یادداشت‌های niyayesh (21)

          موضوع کتاب  و روندش واقعا جالب بود و تجربه ارزشمندی بود. اما فکر می‌کردم که محور اصلی کتاب روی مقدمه‌ باشه و به کلماتی به قول نویسنده قانونی و تمیز بپردازه. ابتدای داستان با سیستم حاکم بر کشور و روند عرضه گوشت انسان رو به رو بودیم که به نظرم همه چیز با جزئیات و به روونی بیان شده بود. در نیمه‌های دوم کتاب مارکوس با مشکلی دست و پنجه نرم می‌کنه که در انتهای کتاب مخاطب رو با تغییرات شوکه‌کننده‌ای رو به رو می‌کنه.
هر لحظه از کتاب جمله‌ی "از این بدتر نمی‌شه" بود، اما وحشتناک‌تر و وحشیانه‌تر از آن موقعیت هم بود.
اگرچه که احساسات بد از جمله انزجار، وحشت، نفرت و... رو به مخاطب منتقل می‌کرد، اما خوندنش خالی از لطف نیست و لحظه‌ای آدم رو به تأمل و تفکر وا می‌داره.
        

          شهر هلالی داستان پیچیده سران و مردمان این شهره. داستان از برایس کوئنلین و دوستش دانیکا شروع می‌شه. برایس، یه فی دورگه‌ست که توی عتیقه فروشی برای یه ساحره کار می‌کنه. دانیکا آلفای یک گروه تبدیل‌شوندۀ گرگ هست که از شهر محافظت می‌کنه. برایس و دوستاش به دخترای خوش‌گذرون شهر معروفن. پیچیدگی زندگی  برایس از قتلی که در خونه‌ش اتفاق افتاده شروع می‌شه. بعد از این اتفاق برایس سعی می‌کنه که با موضوع کنار بیاد، اما دو سال بعد دوباره قتل‌ها شروع می‌شه. فرشته اعظم شهر هلالی، میکا، از برایس و یکی از برده‌هاش (فرشته‌های سقوط کرده یا شورشی) می‌خواد که با هم روی این پرونده کار کنند. هانت آتالار، فرشته سقوط کرده با میکا معامله‌ای می‌کنه که دوره بردگیش رو بخره و همه چیز به حل این پرونده وابسته‌ست. برایس و هانت هر دو در جلوی راز شیپور فی‌ها و راز زیر می‌رن، اما در این مسیر فرشته‌ها و آستری‌ها زندگی و سرنوشتشون رو به بازی می‌گیرن.
این کتاب، در مقایسه با درباری از خار و رز خیلی مدرن بود، اما نویسنده در فضاسازی خیلی ضعیف عمل کرده بود. همچنین زیاده‌گویی‌های نویسنده کم نبود و مخاطب رو خسته می‌کرد. کتاب از این کوتاه‌تر می‌تونست باشه. همچنین بحث رمنس کتاب، خیلی کلیشه پیش می‌رفت.
اما در کل می‌شه گفت خوب بود و می‌تونه مخاطب رو با خودش همراه کنه.
        

          داستان راجع به نواداست که یه کسب و کاری خانوادگی داره و یه شرکت کارآگاه خصوصی رو می‌گردونه. شرکتشون زیر قرض یه شرکت بزرگ‌تره و به این خاطر تحت فشار قرار می‌گیره که یه ماموریت خطرناک رو انجام بده. اون باید آدام پیرسن رو که تهدید بزرگی برای شهر محسوب می‌شه، پیدا کنه؛ اما خانواده‌ی این مرد خیلی بانفوذن و نوادا باید قبل از پلیس آدام رو پیدا کنه. در حین این مسیر با یه ارتشی به اسم مد روگان آشنا می‌شه. روگان هم دنبال آدام می‌گرده و منافع مشترکشون باعث می‌شه برای پیدا کردن آدام با هم کار کنند و در مسیر چالش‌های براشون اتفاق می‌افته و حقایقی فاش می‌شه.
سیستم جادویی این کتاب جالب بود. ابتدای کتاب یه راهنمای کلی در نظر گرفته بود که با هر توانایی و استعداد مخاطب رو آشنا می‌کرد ولی تعدادش انقدر زیاد بود که توی ذهن نمی‌موند و با مرور زمان مخاطب یاد می‌گرفت. هر چقدر روی سیستم جادویی و توانایی‌ها خوب کار شده بود، فضاسازی خیلی ضعیف بود. بسیاری از چیزها قابل تصور نبودند و توصیفات کافی درموردشون وجود نداشتند. به سختی می‌شد محیط و فضا رو درک کرد که چقدر مدرنه و فرهنگ اون‌جا به چه فرهنگی شباهت بیشتری داره.
نویسنده از اساطیر استفاده کرده بود که جای کار بیشتر داشت و زیاد بهش نپرداخته بود.
همیشه مجموعه‌ها این مشکل (؟) رو دارن که جلد اول بیشتر محض آشناییه، اما به نظر من بهتره همه چیز در تعادل باشه. ضعف این جلد این بود که داستان بیشتری نسبت به آشنایی مخاطب با سیستم و دنیای فانتزی خلق‌شده داشت و فضاسازی رو دچار مشکل کرده بود.
بخش رمنس کتاب هم مثل اکثر کتاب‌های فانتزی رمنس بود و یکمی هم برای جلد اول زیاده روی داشت و تند پیش رفته بود.
        

          داستان راجع به دایانا بیشاپ یک جادوگر محقق هست که سعی می‌کنه به دور از جادو و زندگی موجودات دیگه، به عنوان یک محقق و پژوهشگر علم کیمیاگری زندگی کنه. درحالی که پیشینه زندگیش رو انکار می‌کنه و ماهیت وجودش رو نادیده می‌گیره، روزی در حین تحقیقاتش نسخه خطی متفاوتی رو از کتابخونه بادلین آکسفورد می‌گیره که میراثی جادویی که ۱۵۰ سال پیش گم شده بوده. دایانا نگاهی به نسخه خطی می‌ندازه و وقتی متوجه می‌شه که جادوییه و کمکی توی تحقیقاتش نمی‌کنه، اون رو به کتابخونه پس می‌ده. اما نیروی جادویی درون کتاب باعث می‌شه موجودات دیگه به سمت اون‌جا کشیده بشن و اطراف دایانا پرسه بزنند. کتاب اطلاعات مهمی از مبدا جادوگران و خون‌آشامان و شیاطین  و انسان‌ها داره که هر سه گروه موجودات به دنبال اون هستند.
کتاب از دو زبان و زاویه دید روایت می‌شه. یکی از زوایا که عمده کتاب رو شامل می‌شه، از زبان دایانا (اول شخص) و دومی از زاویه دید متیو و سوم شخص هست. نویسنده به خوبی و در جای مناسب بین این دو تا زاویه دید جا به جا می‌شه. شخصیت‌ها به نسبت سنشون رفتار می‌کنند و پخته هستند.
داستان این کتاب با خیلی از کتاب‌های فانتزی متفاوته و فانتزی با علم، تاریخ، کیمیاگری، بقا، جادو و... ترکیب شده. اطلاعات علمی و تاریخی مختصر و کوتاهی به مخاطب می‌ده که لذت‌بخشه. تحقیقات نویسنده برای گنجوندن این اطلاعات واقعا قابل تحسینه. شخصیت پردازی دایانا و ترس‌هاش قابل توجیه و قانع‌کننده هستند. 
این فقط یه بخش از کتابه و در ادامه کتاب شخصیت‌ها به دنبال علت انقراض و تضعیف قدرت‌های گونه‌ها می‌گردن.

توی این بخش، فیلم کمی بهتر از کتاب عمل کرده بود. انتهای کتاب دایانا و بقیه حقایقی رو متوجه می‌شن که توی فیلم در انتهای فصل دوم بود. اگرچه هنوز جلد دوم رو نخوندم ولی برای افشای این حقایق خیلی زود به نظر می‌رسید.

از اون کتاب‌هاست که هم دوست دارم روی دیالوگ‌ها و توصیفاتش مکث کنم، هم دوست دارم معمای داستان رو بفهمم.

        

          داستان دختر آدمیزادی به اسم اوریاست (23 ساله) که از کودکی تحت سرپرستی پادشاه خون‌آشام‌ها (وینسنت) دراومده. وینسنت به اوریا آموزش می‌ده که چه طور در دنیای خون‌آشام‌ها زندگی کنه و از خودش دفاع کنه. کل کتاب داره درمورد رقابتی صحبت می‌کنه که در پایان رقابت، الهه‌ای که خون‌آشام‌ها فرزندهای اون الهه هستند، خواسته برنده رو برآورده می‌کنه. خواسته واقعی شخصیت‌ها مبهمه. با وجود این‌که بیان می‌شه اما حسی از شک وجود داره که این تمام واقعیت نیست (بخصوص وینسنت. چرا انقدر اوریا رو برای این رقابت تحت فشار می‌ذاره؟ خود خواسته اوریا هم قانع کننده نیست.)
زاویه دید کتاب از دید اوریاست. از بین کتاب‌های فانتزی ترند، به نسبت خیلی ضعف داشت. کتاب فانتزی به این معنا نیست که واقعیت‌ها رو نادیده بگیریم و اتفاقات فضایی رو بپذیریم. کوچک‌ترین چیزی که برای من قابل باور نبود شخصیت هوشیار اوریا بود. انسانی که مدام خودش رو در خطر می‌بینه و به صورت مدام هوشیاره، به مرور زمان ضعف‌های جسمی و ذهنی پیدا می‌کنه که این موضوع توسط نویسنده نادیده گرفته شده بود. برای من خاندان‌ها، توانمندی‌هاشون و... در هاله‌ای از ابهام بود و توضیح خوبی از میزان قدرت خاندان‌ها (چه جسمی، چه سیاسی) وجود نداشت؛ به همین خاطر همه چیز مبهم و غیرمنطقی به نظر می‌رسید. وظیفه جلد اول یک کتاب فانتزی این هست که مخاطب رو با محیط آشنا کنه. ژانر کتاب رمنس فانتزیه و با وجود این‌که احتمالا تاکید کتاب روی بخش رمنس کتابه ولی توقع می‌رفت که اگه نویسنده مخاطب رو وارد دنیایی با قوانین جدید و محیط جدید می‌کنه، براش مقدمه‌چینی کنه تا بتونه با حرف نویسنده اخت بگیره. کلا سیستم دنیای ساخته شده قابل درک و فهم نبود.
        

          داستان درمورد یک خانواده چهار نفره (مادر، پدر، دختر و پسر خانواده) هست که در ظاهر یک خانواده معمولی به نظر می‌آن که والدین دارن تلاش می‌کنند کیفیت زندگیشون رو ارتقا بدن. ابتدای داستان با هویت پدر خانواده که یه هویت جعلی هست آشنا می‌شیم و داستان از زاویه دید توبیاس با خیانتش به همسرش (حتی توی خاطرم نمونده که اسم شوهر میلی‌سنت چی بود...) شروع می‌شه و کم کم از زندگی مشترکش و خانواده‌ش اطلاعات بیشتری می‌ده. میلی‌سنت و توبیاس یه زوج هستن که زندگی موفق و عاشقانه خوبی دارن، اما داستان از جایی شروع می‌شه که مخاطب متوجه می‌شه که این زوج مرتکب قتل‌هایی شدن و تصمیم دارن کارشون رو ادامه بدن.
کتاب از نظر توصیفات، خسته‌کننده‌ست و کشش زیادی نداره. اما چیزی که احتمالا مخاطب رو به دنبال خودش می‌کشونه سوالاتی هست که همون ابتدا مطرح می‌شه: «این دو نفر چه طور به هم اعتماد دارند؟»، «با وجود یه زندگی موفق چرا به این قتل‌ها دست می‌زنند؟»، «چطور با وجود دو فرزند این کار رو انجام می‌دن و چه‌طور ازشون محافظت می‌کنند؟»، «این دو نفر به عنوان قاتل نسبت به فرزندهاشون چه احساسی دارند؟» و... . همچنین ایده داستان نو بود (حداقل برای من اولین بار بود). وقتی با داستان رو به رو شدم، فکر می‌کردم با نمونه بانی و کلاید دنیای جنایی طرف هستم اما محوریت کتاب روی اعتماد و خدشه‌دار شدنش بود. توبیاس اعتماد بی‌چون و چرا نسبت به میلی‌سنت داشت و فکر می‌کرد که میلی‌سنت هم این اعتماد رو به اون داره و همیشه حرف‌هاش رو باور می‌کرد. داستان روند خدشه‌دار شدن اعتماد میلی‌سنت به توبیاس و اعتماد کورکورانۀ توبیاس به میلی‌سنت رو در برداشت. همچنین سعی کرده بود اثراتی رو که تصمیمات این زوج روی دختر و پسرشون گذاشته بود، از نظر روانشناسی و روانشناختی بررسی کنه (همچنین خود میلی‌سنت و توبیاس). در این کتاب یه تفاوت دیگه‌ای هم وجود داشت که خشونت از سوی میلی‌سنت یا نقش زن داستان بروز پیدا می‌کرد و توبیاس نقش محدودی در برنامه‌ریزی و بخش فکر قتل‌ها داشت. توبیاس حتی در جریان قتل‌ها قرار نمی‌گرفت و فقط سوژه‌ها رو برای میلی‌سنت انتخاب می‌کرد. برام سوال بود که آیا توبیاس این کار رو برای محافظت از خودش انجام می‌ده؟ سعی داره خشم میلی‌سنت رو به سمت دیگه‌ای معطوف کنه تا خانواده‌ش رو حفظ کنه؟ از روی علاقه این کار رو می‌کنه و سوژه‌هایی برای میلی‌سنت دست‌چین می‌کنه؟ آیا می‌خواد علاقه و حس افتخار میلی‌سنت رو به سمت خودش جلب کنه؟ آیا علاقه بهونه‌ای برای رفع حس نیاز به انجام این کاره؟ انگیزه‌های شخصیت‌ها، افکارشون برای من قانع کننده نبود. گاهی روند قابل حدس می‌شد.
ایدۀ کتاب جدید بود، اما سوالات زیادی رو برام بی‌پاسخ گذاشته بود. با وجود آشفتگی انتهای کتاب، پایان خیلی سریع جمع شد و همه به سرانجامی رسیدند که قابل قبول نیست. سوالی که انتهای کتاب برام پیش اومد و منظور نویسنده رو متوجه نشدم. آیا منظورش این بود که آیا توبیاس باز هم سر کار قبلیش برگشته و دوباره قراره دست به قتل بزنه؟
سه امتیازی که در نظر گرفتم فقط برای ایدۀ جدید و ایجاد سوالاتی بود که تا آخر کتاب من رو همراه نگه داشت. اگرچه از توصیفات کتاب لذت نبردم.
        

          داستان درمورد زنی به نام الکس هست که قبلا به عنوان متخصص بازجویی (شکنجه با دارو) برای سازمانی کار می‌کرده که بعد از مشکلاتی مسیرش رو از سازمانش جدا کرده و پنهان شده. سازمانش سعی می‌کنه باهاش ارتباط برقرار کنه و این بار به جای سوءقصد بهش، یه ماموریت تحت عنوان مأموریت آخر بهش بسپاره. الکس سراغ این مأموریت می‌ره و در حینش متوجه حقایقی درمورد سازمانش، سران قدرتمند و حقیقت برخی از اتفاقات می‌شه. رمان از زبان سوم شخص روایت می‌شه.
اولین کارهای این نویسنده مجموعه گرگ و میش بود که به نظرم در قسمت توصیف احساسات و افکار واقعا خوب عمل کرده بود. با توجه به اون انتظاراتم به نوعی بالا بود؛ اما در این کتاب نتونستم اون مهارت توصیف یا حتی داستان خوب رو پیدا کنم. به نظرم در مقایسه با مجموعه گرگ و میش (نه از نظر ژانری) نواقص قابل توجهی داشت. در مورد ژانر، کار شیمی‌دان به عنوان یه رمان تقریبا جاسوسی معرفی شده و کاملا با ژانر سری گرگ و میش در تضاده. نویسنده تلاشش رو کرده بود اما شخصیت پردازی، تصمیمات، اتفاقات برای من منطقی نبودند و خیلی جای کار روی انگیزه‌ها و تصمیمات داشت.
        

          کنجکاو بودم ببینم که چه چیزی مجموعه کتابش رو انقدر سر زبون انداخته. تنها کلمه‌ای که می‌تونه توصیفش کنه بی‌محتواست. حتی  وقت گذاشتن هم نداره، چه برسه به ارزش روزنامه‌وار خوندنش.
*نمی‌دونم چطور می‌شه امتیاز رو ویرایش کرد ولی امتیازش  0 از 5 هست.
        

          کنجکاو بودم ببینم که چه چیزی مجموعه کتابش رو انقدر سر زبون انداخته. تنها کلمه‌ای که می‌تونه توصیفش کنه بی‌محتواست. حتی  وقت گذاشتن هم نداره، چه برسه به ارزش روزنامه‌وار خوندنش.
*نمی‌دونم چطور می‌شه امتیاز رو ویرایش کرد ولی امتیازش  0 از 5 هست.
        

          مجموعه گرگ و میش، روایت اتفاقاتی هست که برای بلا و ادوارد می‌افته. ادوارد کالن، خون‌آشامی که متعلق به خانوادۀ (خون‌آشام) کالنه، به بلای انسان علاقه پیدا می‌کنه. عمده چهار جلد اول از زبان بلا به روایت چالش‌هایی که این زوج با آن‌ها رو به رو می‌شن می‌پردازه. اما در جلد پنجم (آفتاب نیمه شب) سعی می‌کنه تمام اتفاقات ابتدای داستان (جلد اول) را از دید ادوارد بررسی کنه و با احساسات و افکارش آشنا بشه.
فارغ از موضوع، کلیشه‌ها و موارد دیگه توی داستان، استنفی میر در توصیف احساسات و افکار خیلی خوب عمل می‌کنه. به طوری که حتی با وجود این‌که می‌دونی در ادامه چه اتفاقاتی می‌افته، خوندن افکار ادوارد تازگی داشت و کتاب رو کسل‌کننده نمی‌کرد.
با این حال مطمئن نیستم که هر کسی بتونه باهاش ارتباط بگیره.
بزرگترین نقطه قوت این مجموعه توصیف افکار و احساساته که نویسنده سعی کرده به نحو احسنت روش کار کنه (اصل امتیازی که در نظر گرفتم به این خاطره) و واقعا خوندن فکر شخصیت‌ها لذت‌بخشه (و همون‌طور که به ادوارد احساس امنیت می‌ده، به مخاطب نیز اطمینان می‌ده).
        

          بسیار کاربردی و مختصر است که می‌تواند راهنمای خوبی برای مقاله‌نویسی و درست نوشتن ریاضی باشد.
        

          کتاب‌های این نویسنده پر از معماهایی هست که مخاطب رو شگفت‌زده می‌کنه. در طول داستان مدام حدس‌های مختلف می‌زدم، اما در نهایت همه اشتباه در می‌اومد. ابتدای داستان طوری شروع می‌شه که انگار یه اتفاق فراتر از منطق افتاده که قابل حل نیست. اما کم کم وقتی پیش می‌ره، شخصیت‌ها به جواب‌های منطقی و مناسب می‌رسند.
با این‌که داستان‌های بلند این نویسنده رو بیشتر می‌پسندم، ولی به عنوان یک داستان کوتاه جذاب و پر از کشش و معما بود.
داستان درمورد زنی به نام سایاکاست که ازدواج کرده، یک دختر کوچیک داره و پدرش به تازگی فوت کرده. از پدرش یه کلید و نقشه به جا مونده. سایاکا همکلاسی قدیمیش رو که قبلا باهاش رابطه عاطفی هم داشته، پیدا می‌کنه تا برای پیدا کردن ملک معلق به آن کلید، همراهیش کنه. سایاکا از دوران کودکیش هیچ خاطره‌ای نداره و فکر می‌کنه ریشه مشکلی که در زندگی مشترکش داره، به این خاطرات بر می‌گرده. 
روایت داستان از زاویه دید دوست سایاکاست و بخاطر شناخت زیادی که از سایاکا داره، روایت‌گر مناسبیه. در بین حل معماهای ملک، دوست سایاکا اطلاعاتی از زندگی خودش هم می‌ده و با سایاکا هم‌ذات‌پنداری می‌کنه.
معماها یک به یک به جا در داستان قرار گرفتند و حتی اگر اونا رو حدس بزنین، باز هم موقعیت‌هایی برای غافل‌گیری و میخکوب شدن داره.
به عنوان یک داستان کوتاه، داستان لذت‌بخش و پر کششی بود.