One of the best the books I've ever read in my entire life,the way I relate to this book was out if this world..
I wasn't feeling it at first but it was fucking perfection 
I'm reading consulting and advisement in uni and as 
.future therapist an consulter it  showe some good points
it was so good that I want to read it again every few months.
          

            بسم‌اللّٰه.
بی‌تمرکز بودم اما بازم خوندنش فقط حدود دو ساعت طول کشید و چندتا از جمله‌های جالب‌شو برای مواقعِ غم‌زدگی نگه داشتم.
فکر می‌کنم برای کسی که حال روحی جالبی نداره، درگیر افسردگی شدیده یا اختلال افسرده‌خویی داره، خوندنش می‌تونه الهام‌بخش یا تسکین‌دهنده باشه و حسِ درک‌شدن بهش بده؛ چون بیشتر متن کتاب، حرفای بِک‌ سِهی در مورد احساسات، خاطرات و حالات روحی‌شه. و البته بخشی از کتاب رو هم حرفای روانپزشک‌ش تشکیل می‌ده. 
اما به‌نظرم کتابای خیلی راهگشاتر و اصولی‌تری برای این دسته از افراد وجود داره که بیشتر می‌تونه کمک‌کننده باشه.
از نظر نوشتاری و داستانی هم جذابیت چندانی نداشت، حداقل برای من.
          

            تقریبا میتونم بگم کتاب تاثیرگذاری بود.درکل کتاب داشتیم صحبت روانپزشک و بیمار میدیم ولی نکته ش اینجاس که خیلی از مشکلاتی که بیمار بیان می‌کرد صددرصد خیلی از مشکلات ماست. حتی من برخی قسمت ها صحبت هاش رو با پوست و جون درک میکردم و پشت کتابم بیان شده نویسنده با نوشتن کتاب قصد داشت کسانی که باهاش همدرد بودن رو صدا کنه.
کتاب پیشنهاد میشه و به نظرم حتما ارزش یکبار خوندن رو داره.
          

            برای من کتاب دوست داشتنی ای بود. بعضی جاها  با نویسنده همذات‌پنداری میکردم و بعضی جاها درکش برام سخت بود. آسون نیست که تمامی ضعف ها و کاستی های روحتو  در اشتراک بذاری و توی یه کتاب به مردم نشون بدی ولی نویسنده شجاعانه اینکارو کرد.🌱

چیزی که این کتاب تاکید داره به ما بفهمونه اینه ک عزت نفس از مهم ترین عوامل تاثیرگذار توی تصمیمات و تفکرات و همچنین ایجاد بیماری های روحیه.اینکه کمتر خودمونو سرزنش کنیم  و از خودمون ایراد بگیریم ،از اهداف اساسی این کتاب بود؛ چون نویسنده شدیدا باهاش درگیر بود و خواست از این طریق نشون بده ک چقدر کمبود عزت نفس میتونه به انسان ضربه بزنه ‌. 
در نهایت آرزوی شادی و سلامتی برای نویسنده و باقی انسان های دغدغه مند دارم🤍
          

            کم پیش میاد کتاب های روانشناسی و یا توسعه فردی بخونم 
اینکه 90%کتاب حرف های روانشناس و شخص بیمار بود از نظرم ایده خوبی بود ولی  کتاب رو کسل کننده کرده 
وقتی بیمار حرف میزد درمورد بیماری هاش یک جاهایی تونستم با بیمار ارتباط برقرار کنم ولی آخرای کتاب رو به زور خوندم

          

            
یک کتاب روانشناسی هست. ولی نویسنده به هیچ عنوان تحصیلات روانشناسی نداره و فقط بر اساس جلسات مشاوره که میرفته این کتابو نوشته.
اوایل کتاب مکالمات فرد با روانپزشکش در جلسات مشاوره رو شرح داده بود. این قسمت ‌ها خوب بودن و گاهی باعث می‌شد فکر کنم که آیا من این مشکلو دارم یا نه و یا میتونستم بعضی از رفتار‌های فرد رو درون  خودم پیدا کنم. حتی به این فکر افتادم تا به روانشناس یا روانپزشک مراجعه کنم. چون به نظرم میتونه با توجه به چیزایی که باهاش درگیر هستم، کمک کننده باشه. 
قسمت دوم کتاب صحبتای نویسنده بود. یهو مکالمات تموم شدن و من فقط با یه سری موضوعاتی که تو ذهن نویسنده می‌گذشت روبه‌رو می‌شدم و راستش فقط دلم میخواست تموم بشه. چون برام آموزنده و جالب نبود.
فکر میکنم از اون دست کتاب‌هاست که می‌تونه یه نوع احساس همدردی درون آدم ایجاد کنه  و باعث بشه آدم با خودش فکر کنه که " آره من تنها فردی  نیستم که  این مشکل رو داره."  و  به نظرم اینطور نبود که بخواد اطلاعاتی در حیطه روانشناسی بهمون اضافه کنه و یا راه‌حل هایی رو ارائه کنه. 

          

            داستان واقعیِ نویسنده در جلسات مشاوره‌اش؛ کتابی در زمینه‌ی توسعه‌ فردی که می‌تواند برای خیلی از ما مفید واقع شود.
همزادپنداری‌ موجود در کتاب کاملا غیرقابل انکار بود.
و بااینکه کتاب‌های بهتری در این سبک وجود دارد نباید از خواندن این کتاب غافل شوید‌.
          

            سبک نگارش کتاب رو دوست داشتم. شرح آنچه در اتاق درمان میگذره همیشه برای من جالب و مفید بوده
تا اواسط کتاب از خواندنش لذت می بردم اما وقتی به صفحاتی رسیدم که نویسنده از خودکشی دفاع می‌کرد و آن را یک انتخاب فردی می‌دانست دیگه نگاهم تغییر کرد.
و راستش همون چند صفحه‌ای هم که برایم جذاب بود دیگر لطفش را از دست داده بود.
          

            من اصلا اهل خوندن کتاب های روانشناسی و توسعه فردی نیستم وخیلی زود از این دسته کتاب ها خسته میشم و نیمه کاره رها شون میکنم .
اما این کتاب ...
علیرغم تم روانشناسی ای که داشت ، سیر داستانی هم داشت و باعث شد جذب ش بشم .
و از طرفی هم چون نویسنده ( یا همون شخصیت کتاب )رو با خودم و شرایط روحی م مقایسه کردم ، بهش احساس نیاز پیدا کردم و از خوندن ش لذت بردم به این دلیل که خیلی از قسمت های کتاب راجع به مشکلاتی که هر آدمی میتونه با خودش و افکار درونی ش و رفتارش نسبت به دیگران داشته باشه ، صحبت میکنه و راهکار ارائه میده .
از اونجایی که این کتاب برگرفته از جلسه های واقعی نویسنده با تراپیست ش هست راجع به موضوع افسردگی ، فکر می‌کنم علت اصلی پرطرفدار بودندش و لذت بردن افراد از اون بشه . 
قبلا در پادکست رواق هم ، از همین قسم داستان با تم روانشناسی رو به قلم اروین. د.یالوم شنیده بودم .
کاش اینطور کتاب ها بیشتر نوشته و چاپ بشه ، برای افرادی شبیه به من که طاقت خوندن کتاب های روانشناسی رو نداریم .