تمومش کردم و بین دوست داشتن و نداشتن مونده ام😶

داستان از لحاظ معمایی و غافلگیری ها خوب بود به نظرم. به همین خاطر میخواستم چهارتا ستاره بدم ولی دقیقا نوع پایان کتاب و کلیت داستان باعث شد سه تاش کنم.
خلاصه بگم، من داستان رو نپسندیدم ولی کتاب از لحاظ معمایی خوب بود.👌🏻
        

          داستان معما های زیادی داره و تویست های کوچیک زیادی توی کل داستان داره که به مرور همشون رو میشن هرچند کوچیک و ساده هستن، اما یه تویست اصلی داره که من وقتی بهش رسیدم میخواستم داد بزنم ولی خب نصف شب بود.
پس اگر شروع کردین و با خودتون گفتین خب فهمیدم چی شده عه این جریانش اونه نکنه این فلان چیز برا اون یکی فلان چیز باشه، فقط صبر کنید!
        

          قشنگ بود من دوسش داشتم
        

          سنگ کاغذ قیچی کتابی معمایی هست که با نوشتاری روان به رشته تحریر درآمده است.
این کتاب با شخصیت پردازی و فصاسازی نسبتا خوبی که دارد مخاطب را با خود همراه کرده و با تعلیق های عالی بر هیجان داستان افزوده.
از همان شروع کتاب به دنبال این هستی که سر از رازهایی که در میان است درآوری. 
کتاب رازآلود تا انتهای داستان پیش می رود و در نهایت با پایانی غافلگیرکننده مخاطب را مبهوت خود می کند.
من این رمان را دوست داشتم و از خواندنش لذت بردم چرا که ذهنم را درگیر کرده بود و دوست داشتم بدونم که چه اسراری در بین هست و چه اتفاقی خواهد افتاد.
به نظرم جز داستان های تریلر خوب بود.
        

          چرا 3 و نیم؟
باید از اول شروع کنم..
شروع اش با توضیحات داستان به خوبی میتوانست آدم را جذب کند.
ایده هایی که نویسنده برای گیج کردن و شوک وارد کردن به ما به روی کاغذ آورده بود واقعا خوب بودند!
تلاش برای گیج کردن در  تمام کتاب دیده میشد از موقعی که اولین نامه ی سالگرد را دیدیم تا آخر داستان.
و اما اولین نقطه ضعف! همه ی این شوک ها در 70 صفحه ی آخر بهم وارد شد.که قشنگ میدیدم که هر 5 دقیقه یک بار دستانم روی دهانم هستند و دارم از تعجب و حیرت شاخ در می آورم!این بخش ها خوب و لذت بخش بودند. درسته! اما بزرگترین شوک در صفحه ی 278 اواسط خط 23 ام بود که در آن لحظه با خود گفتم :(حتما باید اینجوری تموم میشد؟!) 
راستش اصلا برای آدام و رابین خوشحال نیستم . 
نقطه ضعف دوم: توصیفات نویسنده اصلا با عقل جور در نمی آمدند! رابین در توصیفات زنی 60 ساله با موهای سفید بلند بود ولی در واقعیت زنی بود 40 و خورده ای ساله که در 2 سال موهایش تا پایین تر از کمرش رسیده بود و سفید شده بود.. و بسیار شک انداز بود.
خلاصه که
این کتاب در 3 کلمه : غیر منتظره، نا امید کننده، جذاب (تا قبل از پایان داستان)
و اینگونه و به این دلایل بنده 3 و نیم دادم!
        

          فوق العاده بود، بنظرم سریالش کلی میترکونه و جز ۲۵۰ سریال برتر میشه.
ولی اوایل کتاب و اواسط زیاد هیجان خاصی نداره سر همون یه ستاره کم کردم.
ولی آخرش خیلی خوب تموم شد.
        

          یک تریلر روانشناختی با فلش‌بک‌های خسته‌کننده و شخصیت‌های غیرقابل باور که بیشتر از اونکه هیجان انگیز باشه، مصنوعی و پرتکلف به نظر می‌رسه.

این رمان حول رابطه زوجی به نام آدام و امیلیا می‌چرخه که زندگی زناشویی آن‌ها با رازهای تاریک و دروغ‌های گذشته گره خورده. آن‌ها برای نجات ازدواجشان به یک کلبه/کلیسا دورافتاده در اسکاتلند سفر می‌کنند، اما اتفاقات عجیب و غیرمنتظره‌ای رخ میده که حقایق هولناکی رو درباره گذشته هر دو فاش می‌کنه‌.

 دوستش نداشتم:) ولی از حق نگذریم روی مغزم رژه میرفت تا پایانش رو بفهمم، میخواستم بدونم این همه توضیح و تفسیر و فلش بک تهش میخواد چه نتیجه ای بگیره، یا چه اتفاقی بیفته.کتاب مثل لحاف چهل تیکه ای بود که کنار هم دوختن، مثل یه پازل که قطعه هاشو به زور کنار هم جا دادن. پر از اطلاعات بیهوده و نامرتبط بود که سرنخی نمیداد.  توییست اصلی پایانی شوکه ام کرد، این دو امتیازو هم به همین دلیل  به کتاب دادم. و اما پایان کتاب برام غیر منطقی بود....

این خلاصه ای که از کتاب نوشتم در اکثر یادداشت ها میبینید، اما قضیه اینه که اونقدر که تمرکز روایت روی فلش بک های گذشته است، روی زمان حال نیست. زمان حال بسیااار کند پیش میره، اتفاق خاص یا کشف خاصی رخ نمیده تا انتهای کتاب، که نویسنده یهو با کلی توییست شما رو میپیچونه:)

گوینده روایت عوض میشه و ما داستان رو از دیدگاه شخصیت های اصلی  دنبال میکنیم‌ و با افکار و خاطرات گذشته اشون آشنا میشیم. ممکنه در ابتدا سر رشته داستان از دستتون در بره اما بعد عادت میکنید. آدام و امیلیا هر دو قابلیت قربانی و متهم بودن رو دارن، هر دو دروغ هایی به هم گفتن....

کلبه/کلیسای اسکاتلندی که زمان حال در اون سپری میشه فضاسازی موثری داره. دور افتاده، متروک با طوفان هایی اذیت کننده به حس ترس و دلهره کمک میکنه. فضاش منو کاملا به یاد هتل overlook فیلم و کتاب درخشش(shining) انداخت.

تم اصلی داستان، خیانت، دروغ و عواقب اونها در روابطه. با فریب نمیشه یه رابطه رو برای همیشه نگه داشت.

شخصیت ها عمقی ندارن و انگیزه برخی شخصیت ها برام قابل درک نبود و با اعمالشون نمیخوند. شخصیت ها ابتدای کتاب و انتهای کتاب انگار با هم فرق میکردن، طی چند صفحه انگار یه آدم دیگه شده بودن.
مسائلی رو هم در کتاب مطرح کرده بود که کتاب رو برای سنین پایین نامناسب میکنه.

به طور کلی پیشنهاد نمیکنم‌.

📌این کتاب رو خوندین؟
📌نظر شما چیه؟ 

  
        

          سنگ کاغذ قیچی یک داستان رازآلود و معماگونه‌ست. به این شکل شروع میشه که زن و شوهری برای ترمیم رابطه‌ی به نظر از دست رفته‌شون راهی سفری به نقطه‌ای ناشناخته در اسکاتلند هستند. در همین صحبت‌ها و اتفاقات داخل ماشین میشه فهمید که رازها و دروغ‌هایی بین این زن و شوهر هست. با هر زحمتی مکان اسکان خودشون رو پیدا می‌کنند. یک کلیسای قدیمی که تغییر کاربری داده در جایی که هیچ موجود زنده‌ای رویت نمیشه. اینجا از دید هر کدوم از شخصیت‌ها کمی داستان پیش می‌ره و رازهایی مشخص میشه. ابتدای داستان خیلی آروم و معمولی پیش میره ولی یک سوم آخر کتاب هیجان‌انگیز و جالبه. پرش‌های زمانی داستان رو دوست داشتم. در مجموع خوب بود.ه
        

          با نظرات خیلی خوب و زیادی که راجع به این کتاب وجود داشت یه چیز خیلی خیلی خارق العاده ازش انتظار داشتم ولی به نظرم تعداد پلات توییست ها( تغییر روند داستان)  توی صفحه های اخر کتاب بیش از حد زیاد بودن به جز اون کتاب خوبی بود.
        

          رمان جذاب و شوکه کننده ای بود و برای من اینجوری بود که تا ۱۰ صفحه اول اصلا ازش خوشم نیومدو میخواستم رهاش کنم ولی یکم که ادامه دادم غرق داستان شدم و دیگه نمیتونستم کنار بذارمش و دوست داشتم بدونم ادامش چی میشه
عالی بود
        

          به نام خدا
دومین کتاب سال ۱۴۰۴ خوانده شد:)
کتابی که به طور کلی از خواندنش راضی بودم.
تیزبینانه ، ماهرانه و مملو از غافلگیری 
_الیزابت فلین 
با کتاب ها در زمان پرواز میکنیم:)
        

          به عنوان یک کتاب جنایی اونقدری که باید هیجان نداشت.
اولین کتاب جنایی بود که میخوندم و فکر میکردم خیلی خوبه اما وقتی چندتا کتاب دیگه هم خوندم فهمیدم خیلی ساده و بی هیجان بود.
        

          ساعت پنج صبحه که بعد دوشب بیدار موندن تمومش کردم.
این دومین کتاب جناییه که اخیرا خوندم.
تقریبا میتونم بگم معرفی اولیه از این کتاب همون چیزیه که شما رو از اصل موضوع و داستان گمراه می‌کنه.

 این به من نشون میده که نویسنده هیچ بهونه رندانه‌ای برای چیدن پازل ها کنار هم نداشته و حتی با هوش بالا و شهود قوی هم نمیشه پایانش رو حدس زد.

سیر داستان منطقی پیش میرفت. نه خیلی طولانی نه خیلی کوتاه. فضاسازی قوی و جذاب بود برای کسی که عاشق سبک گوتیکه.

شخصیت پردازی امیلیا خیلی ضعیف بود. شاید میشد بین فلش بک ها و املیا یه تفاوت های شاخصی تعیین می‌کرد تا خواننده یه حدسایی بزنه. 

همینطور که گفتم، نویسنده به خودش زحمت نداده ذهن جستجوگر و کارآگاه مانند خواننده رو حرفه ای و تمیز به چالش بکشه. انگار خسته بوده و همزمان حوصله ش سررفته و با خودش گفته خب بذار یه کتاب بنویسم. و این باعث شده شما 90 درصد کتاب رو بخونید و در یک آن بفهمید که عه، اصلا داستان چیز دیگه ایه. 

مثل این میمونه که نویسنده بهت دروغ گفته باشه یا میخواسته تورو سرکار بذاره و این اصلا چیزی نیست که توی کتاب معمایی منطقی باشه. هیچ سرنخی نبود. صرفا حدس و گمان هایی میزدی تا روابط رو پیدا کنی. 

اما در کل پیشنهاد نمیدم که نخونید،اینم یه کتاب و یه داستان با موضوع متفاوت و فضاسازی جذابی بود. نقطه عطف داستان این بود که اونقدری کشش داشت که بخواید ادامه بدید و ببینید قراره چی بشه. من سکانس آخر و نوشته ی سم رو خیلی دوست داشتم. دارک و قابل حدس :) 


        

          چند تا حس مختلف دارم .با اواخر کتاب  که رسیدم واقعا شوکه شدم..انتظار نداشتم شخصیت ها این طور به هم گره بخورند.
اما در عین حال حس میکردم نویسنده فریبم داده و باهام بازی کرده برای همین خیلی شاکی بودم.
در کل سیر قصه جز در بخشی از کتاب پر سرعت و مهیج بود.داستان خوبی هم داشت فقط چیزی که واقعا عصبی ام میکرد این بود که شخصیت زن داستان هر چند صفحه از رابطه ی زناشویی اش صحبت میکرد انگار که تمام ازدواجش به این موضوع مربوط است و خب البته تمام قصه حول یک خیانت میچرخد.
میتونم بگم هیجان صفحات پایانی واقعا عالی بود جایی که راز ها برملا میشوند.آن طور که فکرش را هم نمیکنید.
        

          من این کتابو از نشر مجازی خوندم
و واقعا قلم نویسنده و طرز نوشتنش تو این داستان بی‌نظیر بود
اگه به داستانهای رازآلود ، از اونا که تهشو هیچ‌جوره نمیشه پیشبینی کرد علاقه دارین این کتابو بهتون توصیه میکنم
        

          اوایل داستان هیجان چنانی نداشت و کمی کند پیش میرفت اما اواسط داستان هیجان زیاد بود و خیلی خوب و ماجراجویی پیش رفت و البته که این هیجان تا پایان داستان هم پیش رفت و باید اعتراف کنم که یه جاهایی ضربان قلبم رو هم بالا برد و نمیتونستم کتاب رو زمین بزارم...
اما خب یه جاهایی حس کردم رشته داستان از دست نویسنده در رفته. یه جاهایی خیلی واقعی نبود و دنیای واقعی خیلی جور در نمیومد و درکل مطلب جالب آموزنده ای هم در بطنش نداشت. 
و مثل همه ی رمان های دیگه کلیشه ی خیانت رو داخلش داشت و همین باعث شده بود بی همتاییش را از دست بده.
درکل لحظات خوبی رو در کنار این کتاب رقم زدم و همین برام کافیه.
        

          نیمه ی اول کتاب روند آرومی داشت و مثل نیمه دوم شما رو مجذوب خودش نمی کرد🍃
اما...🌊
نیمه ی دومی طوفانی و پر تلاطم بود و خب آلیس فینی راست ها و دروغ ها رو بهم پیوند داده بود تا خوانندگان رو همراهش کنه و خب به شخصه که همراهش شدم و موفق شد💫✨️
        

          آخرش واقعا غافلگیر کننده بود و در طول داستان رکب میخوردیم