《نمی خوام وقتی ۷۴ ساله شدم از خواب بیدار بشم و ببینم اصلاً زندگی نکردم》

درست مثل سقوط کردن بود. او عاشق مقاومت شد.

"هر بار از نو عاشق تو خواهم شد..."

کُر می گوید:《تو هم همراه من می شماری،سم؟》 سر تکان می دهم. چهار. سه. دو. یک. کُر در تاریکی فرو می‌رود. و عشقش به نئو را هم همراه با خود می برد.

اما حداقل، این بار، مرگ آن قدر مهربان بود که منتظر آخرین خداحافظی بماند.