سلام از پنجمین کتاب تابستونیِ من💞.
کتابی که این دفعه خوندم کتاب دربار درخشان (the glittering court)،از نشر باژ بود که دارای سه تا جلده،این کتاب در موردِ یه دختر نجیب،اشراف‌زاده و تقریباً فمینیسته که کنتس رادفور ها به حساب می‌آد،
مادربزرگ این دختر به دلیل اینکه در بحران مالی‌ ِسختی قرار گرفتن تصمیم می‌گیره اون رو مجبور به ازدواجی اجباری بکنه.
این دختر هم به طور کاملاً اتفاقی با "سدریك تورن" رو به رو می‌شه و  خودش رو به جای خدمتکارش "ادلاید " جا می‌زنه و با هویتی ساختگی وارد دربار درخشان می‌شه و حالا قراره آموزش‌هایی (صرفاً جهت ازدواج با مستعمره هایی ثروتمند )ببینه .
این کتاب یکی از لذت بخش‌ترین کتاب‌هاست،روایت‌های مختلفی داره و قلم نویسنده اونقدر قدرتمنده که شما از همون صفحه اول ممکنه مجبور به کتاب بشید و و پایانی که داره باعث میشه شما تصمیم بگیرید که جلو‌های بعدی کتاب را هم بخونید.
 من توی این کتاب از شخصیت میرا و ایینا خیلی خوشم اومد و و حقیقتاً تنها شخصیت‌های کتاب بودند که به نظرم تمام رفتارها و اخلاق‌هاشون لایقِ تحسین بودن😭.
نمره من به این کتاب ( بر اساس شخصیت پردازی قوی و جدید،صحنه سازی ای که کاملاً می تونستی توی ذهنت تصورش کنی.)ده از دهه،پیشنهاد می‌کنم بخونیدش✨.
      

        فرضیه عشق (the love hypothesis)، یکی از کتاب‌هاییه که فضای علمی داره،فضای صمیمانه و دوستانه داره،فضای رمانتیك هم داره(که اکثراً بخاطر رمانتیك‌ش خوندن‌ش.)
من این کتاب رو توی مدت زمان کمی خوندم‌و بنظرم خیلی دوست داشتنی و البته'خوندنی'بود .
از اون کتاباست که موقع خوندن بهت کِیف می‌ده ولی وقتی تمومش کنی ممکنه چیز خاصی ازش یاد نگرفته باشی!
یه سری کلیشه ها داره که خب ، معمولاً تو اکثر رومنس‌ها استفاده می‌شن امّا این کتاب با وجود کلیشه های تکراری خیلی قشنگ و ناز بود و واقعاً لذّت بردم💓.
اگر از همچین فضایی خوش‌تون می‌آد دریغ نکنید و بخونیدش🎐.
حقیقتا نمی‌دونم نمرهٔ من بهش چنده=)،چون نمی‌دونم که باید به کدوم بخشش نمره بدم،شخصیت پردازی یا داستان‌ش ؟ 
بنابراین این دفعه نمره ای که می‌دم بر اساس حس‌و حالم موقع خوندنه، ۸از ۱۰(اونم چون آخرشو دوست نداشتم).
      

        این‌ کتاب حقیقتا یه نوع' زندگی' جدید و البته دوست داشتنی ای رو به تصویر می‌کشه،فضای قشنگ‌ش باعث می‌شه براتون جذاب بشه و کشش خاص و جدیدی بهش داشته باشید،
حقیقتا ایدهٔ داستان آن چنان جدید و خاص نبود اما چیزی که جذابش کرده بود قلمِ قشنگ و ناز نویسنده بود که با خوندنش رسماً حس می‌کردی داری یه سریال ژاپنی رو می‌بینی !
از شخصیت پردازی‌ش براتون بگم،شخصیت پردازی خاص و دل‌نشینی داشت،
تاکاکوی منزوی و در عین حال خوش اخلاق،دایی ساتوروی مهربون و پر نشاط،موموکوی عزیزدل و بامزه و البته پر حرف،سابوی بد خلق(از نظر من) اما مطیع همسرش و در نهایت آکیرای دوست داشتنی!
این کتاب رسماً یه سبک زندگی جدید بود و باهاش گذر زمان رو‌ حس نکردم و بارها می‌گم که "اگه نیاز به یه حال خوب و حس و حال دوست‌داشتنی دارید این کتاب قشنگ رو بخونید."
نمرهٔ من به این کتاب به خاطر ایدهٔ داستان که تکراری بود، می‌شه ۹٫۵از ۱۰.
      

        به نام خدا.
این کتاب رو خیلی یهویی برای خوندن انتخاب کردم و صرف نظر از تمومِ استاندارد های کتاب خوندنی که به خودم تحمیل کرده بودم این کتاب رو خوندم، اول اینکه انتظار نداشتم اما توی نصف روز تمومش کردم و منتظر فرصت بودم برای پایانش یادداشت بنویسم،این کتاب جدی قشنگ بود،منی که عاشق دوران جبهه و خاطره هایی‌م که از اون دوران تعریف میکنن نشستم و خوندم و یه حس خیلی خیلی خوب گرفتم بعد خوندنش، چقدر قشنگ گذشته و زمان حالِ شمشاد و محمود کنار هم‌دیگه قرار گرفت و چطور  یه کینه ی قدیمی بعد اون همه سال با یه حرکت فراموش شد؟=)
این کتاب رو بخونید ، اگه می‌خواید یاد بگیرید،اگه میوخواید  با شخصیتاش زندگی کنید، اگه می‌خواید بدون حس اندوه از دوران جبهه بخونید و ... . 
من به شخصه دوستش داشتم=))))
*امیدوارم منظورمو واضح رسونده باشم🙏