سر میز شام وقت برش دادن پای استیک، به جای گوشت داخلش لاشه‌ی چندتا پرنده‌ی کوچیک به اسم توکا پیدا می‌شه. واقعا چه ارتباطی بین توکا‌ها و قتل‌های پی در پی هست؟😀
همه‌چیز این کتاب عالی بود. چه داستان،  چه شخصیت‌پردازی و چه پلات‌ها. موقع خوندنش خیلی بهم خوش گذشت و نمی‌تونستم بزارمش زمین.🤝
گرچه مارپل دیر وارد داستان شد ولییی سروان نیل جای اون رو پر می‌کرد. منم مثل مارپل معتقدم آدم باهوشی بود.😂
آدم‌های "جیب پر از چاودار" منو یاد آدم‌های دور و بر خودم می‌اندازن. خیلی جالبه که نصف اتفاقات کتاب‌های آگاتا تو واقعیت هم میوفتن: اینجور مواقع دیدگاه آگاتا خیلی کمک‌کننده‌ست.

خوندنش واقعا لذت‌بخش بود. پیشنهاد میکنم از دستش ندید.💘
        

          یکی از بهترین‌های سری «خانم مارپل» و از برجسته‌ترین آثار «آگاتا کریستی». من از نوجوانی تا کنون، داستان‌های جنایی بسیاری خوانده‌ام و از طرفی نسبتاً دیر، رو به خواندن آثار آگاتا کریستی آوردم. وقتی این اتفاق افتاد، دو نکته‌ی مهم را متوجه شدم، یکی اینکه اغلب جنایی‌های که خوانده‌ام و دیده‌ام، تقلید از آثار آگاتا کریستی بوده‌اند. نکتهٔ دوم اینکه‌ به مدد همان آثار تقلیدی، قاتل برخی از آثار او را می‌توانستم حدس بزنم؛ ولی در کمال حیرت، باز هم این آثارش را دوست داشتم! در مورد «جیب پر از چاودار» هم توانستم قاتل را حدس بزنم ولی اهمیت «آگاتا کریستی» صرفاً در غافلگیری اینکه «قاتل کیست؟» خلاصه نمی‌شود. مسیر کشف قاتل و شرح چگونگی نقشهٔ قتل، در آثار خوب او، نظیر ندارد. او گذر زمان را تاب آورده، حتی با وجود مقلِّدان فراوانش و جنایی‌نویسان مخالف‌خوانش (از امثال ریموند چندلر گرفته تا برخی جنایی‌های بسیار متفاوت فردریش دورنمات)‌؛ چون کریستی لذاتی را به خوانندگان می‌بخشد که نه مقلدانش می‌توانند ببخشند و نه مزایای نوبسندگان مخالف‌خوانش می‌تواند اهمیتی در برابر آن لذات، داشته باشد.
        

          کتاب جیب پر از چاودار - آگاتا کریستی:

یکمی پیچیده بود از نظر تعداد شخصیت ها و بازجویی‌هایی که می‌شد و جالب از این نظر که تا یه فرضیه ای میومد توی ذهنم، سریع ردش میکرد.

یه چیزی که رو مخم بود این بود که کارآگاه آخر هر فصل میگفت یه چیزی ذهنمو درگیر کرده ولی نمیگفت چی😂

اوایل  روند کتاب برای من خسته کننده بود ولی با این حال باز جذابیت خودش رو داشت که خواننده با کنجکاوی ادامه بده به خوندنش. 

امتیاز من: ۳ از ۵ ☆☆★★★
(ممکنه بعدا با خوندن بقیه کتاب‌هاش نظرم تغییر کنه)

این کتاب رو از کتابخونه قرض گرفتم و چاپ سال ۱۳۸۸ بود :)

        

          کتاب سی و ششم سال1402
اون قدیما که تازه کتابخون شده بودم یادمه اولین رمانی که منوعاشق ژانر جنایی کرد نه بچه زنگی بود اگاتاکریستی از اون نویسنده هایی بود که از همون اول توقلب من جا باز کرد
این کتاب خوب بود ولی به اندازه آثار قبلی که از آگاتا کریستی خوندم یه لول پایین تر بود داستان مثل همیشه ادموجذب میکرد فضا داستان عالی بود ولی متأسفانه این کتاب پیچیدگی‌های کتاب های قبلی رو برای من نداشت و اون طوری که کتاب های قبلی نویسنده شوکم کرد این کتاب نکرد ولی باز من از داستان خوشم اومد 
        

          یادم میاد فیلم سینمایی این قصه را دیده ام .
فیلمش جذاب بود کتابش جذاب تر .
اگاتا کریستی  واقعا ملکه ی جنایته.
        

          قشنگ بود دوستش داشتم و توصیه میکنم بخونید. کلا آگاتا خوندن بعد یک کتاب سنگین یا ریدینگ اسلامپ خیلی می‌چسبه
        

          به نظرم کتاب جالبی بود.✨️
کمی روند کندی داشت و راستش همچین توقعی رو از آگاتا کریستی نداشتم
ولی پایانش شوکه کننده بود و واقعا حدس نمیزدم قاتل کی باشه..