کتاب 1984 اثر جورج اورول تموم شد.
به نظر من خیلی غم‌انگیز و البته ترسناک بود...
از این نظر که آدم‌ها حتی از ساده ترین و شخصی ترین چیز یعنی فکر کردن هم محروم بودن و ممنوع بود براشون.
به نظرم قسمت شکنجه و بازجویی از وینستون خیلی تلخ بود😢
اینکه نمیتونست ثابت کنه که حزب در اشتباهه و حتی وجودش رو هم زیر سوال بردن!
اینکه خانواده و عشق معنایی نداشت و آدم‌ها فقط دنبال غذا برای زنده موندن یا راه نجات بودن حتی به قیمت جون عزیزانشون.
و در آخر برای رهایی از رنج، مجبور به پذیرش باورهای اشتباه شد.
اوایل برام خسته کننده بود اما از اواسط کتاب برام جذاب شد! و با علاقه دنبالش کردم.
این کتاب رو در دورخوانی خوندم.
و وایب کتاب‌هایی که از کره شمالی خوندم رو بهم میداد که یه زمانی موضوع مورد علاقه‌ام بود و به شدت دنبالش می‌کردم.

امتیاز من: 4.5
      

        وقتی برای دومین بار میخونیش، درسته که مثل بار اول دیگه قرار نیست سورپرایز بشی، اما به عمق شخصیت ها بیشتر پی میبری.
      

        کتاب جیب پر از چاودار - آگاتا کریستی:

یکمی پیچیده بود از نظر تعداد شخصیت ها و بازجویی‌هایی که می‌شد و جالب از این نظر که تا یه فرضیه ای میومد توی ذهنم، سریع ردش میکرد.

یه چیزی که رو مخم بود این بود که کارآگاه آخر هر فصل میگفت یه چیزی ذهنمو درگیر کرده ولی نمیگفت چی😂

اوایل  روند کتاب برای من خسته کننده بود ولی با این حال باز جذابیت خودش رو داشت که خواننده با کنجکاوی ادامه بده به خوندنش. 

امتیاز من: ۳ از ۵ ☆☆★★★
(ممکنه بعدا با خوندن بقیه کتاب‌هاش نظرم تغییر کنه)

این کتاب رو از کتابخونه قرض گرفتم و چاپ سال ۱۳۸۸ بود :)

      

        خیلی گوگولی بود🥹✨️
      

        اولیویر گفت: 《اما حقیقتش را بخواهید هلنای عزیزم باید بگویم که متاسفانه ما اشعه‌ی سبز را ندیدیم!》
هلنا به آرامی در گوش او گفت: 《ولی ما بهتر از آن را دیدیم عزیزم! شاید این اشعه افسانه ای بیش نبود و نباشد اما ما اصل آن را دیدیم! آنچه که برای هردویمان لازم بود یافتیم...》
      

        دومین کتابی که از خالد حسینی خوندم، اولیش بادبادک باز بود که اونم ۵ ستاره دادم. هر دو فوق العاده، کتابی که توی قلبم جا گرفت. کتابی که در حین خوندنش، اشک توی چشم‌هام حلقه میزد. یادمه با کتاب بادبادک‌باز کلی گریه کردم😅 ولی خب در این کتاب بیشتر سعی داشتم صبورانه داستان شخصیت ها رو دنبال کنم (با چشمای نمناک:)) . 
چه استعدادهایی که مردند، زیر سلطه‌ی جهل!
منع دختران از تحصیل آخه؟:))
امیدوارم روزی برسه که همه‌ی دختران و زنان بتونن به آرزوهاشون برسن✨️
البته این کتاب چیزی فراتر از منع تحصیل و... این‌هاست.
 بخونیدش حتما، واقعا ارزشش رو داشت. خوشحالم که خوندمش.
تیرماه ۱۴۰۴ 
      

        خب بذارید اول بگم که این کتاب رو یه نفس خوندم😂 چون اصلا نمیتونستم بذارمش زمین و باید میفهمیدم توی سر فریدا مک فادن چی میگذره. چیزی که خیلی دوست دارم در حین خوندن کتاب های معمایی و جنایی، اینه که همیشه سوال توی ذهنمه و همه چیز رو کنار هم می‌چینم تا بتونم حدس بزنم! 
      

        به نظرم کتابی که باعث میشه دستت رو محکم بذاری روی دهنت و ابروهات از تعجب بره بالا، باید ۵ ستاره بگیره:>
      

        خوندن این کتاب حس بی نظیری رو به من القا کرد. چقدر سختی کشیدند استاد در طول زندگی‌شون!! مادر فداکارشون... فرض کنید به اوج پیشرفت خودتون رسیدید، اما عشق به وطن، باعث میشه به خونه برگردین و همه چیز رو از ابتدا شروع کنید. ایران امروز ما، پیشرفت خودش رو مدیون بزرگانی هست که از جان و زمان و همه چیز خودشون مایه گذاشتند تا ما از کشور های دیگه چیزی کم نداشته باشیم. کاش قدرشون رو بیشتر بدونیم، کاش ما هم بتونیم برای ایران عزیزمون کاری بکنیم❤️ هر چند کوچک، اما قدمی برداریم. هر کس در مسیر خودش .
خیلی دوست داشتم کتاب رو، در طول خوندنش، اشک توی چشمام جمع میشد و همزمان حس غرور ملی داشتم. بسیار زیبا بود. حتما بخونیدش 🥹

از جملات انتهایی کتاب:
《عصر یک روز سرد و غم انگیز پاییز است. در کنار آرامگاه پروفسور حسابی می‌نشینم، و به پشتکار و سخت‌کوشی این مرد فرزانه می‌اندیشم. به صبر و شکیبایی ایشان، در برابر ناملایمات و سختی ها فکر می‌کنم، و نگاهم را از سنگ ساده ی آرامگاهشان می‌گیرم، و به آسمان بی‌انتها نگاه می‌کنم. آنجا که خورشید نیمی از وجودش را، پشت کوه‌ها پنهان کرده است. بی درنگ به عقب برمی‌گردم. به افق چشم می‌دوزم، تا طلوع حسابی‌های دیگری را، نظاره گر باشم... 》
یکم تیرماه ۱۴۰۴، پایان این کتاب، ممنون از دوست خوبم بابت اینکه این کتاب رو بهم معرفی کرد ✨️
      

        زن های داستان های این کتاب عجیب بودند، و شاید دلیل آن عجیب بودن شرایط زمانه شان بود!

(این کتاب رو امروز از بین کتاب‌های پدر برداشتم و یک سره خواندمش.
داستان ها را به ترتیب پشت سر هم نخواندم و کاملا تصادفی خواندمشان چون حس کردم اینگونه سرعت مطالعه ام بیشتر می‌شود.)
فکر کنم آخرین کتاب بهار باشد، شاید هم یکی مانده به آخری:>
تمام✨️
      

        خیلی دوستش داشتم، خوندن این کتاب که خاطرات واقعی دوران طرح پزشکی بولگاکوف هست رو به علاقه‌مندان علم زیبای پزشکی و همچنین دانشجوهای پزشکی پیشنهاد می‌کنم.
      

        همه چیز درباره مومیایی ها و عقاید مردم باستانی مصر به تصویر کشیده به همراه تصاویر واقعی و کارتونی. به عنوان یک نوجوان این کتاب یکی از کتاب های مورد علاقه‌ی من بود و هنوز هم به عنوان یک فرد بزرگسال عاشق این کتاب هستم ✨️✨️
      

        خیلی خلاقانه با برگ ها و گلبرگ های مختلف، شکل حیوانات رو درست کرده ان.
      

        تا بیش از نیمه ی کتاب که رسیده بودم حس میکردم یه داستان خیلی ساده پشتش باشه، اما فوق العاده بود. نه تنها بار معمایی داشت و ذهن رو به چالش می‌کشید، پر از عشق بود. عشق به خانواده و زیباتر از همه عشق مادر به فرزند.
از جملات پایانی کتاب:
قدرت هیستریک، قدرتی فرابشری در انسان‌هاست که معمولا در موقعیت‌های  مرگ و زندگی و خصوصا برای مادران اتفاق می‌افتد. گزارش‌ها حکایت از زنانی دارند که برای نجات نوزادان تازه متولد شده، ماشین‌ها را از زمین بلند می‌کنند و...
      

        کتاب مغازه‌ی خودکشی رو به اصرار دوستم خوندم، کتابش رو بهم قرض داد و گفت این کتاب مورد علاقه شه و قبل از اینکه من کتاب رو با خودم بیارم خونه، خودش رفت توی کتابخونه‌ی خوابگاه و یک دور دیگه این کتاب رو خوند😁 پایانی غیر منتظره! از همون کتابایی که دستت رو میگیری جلوی دهنت و هاج و واج به صفحه‌ی رو به روت یا به دوربین خیالی ای که داره ازت فیلم میگیره، زل میزنی!