فوق العاده بود واقعا هرچقدر هم ازش تعریف کنم کمه توی دو روز کلش رو خوندم 
و واقعا تحت تاثیر شخصیت های داستان بخصوص پدر ایلزه و خاله الیزابت قرار گرفتم
حاضرم هزار بار دیگه هم بخونمش
          

            بعد از تموم شدن آنی شرلی همچی حسی دوباره به سراغم نیمده بود ؛ خیلی خوشحالم که دوباره این احساس وصف نشدنی رو تجربه کردم!
تک تک شخصیتای این کتاب قابلیت اینو دارن بشینم سه ساعت راجبشون حرف بزنم!
ولی خانم استار...😭
امیلی جسور و مقتدر من...
من باهات در طول این سفر لذت بردم ؛ با ایلزه‌ی باحال عشق کردم و کلی خندیدم ، نقاشی‌های تدی رو تحسین میکردم و با دیدن پری که انقدر خالصانه دوستت داره کیف میکردم!
همراه تو از دست خاله الیزابت کفری میشدم  ، از حمایت های خاله لورا دلم قرص میشد و عصرهای پاییزی همراه پسرعمو جیمی از خوردن سیب زمینی تنوری و شعر سراییدن دور آتیش نهایت لذت رو میبردم!
نامه نوشتن ها و احساسات تو خطاب به پدرت منو جادو میکرد و میتونستم ساعت ها محو جمله های زیبات بشم!
من به تو امید دارم و مطمئنم قراره نویسنده‌ی خبره‌ای بشی پس ؛ ادامه بده!
تمام این حس خوبم حین خوندن این کتاب و مسحور شدنم رو مدیون خانم موتنگمری هستم که قراره تا ابد نویسنده مورد علاقه‌ی من باقی بمونه و همیشه با قلمش حس جادویی داشته باشم!
پ.ن۱: نیومون به لیست بهترین مکان های دنیا اضافه شد.
پ.ن۲: اگر میخواید بدونید قبلیاش چی بوده
۱.گرین گیبلز 
۲.نیومون
پ.ن۳: همیشه جلوی بدخواهات روی ماری بودنت رو نشون بده.😌
          

            بین کتاب هایی که از مونتگمری خوندم، آن شرلی و امیلی در نیومون رو خیلی دوست داشتم و واقعا نمی تونم بگم کدوم رو بیشتر دوست دارم.
اولین باری که امیلی رو ملاقات می کنیم یه بچه 8 ساله س که با پدر فقیرش و خدمت کارشون و گربه هاش زندگی می کنه. پدر به زودی می میره و امیلی باید با یکی از خواهرها و برادرهای مادرش زندگی کنه.
امیلی اهل نوشتنه، به طبیعت علاقه داره و خصوصیات عجیب غریبی داره که بعضیاشون کاملا ماورايی ان و بعضی ها رو از اجداد و فک و فامیلش به ارث برده.
اونایی که با ادبیات مونتگمری آشنایی دارن می دونن که چقدر اهل توصیفات دقیق از محیطه. من به خاطر این توصیفات و به خاطر جادوی زندگی عادی عاشق مونتگمری ام. با خوندن توصیفات مونتگمری انگار تمام آدم ها و  مکان های داستان رو دیده بودم و می شناختم. بین خونه ها وایتر گرینج ِ خاله نانسی رو از همه بیشتر دوست داشتم و شدیدا دلم می خواست برم خونه آقای دکتر رو تمیز کنم. بین شخصیت ها، به ترتیب پسر عمو جیمی، خاله نانسی، پری، خاله الیزابت، تدی، پدر کسیدی، ایلزه و آقای دیر که روی سوسی سال نشست رو دوست دارم.
چقدر خانوم مونتگمری زندگی رو قشنگ توصیف کرده و چقدر خوبه که می تونیم زندگی رو از بالا ببینیم. خوندن این جور قصه ها، مخصوصا قسمت هایی که درباره  اجداد ماری ها بود  یادم میاره که زندگی  گذراست. خوندن بزرگ شدن امیلی من رو یاد خودم و بزرگ شدنم می اندازه. کاش می تونستم زندگی خودم رو از بالا ببینم. 
اگر این کتاب رو توی نوجونی خونده بودم شاید خیلی چیزا رو درک نمی کردم اما الان درکشون می کنم؛ مثل احساسات خاله الیزابت، دکتر برنلی، مادر تدی و.... احساساتی که از دید بچه ها ساده و بی تکلف ان توی وجود بزرگترها چه نمودهای متفاوتی پیدا می کنن. کاش می شد  این پرده  احساسات رو کنار بزنیم و از رنجی که بهمون میدن راحت بشیم و بقیه رو ببینیم و دیگه اونها رو نرنجونیم. 
حقیقتا شخصیتی که بیشترین شباهت رو بهش دارم خاله الیزابته! برای همین کتاب عمیقا من رو به فکر فرو برد! 

          

            کتابی به لطیفی و دلچسبی هوای بهاری💐💐🌹🌹
کتابی با توصیف هایی دقیق از طبیعت زیبا و دختری باهوش، مهربان، حساس، شاد و خوشحال و اما شاعر. 
دختری به نام امیلی برد استار. دختری که از ابتدای تولدش شاعر و نویسنده بود و بدون نوشتن نمیتوانست زندگی کند. 
با وجود شروع غم انگیز کتاب و دگرگونی زندگی امیلی اما در ادامه کتاب امیلی تقریبا خوشحال است. 
او با خاله الیزابت سختگیر، خاله لورا دلسوز و پسر عمو جیمی عجیب غریبش در نیومون زندگی میکند. 
باید ببینیم امیلی میتواند دوست پیدا کند و زندگی شاد خود را با وجود فراز و نشیب های نیومون ادامه دهد؟ 
پیشنهادم هست که بخونیدش کتابی با چاشنی آرامش😎

          

            کتاب خیلی خوبیه یه نفس خوندمش یه آن شرلی دیگه 
امیلی پدرش مرده و باید به نیومون بره و قراره برای سرپرستی اون تصمیم گرفته بشه اون با اقوام و دوستان جدید آ شنا میشه 
اون بخاطر رفع تنهایی و دل تنگیش به پدرش که مرده  مرتب نامه مینویسه و درباره اتفاقات و احساساتش حرف میزنه علاقه به نوشتن داره و سعی میکنه شعر بگه 
 
          

            خواندن این رمان‌های کلاسیک خیلی آرامش بخشن و باعث می‌شن در حین خوندنشون در دنیای جادویی‌شون غرق بشی و دنیای تاریک الان رو فراموش کنی. امیلی یکی از شخصیت‌های مورد علاقه‌ی کلاسیکه منه. دلیل اصلیش هم اینه که علیرغم بقیه‌ی دخترا توی همچین کتابایی اون‌قدرها هم احساساتی نیست و عقلش هم خوب کار می‌کنه و عاشق نوشتنه. جوری که اگه ننویسه می‌میره. برای همین باهاش خیلی همزادپنداری می‌کنم و خوندن داستان زندگیش برام خیلی لذت‌بخش بود.