت. صادق هدایت این کتاب را در 11 داستان به نگارش درآورده است.
داستان اول: سه قطره خون
این داستان که نام کتاب هم هست روایت یک مردی را میکند که در دیوانه خانه بستری است و خواستار قلم و کاغذی برای نوشتن است اما به او کاغذ و قلم نمی دهند اما یک روز بدون آنکه قلم و کاغذ بخواهد به او قلم و کاغذی می دهند اما تنها چیزی که می تواند بنویسد:<<سه قطره خون>>. مدیر این مکان یک قناری دارد که گربه آنرا خورده و او به قراول دستور میدهد که اورا بکشند اما گربه می گریزد و سه قطره خون از او باقی می ماند. این مرد(همان شخصیتی که از اول توضیح دادم) حال هوای آنجا را روایت می کند و داستان همه ی شخصیت های این کتاب را بیان میکند.

داستان دوم:گرداب
این داستان یک روایتی از یک خانواده است که سه نفراند. داستان ابتدا درباره ی همایون و بهرام سخن می گوید که باهم رفیق و چه قدر صمیمی بودند. چندی نمی گذرد که بر همایون گیجی سرازیر می شود که اصلا انتظارش را نداشت....... .
این داستان فضاسازی بسیار عالی دارد که تمام هواستان را به خودش جلب میکند.

داستان سوم:داش آکل
این داستان سه قطره خون شاید یکی از معروف ترین داستان های این مجموعه باشد. داستان در شیراز اتفاق می افتد که در آنجا داش آکل یه رقیب یا یک دشمن دارد به اسم<<کاکا رستم>>. داش آکل بارها پوز اورا به خاک مالیده بود ولی کاکارستم از رو نمی رفت........ .
/ شرمنده ام که نمی توانم ادامه دهم زیرا داستان را فاش خواهم کرد./

داستان چهارم: آینه شکسته
داستان در مورد فردی است که اسمش اودت است. او در فرانسه است و در خانه ای زندگی می کند که پنجره اش اشراف دارد به اتاق ساختمان روبرو. در آنجا یک دختر زندگی میکند که اودت را می پاید و سرانجام اتفاقاتی می افتد که اگه گفته شود مزه ی داستان از بین می رود.

داستان پنجم: طلب آمرزش
این داستان در مورد جهل و نادانی افرادی صحبت می کند که در راه کربلا هستند. این داستان اشاره ای دارد به عقاید دینی غلط زمان قدیم که شاید یکی از دلایل سانسور یا ممنوعیت آن همین قضایا باشد. این کتاب طرز فکر یک آدم را نشان می دهد که هر غلطی دلش بخواهد انجام می دهد اما چون در راه زیارت است آمرزیده می شود...... .

داستان ششم: لاله
این داستان در مورد یک فرد به اسم خداداد است که 60 سال دارد و 20 سال است که از اهالی دماوند پنهان مانده بود و تنهایی گزیده بود. گاهی مردم اورا با یک پارچه زنانه می دیدند و اورا میدیدند که با یک کولی در آب گرم است.
این داستان مثل داستان های قبلی فضا سازی بسیار جذابی دارد که شما را میخکوب می کند.

داستان هفتم: صورتکها
این داستان در مورد فردی به اسم منوچهر است که برنامه رفتن به بال را با خجسته یعنی نامزدش چیده است که شخصی با گفتن حرفی به منوچهر، سبب گیج شدن او می شود که اتفاقات عجیب و غیر قابل باوری می افتد..... .

داستان هشتم: چنگال
این داستان درباره دو خواهر و برادر به اسم های << احمد و ربابه>> است که در خانیشان بسیار اذیت می شوند و فکر رفتن هستند. احمد پایش علیل است و به سختی راه می رود. این داستان درباره ی سختی های این خواهر و برادر و اتفاقاتی که برایشان می افتد می پردازد.

داستان نهم: مردی که نفسش را کشت
این داستان درباره ی میرزا حسینعلی است که بسیار متواضع است و کم حرف است. او به علوم فلسفه بسیار علاقه داره و درباره ی آنها تحقیق می کند. او یک رفیق هم داشت به اسم شیخ ابوالفضل که معلم عربی بود. اتفاقاتی رخ می دهد که سبب می شود یک روز شیخ حسینعلی نزد شیخ ابوالفضل برود که بسیار شوکه می شود...... . 

داستان دهم: محلل 
این داستان در یک قهوه خانه می باشد که دو شخصیت <<مشهدی رمضان و یدالله>> است که باهم درباره ی زن هایشان صحبت میکنند که آنهارا زمین گیر کرده بودند. که آنها یکی پس از دیگری روش بدبخت شدن خودرا تعریف می کند .این داستان دارای فضاسازی جالبی است و داستانی عجیب و تاریکی دارد.

داستان یازدهم: گجسته دژ
داستان ابتدا درباره ی قصری صحبت می کند که صاحبش کیست و فضای آن چگونه بوده و به شایعات مردم درباره ی این قصر می پردازد.
نگهبان قصر <<خشتون>> است که با دیدن <<روشنک>> که در رودخانه ی جلوی قصر شنا می کند عوض می شود. او تصمیمی می گیرد که این تصمیم اگر درست اجرا شود وبه خواسته اش برسد زندگی اش عوض می شود.

این یکی از بهترین کتاب های ایرانی بود که خواندم. فضاسازی کتاب بسیار عالی است که شمارا به ایران قدیم می برد و شمارا با عقاید مردم آن زمان آشنا می کند. در کل کتابی بی عیب و نقص بود.
        

          میتونم ساعت ها غرق کتابهای این ادم بشم و به تک‌تک کلماتش فکر کنم.. با هر داستانی که میخوندم پوچ گرایی رو به وضوح حس میکردم و چه زیبا به تصویر کشیده شده بود و همچنین غمناک.. قطعا اثار اقای هدایت باید بارها خونده بشه چون قلمشون و نوشته‌شون قدری عمیق هست که نیاز به تفکر زیاد برای درک کامل داره.. 
تک تک داستاناش جذاب بودن و عمیق و با پایانی غم انگیز. نمیدونم چرا ولی با وجود تناسب نداشتن داستان اخر با باقی داستان ها، ارتباط زیادی باهاش گرفتم. صورتک ها  انقدر فضاسازی پایانش قوی بود که مخاطب رو به بهت فرو میبرد. و بیشتر از همه با پایان داستان چنگال متعجب شدم و میشه گفت چند دقیقه داشتم صفحه اخرش رو میخوندم و به شدت دردناک بود. 
        

          حکایت عشق داش آکل شیرازی  و مرجان رو استاد هدایت در مجموعه داستان های این کتاب جا داده نسخه اصلی شو خوندم فوق العاده بود...