یادداشت هاجر الله بخشی

        من ترجمه خانم حامدی رو خوندم و ی تیکه هایی از ترجمه خانم طاهری رو از کتاب دوستان خوندم. هر دو ترجمه ایراداتی دارند ولی بنظر میرسه ترجمه خانم طاهری از لحاظ جمله بندی بهتره ولی ترجمه خانم حامدی از لحاظ انتخاب واژگان و صفات.
کتاب خوبی هست. نویسنده خوب تونسته سیاست رو در قالبی غیرسیاسی و طنز نقد کنه. جالبش این بود ک سیاست و حاکمیت اکثر کشورها رو نقد میکنه به غیر از کشور خودش سوئد! اشاراتی که به ایران داشت خیلی اشارات جالبی بود. وابستگی شاه ایران به انگلیس رو خیلی جالب نشون داده بود.
در پایان کتاب خداروشکر کردم که آقای آلن کارلسون در صد و یک  سالگی ش متوجه شد  که میتونه ی کارایی صورت بده، مگرنه مثل وودکا خوردنش باید اینم تو کل داستان تحمل میکردیم😄