آنچنان جالب و موردِ پسندم نبود، خیلی خیلی ساده و معمولی بود و گاهی حتی اعصاب خورد کن و توضیح و تفسیر های سطحی!  توقعِ خیلی خیلی بیشتری داشتم از نویسنده
گاهی به نظرم تعریف و تمجیدهایی از برخی کتابها و نویسنده ها میشه که واقعا درخور نیست
        

                عــــالی بود👏🏻👌🏻،  متن جذاب و روان و دلنشین
داستان های کوتاهی که هر کدوم به نوعی جالب و جذاب و قابل تامل بودن
        

                آنچنان هیجان انگیز و پُرکِشش و جذاب نبود که انتظارشو داشتم، خیلی ساده، پُر از اسمِ نویسنده و مکان و موقعیت و آدرس و روندی یکنواخت داشت. 
در کل بد نبود ولی برای پیشنهاد، کتابهای بهتری میشه معرفی کرد
        

                معمولا در هفته یک کتابو میخونم یا نهایتا ده روزه ولی این کتاب یک ماه دستم بود و به سختی تمومش کردم!  نمیدونم ایراد از مترجم بود؟  از نویسنده بود؟  یا از منِ خواننده!  تا صد صفحه اولِ کتاب که همه چیز تاریک و یکنواخت و خسته کننده است و با ترجمه ای که خوندم بدتر هم بود، بعد از دویست صفحه داستان تازه به یه جاهایی رسید ولی به شدت جملات، فضا و همه چیز سنگین،  نامفهوم،  سخت،  گیج کننده،  پیچیده و اذیت کننده شد!  به زور کتابو خوندم و اصلا لذت نبردم
        

                سلیقه من نبود. بااینکه حجمِ کتاب کم بود خوندنش کُند پیش میرفت و ازبس جملات سنگین بود سخت میتونستم ارتباط برقرار کنم و انتهای کتاب وقتی متوجه شدم شرح احوالِ خودِ داستایوسکی بوده و کتاب روانشناختی بوده خوشحال شدم که ارتباط برقرار نکردم با داستان... واقعا یک بیمارِ روحی رو توصیف کرده و دمش گرم
        

                بسیار دلنشین و جذاب،  قابل درک و لمس و انتهایی فوق العاده داشت، خیلی لذت بردم از خواندنش👌
        

                🤦🏽‍♀️ کتاب کلا ۱۰۰ صفحه است و من بعد از خوندنِ صفحه اول رسیدم به صفحه ۷۰ 👌😊 جذاب و گیرا،  ترجمه عالی بهرنگ رجبی،  این کتابو دوست داشتنی کرده، البته من ژانرش رو دوست دارم و علاقه ام داستان هایی براساس واقعیت هست که شامل این کتاب میشه. در کل تمامِ مدت لذت بردم تا اینجای داستان😍
        

                کتاب به شدت برام جالب و جذاب بود و از همون ابتدا مشتاق بودم بخونمش چون شروعِ هیجان انگیزی داشت 
        

                برای من بسیار جذاب و گیراست، هم اتفاقاتِ داستان و هم نکته ها و جملاتِ تاثیرگذارش
اونقدر روان و خوشمزه است که پیشنهاد میشه😊
        

                تنها کتابی که نتونستم بعد از چند صفحه ادامه بدم و نخوندمش چون کاملا علمی در مورد تشریح و کالبد شکافی هست
        

                در یه مصرع میشه این کتابو خلاصه کرد
هر چه کُنی به خود کُنی... 
درین حد😊 
به عنوان داستانِ کودک و نوجوان میشه ازش استفاده کرد
ساده، سطحی، روان
        

                بسیار زیبا و جذاب بود برام
تازه ونگوگ رو شناختم
        

                بیشتر جنبه علمی داشت تا داستانی
و آنچنان هم علمی نبود که در آخر بتونی ارائه خاصی داشته باشی
شبیه قصه برای کودکان بود
        

                دقیقا چه چیزِ این کتاب شاهکار بود؟ 
داستانِ بی سروته! 
توضیحاتِ بی ربط... 
حاشیه های اضافی
و در آخر یه پایانِ سردو لوس
        

                خسته کننده و اعصاب خوردکن!  
تنها چیزی که منو مجبور میکرد تا انتهای داستان رو بخونم این بود که تهش چی میشه بالاخره! 
دوامتیاز رو هم فقط به توصیفاتِ زیبای فضا و شخصیت ها میدم و تصویرسازیش که البته اینها هم بسیار زیاد از حد بودن گاها برای توصیف یک چهره یا حرکت یک صفحه رو به شرح و توصیف اختصاص داده بود🙄