یک کتاب فوق العاده ارزشمند هست.با روایت داستان گونه  باعث میشه علاوه بر این که با وقایع تاریخ فرانسه به طور صحیح آشنا بشی،از تغییرات و بلوغ شخصیت ها هم درخلال داستان لذت ببری.
با وجود این که زمان زیادی از نگارش این کتاب میگذره ،همچنان جذابیت خودش رو برای خوانندگان امروزی هم حفظ کرده.
نکته ای که برای من خیلی جالب توجه بود این هست که داستان در یک بازه زمانی طولانی پیش میره و از جوانی تا میانسالی شخصیت ها رو در برمی‌گیره و همین موضوع باعث میشه که عقاید و تغییرات دیدگاه هریک از شخصیت ها رو به خوبی درک کنیم. 
البته یک سری از تصمیمات و رفتار های شخصیت ها در  قسمت هایی از داستان برای من غیر قابل درک بود و نیاز به توضیح بیشتری داشت ،اما با توجه این موضوع که نویسنده این داستان رو از ديدگاه شخص دیگری که همان دزیره است، نقل می‌کند؛منطقی است و نمیشه ایرادی به قلم این نویسنده توانمند گرفت.
        

          این کتاب فوق العاده زیبا هست و خواننده رو به شهر های مختلفی که دزیره رفته همراهی میکند.. من شخصیت اوژنی دزیره کلاری رو دوست داشتم.. اون دختر پر انرژی ای بود که بعد از یک شکست خودش رو پخته تر و قوی تر نشون داد.. پیشنهاد میکنم این کتاب رو بخونید
        

          یادش بخیر ۱۵ سالم بود و این اولین رمان با تعداد صفحات بالا بود که میخوندم و یادمه همیشه یه کنج می‌نشستم در حال خوندن داستان زندگی دزیره :> 
        

          اصولاً کتبی که تاریخ رو به صورت داستان روایت میکنن، نمی تونن منبع جدی و قابل اطمینانی برای مطالعه‌ی تاریخ باشن ولی دو خوبی دارن :
* خواننده رو به صورت جذابی با بخشی از تاریخ آشنا می کنن.
* یک دید کلی نسبت به اون واقعه‌ی تاریخی ارائه می کنن.
در نتیجه، معمولاً کسی که این کتب رو میخونه، مطلع تر شده و مشتاق تر میشه برای خواندن تاریخ که هر چقدر از فایده‌اش بگم، کم گفتم.
رمان دزیره هم به خوبی از پس این دو وظیفه بر اومده بنابراین از خواندنش لذت ببرید.
        

          اولش که شروع کردم به خوندنش دید خوبی بهش نداشتم؛ چون اخیرا زیادی وایرال شده بود و فکر کردم از این کتاب‌های آبکیه ولی کافی بود داستان رو شروع کنم؛ جوری غرقش شدم که در عرض دو روز، دو جلدش رو خوندم. 
قلم کتاب چون به شکل خاطره‌نویسیه خیلی ساده و دلنشینه و به قلبت نفوذ می‌کنه و تمام روحت رو با خودش همراه می‌کنه‌ طوری که نمی‌تونی از خوندن ادامه‌ی کتاب دست برداری. 
به نظرم ارزش خوندن داشت:>
        

          جلد اول رو دوست داشتم  
نظر کلی م رو بعد از خواندن جلد دوم مینویسم  .
        

          کتاب خیلی زود پیش میرفت و گاهی ادم نمیفهمید اتفاق های داخل داستان برای چه زمانی بوده .. 
همین مسئله باعث شد دیگه میلی به خوندن جلد دومش نداشته باشم.. 
        

          فیلمش رو دیدم 💔
        

          یکی از بهترین عاشقانه هایی است که در زندگی ام خوانده ام 
        

          دوستش دارم ، دوستش دارم ، دوستش دارمممم 😭✨ 
خدایا یه کتاب چقدر می‌تونه عسل و تو دل برو باشه ؟ یه کتاب چقدر می‌تونه به اطلاعات آدم اضافه کنه ؛ تازه این فقط جلد اولشههه 🫣 

✨✨✨

اوایل ، خوندش برام مثل شکنجه بود چون تقریبا توی این ژانر چیزی نخوندم بودم به جز غرور تعصب « نسخه کوتاه شده اش » که اونم خیلی خوندش طول کشید برام ، و توی دوران مدرسه اصلاااااا نمی‌تونستم به کتاب نگاه کنم چون انقدر درس و امتحان داشتم که زمان خوابم هم به سه ، چهار یا پنج ساعت رسیده بود و کلا این قضیه امتحانا « هم دی ، هم کلاسی ها » خیلی آسیب به بدن و مغزم کرد و بعد از امتحانای دی باید جدی جدی استراحت کنم .. 
دو روز پیش دوباره شروع کردم خوندن دزیره و ادامه دادنش رو ، چون امتحانای مهمی دیگه نداشتم ولی با این حال خیلی براشون خوندم 🤦🏻‍♀️ و وقتی برگشتم توی حال و هوای کتاب خوندن ، انگار برگشتم به ورژن اصلیم 🫠 موقعی که از کتاب خوندن فاصله گرفته بودم انگار حالم هم 
خوب نبود ولی این دو روز خیلی حال روحیم بهتر شد ✨ 

✨✨✨

تا اینجای کار ، میگم دزیره بخونید ، اگر 
⭐ به تاریخ علاقه مند هستید .
⭐ با نثر کلاسیک و زیادی ادبی مشکلی ندارید .
⭐ با خاطره خوانی مشکلی نداشته باشید « چون نوشته شده از روی دفترچه خاطرات دزیره است » 
⭐ راجب انقلاب فرانسه اطلاعات کافی دارید .

✨✨✨ 
⚪ نقاط قوت کتاب : 
⬜  نثر ، جوری بود که بعد از خوندن نصف کتاب « حداکثر » به نثر عادت میکنی .
⬜  شخصیت پردازی ها ، قوی ولی فقط برای شخصیت های اصلی و سرشناس داستان .
⬜  داستان ، داستان واقعیه و هیچ دستی توی داستان برده نشده « به جز قسمت های رومنس » و توی هر کتابی که راجب تاریخ فرانسه باشه بخونید متوجه صحت اطلاعات این کتاب میشید.
 
✨✨✨ 
فعلا برای نقاط ضعف نوشتن خیلی زوده چون هنوز یه جلد بلند بالای دیگه هم هست که باید بخونم تا نظر نهایی و کاملم رو بگم . « اصلا من در حدی نیستم که بخوام نقطه ضعف برای این کتاب بگم 😂🦦» 
خلاصه کل حرفام اینه که :: دزیره بخونید ✅

بار دیگر هم تشکر میکنم بابت خوندن یادداشت کم محتوا و پر از چرت و پرتم 💗✨
        

          کتاب معمولی شروع شد
معمولی ادامه پیدا کرد
و معمولی تموم شد
نه نقطه اوجی داره
و نه هیچ گرهی در داستان وجود داره
اما چرا ۳ ستاره دادم
چون یک داستان مستند خوب درباره زندگی ناپلئون هست و بخش خوبی از تاریخ فرانسه رو از زاویه درباری بررسی می‌کنه که از زاویه مردمی‌اش کتاب های مختلفی خوندم
بینوایان ویکتور هوگو تقریبا درباره همون بازه زمانیه
و وقتی این دو  تا رو در کنار هم می گذاریم، خیلی برداشت‌های جالبی به آدم میده
که دغدغه های یک درباری چیه
و دغدغه‌های مردم چیه
و چقدر این دو از همدیگه دور هستن تو اون زمان
        

          در عنفوان جوانی خوندم که شوری در سر داشتم، یادمه که به‌نظرم از کتاب‌های خوب روزگار میومد و برخورد داستانی در یک تم عاشقانه با موضوعی که ما بهش می‌گیم تاریخی، ترکیب دلچسبی داشت.
        

          یادش به‌خیر تو دوران سربازی خوندمش.
یواشکی می‌خوندیم که فرمانده ازمون نگیره. آخرشم وسطای سربازی پیداش کردن و ازم گرفتن و مایه آرامش وقت‌های بیکاریم رو از دست دادم...
        

          همیشه کنجکاو بودم که مردم در دفتر خاطراتشان چه می نویسند و کنجکاوتر برای خواندن دفتر...
حال که دفتر خاطرات دزیره و روایت زندگی اش را خوانده ام میتوانم بگویم؛حتی اگر خاطراتت به دست کس دیگری نوشته شود بازهم جذاب خواهد بود...هر چند که شاید کاملا خاطرات تو نباشند،چرا که خود نویسنده در ابتدای کتاب گفته است،که تاریخ و واقعیت آمیخته با تخیلات ذهنش است.
این کتاب را ظرف سه روز خواندم و میتوانم بگویم؛چقدر عشق و تاریخ و سیاست،اگر درست در کنار هم قرار بگیرند،زیبا هستند!
«در پایان باید بگویم در این کتاب به دنبال عشق های پوچ و در ظاهر جذاب امروزی نگردید؛که اگر به دنبال چنین داستان هایی هستید،خواندن این کتاب را به شما پیشنهاد نمیکنم!»
        

          اگه ژانر سیاسی رو میپسندی بخون 🤷
        

          درسته که ایرج پزشکزاد خوب ترجمه کرده ولی‌ نمیتونم بخونمش دیگه.
گذاشتمش کنار
یهو دلتو میزنه!