• خوندن مجددش همزمان با کتاب راه رشد لطفش رو دو چندان کرد. چون اینجا هم سیستم فطرت و طبیعت بود و با مثال های متعدد بحث های راه رشد برام بیشتر جا میفتاد. 

• کتاب سعی کرده هم به مبانی و راهبردها بپردازه هم در حوزه راهکار نکاتش رو بگه. 

• یک اشکال که بیشتر به جناب رضازاده که مسئول تنظیم بودن بر می گرده، تکرارهای نابجاست. یکسری مطالب در جاهای مختلف تکرار شده که با یکی کردن یا حذفشون صدمه ای به محتوا وارد نمیشد. یا مثلا بحث مادر در هفت سالگی با فاصله در سه جا اومده که خب اگر یکجا و منظم میومد نظم ذهنی بهتری به مخاطب میداد. 

• برای هفت سال دوم و سوم چند جا اختلاف نظر دارم و چند جا سوالات خوبی بهم داد که سر نخ مطالعات بعدی باشه. 

• خوندنش رو حتما پیشنهاد می کنم حتی اگر والد یا معلم نیستید. یکسری نکات اخلاقیش خیلی برام تلنگر و هشدار خوبی بود. یعنی یه چیزی میگم یچیز می شنوید
      

        از خوندن کتاب راضی هستم و ترغیب شدم بقیه تالیفات این دو نفر رو هم نگاهی بندازم. 

• در اسلام چیزی داریم به اسم هماهنگی تکوین و تشریع. دستورات شرع مبتنی بر تکوین. همین که میگیم خدای خالق بهتر میدونه ویژگی این مخلوق چیه؟  و چی براش خوب یا بده؟ 
توی کتاب خیلی جاها که ازمایشات و بررسی های حاصل کلی عکس و اسکن رو میگفت می دیدم اعع دقیق تر از اینو بدون عکس و اسکن و ام آر آی اهل بیت فرمودن 

• کتاب با رویکرد علوم اعصاب و نسبتش با تربیت جلو میره. درباره ضرورت مغز سالم والد و فرزندان صحبت میکنه و از تاثیرش بر رفتارها میگه، به سبک های فرزند پروری می پردازه از تعارضات تربیتی بین دو والد و راهکارها و ارتباط با کودکان شرایط خاص و کلییییی مطلب دیگه 

• دو امتیاز خاص برای کتاب  به نظرم وجود داره یکی؛ داشتن نگاه شبکه ای و سیستمی، اینکه بدونیم تربیت فرزند یک خطی نیست و به عوامل و مسائل متعددی بستگی داره از خودسازی روی خودم، از مسائل جسمی و عصبی و تغذیه، تا محیط و مربی و شرایط تحصیلی و همسالان و رابطه همسران و.... 
دومین امتیاز اینکه نویسنده ها علاوه بر حوزه علوم اعصاب در روان شناسی هم تخصص دارند و سالها مشاوره انجام دادند. بنابراین کتاب صرفا یکسری اصول کلی نیست. پر از طراحی موقعیت به صورت شفاف همراه با مدل های مختلف مواجهه و آثارش.

• بعضی رویکردها با کتاب نه تشویق نه تنبیه که تازگی خوندم خیلی متفاوت و بعضی جاها همپوشانی داشت. 

• نسبت به بعضی موارد نقد و ملاحظه دارم، بعضی قسمت ها که کم بودند هم مختص فرهنگ آمریکایی بود دیگه. 

• کتاب روان و شیواست برای همین به راحتی میتونه مورد استفاده والدین و معلم و مربی قرار بگیره. 

• اقای کثیری خوانش بعضی قسمت ها رو داشتند و توی کانالشون گذاشتند. 

• در مجموع خوندنش رو پیشنهاد می کنم.
      

        🐰 چرا دعوا می کنی؟ 

دعوا و قهر و آشتی اون هم بین بچه ها یک مساله طبیعی است. و به مرور باید مدیریت رابطه و شیوه مواجهه با اختلافات شون رو یاد بگیرند. و این کتاب و داستان دوستی و قهر و آشتی شون میتونه کمک کننده باشه. 

تصویرپردازی و داستان خوب بود. 
قسمت خانواده اش میتونست بعضی جمله هاش بهتر باشه. 
اینکه در فرایند آشتی با مفهوم مکمل یکدیگر بودن آشنا شدن رو دوست داشتم. 

برای ۷ تا ۹ سال به نظرم خوبه. 

پ ن:  بزرگ شدیم ولی گاهی دعواها و قهر و آشتی هامون چقدر هنوز بچه گانه است!!
      

        کتاب برای گروه سنی ب و با موضوع مسئولیت پذیری و پذیرش و جبران اشتباه 
خوب بود و میتونه گزینه خوبی برای خودخوانی کودک یا بلندخوانی و گفتگو با کودک باشه. 

پ ن: موقع خراب شدن باغچه، مدلی خونده بشه که میزان استرسش به اندازه باشه و بچه رو اذیت نکنه. 

پ ن: اینکه اشتباهش رو پذیرفت و سعی کرد جبران کنه خوب بود. اگر اشاره ای هم می کرد که کودک این سنی چطور با مساله فراموشی مسئولیت باید مواجه بشه بهتر بود. البته میشه این رو در گفتگو و طبیعتا با کار عملی ایجاد کرد. 
      

        ایده و تصویرپردازی رو خیلی دوست داشتم. 
در گام اول با این نگاه بخونیم که خودمون درک جدیدی از رابطه با دانش آموز یا متربی مون داشته باشیم. در ادامه برای بلندخوانی با بچه های کلاس اولی و دومی که چنین مساله ای دارند میتونه مفید باشه

اینکه رفتارهای ما از نگاه یک کودک چطور دیده میشه و چقدر میتونه در شکل گیری فضای ذهنیش و حتی ساخت تصویرش از ظاهر من معلم موثر باشه طرح اصلی داستان محسوب میشه و اینکه چه مدل ارتباطی میتونه خیلی ساده رابطه رو بسازه، ترمیم کنه یا حال خوب به دو طرف بده. 

البته اگر فکر می کنید از هیولا بودن درمیاین شیطنت بچه ها تموم میشه سخت در اشتباهید. موشک بازی صفحه آخر😄


      

        اولش یکم داشتم باهش نمی گرفتم 
اما وقتی جلو رفتم دیگه نتونستم کنار بذارمش و یک نفس خوندم. و شاید این به ضریب پیدا کردن این دغدغه همیشگی ام در این روزها و دغدغه تشکیلات مون برگرده. 


بیان بیماری ها و نشانه هاش و بعضا عللش نشون میده نویسنده عمری کار جمعی و تشکیلاتی کرده و تجربه میدانی از این موضوع داره بعیده کسی اینها رو تجربه نکرده بتونه این چنین عملی و ناظر به دغدغه های روزمره جمع و تشکیلات بنویسه. 


این از حوزه معرفی بیماری و نشانه هاش. در حوزه شناسایی علل و درمان کتاب خوب بود اما یجاهایی مختصر بود. میشد مفصل تر، دقیق تر و راهبردی تر باشه. 


دلم طبیب تشکیلات میخواد. 
و البته که اخرش خوب دکتری معرفی کرد. 🥹
کتاب رو به هر کس که زندگی جمعی و تشکیلاتی داره پیشنهاد می کنم. 

اللهم اشف کل امراض تشکیلاتنا
      

        نویسنده کتاب یک معلم آمریکاییه که یک ایده رو در کلاسش اجرا کرده بوده و به واسطه بازخورد خوبی که گرفته در یک شبکه اجتماعی ایده رو به اشتراک می گذاره و بازخوردهای مختلفی از بقیه دریافت میکنه و باعث میشه تصمیم بگیره این ایده رو کتاب کنه. 

اصل ایده و نمونه بازخوردهایی که در کتاب اومده جذابه و به یک معلم کمک میکنه رابطه خودش و شاگردش رو از زوایای مختلف ببینه و بتونه رابطه بهتری بسازه. و دیدن مسائل از عینک شاگرد باعث میشه متوجه چیزهای به نظر ساده ای بشی که روی دانش اموزانت تاثیر قابل توجهی داشته و تو ندیدی!!! از شرایط خانوادگی، اتفاقاتی مثل مدرسه جدید، شرایط فرهنگی و اقتصادی، روابط دوستان و... 


بخشی از کتاب چون معطوف به مدارس و نظام آموزش و پرورش آمریکا نوشته شده به کار من معلم ایرانی نمیاد، اما کلیتشون ایده های خوبی میده. 

ایده اش به نظرم غیر از فضای معلم و شاگردی در بعضی روابط دیگه هم میتونه اجرایی و جذاب باشه. 

ترجمه به نظرم میتونست بهتر باشه.
      

        یک ایده جدید و نو برای ارائه سواد رسانه در قالب طنز و فانتزی. ایده اش رو دوست داشتم و کتاب به نسبت هم ردیف های وطنی خودش (کتاب های فانتزی) خوب عمل کرده بود و یک سر و گردن بالاتر بود. 
کتاب میتونه گزینه مناسبی برای انتقال یا گفتگو بعضی مفاهیم رسانه ای برای نوجوان باشه. 

پ ن۱: فانتزی خوان حرفه ای نیستم، اما خب فانتزی های وطنی در شخصیت پردازی و تعلیق و سرعت و هیجان و...  نسبت به فانتزی های خارجی هنوز خیلی جای کار دارند. 

پ ن۲:اینکه نویسندگانی به این عرصه ورود کردند جذاب و خوبه به خصوص اگر با اهداف متعالی باشه. و قطعا رشدشون زمان می بره. خوبه ضمن گفتن نقاط قابل توسعه نقاط قوت شون هم دیده بشه و فرصت داده بشه. 

پ ن۳: ولی خدایی بعضی فانتزی نویس ها به خصوص اونها که میخوان مفاهیم ملی و مذهبی رو در این قالب ارائه بدن واااااقعاااا کتاب هاشون ضعیف ولی خیلی پرکارند!!! به نظرم خوبه زمان بیشتری برای هر ایده و کتاب بگذارند تعداد کارها کم اما قوی باشه برای اینده این عرصه بهتره تا تعداد زیاد ضعیف. 


پ ن ۴:اینکه بتونیم مفاهیم و ارزش ها رو در قالب هایی متفاوت ارائه کنیم خیلی عالیه. خیلی دوست دارم کارهای وطنی بخونم و ببینم که غیر مستقیم تر اما هدفمند در لایه های پنهان کارشون رو انجام میدن. 


مشتاق شدم بقیه کارهای این نویسنده رو هم بخونم.
      

        سال ها پیش کتاب رو خونده بودم، اما مطالعه مجددش دریافت هایی متفاوت و پاسخ هایی به روز برام داشت. 
کتاب جمع اوری شده چند سخنرانی شهید در موقعیت ها و جمع های متفاوته و نه کتاب تالیفی، بنابراین انتظار یک کتاب با سرفصل های مشخص درباره یک موضوع رو نداشته باشید. 
اسم کتاب موضوع تمام سخنرانی های موجود در اون نیست، اما ازادی و انتخاب خودآگاه و آگاهانه از مولفه های غالب موضوعاتی است که در کتاب بهشون پرداخته شده. 
کتاب واقعا در مباحث تربیتی حرف های جدی و مترقی داره، یعنی اینقدر یجاهایی قشنگ نگاه اسلام رو از زوایه ای متفاوت باز کردن که کیف می کنی. 
بعضی قسمت ها رو بارها خوندم، یادداشت برداشتم و خب برای عملی کردنش فکر و برنامه نیاز دارم. 

اگر پاسخ راهگشا یا بهتر بگم رویکرد و سرنخ برای مسائل زیر می خواستید یا نظر شهید بهشتی در این باره کتاب رو بخونید. 

ضرورت تربیت اگاهانه 
نقش والد و مربی در تربیت 
فلسفه جهاد و احکام اسلامی( این پاسخ رو شهید مطهری هم دادن به نظرم خیییلی مهمه این نگاه و بینش نسبت به احکام رو انتقال بدیم، مبنای پاسخ به خیلی شبهاته، اگر این جا بیفته مثل یک کلید برای خیلی از شبهات این موضوع عمل میکنه و لازم نیست خیلی وقت ها دونه دونه جواب بدیم) 

تشویق و تنبیه
تکلیف الهی 
تضاد نسل ها و شیوه مواجهه
اقتضائات حرکت های بعد از انقلاب اسلامی
 شیوه رسیدگی به تکالیف و پرورش تفکر کودکان دوره اول دبستان 
نگاه اسلام به تفریح
و..... 
تمام اثار شهید رو نخوندم و نمی دونم ایا میشد در گردآوری سخنرانی ها بهتر عمل کرد یا نه؟!که نظم و انسجام بیشتری داشته باشه.
 اما در مجموع بشدت کتاب برام مفید بود و دوستش داشتم. و پیشنهاد مطالعه می کنم. 
خیلی دوست دارم با گفتمان فکری شهید بهشتی بیشتر آشنا بشم.

اون قسمت امتیاز که کم کردم برای چینش سخنرانی ها بود اگرنه محتوا رو باید ۵ بدم پنننج
      

        دا رو من توی شرایط خاصی خوندم 
فکر می کنم، یعنی مطمئنم کمک الهی بود برام 

همون ایامی که دکتر بابا رو جواب کرد و گفت یک ماه بیشتر زنده نیستن و شدت گرفتن بیماری....
(بعد اون روز بابا حدود ۴ ماه بودن و بعدش)
اون موقع بخاطر حال بابا و حال مامان که دچار فلج عصبی شدن و نمیتونستن کاری انجام بدن، رفتم که مرخصی تحصیلی بگیرم 

شرایط درس خوندنم مدل خاصی بود، بابا دوست نداشتن کار دیگه ای انجام بدم فقط باید کنارشون میبودم وقتی که بیدار بودن. برای همین  غذا درست کردن، مرتب کردن خونه و درس خوندنام و... میشد خواب های کوتاه بابا. دا رو هم توی همون لحظه ها میخوندم....

بهم قوت روحی میداد، راستش وقتی میخوندم دیگه خجالت می کشیدم از کم آوردن حرف بزنم یا....

برای من واقعا فرشته الهی بود که شبیه کتاب دا اومده بود سراغم☺️
      

        وقتی میخوندمش به چند تا چیز فکر می کردم.
برای این انقلاب چه سختی هایی کشیده شده که حتی به مخیله ما خطور نمیکنه، با این همه سختی به دست ما رسیده. من برای این انقلاب این نعمت الهی چکار کردم؟ چکار باید بکنم؟
به این فکر میکردم کاااش مردم و نوجوان ها و جوون ها، حتی بزرگترا بدونن این اتفاقات رو بخونن این تاریخ رو. آخ که اگه بدونیم و بدونن خیلی از این اتفاقات اخیر رخ نمی‌داد نمیده. 
چطور کومله و دمکراتی که اون فجایع رو بار آوردن که حتی مرور چیزی که توی کتاب خوندم آزار دهنده است، رو جوری تطهیر میکنن که.... اگر مردم بدونن نمیتونن اینکار رو بکنند
به این فکر می کردم اگه جای امیر و سعدا بودم بعد اون همه سختی و بعد هم اون رفتارا بازم پای انقلاب میموندم؟؟
اینکه کسایی بیشتر تونستن دوام بیارن پای همه سختی ها که مبنا پیدا کرده بودن، امیر مبنا رو از روحانیت و شهید باکری گرفته قد خودش و همون به لطف خدا نگهش داشته.
به این فکر میکردم چققققدر گنج توی همین انقلاب و دفاع مقدس هست برای روایت. اینها باید کتاب بشه فیلم بشه سریال خوووب بشه.
که واقعا ظرفیت درام و اکشن همهمه چیز داره این داستان.

قهرمان های واقعی، واقعی واقعی. نه مثل قهرمان های تخیلی هالیوود.
همه توصیفات حضرت آقا رو درباره کتاب شایسته اش میدونم👌✅

البته در یک قسمت یک کم اختلاف نظر دارم🤭

آقابه عنوان نقطه قوت کتاب میفرمایند، نگارش کتاب صریح، کوتاه و بی حاشیه است.

دقیقا همین طوره✅

نمیدونم ولی به نظرم اومد این باعث شده شیب روایت تند و سریع باشه و مخاطبی که از قبل یکسری آشنایی ها نداشته باشه جا بمونه و نتونه ارتباط بگیره.


البته همین ویژگی برای عده ای از مخاطبین یک امتیاز. کتابی کاملا واقعی بدون هیچ اضافه ای از نویسنده.

اما خب به نظرم خیلی جای پرداخت داشت و قلم قوی تر میتونست یک شگفتانه بسازه که توی این روزا به راحتی بدیم دست نوجوان و جوان و با بخشی از تاریخ آشنا بشه. و البته خب طبعا حجمش بیشتر می‌شد.

اینقدر ماجرا داره که چند تا فیلم و رمان میشه از دلش دربیاد.

      

        نوشابه زرد سفرنامه منصور ضابطیان به کاناداست. 
کتاب یک سفرنامه است و شاید روایت های کوتاه جذاب روزنامه طور کنار هم چیده شده 
ضابطیان حداقل توی این کتابش بیش از درگیر شدن با مکان ها و...  لحظاتش با ادم ها ساخته میشه.  انگار سفر اصلیش گفتگو با ادم ها و معاشرت با اونهاست. 

این ویژگی رو وقتی در کسی می بینم
چون خودم ندارمش، یعنی قدرت معاشرت و گفتگوی طولانی سر موضوعات معمولی برام جذابه. به خصوص اگر اون ادم بلد این کار هم باشه.
و البته بیش از معاشرت با کانادایی ها به معاشرت و زیست ایرانیان ساکن کانادا می پردازه که بخشیش کاملا طبیعیه. 

البته چون سفرنامه های دیگه اش رو نخوندم نمیتونم نظر قطعی بدم. در کل کتاب روانی بود. برای وقت هایی که حوصله نداری اما میخوای کتاب بخونی یا برای کسایی که تازه میخوان کتاب خوندن رو شروع کنند پیشنهاد خوبیه.

گرافیک و طراحی خوبی هم داره 
البته من نسخه الکترونیکی خوندم. 

یجاهایی به تاریخچه استعمار و گذشته غارتگران کانادا اشاره میکنه جالب بود. 

و البته یجاهایی هم ریز خییییلی ریز.... 
بگذریم.
      

        اگر دنبال یک کتاب انگیزشی برای انگیزه در کسب و کار و فعالیت فرهنگی  و زندگی تان هستید این کتاب رو بخونید. 
اگر دنبال کتابی برای  نمایش عزم و اراده و نترسیدن از شکست و وظیفه محوری هستید بخونید
اگر دنبال آدم هایی هستید که مثل مولاشون ترکیب جاذبه و دافعه ان، اگر کتابی میخواین که حس وطن پرستی رو تقوست کنه، اگر دنبال کتابی هستید که توحید و توکل و توسل عملی رو نشون بده، اگر میخواین ببینید چطور میشه نه از صفر که هزااار بار از زیر صفر شروع کرد این کتاب رو بخونید. 
اگر دنبال خیلی از جواب سوالات تون درباره دفاع مقدس و حتی ۱۲ روز جنگ تحمیلی اسرائیل هستید این کتاب رو بخونید. 
قدرت انقلاب اسلامی موشک  نیست تربیت امثال شهید طهرانی مقدم آدم هایی از جنس نور ایمان یقین عزم..... 

حیف چنین سوژه هایی که ازشون فیلم و سریال خوب ساخته نمیشه، فیلمی که ساخته شده خیییلی از سوژه فاصله داره. 

روحتون شاد و کاش ما هم شبیه شما بشیم
      

        روایت نویسنده از کودکی خودش در کلاس اول دبستان
یک دانش آموز خاص، یک مدرسه خاص و یک مدیر خاص 

فارغ از قلم و نگاهم به کیفیت قلم و... 
کتاب رو خیلی دوست داشتم و بهم چسبید 
شاید چون معلم کلاس اولم و هر سال چند تا توتوچان توی کلاسم دارم و خیلی از لحظات کتاب مقارن لحظات کلاس به چشمم میومد.... 
و با هر کدوم کلی به نظام اموزشی مدرسه توموئه، مدرسه خودم و کلاس خودم و خیلی چیزها فکر می کردم. 

روایت داستان برام جذاب بود جوری که طراوت و شادابی و نشاط توتوچان و کودکی هاش رو مزه کردم. 
به این فکر کردم که محدودیت نمیزاره من کوبایاشی باشم ولی راستش میشه با همه شرایطی که هست برای توتوچان ها الهام بخش بود. 

خوندن کتاب رو به معلمین و مربیان پیشنهاد ویژه می کنم 
      

        به نظرم کتاب رمان محسوب نمیشه 
یا حتی داستان، مجموعه روایت ها درباره یک اتفاق.... 

شاید در نگاه اول همه چیز فقط مربوط به فرهنگ غربی و زیست آمریکایی به نظر بیاد، اما اگر از مصادیق عبور کنیم و جریانات رو ببینیم به نظرم نکات قابل توجه زیادی درش وجود داره
از تاثیر خانواده و دوست و فضای مدرسه و نظام آموزشی و موسیقی و مواد مخدر و بازی رایانه ای و موسیقی و اعتقادات و..... 

کاش همه ما بدونیم که کلمات و رفتار ما چقدر میتونه در روح و روان یک آدم اثر ماندگاری بزاره، چیزی که به نظر ما ساده و کوچیک میاد در فضای ذهنی و شرایط روحی یک نفر ممکن تبدیل به یک زخم عمیق بشه

خوندن کتاب رو به نوجوان توصیه نمی کنم
اما به نظرم معلم ها، والدین، فرهنگی ها خوبه که کتاب رو بخونند. 

بعد خوندنش سنگین شدم!!!!