عاشورا را از اینور شنیدیم، از آن‌ور هم شنید و حالا: از زبان کسی که خارج از گود است. از این باب برای من خیلی جذابیت داشت که ببینم بقیه ماجرا را چطور دیده‌اند.
بعد از خواندن کتاب در این فکر افتادم که از این واقعه، به اندازه تک تک افرادی که زیست می‌کرده تند آن زمان در آنجا حکایت و ماجرا است. نه تنها در آن زمان بلکه تا زمان های بعد و حتی از قبل، نه تنها در آن مکان و بلکه در جای جای زمین و این خیلی جالب است.
کتاب حجم کمی دارد، خط داستانی خیلی آن.چنان خاص نیست( چون در اصل نامه ای بوده است که دو سری ترجمه شده! ) و چون متنش روان است پیشنهاد می‌شود بخوانیدش، به مسائل جالبی بر خواهید خورد.
        

          کتاب ترجمه ای ست از نامه ی مفصل  خدمتکار جالوت ، نماینده ی قیصر روم در شام ، خطاب به مقام بالاتری از روم . این نامه به صورت کتابی خطی در یه عتیقه فروشی در حلب توسط نویسنده ای سوری پیدا و از لاتین به عربی ترجمه میشود . علت نگاشتن این نامه ی بلند بالا ناپدید شدن جناب جالوت بعد از واقعه ی عاشورا در قصر یزید ست ، نگارنده به توصیف شرایط شام در زمان قیام حسینی و بعد از آن می پردازد و اتفاقاتی که در حین انتقال اسرا و سرهای مقدس شهیدان به دمشق می افتد را روایت میکند ،  به نظرم در این باره کتابهای بهتری میشود خواند . چرا که نگارنده وقایع را بسیار مختصر بیان میکند و  هدف اصلی او اثبات بی گناهی اربابش ویافتن سرنخی از اوست، در واقع نگارنده از دور دستی بر آتش دارد.  البته که قطعا ارزش یکبار مطالعه کردن را دارد و در زمان کوتاهی ، حداکثر دو ساعت قابل مطالعه است.
        

          اولین اثری بود که از مجید قیصری خواندم. مرا مشتاق کرد تا آثار دیگر او را تهیه و مطالعه کنم.
شماس به معنی خادم کلیسا است؛ یک درجه پایین تر از کشیش.
کتاب روایتی است از ماجرای کربلا و حضور اسرای اهل بیت در شام؛ اما از دریچه ای متفاوت.
کتاب نسبتا خوش خوانی است و می توان طی چند ساعت محدود همه کتاب را مطالعه کرد؛ هرچند در ابتدای کتاب پاره ای مطالب زیاد تکرار شده است.
روایت کتاب به کتاب «وزیر اعظم» کاترین هرماری وی اِی شبیه بود، هرچند جذابیت وزیر اعظم بیشتر بود.

        

          شنیدن داستان هایی که بارها شنیده ایم از زاویه ای نو همیشه برایم جذاب بوده. شماس شامی کتابی ست که از زاویه ای جدید از امام شهیدمان حسین بن علی روایت کرده. 
شماس شامی راهبی مسیحی ست که معجزه ی امام حسین از لابه لای صفحات کتاب او را هم مجذوب می کند. 
مطالعه ی این کتاب زیبا را پیشنهاد می کنم.
        

          راهبی مسیحی که در راه دفاع از حسین و آل حسین در مجلس یزید شهید شد. مسیحی ای که یکشبه ره صد ساله پیمود و مسلمان شد
        

          شماس شامی
اجازه میخواهم غیر احساسی و ادبی سخن بگویم. همه ما تراژدی کربلا را از منبر سخنران های مذهبی شنیده ایم و یا فیلم روز واقعه و سریال مختارنامه را دیده ایم. برخی از ما هم احتمالا مقاتل و داستان های روز عاشورا را خوانده ایم. گمان می کنم در بیشتر آنها همسفر کاروان حسین بن علی علیه السلام شده ایم و با چشم دل از مکه به دشت نینوا رفته ایم. در کوفه با ماجرای مسلم غریبی را تجربه کردیم و با بازگشت حر بن یزید به سپاه اندک امام امیدوار شدیم و در نهایت با کامل شدن محاصره در شب دهم گوشه ای از چادرهای برافراشته را انتخاب می کنیم و حیران و ناامید با خود مرور می کنیم چه شد که این اتفاق افتاد؟ آیا حسین علیه السلام راه دیگری نداشت؟ 

شاید هم عده ای غرق در صفای باطن و صورت های نورانی جوانان و برنادلانی شوند که شب را به شوخی کردن و روحیه دادن به خود و خانواده امام می گذرانند. عده ای نیز در گوشه و کنار امشب را به تأسی از امام با خدای خود خلوت کرده اند و احتمالا تمام زندگی خود تا آن لحظه را مرور می کنند. 

شماس شامی اما نه با کوفه کار دارد و نه کربلا! سراغ جایی رفته که منشا تمام این اتفاقات بوده و در یک بی خبری و جو سنگین تبلیغاتی چند ده ساله، مشغول آذین بستن شهر برای ورود اسرا است. در یک کلام طرح نویسنده به دلم نشست. بلاخره هنر می خواهد داستان را از جایی شروع کنی که کمتر به آن پرداخته شده و شاید چون در تمام روضه ها و گریزها سریع به سراغ گودال رفته ایم و ستاندن اشک چشمی از مخاطب و طهارت باطنی دل او، خیلی برای گذشتگان ما مهم نبوده تا از شام بنویسند و یا مکتوبات بجامانده از روحیه و تفکر آن مردمان را مورد سنجش قرار دهند. تا آنچه بنده به عنوان یک مخاطب عام خوانده ام صرفا به بی خبری و جهل شامیان استناد کرده اند و پروپاگاندای سنگین معاویه علیه علی علیه السلام و فرزندان او. در مابقی موارد هم داستان کربلا نتیجه ترس، ضعف و دنیاطلبی علویان و اهل کوفه و سابقه داران علوی دانسته شده که البته من در مقام رد این مساله نیستم و صرفا قصد دارم سهم هر جریان را در این فاجعه که ابعاد غیر دینی آن هم پر رنگ است-یک مقاله می طلبد این بخش- مشخص کنم. 

شاید در نظر برخی این مساله تنوع طلبی و یا موضوعی فرعی جلوه کند اما برای فهم داستان کربلا یک بخش شناخت شام و شامی است و هیچ کسی نمی تواند با این مهم مخالفت کند. افزون بر این حواسمان هست که تکرار دلاوری ها و بیان آداب و سجایای اخلاقی سپاه امام ملال آور نیست و زنده نگه داشتن تمام خوبی هایی است که شرافت و کرامت ما انسان ها بدان وابسته است.

در شماس شامی ما تقریبا کمتر تماس مستقیمی با خاندان پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم داریم و اتفاقا همین حرکت نویسنده به موازات جریان اسرا و داستان کربلا و نزدیک شدن گاه به گاه راوی به آنها ریتم جذابی به داستان داده است که از نظر من نقطه قوت این اثر به شمار می رود. همانطور که آقای آبنوس نیز زبان راوی و داستان را متوسط دانسته بودند من نیز آنرا در برخی موارد پاشنه آشیل متن می دانم که پابه پای روایت جلو نمی آید و گاهی لنگ می زند. نقطه ضعف دیگر کتاب تفریط در پرداختن به وقایع مرتبط با داستان کربلا است. چند صفحه پایانی تقریبا به طور کامل به داستان شماس و گمشده اش اختصاص می یابد و ادامه دادن کتاب برای مخاطبی که انگیزه دینی نیز از خواندن آن دارد را دشوار می کند.

پ: شماس شامی شما را تشنه تر می کند و این برای من ویژگی جذابی است.
سیدعلی مرعشی 
محرم ١۴٠٠شمسی
        

          کتاب شماس شامی، رمانی تاریخی و مذهبی است که به بیان حوادث بعد از واقعه کربلا می‌پردازه. این کتاب از زبان یک غیرمسلمان به نام شماس که خدمتگذار جناب جالوت نواده حضرت داوود هستش بیان میشه. جالوت ابتدا از واقعه کربلا خبر نداشته ولی بعد از ورود به دربار یزید ملعون و اطلاع از واقعه کربلا، به حقانیت امام حسین (ع) پی میبره و به دفاع از قیام امام می‌پردازه که یزید مجبور میشه دستور قتل جالوت رو میده.
کتاب دارای داستانی جذاب و خواندنی بود. واقعا خیلی خوشحالم که خوندمش👌
پبشنهاد میکنم که علاقه‌مندان به رمان‌های تاریخی و روایات مذهبی حتما این کتاب رو بخونند.
        

          داستان جذاب و گیرا بود و کشش خاص خودش را داشت و حوصله را سر نمی‌برد.
کاملاً شکل نامه نگاری را داشت و چیزی توی ذوق نمی‌زد و حرف اضافه و بی‌مزه‌ای هم نداشت.
ولی زیاد به ماجرای خاصی نپرداخته بود. یعنی هدف نویسنده مشخص است، ولی چیزی که ما توی داستان می‌بینیم همان هدف راوی است. یعنی اثبات بی‌گناهی سرورش و پیدا کردن سرنخی از گم شدن او.
داستان به شخصیت والای امام حسین و عظمت اسرا و ماهیت قیام و... نمی‌پردازد. و خیال می‌کنم اگر ما امام حسین را از قبل نشناسیم یا وسط داستان مدام توی ذهنمان تداعی نشود که این "سردسته شورشیان" همان امام حسین مظلوم خودمان است، یا بی‌طرفانه نگاه کنیم هیچ نشانه‌ای از تقدس، نورانیت یا مظلومیت ایشان نمی‌بینیم.
از جانب یزید هم ظلمی نمی‌بینیم. بله ظلم هست. ولی ظلمی که ممکن بوده به هر انسانی برود، نه ظلمی که به حسین شده. مثلاً ظلم این بوده که طرفین جنگ مساوی نبوده‌اند و لشکری انبوه به تعداد کمی حمله کرده، مردانشان را کشته و زنانشان را به اسارت گرفته و بالاخره جنگ بوده.
(دقت داشته باشید همه این ها ظلم هست. ظلم زیادی هم هست. ولی عظمت واقعه عاشورا را ندارد.)
نه هدف قیام امام حسین معلوم است و نه نویسنده اثبات کرده شورش نبوده و برحق بوده!
اگر هم بپذیرم که این موضوع را توی داستان نشان داده باید بگویم حداقل خیلی کمرنگ و ضعیف و بی‌نور بوده.
شاید فقط اثبات کرده که یزید آدم بی‌ثباتی بوده و به مناسبات دینی‌اش پایبند نبوده، که این موضوع هم هیچوقت برای کسی جای شبهه نداشته!

⚠️حاوی اسپویل:
هفت گام داستان:
مسئله: گم شدن عالیجناب جالوت/ شورش علیه خلیفه جوان و مشکوک بودن ماجرا
خواسته: پیدا کردن سرنخ از ایشان و اثبات بی‌گناهی ایشان/ پی بردن به سرّ جنگ بین سپاه شام و شورشیان
ضد قهرمان: یزید و جناب سرجیویس/ یزید و جناب سرجیویس
نقشه: گشتن دنبال سرنخ و نامه نگاری/ رفت و آمد به کلیسا و گشتن دنبال سربازان از جنگ برگشته
نبرد نهایی: روبرو شدن با میزبان غریبه و پی بردن به ماجرای ضیافت/ طغیان و سخنرانی علیه خلیفه
مکاشفه نفس: پذیرش قتل جالوت/ پی بردن به حقیقت واقعه عاشورا و مظلومیت اسرا
زندگی تازه: مخفی شدن از چشم دربار/ شهادت
        

          این کتاب روایتی متفاوت از حادثه عاشوراست
روایتی از راویان کاخ یزید و میهمانان خارجی کاخ که می‌شنوند حسین علیهم السلام بر علیه خلیفه خروج کرده... 
حقیقت کجاست؟  کدام روایت درست است؟ شماس شامی روایت می‌کند...
کتابی مناسب این روزها... 
التماس دعا‌‌‌
        

          یک داستان تکراری با روایتی تکراری. خیلی باب میلم نبود. 
بارها این داستان را در نمایش خورشید کاروان و قافله خورشید و چند نمایشنامه دیگر دیده و خوانده بودم . لذا کتاب چیز جدیدی برایم به همراه نداشت.
        

          خوش تر آن باشد که سر دلبران
گفته آید در حدیث دیگران

عالی در تعلیق
خیلی خوب در انتخاب زاویه دید
خوب در فرم و ساختار شبیه به کارهای بورخس
متوسط در نثر
        

          یه روضه داستانی از زاویه‌ای جدید.
همین 
توضیح بیشتر داستانش رو لو میده ... 

فقط به شخصه یه سری ابهامات درباره بعضی استنادات تاریخیش داشتم. 

خوندنش رو به هر بزرگواری که دلش آماده باشه توصیه می‌کنم. فصل‌های آخرش روضه است. توصیه می‌کنم با حال مناسب مطالعه بفرمایید.
التماس دعا
یا جبل الصبر یا زینب (علیها سلام الله) 
        

          شماس شامی از اونایی هست که اگه دست گرفتی موقع ای زمین میزاری که تمام شده باشه
روند کتاب بشدت روان و یکدست هست (رو این مورد تاکید فراوان دارم)
 عمیقا خوشحالم که با جناب جالوت و شماس آشنا شدم 🌱
        

          درباره شماس شامی اینجا نوشته ام 
http://www.vaadi.ir/archive/2524

و درباره حقیقت داشتن یا نداشتن داستان اینجا
http://www.vaadi.ir/archive/3576
        

          محشر بود
توش غرق شدم
شدیدا احساس نزدیکی کردم
انگار تو اون دپران زندگی میکردم
واقعا عشق امام حسین علیه اسلام رو دوباره تو قلبم شعله ور کرد
        

          محور داستان این کتاب یه قضیه‌ست که نمی‌دونم چقدر صحت داره ولی خودم زیاد شنیده بودم. 
وقتی اسرای کربلا به مجلس یزید برده می‌شن، یه نصرانی بعد از اطلاع از نسبشون با تعجب به یزید عتاب می‌کنه که من چندین نسل با پیامبرمون (گویا حضرت داوود) فاصله دارم و با این حال بسیار مورد احترام مردمم هستم، تو چطور پسر دختر پیغمبرت رو کشتی و اهل‌بیتش رو به اسارت گرفتی؟

نویسنده همین قضیه رو دست‌مایه‌ای برای این رمان کوتاه قرار داده و از زبان ملازم و محافظ این مرد نصرانی ماجرای ناپدید شدنش رو تعریف می‌کنه. 

🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅

دو تا اشکال دارم بهش.

یکی اینکه اول کتاب دو بخش آورده با عنوان «مقدمهٔ مترجم عربی» و «مقدمهٔ مترجم فارسی» که با خوندنش یه لحظه حس کردم شاید واقعا چیزی که اینجا اومده یه گزارش واقعیه و نه یه رمان.
که خب به نظر نمی‌رسه این‌طور باشه. شاید بگید معلومه دیگه، اسمی هم که از این به اصطلاح «مترجم»ها نیاورده. ولی خب، اصلا چه نیازی بود به آوردن همچین چیزی اونم با این اوصاف که دقیقا برای کتاب‌هایی که واقعا ترجمه شدن آورده می‌شه؟

دوم اینکه به نظرم بهتر بود به جای پرداختن به یه سری حواشیِ به نظر من بی‌اهمیت یه مقدار به اصل ماجرا بیشتر می‌پرداخت. می‌تونست توصیفات بیشتری از کاروان اسرا و ماجرای حمل سر مبارک امام بده و به جای اشارات نصفه‌نیمه به اون مجلس یزید (که جدا بریده‌بریده بودنش بعضی جاها حرصم رو در می‌آورد) با جزئیات بیشتری بهش بپردازه. 

یه چیزی هم بود که من قبلا اشاره‌ای بهش نشنیده بودم، ماجرای پیراهن حضرت یحیی. 
یه کسایی دنبال این پیراهن بودن که از بعضی توصیفاتشون حس کردم یهودی هستن، شایدم به طور خاص به این اشاره کرده باشه ولی به خاطر نداشتن نسخهٔ متنی امکان بررسیش رو ندارم. به هر حال مقادیری به نظرم عجیب رسید و نفهمیدم کلا منظور نویسنده از آوردن این تیکه چی بود 🤔

از اجرای نسخهٔ صوتی هم راضی بودم (البته همون اول با شنیدن صدای راوی، آقای سعید اسلام‌زاده، فهمیدم ایشون همون راوی کتاب آونگ فوکو هستن و ناخودآگاه دائم ذهنم سمت اون کتاب می‌رفت!)


پ.ن.: متوجه نشدم چرا اسم «جالوت» رو برای این مرد نصرانی انتخاب کرده بود، مگه جالوت یه شخصیت منفی تو کتاب مقدس نیست؟ 😶‍🌫️
        

          ان الحسین مصباح الهدی و سفینة النجاه..
        

          نقطه مهم این کتاب روایت بعد از عاشورا و عاشورا از دیدگاه سوم بود که برای من بسیار جذاب بود
        

          رمان قشنگی بود که از حاشیه با وقایع عاشورا همراه شده بود و از دید دیگری همه چیز رو روایت می کرد که شاید بهش فکر نکرده باشیم.
شخصیت پردازی ها هم به دلم نشست
یک بار خوندنش خالی از فایده نیست :-)
https://taaghche.com/book/13482