مدتی می‌شد که دوست نداشتم کتاب های عاشقانه بخوانم. اما مونتگمری با داستان‌های فوق العاده‌اش حال  آدم را خوب می‌کند همین موضوع باعث شده تمام کتاب‌های این نویسنده را بخوانم و هرگاه کتابی را شروع می‌کنم توصیف فضای آن و شخصیت‌هایش در من اثر می‌گذارد .
قدرت مونتگومری در نوشتن بیشتر از آن چیزی است که بتوان حتی فکرش را هم کرد. و البته چند کتاب دیگر هم از این نویسنده مانده که هنوز ترجمه نشدند. 
گاه با خودم می‌گویم کاش این نویسنده عمری درازتر داشت تا کتاب‌های بیشتری برای نسل‌های بعدی بگذارد  همیشه بابت مرگ او افسوس می‌خورم ‌.
کتاب‌های مونتگومری به ظاهر برای رده سنی نوجوان است اما با قلم سحرآمیزش حتی بزرگسالان را هم تحت تاثیر قرار می‌دهد. 
از آنجایی که کتاب‌های هر نویسنده نشان دهنده حالات و رفتار او هستند  از کتاب‌های مونتگومری می‌توان به این نتیجه رسید که شخصیتی لطیف و بسیار مهربان داشته است.
 یکی از ویژگی‌های کتاب‌های او این است که هیچگاه غم را آنچنان بزرگ نشان نمی‌دهد  آن را گسترش نمی‌دهد.
      

        چقدر قلم مونتگمری قشنگه.
نوشته هاش مثل جادویی هستن که انسان رو از دنیای خسته کننده دور می‌کنه.مونتگمری همیشه پندی رو توی کتاب هاش پنهون کرده تا خواننده بهش پی ببره.و چقدر خوب که هیچ وقت توی کتاب هاش رنگی از غم و اندوه همیشگی نیست.
فکر می کنم باتوجه به قلم مونتگمری راحت میشه فهمید که چه روح لطیف و مهربونی داشته و همیشه این عشق و محبت رو تو کتاب هاش جاری کرده.
      

        چقدر پایان غم انگیز و در عین حال زیبایی داشت🫠
      

        
خیلی خوب بود🫠سفر کردن با فیلاس فاگ خیلی بهم حال داد
      

        اوه مرد بداخلاق دوست داشتنی✨🦋
قانونمند بودنش خیلی قشنگ بود و از اون قشنگتر عشق و علاقه ای بود که نسبت به زنش داشت.
با مردم بداخلاقی میکرد چون اونی رو که دوست داشت دیگه کنارش نبود🫠
      

        پایان شوکه کننده ای داشت اصلا انتظار نداشتم اینطوری تموم بشه.اولین کتابی بود که از نویسنده اش خوندم برای همین  یکبار خوب بود اما فکر نکنم دلم بخواد بازم از کتابای نویسنده اش بخونم
      

        خیلی قشنگ بود پیوسته توی سفر خوندمش و حسابی بهم چسبید .
ماجراهای جالبی داشت و همین مخاطب رو جذب می‌کنه.
      

        چقدر دلم می خواست منم یک کتابفروشی داشتم تا بتونم به بقیه کتاب معرفی کنم🫠🦋
      

        باعث خوشحالی جان غمین من کجاست؟
      

        به عنوان یک کتاب جنایی اونقدری که باید هیجان نداشت.
اولین کتاب جنایی بود که میخوندم و فکر میکردم خیلی خوبه اما وقتی چندتا کتاب دیگه هم خوندم فهمیدم خیلی ساده و بی هیجان بود.
      

        قشنگ بود اما به پای زنان کوچک نمی رسید
      

        این کتاب با بقیه کتاب های مونتگمری یک فرقی داشت و فرقش این بود که از زبان پسر روایت میشد و این تغییر دیدگاه خیلی برام جالب بود و خوشم اومد.
مونتگمری همیشه کتاب هاش پایان خوش دارن و اشاره کمی به درد و اندوه می‌کنه شاید یکی از دلایلی که دوستش دارم همینه 
تو زندگی واقعی به اندازه کافی درد و اندوه هست ....
      

        ساده و مختصر بخوام بگم قلبمو تسخیر کرد.💖
      

        اوایل کتاب خیلی دلم برای امیلی می سوخت اما بعد فهمیدم دختر جسوری و بلده راه خودشو بره 
دومین کتابی بود که از مونتگمری خوندم خیلی قشنگ و دوست داشتنی بود
      

        کتاب قشنگی بود. خیلی جاها برای باک ناراحت شدم و دلم از عمق وجود سوخت اما خب این احساس همدردی نشونه از این بود که کتاب تاثیر خودش رو گذاشته و تونسته خواننده رو جذب خودش کنه.