یادداشت سیده زهرا گل مکانی

        وقتی میخوندمش به چند تا چیز فکر می کردم.
برای این انقلاب چه سختی هایی کشیده شده که حتی به مخیله ما خطور نمیکنه، با این همه سختی به دست ما رسیده. من برای این انقلاب این نعمت الهی چکار کردم؟ چکار باید بکنم؟
به این فکر میکردم کاااش مردم و نوجوان ها و جوون ها، حتی بزرگترا بدونن این اتفاقات رو بخونن این تاریخ رو. آخ که اگه بدونیم و بدونن خیلی از این اتفاقات اخیر رخ نمی‌داد نمیده. 
چطور کومله و دمکراتی که اون فجایع رو بار آوردن که حتی مرور چیزی که توی کتاب خوندم آزار دهنده است، رو جوری تطهیر میکنن که.... اگر مردم بدونن نمیتونن اینکار رو بکنند
به این فکر می کردم اگه جای امیر و سعدا بودم بعد اون همه سختی و بعد هم اون رفتارا بازم پای انقلاب میموندم؟؟
اینکه کسایی بیشتر تونستن دوام بیارن پای همه سختی ها که مبنا پیدا کرده بودن، امیر مبنا رو از روحانیت و شهید باکری گرفته قد خودش و همون به لطف خدا نگهش داشته.
به این فکر میکردم چققققدر گنج توی همین انقلاب و دفاع مقدس هست برای روایت. اینها باید کتاب بشه فیلم بشه سریال خوووب بشه.
که واقعا ظرفیت درام و اکشن همهمه چیز داره این داستان.

قهرمان های واقعی، واقعی واقعی. نه مثل قهرمان های تخیلی هالیوود.
همه توصیفات حضرت آقا رو درباره کتاب شایسته اش میدونم👌✅

البته در یک قسمت یک کم اختلاف نظر دارم🤭

آقابه عنوان نقطه قوت کتاب میفرمایند، نگارش کتاب صریح، کوتاه و بی حاشیه است.

دقیقا همین طوره✅

نمیدونم ولی به نظرم اومد این باعث شده شیب روایت تند و سریع باشه و مخاطبی که از قبل یکسری آشنایی ها نداشته باشه جا بمونه و نتونه ارتباط بگیره.


البته همین ویژگی برای عده ای از مخاطبین یک امتیاز. کتابی کاملا واقعی بدون هیچ اضافه ای از نویسنده.

اما خب به نظرم خیلی جای پرداخت داشت و قلم قوی تر میتونست یک شگفتانه بسازه که توی این روزا به راحتی بدیم دست نوجوان و جوان و با بخشی از تاریخ آشنا بشه. و البته خب طبعا حجمش بیشتر می‌شد.

اینقدر ماجرا داره که چند تا فیلم و رمان میشه از دلش دربیاد.