چه کتاب آزار دهنده‌ای بود؛
درسته حجم کمی داشت اما یک جاهایی از شدت بغض و حال بد نمیشد ادامه اش داد....
این داستان نشون داد که چقدر آدم ها میتونن رذل و کثیف باشند.
      

        کتاب متوسطی بود
مثل بقیه کار های این نویسنده روون بود با پایان تقریبا متفاوت
اما انتظارات من رو برآورده نکرد.
      

        چه کتاب عجیب و غم انگیزی بود.
 درسته ریتم کند و بدون هیجانی داشت،
اما همین هم برای رسوندن پیام این کتاب بود.
در طول داستان منم هر بار با دروگو امیدوار میشدم و دوباره این امید تبدیل به هیچ میشد.
فک کنم یه تیکه از من هم همراه دروگو توی قلعه باستیانی
 جا موند...
      

        کتاب بدی نبود. ارزش خوندن داشت .
 اما فک کنم انتظارات من یه کم ازش زیادی بود.
      

        "شما بهشت را با دنیا عوض کرده‌اید!...نمی‌خواهم  شما را درک کنم!"
یک اثر کوتاه، جذاب و پربار 
واقعا کدوم یکی از اون‌ها زندانی بود...
      

        مثل بقیه کتاب های فریدا مک فادن روون و جذاب بود
 و آخرش شوکه کننده بود. 
این کتاب هم خواننده رو قشنگ درگیر و مشتاق ادامه دادن  می‌کرد. اما به نظر من کتاب بخش دی از همه لحاظ از این اثر
 قوی تر بود.

      

        کتاب جذابی بود.
 ایده جدید و متفاوتی داشت .
در اواسط کتاب یه کم کند پیش رفت اما در کل غافلگیری های خوبی داشت و داستان پردازی عالی بود.
      

        چقدر کتاب عجیبی بود...
 تم فلسفی داره و برای فهمش باید خیلی روش دقیق بشی
در فصل اول تا چند جمله رو میفهمیدم،جمله‌های دیگه‌ای میومد و گیجم می‌کرد اما کم کم داستان رو درک کردم و قلم داستایفسکی شگفت زده ام کرد.
یکبار دیگه باید این کتاب و بخونم
 و مطمئن‌ام دفعه دوم بیشتر لذت میبرم .
      

        کتاب پرکششی بود و ذهن رو درگیر می‌کرد.
تا لحظه آخر، پایان کتاب رو نمیتونستی حدس بزنی و این عالی بود.
اطلاعات روانشناختی خوبی هم برای ارائه داشت.
      

        ساده 
روان 
ریتم عالی
 و بدون پیچیدگی 
      

        این داستان دومین رمانی بود که از چخوف خوندم و واقعا عاشق قلم چخوف شدم.
اتاق شماره ۶ یکی از بهترین داستان هایی بود که خوندم و اشاره ای که به مسائل اصلی زندگی میکنه عمیق و عالی بیان شده.
فصل ۱۰ که گفت‌وگو پزشک و بیمار هست نقطه اوج کتاب و واقعا بی‌نظیر بود.
      

        کتاب خوب و عجیبی بود
ترجمه سروش حبیبی هم بی اندازه خوب بود
درسته اول هاش یه کم گیج شدم اما بعدش که فهمیدم داستان از چه قراره دوسش داشتم
چقد از شخصیت مادربزرگ خوشم اومد😅

      

        این کتاب اولین رمانی بود که از فردریک بکمن خوندم 
و  توصیف های نویسنده واقعا به دلم نشست.
تنها چیزی که میتونم درباره کتاب بگم اینه که
 تلخ شیرین، هوشمندانه، و  در عین حال دل آدم و می‌شکنه.
      

        یک اثر کوتاه و قوی از تولستوی 
 متن با ترجمه سروش حبیبی واقعا رون و خوب بود.
این که دوتا پایان داشت هم از نکته های مثبت این کتاب بود
من پایان بندی اول رو خیلی پسندیدم
      

        به قول مترجم کتاب:  بندها با این شیوه روایت یک رمان است، ولی چند رمان است در یکی.
کتاب خوب و رونی هست با خوندن هر بخش حق رو به یک کسی میدی و درگیر شخصیت های کتاب میشی