کتاب عالی ، نه، فوق العاده بود.
دلهره و هیجانی که از همون صفحات آغازین کتاب وجود داره به صورت دیوانه واری تا آخرین جمله ی کتاب ادامه پیدا میکنه.
راز ها و تاریکی وهم آلود والامکان که مثل یه جریان سیال به بهترین شکل خودش لا به لای صفحات کتاب جا خوش می‌کنه.
و خدای من شخصیت ها...
دوست داشتن، ترحم، مهربونی و تنفر و همه ی احساساتی که شخصیت ها دارن رو درک میکنید.( من عاشق کاراکتر فرانسیس شدم ینی و خدای من نوئمی؟ عالی بود :)) )
و خلاقیت نویسنده رو  تحسین میکنم، نپرسید چرا ؟ چون با گفتنش قسمت ارزشمند داستان لو می‌ره..
یه لحظه م نتونستم زمین بذارمش. گزارش پیشرفت هامو بخونید خودتون متوجه حالت های من موقع خواندن کتاب میشید.
من عاشقش شدم و ازت ممنونم سیلویا مورنو گارسیا ( اسمت خیلی سخته😅) بابت نوشتن همچین کتابی:))) با اینکه کتاب منو از کار و زندگی انداخت ولی کاری کرد که تا آخر عمرم نتونم  فراموشش کنم.