یادداشت‌های سید :) (89)

          دوستش داشتم ، تلخی فراق و شیرینی دوست داشتن گاه دلیلی بر لبخند بر لبانم میشد و گاه غمی سنگین بر قلبم .. 
بنظرم کسی میتواند از این کتاب لذت ببرد که قلباً پذیرای این موضوع باشد که چیزی که میخواند به عنوان کتاب نوشته نشده ، بلکه صرفا بخشی از زندگی و نامه های شخصی دو نفر از کسانی است که میشناسدشان و به وسیله آن نامه ها ، میخواهد بیشتر بشناسد ..
        

          عالی ، عالی ، عالی ..
یکی از بهترین ها بود .
        

          خیلی دوست داشتنی بود :))))
غم آخر کتاب هنوز رو قلبمه 
یه کتاب کوچیک ِ روون که برای هر سنی مناسبه و صفحه به صفحه‌ش پر درسه :)))
        

          زمان . 
زمان .
زمان .
همه چیز خلاصه میشود در ارزش زمان ،
و در ارزش درست استفاده کردن ِ از زمان ..
        

          کاش فقط یک کتاب بود ، کتابی که همه ی کلماتش از ذهن خلاق نویسنده نشئت میگیرد و ریشه و مبدأش به جهان حقیقی برنمیگردد .. کاش فقط و فقط یک مشت کلمه بود ، کاش ..


        

          اطلاعات جدیدی به من درباره این شهید ، فضای جنگ و حوزه علمیه قم داده شد ..
کتاب خوبی بود اما  حس میکردم برای بیان یک سری قسمت ها تخیل خود نویسنده هم دخیل بوده و این موضوع برای من اذیت کننده است .. معمولا با کتاب های زندگی نامه ای که از زبان یک فرد با تمام جزئیات ذکر میشود بیشتر لذت میبرم تا کتاب هایی که به صورت پراکنده نوشته میشوند و گاه حتی انگار تفکر و تخیل نویسنده هم بی تاثیر نیست .. از حق نگذریم ، در این کتاب و برای زندگی این شهید اروپایی ، زیاد نمیشد به گفته ها و شنیده های یک نفر اکتفا کرد و نویسنده مجبور بود گاهی داستان را خودش پیش ببرد ، برای همین این قضیه در این کتاب برایم تا حدودی پذیرفته شده و قابل قبول است ..
        

          حس میکنم پنج ستاره برایش کم است !
فوق العاده بود .. به طرز عجیبی ملموس و قابل درک .. 
با تک تک صفحاتش ارتباط برقرار میکردم و  فکر میکردم .. 
اینطور نبود که کلمات سخت و جملات پیچیده ای داشته باشد ، عمیق ترین مفاهیم زندگی را با ساده ترین زبان به تصویر می‌کشید و این برایم بسیار ارزشمند بود ..
        

          کتاب در سطح متوسطی بود ، حتی یک جاهایی بنظرم خیلی خیالی میشد ، اما در کل از خوندنش پشیمون نیستم .. 
از اون کتاباییه که تو میتونی هم باهاش بخندی و هم گریه کنی ..
        

          زیبایی ، زیبایی ، زیبایی ..
تماما متفاوت ، با روندی برعکس سایر کتاب ها !
 کتابی که هر چه میخوانید به عقب تر سفر میکنید ..
از آینده به گذشته .
هر چه به نهایت نزدیک تر میشدم ، شگفت زده تر میشدم ..
یکی از نکات مثبت این کتاب برای من درگیر نشدن کتاب جنایی با داستان عاشقانه ی زرد بود که واقعا برایم اهمیت داشت ..
تجربه شیرینی بود .
        

          خیلی سعی کردم دوستش داشته باشم اما نشد ، نفهمیدمش ، خیلی وقت ها فقط می‌خواندم که تمام شود ، به خودم میگفتم عیبی ندارد آخرش میفهمی که چه شد .. اما خیلی چیز ها برایم مبهم بود . شاید چند سال دیگر باید باری دیگر بخوانمش تا بیشتر ارتباط بگیرم
        

          کتاب هایی که میتوانم در فضای آن ها غرق شوم و زندگی‌ِشان کنم را دوست دارم ..
        

          قشنگ است ، برای رد کردن بحران ریدینگ اسلامپ کتاب های خانم اسعد بلند دوست را پیشنهاد میکنم . اما نمیدانم چرا انقدر برایم بعضی قسمت هایش غیر قابل باور بودند .. و سخت میشد گاها ارتباط گرفت ..
        

          خوب بود اما نه آن چنانی که به دلم خیلی بنشیند ..
        

          دوستش نداشتم .. 
نه میشد با قلمش ارتباط گرفت ، و نه داستان خارق العاده ای داشت .. فقط خواندمش که تمام شود ..
        

          داستان تلخی بود ،
 کاش سرنوشت هیچ انسانی در دنیا اینطور نباشد ..
        

          آقای فرهاد حسن زاده عزیز ، باز هم با یک کتاب زیبای دیگر از شما مواجه شده ام ، بعد از "هستی" ، این هم دوست داشتنی بود .. 
همه چیزش را دوست داشتم ، از انسجام و ارتباط بین خطوط گرفته شده تا داستان و شخصیت های داستان .. 
اما نکته ریزی که به چشمم آمد و کمی اذیتم کرد ، نحوه نگارش کتاب بود .. به صورت ادبی کتابت نشده بود تا ارتباط گیری آسان تر باشد . خیلی هم خوب ، اما تا حدودی  این روش با برخی اصول نامقارن است 
        

          نمیدانم چطور بگویم ، اما .. بسیار دوستش داشتم
        

          دیروز وقتی تازه کتابو شروع کرده بودم ، رفتم پیش مامانو گفتم :«فکر کنم یه نویسنده دیگه شانس اینو پیدا کرده که بشه نویسنده مورد علاقم.»
خندید و گفت :«کیه؟»
گفتم:«اسمش میچ آلبومه . قبلا ازش کتاب سه شنبه ها با موری رو گوش دادم.»
گفت:«مگه چه جوری مینویسه؟»
با خودم فکر کردم چجوری یه نویسنده رو باید به کسی که مثل خودم اهل کتاب نیست معرفی کنم..
«تو تصور من اون یه آدمیه که از ترکیب جی پی واسوانی و یه رمان نویس به وجود اومده...»
.
.
.
آقای آلبوم ، خواندن تجربه های شما بسیار شیرین و لذت بخش است و البته ، گاهی مثل این کتاب کمی تلخی چاشنی اش است ‌‌... امیدوارم باز هم بتوانم از لذت خواندن کتاب هایتان بهره مند شوم .‌.
        

          سه چهار روزی میشه که شروع کرده بودمش ،
دو سه روز اول خیلی آروم پیش رفتم ، با خودم میگفتم تا جمعه (دیروز) تموم میشه حتما . اما تموم نشد ، با وجود برنامه فشرده امروزم ، شب که رسیدم خونه با خودم گفتم امشب تمومش میکنم .. شاید سه چهار ساعت تمام مشغول خوندنش بودم که بالاخره همین الان تموم شد .‌.
روایت عشق ، اما نه آنی که با شنیدن این کلمه ، فوری در ذهن نقش می‌بندد ‌..
عشق فرای قانون طبیعت دنیا ، عشقی که شجاعت جنگیدن می‌بخشد ، عشقی که همه‌ی وجود را در بر میگیرد ‌.. عشقی بین یک انسان و یک موجود کوچک جنگلی ، که برای رساندن آن انسان به  کودکان و یاد همسرش ، تمام هستی اش را فدا می‌کند ..

«...ویلا همیشه با خود فکر کرده بود توی دنیا هیچ چیز مثل عشق ، نایاب و لطیف نیست و حتما در عشقی که یک فران یا انسان احساس میکرد و می ورزید ، محدودیتی وجود داشت یا این که عشق در دنیا محدود بود. فکر میکرد وقتی ناتانیل به فرزندانش برسد ، دیگر در قلبش جایی برای او نخواهد داشت ، اما عشق مثل سنگ نبود ،مثل رود نبود ؛ عشق مثل ستاره های درخشان در آسمان نیمه شب بود ، مثل خورشیدی که همیشه طلوع میکرد و آبی که همیشه جریان داشت . ...»