دوسش داشتم. داستان جذبم کرد. ولی داستان خیلی دارک بود و یجورایی حالمو بد کرد 
فرانسیس شخصیت مورد علاقم تو کتاب بود و تنفرم از شخصیت هاوارد دویل به شدت زیاده نود درصد صحنه های دلخراش و چندش اور و دارک مربوط به همین بزرگواره
      

        از مرگ ونژی ناراحت شدم ولی غمی که شینگ ین براش داشت داستانو قشنگ و در عین حال غم انگیز کرد ولی اخرش خوب تموم شد
لیوای دوست نداشتم از جلد اول ولی دلم براش سوخت از نظرم اون دوست بهتری براش ینگ ین میشد تا معشوق
ولی کتاب قشنگیه و از خوندنش هیچوقت پشیمونم نمیشم
      

        با اینکه فانتزی دوست ندارم ولی واقعا از این کتاب خوشم اومد. یکسال تو کتابخونم بود و داشت خاک میخورد فکر میکردم عاشقانه اب ابکی داشته باشه و از نظرم عاشقانه قشنگ و درعین حال غم انگیزی داشت 
مرگ ونژی و غمی که شینگ ین برای ونژی داشت حتی زیبا بود و اخرش خوب تموم شد 
لیوای از نظرم برای شینگ ین بیشتر مثل  دوست میخورد تا معشوق ولی دلمم براش سوخت 
در کل کتاب خوبیه ث پیشنهاد میشه هرچند یه جاهایی حوصله سر بره