یادداشت‌های هاجر الله بخشی (66)

          هم زدن لجن بود و بس
        

          من نمی‌دونم این توضیحات پر از غرض و مرض رو کدوم آدم مریضی نوشته و بهخوان هم راحت نشر داده. ذهنی سراسر عقده نسبت به اسلام بدون هیچ شناختی. آقای نویسنده توضیحات این کتاب میشه بفرمایید کجای تعلیمات اسلام زن فقط کالایی برای رفع نیازه مرده؟ این همه حق و حقوق ک خدا به زن داده است را کورید نمیبینید؟ یا خودتان را به کوری زده اید؟ 
چند سال پیش بعد از خواندن کتاب خاطرات روسپیان غمگین من فقط به مارکز با اون ذهن مریضش لعنت فرستادم. می شود بگویید کجای کتاب ارزش ادبی داشت؟ تجاوز جنسی مرد ۹۰ ساله به دختر ۱۵ ساله برای شما ارزش ادبی دارد؟ می شود بگویید این کتاب چه چیزی به دانشجوی ایرانی اضافه می‌کند که باید آن را بخواند؟ می شود زیبای هنری کتاب را شرح دهید تا ماهم بدانیم که بخاطرش به امام عصر و اسلام و کشور خودتان میتازید؟
اگر دین ندارید لااقل آزاده باشید. اگر دیندار نیستید حداقل وطن پرست باشید. 
جالب است که حتی نویسنده توضیحات کتاب هم مشخص نیست
        

          به عنوان یک کتاب زندگی نامه کتاب خوبی بود متن روان و خوبی داشت. از شهیده راضیه کشاورز خوشم آمد. دختر با جنمی بوده‌. خدایش بیامرزد
        

          بنظرم از این نویسنده اول باید آوریل شکسته را خواند بعد این کار. اینکه نویسنده یک افسانه آلبانیایی را گرفته و شرح و بسط داده تا از آن اثری معمایی بسازد جای تحسین دارد. اما اینک نتوانسته آن را به رمانی معمایی و مدرن تبدیل کند جای حرف. 
کاری که خوب شروع می شود اما در نهایت توی زمین و هوا ول میشود. نویسنده در دام تکرار می افتد و در نهایت هم نمی تواند پایان بندی خوبی برای اثرش خلق کند. 
برایم نقش نفرین در مشرق زمین جالب بود. اینک در شرق مثل کشور خودمان چقدر به نفرین اهمیت می دهیم که مورد نفرین قرار نگیریم و خدا نکند آن نفرین، نفرین مادر باشد. آنقدر نفرین برای شرقی ها مهم است که کنستانتین از گور بر میخیزد دورونتین را نزد مادر می آورد تا مادر را راضی کند و نفرینش را از خود بر دارد. اما واقعا مگر می شود از گور برخاست؟ مگر از گور برخاسته ای می تواند کسی را ترک اسبش بنشاند و دو هفته بتازد؟ براستی چه کسی دورونتین را باز آورد؟ 
        

          وقتی قدرت یکسری سازمان و انتشاراتی پشت سر یک نویسنده یا یک کتاب قرار بگیرد نتیجه می شود این. کتابی متوسط رو به ضعیف فقط با داستانی  پر کشش. خلاقیت ادبی ای در کتاب وجود ندارد. این همه تعریف و تمجید و تقدیر (طبق شنیده هام) هم بخاطر همان قدرت است که گفتم. پشت سر هر اثری که باشد از فقیرش ؛ غنی میسازد.در حال خواندن جلد دو هستیم ببینیم چه می شود
        

          زن موجود عجیبی است. تو را تا عرش میبرد و معراجت از وجود زن میگذرد و می تواند تو را به فرش برساند. به حضیض ذلت. چه مواقعی که از او متنفر باشی و چه مواقعی که دوستش داشته باشی نمی توانی دست از سرش برداری. زن همان موجودی است که زوربا با آن همه عقده ای که نسبت به او دارد نمی تواند دست از سرش بردارد. می نشیند یک‌ من گیلاس میخورد تا از گیلاس زده شود و دیگر هوس گیلاس نکند ولی هر چه من من ، زن را می‌چشد نمی تواند رهایش کند. برای زوربا زن در حد شراب است. زن بالشت زیر سر است. زن اندازه ذغال لینیت هم ارزش ندارد. خدای زوربا میان دوپای زن است و شیطانش نیز همین. با زوربا زندگی کردم اگر چه دوستش نداشتم. درکش نکردم. و ترجیح میدهم راهم با او یکی نباشد. ترجیح میدهم یک هوس باز بی مسئولیت ضد زن نباشم‌.
زوربا «دم» را خوب در می یابد که از این جهت شاید  به حالش غبطه میخورم اما «درد» را در نمی یابد. درد انسان بودن را. خلاقیت نویسنده برایم ستودنی بود‌. خوب توانسته بود از خرده پیرنگ ها داستانی منسجم در بیاورد. زوربا را خوب نشانده بود و ارباب راهم. زوربای یونانی را هنر کازانتزاکیس خواندنی میکند نه خود زوربا.
        

          قیصری پیش از اینک کتاب نویس خوبی باشه کتاب خوان خوبی است. این چندمین کتابه که از ایشون میخونم و در اکثر کتابهاش دانسته هاش رو خوب ب رخ می‌کشه . اینجا هم خیلی خوب از دانسته تاریخی خودش استفاده کرده. حماسه عاشورا رو از دید جدیدی روایت می‌کنه ک شاید برای خیلی ها جذاب و جدید باشه اما برای کسی ک مطالعات دینی داره (خودم رو نمیگم) چیز جدیدی نیست. اما خوب ب داستان درآوردن تاریخ کار خوبیه. منتها کار ایرادات و ابهاماتی داره ک رفع نشده
        

          چقدر دردناک و عجیب
        

          من با شعرای قیصر زندگی کردم
        

          توی کتاب اسم شهید ژورم کورسن هست. کتاب خوبی بود. منتها جای کار داشت. اینک داستان از زبان راویان مختلف بیان میشه خوبه. اما مثلاً اونجا ک‌پدر شهید ب ایران میاد و اینقدر شکوهمند ازش استقبال میشه. جای کار بیشتری داشت. اینک یکی از راویان کریمی هست و یک جور ب کریمی فرصت دفاع از خودش رو میده اینم خوبه. اینک تو این کتاب هیچ کس سفید نیست.حتی خود شهید. اینا حسن های کتاب هستند. لحظه شهادت مامور داده نشد. کلا از روی خیلی چیزا سرسری رد شد. در نهایت اینک من ی مصاحبه از نویسنده خوندم نوشته بود برادر شهید خیلی کمک کرده در پژوهش کتاب. این برادر شهید کیه ک هیچ جا ردی ازش نیست. شهید از مادر خودش ک برادر خواهری نداشته. از مادر دیگه هم اگر داشته چرا در کتاب بهش اشاره نشده. اگر برادری هست چرا اصلا یکی از راوی ها ایشون نیست
        

          جزء اون کتابها بود ک واقعا بچگی منو ساخت
        

          ایده عالی. پرداخت متوسط. نه کششی در روایت داشت و نه تعلیقی در داستان. پایان هم ک بد بود. اما ایده فوق العاده بود
        

          ی مدت هرکسی میخواست ب من کادو بده همین کتاب رو میداد😁
از اون کتابهایی ک هم میشه دوسش داشت هم نداشت.ولی خوب بدم نمیاد بعد از 15 سال دوباره بخونمش
        

          شن ... دنیای شنی... شنی که همه چیز هست و هیچ چیز نیست...
شما شن ها رو جمع میکنید تا زندگی کنید، یا زندگی میکنید تا شن ها رو جمع کنید؟؟؟
حکایت زندگی همه ماها همین دیالوگه. آدم هایی که همه در ریگ روان گیر کردیم. در نهایت هم بجای نجات خودمون فقط ب دربند بودنمون عادت میکنیم
        

          خیلی لذت بردم. مخصوصا از استفاده ی بجای اصطلاحات جنوبی که به زبان ما هم خیلی نزدیک بود. یک رمان کلاسیک زیبا با شخصیت پردازی های عالی. امکان ندارد کسی با زار محمد همذات پنداری نکند. فیلمش رو هم باید ببینم. شنیدم اونم قشنگه
        

          دوسش داشتم. داستان هاش روان و در عین حال دارای ارزش ادبی بودند. بعضی داستان ها در عین سادگی جذابند. ترجمه خوبی هم داشت
        

          15 سال پیش این کتاب رو خوندم و بشدت دوستش داشتم. فایل pdf انگلیسی ش رو هم دانلود کردم و ی تیکه هایی‌ش رو خوندم و لذت بردم. یادم نیست چه مترجمی بود. ولی یادمه مقایسه ک میکردم ترجمه خوبی بود. این کتاب از اون کتاب‌هایی که هیچ وقت قدیمی نمیشه. برعکس خیلی از آثار کلاسیک دیگه خوندنش حوصله سربر نیست. کاش وقت داشتم بازم میخوندمش
        

          من ترجمه خانم حامدی رو خوندم و ی تیکه هایی از ترجمه خانم طاهری رو از کتاب دوستان خوندم. هر دو ترجمه ایراداتی دارند ولی بنظر میرسه ترجمه خانم طاهری از لحاظ جمله بندی بهتره ولی ترجمه خانم حامدی از لحاظ انتخاب واژگان و صفات.
کتاب خوبی هست. نویسنده خوب تونسته سیاست رو در قالبی غیرسیاسی و طنز نقد کنه. جالبش این بود ک سیاست و حاکمیت اکثر کشورها رو نقد میکنه به غیر از کشور خودش سوئد! اشاراتی که به ایران داشت خیلی اشارات جالبی بود. وابستگی شاه ایران به انگلیس رو خیلی جالب نشون داده بود.
در پایان کتاب خداروشکر کردم که آقای آلن کارلسون در صد و یک  سالگی ش متوجه شد  که میتونه ی کارایی صورت بده، مگرنه مثل وودکا خوردنش باید اینم تو کل داستان تحمل میکردیم😄
        

          ای کاش من جاناتان بودم...
        

          خیلی به دانش من چیزی اضافه نکرد. این کتاب ب درد ما توی ایران نمیخوره. ولی برخی توصیه هاش واقعا خوبه. و البته مثال‌هاش. واقعا مثال‌های نابی داره
نکته دیگه برای ترجمه اش هست تعجب می‌کنم مترجم for dummies رو ترجمه نکرده. و جالبه مجموعه کتاب‌های for dummies داریم. در حالی که این ی اصطلاحه. به معنای آموزش اساسی برای مبتدی ها. مطمئنا مترجم میتونسته ی اصطلاحه خوب براش پیدا کنه. و اگر ترجمه میشد به چشم و گوش خواننده ایرانی ملموس تر میومد