درست مثل سقوط کردن بود. او عاشق مقاومت شد.

"هر بار از نو عاشق تو خواهم شد..."

کُر می گوید:《تو هم همراه من می شماری،سم؟》 سر تکان می دهم. چهار. سه. دو. یک. کُر در تاریکی فرو می‌رود. و عشقش به نئو را هم همراه با خود می برد.

اما حداقل، این بار، مرگ آن قدر مهربان بود که منتظر آخرین خداحافظی بماند.

《اسم من سم هست.》 سم. سم می‌داند خورشید در چشم هایش لانه کرده؟