فرضیه عشق (the love hypothesis)، یکی از کتابهاییه که فضای علمی داره،فضای صمیمانه و دوستانه داره،فضای رمانتیك هم داره(که اکثراً بخاطر رمانتیكش خوندنش.)
من این کتاب رو توی مدت زمان کمی خوندمو بنظرم خیلی دوست داشتنی و البته'خوندنی'بود .
از اون کتاباست که موقع خوندن بهت کِیف میده ولی وقتی تمومش کنی ممکنه چیز خاصی ازش یاد نگرفته باشی!
یه سری کلیشه ها داره که خب ، معمولاً تو اکثر رومنسها استفاده میشن امّا این کتاب با وجود کلیشه های تکراری خیلی قشنگ و ناز بود و واقعاً لذّت بردم💓.
اگر از همچین فضایی خوشتون میآد دریغ نکنید و بخونیدش🎐.
حقیقتا نمیدونم نمرهٔ من بهش چنده=)،چون نمیدونم که باید به کدوم بخشش نمره بدم،شخصیت پردازی یا داستانش ؟
بنابراین این دفعه نمره ای که میدم بر اساس حسو حالم موقع خوندنه، ۸از ۱۰(اونم چون آخرشو دوست نداشتم).