بی نطیرترین کتابی که در تربیت دینی خواندم و در عین حال گمنام ترین
        

          🍃
شاید بشه گف خیلی از چیزهایی که نوشته بود رو قبلا خونده بودم و شنیده بودم ولی نوع نگاه راوی و نوع حرفاش خیلی به دلم نشست و بیشتر از قبل مطالب تو وجودم رسوخ کرد.
به نظرم اگر از کل کتاب همین یک نکته‌ی اساسی رو که باید خودم رو تربیت کنم و اینگونه بقیه هم تربیت میشن رو یاد بگیرم دیگه هیچ غمی نیست و اوضاع بهتر میشه.

موقع خوندن این کتاب ذهنم خیلی آشفته بود و انگار که خدا خواسته بود بخونمش و به خودم دلداری بدم که همچی درست میشه اگر خوب نگاه کنی.

🥲
به نظرم ویرایش و تدوین کتاب به نسبت مطالب باارزشش خیلی ضعیف بود، مطالب تکراری توش زیاد بود و بعضی مطالب انگار که ناقص بودند و منتظر بودی بفهمی بعدش چی گفته، مشکلات تایپی و نگارشی هم زیاد داشت برای همین ستاره‌هاشو کم دادم.
        

          مطالب کتاب فوق العاده ارزشمند، آموزشی و مهم برای هر کسی است که الان والد است یا می‌خواهد در این مسیر قدم بردارد. 
بعضی مطالب تکرار شده یا درست دسته بندی شده و کمی ازین نظر ممکن است خواننده را خسته کند.
        

          یه کتاب جمع و جور مفید که خط به خطش نکته است و قابل زندگی کردن،همهء پدرومادرها باید اینو با جون و دل بخونن
        

          برای مامان باباها واجبه
واااااااااااااااجب
        

          • خوندن مجددش همزمان با کتاب راه رشد لطفش رو دو چندان کرد. چون اینجا هم سیستم فطرت و طبیعت بود و با مثال های متعدد بحث های راه رشد برام بیشتر جا میفتاد. 

• کتاب سعی کرده هم به مبانی و راهبردها بپردازه هم در حوزه راهکار نکاتش رو بگه. 

• یک اشکال که بیشتر به جناب رضازاده که مسئول تنظیم بودن بر می گرده، تکرارهای نابجاست. یکسری مطالب در جاهای مختلف تکرار شده که با یکی کردن یا حذفشون صدمه ای به محتوا وارد نمیشد. یا مثلا بحث مادر در هفت سالگی با فاصله در سه جا اومده که خب اگر یکجا و منظم میومد نظم ذهنی بهتری به مخاطب میداد. 

• برای هفت سال دوم و سوم چند جا اختلاف نظر دارم و چند جا سوالات خوبی بهم داد که سر نخ مطالعات بعدی باشه. 

• خوندنش رو حتما پیشنهاد می کنم حتی اگر والد یا معلم نیستید. یکسری نکات اخلاقیش خیلی برام تلنگر و هشدار خوبی بود. یعنی یه چیزی میگم یچیز می شنوید