بنظرم از این نویسنده اول باید آوریل شکسته را خواند بعد این کار. اینکه نویسنده یک افسانه آلبانیایی را گرفته و شرح و بسط داده تا از آن اثری معمایی بسازد جای تحسین دارد. اما اینک نتوانسته آن را به رمانی معمایی و مدرن تبدیل کند جای حرف. 
کاری که خوب شروع می شود اما در نهایت توی زمین و هوا ول میشود. نویسنده در دام تکرار می افتد و در نهایت هم نمی تواند پایان بندی خوبی برای اثرش خلق کند. 
برایم نقش نفرین در مشرق زمین جالب بود. اینک در شرق مثل کشور خودمان چقدر به نفرین اهمیت می دهیم که مورد نفرین قرار نگیریم و خدا نکند آن نفرین، نفرین مادر باشد. آنقدر نفرین برای شرقی ها مهم است که کنستانتین از گور بر میخیزد دورونتین را نزد مادر می آورد تا مادر را راضی کند و نفرینش را از خود بر دارد. اما واقعا مگر می شود از گور برخاست؟ مگر از گور برخاسته ای می تواند کسی را ترک اسبش بنشاند و دو هفته بتازد؟ براستی چه کسی دورونتین را باز آورد؟ 
        

          توصیه میشود.
ارزش یک بار خواندن یا شنیدن را دارد
        

          اگر خلاصه کتاب را تا وسط ماجرا برایتان بگویم تصدیق میکنید که یک مارکز در شرق اروپا سروکله ش پیدا شده

دورونتین دختر یک خانواده آلبانیایی است که به شهر دوری شوهر میکند. همه برادرانش مخالفند او با پسری از یک شهر دور ازدواج کند مگر کنستانتن که به مادر قول میدهد هر وقت مادر خواست در هر شرایطی برود و خواهر را برای دیدار مادر بیاورد. حالا سه سال است که کنستانتن و برادران دیگر دورونتین در جنگ کشته شده اند. اما دورونتین سوار بر ترک اسب مردی سراپا گل آلود به ملاقات مادرش آمده. آن هم در حالی که سنگ قبر کنستانتن جا به جا شده است. حالا شما هم از خودتان بپرسید "چه کسی دورونتین را باز آورد؟!" فوق العاده ست

هم در این رمان و هم در رمان "آوریل شکسته" نویسنده اشارات اساسی به سنت های عرفی آلبانی دارد که گاه بیش از قوانین حکومتی کارکرد دارند و بیش از قوانین حکومتی در باورهای مردم رسوخ کرده اند.
به کلیسا خیلی تند نمی تازد اما تقریبا حرفش این است که قدرت کلیسا در برابر قدرت این قوانین عرفی یک شوخی است