سه داستان جداگانه که بسیار زیبا روایت شده اند و دغدغه های زندگی  این سه نفر (دنا،امین،منصور) که هر کدام به نحوی نماینده سه گروه از جامعه اند رو روایت میکنه
 داستان ها قابل لمس و باورپذیر هستند و با نثر زیبایی که  داره اصلا روایت خسته کننده نیست.
        

          داستان بسیار زیبا و با جزئیات فراوان 
        

          چند تا داستان کوتاه که به نحوی به هم متصل  می‌شن، دنا یه دانشجوی پزشکی که از طرفی به این رشته علاقه نداره از طرفی هم کار دیگه‌ای بلد نیست، امین دانشجویی که به هزار امید مهاجرت کرده ولی مهاجرت انتظاراتش رو برآورده نکرده و منصور یه پیرمرد قاتل که قاتل بودنش باعث نشده قلبش تبدیل به سنگ بشه.
داستان‌‌ها یه جوری نوشته شدن که احتمالا شما از بیشتر شخصیت‌ها متنفر بشین، که البته من هیچوقت نفهمیدم این رو می‌شه به عنوان یه مورد مثبت نوشت یا یه مورد منفی، اما به هر حال خوندنش برای من که داستان ایرانی دوست دارم جالب بود.
        

          با اینکه روایت‌های کتاب جذاب و پرکشش بود و کنار گذاشتنش هم نسبتا سخت، اما کلا تمِ افسردگی داشت و نکته‌ی آموزنده‌ی چندانی هم نداشت.
در کل، سرگرم‌کننده بود