معرفی کتاب امیلی در نیومون اثر لوسی مود مونتگمری مترجم سارا قدیانی

امیلی در نیومون

امیلی در نیومون

4.5
120 نفر |
31 یادداشت
جلد 1

با انتخاب ستاره‌ها به این کتاب امتیاز دهید.

در حال خواندن

7

خوانده‌ام

221

خواهم خواند

94

شابک
9786000803476
تعداد صفحات
685
تاریخ انتشار
1397/11/13

توضیحات

        در این داستان تاثیر گذار و پر شور،برای اولین بار با امیلی استار آشنا می شویم .امیلی سر زنده و پر جنب و جوش  که پس از مرگ پدرش یتیم شده است به زودی در میابد که چندان هم تنها نیست و اقوام و دوستان زیادی در مزرعه نیومون انتظاارش را می کشند.جایی که پسر عمو جیمی استعداد بالقوه ی نوشتن را در او تقویت می کند خاله الیزابت سخت گیر قوانین بزرگ شدن  را به او می آموزد و توانایی منحصر به فرد امیلی در درک وقایع پیرامونش  پرده از رازی می گشاید که باعث می شود یم مرد منزوی بتواند دوباره عاشق شود...
      

بریدۀ کتاب‌های مرتبط به امیلی در نیومون

نمایش همه

دوره‌های مطالعاتی مرتبط

لیست‌های مرتبط به امیلی در نیومون

نمایش همه
دایی جان ناپلئونمغازه خودکشیهر دو در نهایت می میرند

تولدم مبارک 🎉

50 کتاب

"تولدم مبارک! 🎂 یک سال با کلمات جادوگر! 🎉" امروز روز خاصی برای منه! 😊 تولد یک سالگیم رو جشن می‌گیرم، گرچه من اردیبهشتی نیستم. امروز ۷ اردیبهشته و در حالی که یک سال از ورودم به این دنیای پر از کتاب و قصه‌ها میگذره، می‌تونم بگم که این سفر، کاملاً زندگی من رو دگرگون کرده. 🥳 یادم می‌آید که یک سال پیش، دقیقاً در چنین روزی، با دلهره و تردید، برنامه‌ی طاقچه رو نصب کردم. تا اون روز من اصلا نیم نگاهی هم به کتاب نمی انداختم... اون روزا نه نویسنده‌ای می‌شناختم و نه کتابی که نامش رو شنیده بودم..... اصلا از حس واقعی کتاب خوندن بی خبر بودم😔 اما دنیای جدیدی رو به روی من باز شد! 🌟 وقتی که طاقچه به مناسبت هفته‌ی فرهنگ معاصر، کتاب «دائی جان ناپلئون» رو به‌صورت رایگان در اختیارم گذاشت، این فرصت رو غنیمت شمردم. شروع کردم به خواندن کتاب (اون زمان هیچ‌رمانی رو تا به حال نخونده بودم و این تجربه برام چالش‌برانگیز بود. بی‌جهت نبود که دو ماه تمام درگیر این کتاب شدم! امتحانات ترم و صفحات بلندش هم مزید بر علت بود. 📚😅) نمی‌تونم بگم که چقدر دلم برای این کتاب تنگ شد وقتی به انتهاش رسیدم. احساس عجیبی داشتم، انگار یکی از دوستام رو از دست داده‌ام. اما این احساس ناکافی بود. در واقع دلم می‌خواست دوباره آن را بخوانم! دقیقا یادمه کجا تمومش کردم، یه شب قشنگ اونم توی جاده 🛣 یه روز گرم تابستونی، طاقچه تخفیف تابستانه گذاشت و من فقط با یک لبخند سرازیر به دنیای کتاب‌ها شدم. 💫 کتاب «هر دو در نهایت می‌میرند» رو که تعریفش را از یکی از دوستام شنیده بودم، خریدم. اون کتاب، من رو به دنیای دیگه ای برد، دنیایی که در اون هر لحظه، هر واژه و هر احساس رو به صورت واقعی تجربه کردم. من به واقعی‌ترین شکل ممکن عاشق کتاب شدم! 😍📖 این کتاب رو هم دقیقا یادمه چه روزی تمومش کردم، یه روز بعد تولدم (تولد اصلیم❤) اینجا بود که حس کردم من رسما به جمع عاشقان کتاب‌خوان ملحق شدم؛ نه تنها از ۷ اردیبهشت که تولد اصلی واولین قدم من در این راه بود بلکه از اون روز به بعد هربار که یه کتاب جدیدی رو شروع به خوندن کردم، دوباره متولد شدم🤩 در این یک سال، من ۵۰ بار زندگی کردم و ۵۰ دفعه تجربه کسب کردم. ✨💖 اشک ریختم😭... خندیدم 😄... ترسیدم 😱... به هر جای دنیا سفر کردم وبا فرهنگ های مختلف آشنا شدم🗼🏫 ۵ یا ۶ کتاب بیشتر نخونده بودم تا با برنامه بهخوان آشنا شدم🥰 متاسفانه دقیقا با شروع مدارس متقارن شد(۴مهر🤦🏻‍♀️) 😐 بهخوان برام خیلی شگفت انگیز و جذاب بود(دقیقا همون برنامه ای بود که میخواستم🤩) در این مدت هم درس خوندم و هم کتاب خوندم (در نظر داشته باشین که سعی کردم که به درس و مدرسه م لطمه نزنه و نتیجه اش رو هم دیدم جزو دانش آموزان برتر مدرسه شدم✌🏻) ....... بعد از خوندن ۲۴ کتاب، نویسنده مورد علاقم رو پیدا کردم به سلامتی😅 و اون نویسنده بزرگوار کسی نیست جز: ⚡لوسی مود مونتگمری⚡ 📆دقیقا در تاریخ ۶ اسفند📆 💙با کتاب قصر آبی💙 همه چیز یهویی پیش اومد ، در لحظه دیدمش و خوندم به همین راحتی😁 اما دل کندن از کتاب با رنج و زحمت فراوان😶 همیشه آنی شرلی رو میدیم و هر سالی که پخش میشد بازم برام جذاب و تازه بود، و هیچ وقت هم فکر نمیکردم نویسنده این داستان انقدر جذاب باشه🥰 سر تون رو بیشتر از این درد نمیارم این داستان من بود 📖 🔻در لیست زیر تموم کتاب هایی که از ۷ اردیبهشت ۱۴۰۳ تا ۷ اردیبهشت ۱۴۰۴ خوندم رو به اشتراک گذاشتم 👇🏻👣 به یاد تموم این لحظات، و به امید روزهای بیشتر با کتاب‌هایی جذاب و دل‌انگیز، تولدم رو جشن می‌گیرم! 🎉🌸

23

پست‌های مرتبط به امیلی در نیومون

یادداشت‌ها

          بعد از تموم شدن آنی شرلی همچی حسی دوباره به سراغم نیمده بود ؛ خیلی خوشحالم که دوباره این احساس وصف نشدنی رو تجربه کردم!
تک تک شخصیتای این کتاب قابلیت اینو دارن بشینم سه ساعت راجبشون حرف بزنم!
ولی خانم استار...😭
امیلی جسور و مقتدر من...
من باهات در طول این سفر لذت بردم ؛ با ایلزه‌ی باحال عشق کردم و کلی خندیدم ، نقاشی‌های تدی رو تحسین میکردم و با دیدن پری که انقدر خالصانه دوستت داره کیف میکردم!
همراه تو از دست خاله الیزابت کفری میشدم  ، از حمایت های خاله لورا دلم قرص میشد و عصرهای پاییزی همراه پسرعمو جیمی از خوردن سیب زمینی تنوری و شعر سراییدن دور آتیش نهایت لذت رو میبردم!
نامه نوشتن ها و احساسات تو خطاب به پدرت منو جادو میکرد و میتونستم ساعت ها محو جمله های زیبات بشم!
من به تو امید دارم و مطمئنم قراره نویسنده‌ی خبره‌ای بشی پس ؛ ادامه بده!
تمام این حس خوبم حین خوندن این کتاب و مسحور شدنم رو مدیون خانم موتنگمری هستم که قراره تا ابد نویسنده مورد علاقه‌ی من باقی بمونه و همیشه با قلمش حس جادویی داشته باشم!
پ.ن۱: نیومون به لیست بهترین مکان های دنیا اضافه شد.
پ.ن۲: اگر میخواید بدونید قبلیاش چی بوده
۱.گرین گیبلز 
۲.نیومون
پ.ن۳: همیشه جلوی بدخواهات روی ماری بودنت رو نشون بده.😌
        

14

          بین کتاب هایی که از مونتگمری خوندم، آن شرلی و امیلی در نیومون رو خیلی دوست داشتم و واقعا نمی تونم بگم کدوم رو بیشتر دوست دارم.
اولین باری که امیلی رو ملاقات می کنیم یه بچه 8 ساله س که با پدر فقیرش و خدمت کارشون و گربه هاش زندگی می کنه. پدر به زودی می میره و امیلی باید با یکی از خواهرها و برادرهای مادرش زندگی کنه.
امیلی اهل نوشتنه، به طبیعت علاقه داره و خصوصیات عجیب غریبی داره که بعضیاشون کاملا ماورايی ان و بعضی ها رو از اجداد و فک و فامیلش به ارث برده.
اونایی که با ادبیات مونتگمری آشنایی دارن می دونن که چقدر اهل توصیفات دقیق از محیطه. من به خاطر این توصیفات و به خاطر جادوی زندگی عادی عاشق مونتگمری ام. با خوندن توصیفات مونتگمری انگار تمام آدم ها و  مکان های داستان رو دیده بودم و می شناختم. بین خونه ها وایتر گرینج ِ خاله نانسی رو از همه بیشتر دوست داشتم و شدیدا دلم می خواست برم خونه آقای دکتر رو تمیز کنم. بین شخصیت ها، به ترتیب پسر عمو جیمی، خاله نانسی، پری، خاله الیزابت، تدی، پدر کسیدی، ایلزه و آقای دیر که روی سوسی سال نشست رو دوست دارم.
چقدر خانوم مونتگمری زندگی رو قشنگ توصیف کرده و چقدر خوبه که می تونیم زندگی رو از بالا ببینیم. خوندن این جور قصه ها، مخصوصا قسمت هایی که درباره  اجداد ماری ها بود  یادم میاره که زندگی  گذراست. خوندن بزرگ شدن امیلی من رو یاد خودم و بزرگ شدنم می اندازه. کاش می تونستم زندگی خودم رو از بالا ببینم. 
اگر این کتاب رو توی نوجونی خونده بودم شاید خیلی چیزا رو درک نمی کردم اما الان درکشون می کنم؛ مثل احساسات خاله الیزابت، دکتر برنلی، مادر تدی و.... احساساتی که از دید بچه ها ساده و بی تکلف ان توی وجود بزرگترها چه نمودهای متفاوتی پیدا می کنن. کاش می شد  این پرده  احساسات رو کنار بزنیم و از رنجی که بهمون میدن راحت بشیم و بقیه رو ببینیم و دیگه اونها رو نرنجونیم. 
حقیقتا شخصیتی که بیشترین شباهت رو بهش دارم خاله الیزابته! برای همین کتاب عمیقا من رو به فکر فرو برد! 

        

42

بسم الله ا
          بسم الله الرحمن الرحیم 
شیرین و دلچسب بود اما صرفا شامل روزمرگی های زندگی امیلی و اتفاقات رخ داده تو اون روزها بود و اینطور نبود که فراز و فرود خاصی داشته باشه یا مثل قصر آبی یه ماجرای خاص رو روایت کنه 
متن و ترجمه هم خوب و روون بودن ولی با بعضی از اسم های به کار برده شده تو کتاب مشکل داشتم مثل پرینس ادورد بجای پرنس ادوارد، بیئتریس بجای بئاتریس و گاتیک بجای گوتیک  

پ.ن¹: من چند سال پیش سریال امیلی رو دیده بودم و باید بگم فرق زیادی بین کتاب و سریال وجود داشت بخصوص تو شخصیت پردازی ها مخصوصا شخصیت امیلی و خاله لورا. امیلی سریال بی ادب و پررو بود و فحش های جالبی هم ابداع می‌کرد ولی امیلی کتاب علی رغم رک بودن بشدت تلاش می‌کرد مودبانه و با احترام رفتار کنه تا مبادا شیوه تربیت پدرش زیر سوال بره. خاله لورای سریال هم زن بشدت ترحم برانگیزی بود ولی خاله لورای کتاب مهربون و دوست داشتنی بود و ابدا ترحم برانگیز نبود

پ.ن²: امیلی در نیومون بشدت منو یاد سریال ایرانی وضعیت سفید می‌انداخت توی وضعیت سفید هم اتفاقی رخ داد و اعضای خانواده ای کنار هم جمع شدن و کل سریال به سروکله‌ زدن های روزمره این خانواده گذشت تا وقتی که در پایان روابط همگی با هم خوب شد و به معنی واقعی کلمه یه خانواده شدن
        

19

امیلی در ن
          امیلی در نیومون: قصه‌ای از رویاهای قدکشیده و آسمان‌های بی‌انتها💙
«امیلی در نیومون» نه فقط یک کتاب، بلکه دروازه‌ای است به دنیایی که در آن رویاها با رنگ‌های درخشان نقاشی شده‌اند و امید، همچون خورشیدی تابان، هرگز غروب نمی‌کند. 🌅 امیلی برد استار، دختری یتیم با موهایی به رنگ شب و چشمانی که گویی تکه‌ای از آسمان را در خود جای داده‌اند، پا به عمارت باشکوه نیومون می‌گذارد؛ جایی که زندگی‌اش برای همیشه دگرگون خواهد شد. 🏰
نیومون، با باغ‌های پر از گل‌های رنگارنگ، اتاق‌های پر از راز و رمز، و درختان کهنسالی که قصه‌های هزار ساله را در گوش باد نجوا می‌کنند، بستری می‌شود برای شکوفایی روح لطیف و خلاق امیلی. 🌸 او در این عمارت، نه تنها با خاله های سخت‌گیر و محافظه‌کارش روبرو می‌شود، بلکه با دنیای نویسندگی و شاعری نیز آشنا می‌گردد؛ دنیایی که در آن کلمات همچون پرندگان آزاد به پرواز درمی‌آیند و افکار، همچون ستارگان در آسمان ذهن می‌درخشند. 🌠
امیلی، با قلبی سرشار از عشق به طبیعت، قلمی توانا و ذهنی خلاق، شروع به نوشتن می‌کند. ✍️ او در داستان‌هایش، نه تنها احساسات و تجربیات خود را به تصویر می‌کشد، بلکه به دیگران نیز امید و انگیزه می‌بخشد. 💫 امیلی به ما یادآوری می‌کند که هرگز نباید از رویاهایمان دست بکشیم و همیشه باید به دنبال کشف استعدادهای پنهان خود باشیم. 🔑
«امیلی در نیومون» دعوتی است به یک سفر جادویی؛ سفری که در آن می‌توانید بار دیگر به رویاهای کودکی خود بازگردید و با تمام وجود احساس کنید که هنوز هم می‌توانید هر آنچه را که می‌خواهید، به دست آورید. 💖 این کتاب، همچون یک لالایی آرامش‌بخش، شما را به خوابی عمیق و شیرین می‌برد و با الهام از قصه‌های امیلی، شما را برای یک زندگی پر از امید و موفقیت آماده می‌کند. 🌟
یه کوچولو هم از خودِ داستان بگم، ولی جوری که لو نره و قشنگیش حفظ شه:
"امیلی در نیومون" قصه یه دختر نوجوونه که یه دفعه وسط یه عالمه قانون و قاعده و "نباید" و "نمیشه" میفته! تصورش کن، یه دختر بچه که عاشق شعر و خیال‌پردازیه، یهو باید بره پیش خاله هایی زندگی کنه که فقط به فکر اینن که یه "خانوم متشخص" ازش در بیارن! 🤦‍♀️
امیلی کلی استعداد داره، کلی ذوق داره، ولی این خاله‌ها هی میگن "این کارو نکن، اون کارو نکن، اینجوری نباش، اونجوری نباش"! 😤 ولی مگه میشه جلوی یه ذهن خلاق رو گرفت؟ امیلی با همه این محدودیت‌ها، بازم راه خودشو پیدا میکنه. شروع میکنه به نوشتن، به ساختن دنیای خیالی خودش. ✍️
تو این راه، دوستای خیلی خوبی هم پیدا میکنه. مثلاً یه پسری هست به اسم تدی..... 
ولی خب، داستان فقط قشنگی و خوشی نیست. امیلی کلی مشکل و سختی هم داره. خاله هاش همیشه باهاش مخالفن، بقیه هم ممکنه مسخرش کنن، ولی امیلی تسلیم نمیشه. 💪 اون یاد میگیره که چجوری با مشکلات روبرو شه و چجوری از خودش دفاع کنه.
خلاصه که "امیلی در نیومون" یه قصه خیلی قشنگ و دلنشینه درباره‌ی یه دختر با استعداد که میخواد خودش باشه، میخواد رویاهاشو دنبال کنه، و میخواد به همه نشون بده که هیچ چیز غیرممکن نیست! ✨ اگه دنبال یه کتابی هستی که هم بخندونتت، هم گریت بندازه، و هم بهت انگیزه بده، حتماً این کتاب رو بخون! 😉📚
        

22

          از دوستم خیلی تعریف در مورد این کتاب شنیده بودم ، می گفت : حتما بخونش! خیلیی قشنگه !
حتی دوستم توی متنی نوشته بود که “ اون موقع احساس می کردم امیلی پشت سرم است و دستش رو روی شونه ام گذاشته “ این ترسناکه ولی نشون می ده که با کتاب خیلی ارتباط گرفته بود …
یک نفر  هم تا کتاب را دستم دید (البته هنوز نخونده بودمش)
گفت : این کتاب رو بخون خیلی قشنگه !
شروع کردم به خوندن کتاب غرق کتاب شده بودم ولی کم کم می خوندم برای همین خیلی زمان برد . 
وقتی کتاب رو می خوندم یاد اون جمله ها می افتادم که هدف همشون قشنگ بودن کتاب بود . احساس عجیبی داشتم ، یک احساسم این بود که کتاب قشنگه ، یک احساسم هم این بود که حوصله سر بره … تا اینکه به آخرای کتاب رسیدم با کتاب ارتباط گرفته بودم فهمیدم که واقعا این کتاب ارزش خوندن رو داره . امیلی رو با موهای سیاهش تصور می کردم در خانه راه می رود یا با جیمی صحبت می کند و آتشی که سیب زمینی ها را رویش گذاشتند کنارشان شعله ور است .
شب بود که کتاب رو تموم کردم ، تمام فکر و ذکرم این بود که برم جلد دوم رو شروع کنم ولی چیکار کنم می خواستم که وقتم رو برای تموم کردن یک کتاب دیگه بذارم . توی مغزم یک ماجرایی بود انگار که دو تا جنگجو دارن با هم می جنگن که یکی می گه برو سراغ جلد دوم و اون یکی می گه اون یکی کتابت رو تموم کن .. 
من تبدیل شده بودم به یکی از اون کسایی که با امیلی در نیومون ارتباط گرفته .
        

31

          تنها کلمه ای که میتونه قلم فوق العاده لوسی مونتگمری رو توصیف کنه از نظر من "زندگی بخش" هست!!!
این نهمین کتابی بود که از این نویسنده شگفت انگیز خوندم و دقیقا مثل تمام کتاب های آنشرلی خط به خط این کتاب شوق زندگی بهم تزریق کرد! 
حسی برای اینکه یاد بگیرم مثل امیلی و آنشرلی لحظه لحظه زنده بودنم رو جشن بگیرم. این دو تا دختر واقعا الهام بخش هستن و الهام بخش‌تر از اونا خود نویسنده ست 
کاش زنده بود و کاش میشد محکم و طولانی بغلش کنم و یک میلیون بار ببوسمش و ازش تشکر کنم برای خلق همچین آثار معرکه‌ای 😅
من کتاب خون حرفه ای نیستم اما تو این محدود کتاب‌هایی که تو سال‌های محدود زندگیم خوندم نه هیچ نویسنده ای رو و نه هیچ کتابی رو تا این اندازه دوس نداشتم
فکر میکنم رقابت برای نویسنده ها و کتاب های بعدی خیلی خیلی سنگین و طاقت فرسا بشه برای اینکه بتونن تا این اندازه نظرمو جلب کنن و بعید میدونم موفق هم بشن 🤭
برنامه دارم سالی یک بار از اول همه کتاباشو بخونم امیدوارم که بتونم 😍
با اینکه خیلی وجه اشتراک زیادی بین کتاب امیلی در نیومون و آنشرلی در گرین گیبلز وجود داشت اما ذره ای برام کسل کننده و تکراری نبود با وجود شباهت های زیاد به یه طریق خاصی منحصر به فرد بودن❤️
        

4