خسته کننده و اعصاب خوردکن!  
تنها چیزی که منو مجبور میکرد تا انتهای داستان رو بخونم این بود که تهش چی میشه بالاخره! 
دوامتیاز رو هم فقط به توصیفاتِ زیبای فضا و شخصیت ها میدم و تصویرسازیش که البته اینها هم بسیار زیاد از حد بودن گاها برای توصیف یک چهره یا حرکت یک صفحه رو به شرح و توصیف اختصاص داده بود🙄 
        

          کتاب خوبی بود ولی خیلی طولانی بود 
یعنی در کل اصل داستان انقدر طولانی نبود که ۸۰۰ صفحه بشه
        

          یه رمان جذاب :)

گاهی ممکنه از شرح اضافی نویسنده خسته بشید
طبیعیه
مهم اینکه آدم به فکر فرو می‌بره

برخلاف بعضی از رمان‌های ترند شده‌ی امروزی😒
        

          در مذمت چند همسری و مذمت عشق و دل بستن بیش از حد که می‌تواند چه ها بکند.
هر چند تصویری نسبتا اغراق آمیز ارائه میکند، اما چنان خوب و باور پذیر نوشته که هر المان و هر برش داستان را محتمل میدانی