کتاب خوبی بود
ارزش خوندن داشت
یه جاهایی اون تفکر روشنفکر مآبانه خیلی بروز میکرد تو کتاب
و یه جاهایی هم تربیت ایرانی نمود بیشتری داشت.

اینکه مثلا با همسایه‌شون که یه دختر جوون ۱۹ ساله بود وارد صحبت میشه و به چای دعوتش می‌کنه و براش ساز میزنه و آواز میخونه یه کم زیاده‌روی بود به نظرم.

یه جاهایی احساس کردم نویسنده با خودش درگیره و تکلیفش نسبت به خودش روشن نیست برا همین هم سعی می‌کنه از خوبی‌ها و نظم اونجا بگه و هم از بدیها و نبود امنیت و گاها بی فرهنگی و ...
هم سعی میکرد از بدیها و خوبی‌های ایران بگه و هم یه جاهایی شاید ناخودآگاه وارد فضای مقایسه ای میشد
هم اونجا می‌رفت خواستگاری
هم دلش نمی‌خواست پا بند بشه
همش یکی به میخ میزد یکی به نعل!

در نهایت فکرکنم اون عقل سلیم و تفکر تحلیلی و فضای مذهبی شهرش( مشهد) و احساسات ادبی و شاعرانه‌ش باعث شد نتونه تو غربت دوام بیاره و برگرده.
      

        کتاب قشنگی بود جای بحث و گفتگو هم داشت و داره با نوجوانان اما به نظرم یه ایراداتی هم داشت.
گریزهای بین کتاب رو خیلی نپسندیدم 
یعنی اونجایی که فلش بک زده بود به گذشته، مشخص بود مثلا می‌گفت که همون روز که رفتم خونه مامان اقدس، اما برگشتش به زمان حال رو من نپسندیدم، یعنی به نظرم برگشت‌ها اونجوری که باید پرداخت نشده بود.
بهترین شخصیت داستان هم میشه گفت همون عمه بهار بود.
به نظرم خیلی نتونسته بود روی شخصیت پدر مانور بده و خوب پرداختش کنه و مثلاً اوایل کتاب از بهروز یه هیولا ساخته بود و بعدش که با خود ستاره مشغول آشپزی شدن یا ستاره گفت که بعد از مرگ مامان هر از گاهی با هم آشپزی می‌کردیم و دوسم داشت و برام قصه می‌گفت و ... شخصیتش تعدیل شد بعد باز دوباره اون حرفایی که افسانه به ستاره گفت که مثلاً تا مامانت زنده بود بابات حسابی اونو دق داد و اون بابای هوس بازت و ...
بعدشم که اشاره کرد به دعوای مامان و باباش و اینکه مامانش نمی‌خواسته ادامه بده چون باباش تحقیرش می‌کرده و ...
شخصیت پدر توی ابهام موند و کامل نشد از نظر من.
به نظرم داستان جذاب بود شناخت نویسنده از نوجوان خوب بود شناختش از شخصی که توی این موقعیت قرار می‌گیره قابل دفاع بود اما اونجوری که باید پرداخت بعضی شخصیت‌ها درست نبود یکی بهروز یکی افسانه و حتی خود مامانش.
به نظرم خیلی بهتر از این می‌شد نوشت این داستان رو.
پایان کتاب هم یه ذره کلیشه‌ای یه مقدار غیر واقعی و یکمم عجله‌ای بود!
وقتی که ستاره رو توی اون موقعیت قرار داد که سوار ماشین اون شخص ناشناس شد خب خیلی کم پیش میاد واقعاً راننده نگه داره که دختر پیاده بشه! 
انگار نویسنده فقط می‌خواست این خطر رو اندازه سر سوزنی به ستاره بچشونه که اگر فرار کنه چی در انتظارشه، اما به نظرم نتونسته بود اونجوری که باید پرداختش کنه.

      

        «برای اینکه یک مردمی را به زانو در بیاورند، اول استقلالش را می‌دزدند؛ و برای اینکه استقلال یک مردمی را بتوانند بدزدند، آن مردم را به خود محتاج می‌کنند.
با این احتیاجِ وامانده است که آدم خودش را از دست می‌دهد، خوار و زبون می‌شود و به غیرِخودی وابسته می‌شود؛ و نوکر می‌شود و می‌شود مثل کفش پای آنها و حتی مثل تیغه‌ی شمشیر آنها که وقتی لازم باشد گردن برادر خود، گردن زن خود و فرزند خود را هم می‌زند.
وقتی که جان آدم ذلیل و بَرده شده باشد دیگر چه قیمتی دارد؟!
اگر ملتی می‌خواهد زندگانی کند، باید بتواند بجنگد.»

از متن کتاب👆

کلیدرِ محمود دولت‌آبادی 
از معروفترین و بلندترین آثار ادبیات فارسی است که همچنان از آثار پرفروش و پرطرفدار ایرانی است.

کِلیدَر نام کوهی است بین سبزوار و نیشابور و قوچان، در سفر اخیرم به مشهد زمانی که چشمم به تابلوی سن کلیدر افتاد تمام شخصیت‌های کتاب و خانه زندگی‌شان را روبه‌رویم می‌دیدم.

داستان کلیدر که نوشتنش بین سالهای ۵۷ تا ۶۲ انجام شده است، ایرانِ پس از جنگ جهانی دوم را بین سال‌های ۱۳۲۵ تا ۱۳۲۷ به تصویر می‌کشد.

داستانِ یک خانواده‌ی کردِ عشایرِ اهل سبزوار، که قهرمانی به نام گل محمد را در خود دارد.
نویسنده می‌گوید داستانش بر اساس واقعیت است و گل محمد قهرمانی واقعی است که برای اهالی سبزوار نماد مبارزه با ظلم و ستم است.
اما برای من گل محمد تا آخرش هم قهرمان نشد، نه انتخاب راهش با هدف و نقشه بود و نه ادامه‌ی مسیرش قانون و برنامه‌ی مشخصی داشت و نه پایان راهش قهرمانانه بود، بلکه نمادی از انسانی مردد و دو دل بود که در عملی انجام شده قرار گرفته است و هر کس به راهی می‌کشاندش! هم طرفدار رعیت بود هم همسفره‌ی ارباب، هم با امنیه‌های حکومت می‌جنگید و هم از همان‌ها سلاح و فشنگ می‌خرید!
البته اگر داستان طبق ادعای نویسنده بر اساس واقعیت نوشته شده است، قطعا این شخصیت بسیار ملموس و به واقعیت نزدیک می‌باشد، اما نمی‌توان اسم قهرمان رویش گذاشت.

نکات مثبت کلیدر:
✓ قلم جادویی دولت‌آبادی که می‌توان گفت معجزه کرده است!
✓ نثر ادبی با استعارات فراوان با اصطلاحات محلی و شیرین، زیبایی کتاب را مضاعف کرده است.
✓ توصیفات عجیب و ملموس و بسیار زنده از محیط، شخصیت‌ها و افکار و خودگویه‌ها، می‌توان گفت با برترین آثار کلاسیک دنیا برابری می‌کند.
✓ زبان روان و جذاب کتاب که ده جلد، خواننده را به دنبال خود می‌کشاند.
✓ به تصویر کشیدنِ هنرمندانه‌ی ظلم و جورهایی که بر رعایا و مردم عشایر و روستایی می‌شده است.
✓ نشان دادن نقش مردم و اهمیت آگاهی آنها در قیام‌ها و انقلاب‌های عدالت‌طلبانه، و نشان دادن این حقیقت که بدون حضور مردم و بدون آگاهی آنها، هیچ حرکتی برای رهایی از ظلم، ثمربخش نخواهدبود.

نکات منفی کلیدر:
× فساد اخلاقی بیش از حد در برخی شخصیت‌های داستان، آن هم در روستایی کوچک!
× توجیه رفتارهای خلاف دین و خلاف اخلاق و خلاف عرف با جملاتی حق به جانب!
× تاثیرپذیریِ زیاد از واقعه‌ی عاشورا در فصل‌های پایانی کتاب، بدون اینکه نقطه‌ی مشترکی بین قهرمانان کتاب و قهرمانان عاشورا وجود داشته باشد!
× تصویرسازی به شدت جنسی و ضعیف از زنان! 
× تاکید و مانور زیاد روی استفاده از تریاک و مشروب آن‌هم در یک روستای کوچک و آن هم در حدود هشتاد سال پیش.
× نقد رهبر انقلاب را هم به عنوان یک کتاب خوان حرفه‌ای اضافه کردم که دید جامع‌تری از کتاب دست دهد.

شخصیت محبوب کتاب برای من: ستار
شخصیت منفی و چندش کتاب: عباسجان( گرچه انتخاب بین شخصیت‌های منفی آسان نیست و این مدال می‌تواند به قدیر و بابقلی بندار و شیدا و ماه درویش و جلیل ارباب و حاجی خرسفی و نجف ارباب و دیگران هم برسد)!

#کلیدر
#محمود_دولت‌آبادی
      

        عالی عالی عالی
به شدت توصیه میکنم همه بخونید.
      

        روایت های اولش تقریبا نامفهوم و پیچیده و خسته کننده بودن اما هر چی به آخر کتاب نزدیک می‌شدی روایت ها قشنگ تر و دلچسب تر میشدن. اما در کل ارزش خوندن داشت مخصوصا که آدم می‌فهمه هر شخصی از نقطه نظر خودش و طبق ادراک خودش با امام حسین علیه السلام و عاشورا و اهل بیت ارتباط برقرار می‌کنه و این نگاه های متفاوت و گاه پیچیده و گاه تنیده شده در تاروپود زندگی، قشنگ و قابل تأمل بود.
      

        کتاب قشنگی بود پر از نکات ریز و درشت در برخورد با بچه ها و البته
باهاش حسابی خندیدم 
و البته تجدید خاطره بود از بقالی های قدیمی
خیلی دوست دارم فیلمش ساخته شده باشه و ببینمش
      

        #معرفی_کتاب

کتاب جمع و جور خوبی بود
میشه سال‌های بعد ازش مسابقه طراحی کرد
و دید کوتاه و مفیدی از کل واقعه‌ی عاشورا به نوجوان داد👌
مثل همیشه ممنون از خانم شهابی بابت انتخاب این کتاب
و همچنین تشکر از جناب شعیبی به خاطر دغدغه‌ی ارزشمندشون و تألیف این کتاب🌺
ان شاالله عاقبت همه‌مون ختم به شفاعت اربابمون بشه🙏


#یادداشت
#مقتل_حسینی_نوجوان
#علی_شعیبی
#همخوانی_نوجوان
      

        
کتاب خوبی بود اینکه به صورت تخصصی به یک چیزی پرداخته بود و از جوانب مختلف بهش پرداخته بود جالب بود
 و اینکه نشون می‌داد اگر یک نفر یه چیزی دنیاشو پر کنه چقدر اون علاقه‌اش توی جهان بینی و توی تمام تفکراتش و زندگیش می‌تونه تاثیرگذار باشه همونطور که توی پایان کتاب هم تاثیر این علاقه روی جهان بینی رو مشاهده کردیم یعنی با اتفاقی که برای اون هواپیما افتاد طرز فکرش نسبت به داله‌هاش چه جوری عوض شد.

از جاهای قشنگ کتاب هم اون قسمت‌هایی بود که خودش سوال می‌پرسید و خودش سه چهار تا جواب مختلف بهش می‌داد خیلی قشنگ و جذاب و طنز بود به نوعی.
اما احساس کردم آخرای کتاب روی ریتم تند افتاد یعنی خیلی ناگهانی کتاب تموم شد و انگار که فقط می‌خواست به پایانش برسه، احساس می‌کنم پایانش خیلی بهتر می‌تونست باشه و اثرگذاری سقوط اون هواپیما روی بچه بهتر و قشنگ‌تر می‌تونست توصیف بشه و حتی اشاره بشه به ظالم بودن مثلاً به دشمن بودن به کار غیر انسانی و غیر اخلاقی کردن آمریکا. 
و یک رگه‌هایی از وطن پرستی و استکبار ستیزی توی دل داستان از دیدگاه یک نوجوان جا بگیره.
در کل کتاب خوبی بود به نظرم
      

        #معرفی_کتاب 

کتاب مرغ مقلد نوشته‌ی کاترین ارسکین و برنده‌ی جایزه‌ی ادبیات نوجوان آمریکا در سال ۲۰۱۰ است.
داستان کتاب در مورد دخترکی به نام کیتلین است که برادرش را در سانحه‌ی تیراندازی در مدرسه از دست می‌دهد و در مواجهه با این مسئله دچار مشکل می‌شود.
دخترک البته بیماری آسپرگر نیز دارد که نوعی از اوتیسم است و همین باعث شده است نوع ارتباطش با مشاور و دوستان و اطرافیانش به شدت قابل توجه، ساده و جذاب باشد.
برای نوجوان کتاب تقریبا مناسبی است مخصوصا برای ارتباط با همسالان می‌تواند مفید باشد.
با اینکه کلاس و مدرسه مختلط است اما نکته‌ی قابل توجهی در این خصوص ندارد و جالب اینجاست که معمولا دخترها تیم و دورهمی خودشان را دارند و پسرها هم همینطور.

اسم کتاب یادآور کتاب کشتن مرغ مقلد(مینا) از هارپرلی است که در خود داستان هم بارها به این کتاب اشاره شده است.
و حتی بهتر است قبل از مطالعه‌ی این کتاب اول اثر هارپرلی خوانده شود.
دخترک، خود و برادرش را به جیمی و اسکات در کتاب هارپرلی تشبیه می‌کند و ...

زبان کتاب روان و غمگین است و حتی بعضی دیالوگ‌هایش اشک آدم را درمی‌آورد اما با این حال قشنگ است و قابل تأمل.

نمی‌دانم هدف از نوشتن این کتاب، توجه به بچه‌های اوتیسم و نوع ارتباط با آنان بوده است یا عادی سازی اتفاقاتی مثل تیراندازی در مدرسه آن هم توسط یک دانش‌آموز یا نشان دادن همبستگی مردم شهر برای درک و کمک به خانواده‌های قربانیان یا اصلا انتقاد و اعتراض به این نوع اتفاقات که در مدارس آمریکا روزبه‌روز بیشتر رخ می‌دهد، اما هدف نویسنده هر چیزی که بوده است کتابش ارزش این جایزه را داشته است.

#مرغ_مقلد
#کتاب_نوجوان
#یادداشت
#کاترین_ارسکین
      

        #معرفی_کتاب 

آسنا و راز کنیسه
کتابی که چند بار در گروه همخوانی اسمش را شنیده بودم اما اصلا در خاطرم نمانده بود موضوعش چیست!
تا هفته‌ی گذشته که قرار شد در گروه نوجوان خوانی کتابی در مورد امام علی علیه السلام و روز غدیر بخوانیم و نهایتا این آسنا و راز کنیسه بود که انتخاب شد.

داستان کتاب از قلعه‌های یهودیان ساکن در اطراف مدینه آغاز شد و هر فصل از زبان یک شخصیت روایت میشد، قهرمان اصلی کتاب اما دختری نوجوان است به اسم آسنا- تا قبل از خواندن این کتاب نمی‌دانستم معنی آسنا یعنی آسمان پاک و نمی‌دانستم اسمی عبرانی است فقط می‌دانستم نام همسر حضرت یوسف بوده است- که از طرف پدربزرگش به کاری مهم گماشته می‌شود و این شروع سفری هیجان انگیز از قلعه‌ی خیبر به مدینه است.
برای نوجوان کتاب خوبی است و هیجانش هم به قدر کافی هست اما پایان‌بندی کتاب را دوست نداشتم!
از طرفی تا حدودی سطحی بود و از طرفی هم انگار که حتما باید عشقی به سرانجام رسیده را در کتاب می‌گنجاند!
عشق آسنا و پسردایی‌اش روبین...
اگر من جای نویسنده بودم چند خط پایانی کتاب را نمی‌نوشتم و کیفیت کار را تنزل نمی‌دادم چون قبل‌ترش با نگو نشان بده این کار را کرده بود.


#آسنا_و_راز_کنیسه
#سمانه_خاکبازان
#همخوانی_نوجوان
#یادداشت
      

        #معرفی_کتاب

اردو در قبرستان ژغاره کتابی در حوزه‌ی نوجوان و از زهرا جلائی‌فر در ۱۳۶ صفحه که سه ساعت وقتم را گرفت تا یک نفس بخوانمش!

کتاب‌های جشنواره‌ی کشوری کتابنوش را که برای بچه‌های کتاب‌خوار مدرسه سفارش می‌دادم، این‌هم جزو همان نُه کتاب بود، بچه‌ها خواندند و از اختلاف نظرهایی که در مورد جذابیت کتاب داشتند، تصمیم گرفتم بخوانمش.

داستان در مورد پسری ۱۷ ساله است که چون اولین نوه‌ی خانواده بوده طبق یک رسم قدیمی باید پدربزرگش نامی را برایش انتخاب می‌کرد و پدربزرگ هم اسمش را گذاشته است: بادآورد

داستان کتاب از مدرسه و همین اسم و مسخره‌ کردن‌ها شروع می‌شود تا جایی که بادآورد تصمیم می‌گیرد فکری برای اسمش بکند اما این کار چندان آسان نیست و او باید شرط پدربزرگش را برای تغییر اسمش بپذیرد و آن شرط چیزی نیست جز رفتن به یک قبرستان قدیمی و ...

از نکات مثبت کتاب می‌توان به دیالوگ‌های طنز بین شخصیت‌ها اشاره کرد و نیز به پایان کتاب که خوب و قابل تامل بود.
از نکات منفی کتاب می‌توان به دروغ گفتن راحت شخصیت‌ها و اصطلاحات نه چندان مناسب(که البته وجود این اصطلاحات بین دانش‌آموزان، مجوزی برای چاپ آنها در کتاب نمی‌باشد) اشاره کرد، یا به نچسب‌بودن مربی پرورشی مدرسه که بارها به آن اشاره شده است، گرچه نویسنده تلاش داشته است که در پایان کتاب از خجالتش دربیاید اما در این کار خیلی موفق نشده است.

ایده‌ی نوشتن کتاب، جالب و قابل توجه بوده است اما می‌توانست بهتر از این هم باشد.

کتاب بیشتر پسرانه است تا دخترانه و نمیدانم مسئول جشنواره چه فکری پیش خودش کرده است که این کتاب را برای دختران متوسطه‌ی اول انتخاب کرده است!
یکی دیگر از نُه کتاب جشنواره، معبد زیرزمینی بود که می‌شود گفت آن هم پسرانه است!


#یادداشت
#کتاب_نوجوان
#جشنواره_کتابنوش
#اردو_در_قبرستان_ژغاره
      

        #معرفی_کتاب

داستان دو شهر کتابی از چارلز دیکنز که در سال ۱۸۵۹ منتشر شد.
از پرفروش‌ترین کتابهای کلاسیک جهان و از زیباترین کتاب‌های ادبیات انگلیس.

همان‌طور که از اسم کتاب برمی‌آید داستان در دو شهر لندن و پاریس رخ می‌دهد، زمان کتاب برای قبل از وقوع انقلاب فرانسه است که کم‌کم به انقلاب می‌رسد و به اتفاقات آن می‌پردازد.

در مورد انقلاب فرانسه قبلاً کتاب‌هایی خوانده‌ام اما توصیفات و جزئیات ریز به ریزی که در این کتاب آمده است بعید می‌دانم در هیچ کتاب دیگری پیدا شود. 

ابتدای داستان و پیرمردی که پس از سال‌ها زندان بالاخره عمر دوباره یافته و آزاد شده بود، بینوایانِ ویکتور هوگو را برایم تداعی می‌کرد اما به تدریج شخصیت های دیگری ساخته و پرداخته شدند که قلم چارلز دیکنز را متفاوت از ویکتور هوگو کرد.

داستان در مورد چارلز دارنی است، پسری اشراف‌زاده و فرانسوی که از ظلم پدر و عمویش و دیگر هم کیشانش به رعیت و مردم تنگدست به ستوه آمده و بر ثروت و شهرت اجدادی پشت پا می‌زند و راهی انگلیس می‌شود ...

توصیفات شخصیت‌ها و صحنه‌ها و مناظر به قدری خوب و پخته و زیبا بود که گاهی تصور می‌کردم در وسط ماجرا قرار دارم و ناخودآگاه مراقب بودم پایم در گل و شل فرو نرود و یا منتظر شنیدن صدای ارابه‌هایی بودم که محکومین به اعدام را حمل می‌کردند و از شلوغی و ازدحام مردم برای دیدن مادام گیوتین وحشت می‌کردم!
توصیفات انقلاب و هرج و مرج و آشوب‌های آن و بی‌گناهانی که با گناهکاران در یک ردیف قرار می‌گرفتند و بدون محکمه، محکوم می‌شدند بسیار ظریف و دقیق و استادانه بود.
برای مردمانی چنین بی‌رحم‌ و برای کشوری چنین بهم‌‌ریخته فقط شخصیتی مانند ناپلئون می‌توانست کارآمد باشد که البته بود و مردم را به توپ بست و آرامشان کرد و هرج و مرج را خواباند و فاتحه‌ی جمهوری‌شان را هم خواند!

ابتدای کتاب کمی سخت‌خوان و مبهم است اما به تدریج که شخصیت‌ها پرداخته می‌شوند و داستان شکل می‌گیرد به جذابیت داستان افزوده می‌شود طوری که بعد از رسیدن به نیمه‌های کتاب دیگر نمی‌توانی آن را زمین بگذاری.

می‌شود گفت قهرمان کتاب همان چارلز دارنی است و دکتر مانت نقش مکمل قهرمان را دارد، اما تمام شخصیت‌ها از لوریِ کارمندِ بانک گرفته تا میس پراسِ خدمتکار و مهربان، از سیدنیِ مست و عاشق و فداکار گرفته تا لوسیِ آرام و زیبا، به قدری هنرمندانه توصیف شده اند که هر کدام به تنهایی می‌توانند قهرمان داستان باشند.

این اولین اثری بود که از چارلز دیکنز می‌خواندم اما مشتاق شدم به مطالعه‌ی باقی آثار این نویسنده!
اگر به کتب کلاسیک یا تاریخی، داستان‌های عاشقانه و یا مطالعه پیرامون انقلاب‌های جهان علاقه دارید حتما این کتاب را بخوانید چون هم کتاب تاریخ است هم کتاب عشق و هم کتاب انقلاب.

پ.ن: شاید یکی از دلایلی که امام خمینی(ره) در وصیت‌نامه‌اش به مخالفین و منتقدین انقلاب اسلامی توصیه کرده است سرگذشت انقلاب‌های سایر ملت‌ها را بخوانند و با انقلاب ما مقایسه کنند و سپس زبان به اعتراض بگشایند همین است که بدانند انقلاب ما زمین تا آسمان با انقلاب‌های دیگر ملت‌ها توفیر دارد.


#یادداشت_کتاب
#چارلز_دیکنز
#ابراهیم_یونسی
#انتشارات_نگاه
#همخوانی_کتاب
      

        #معرفی_کتاب

«نه... حق نداریم که درباره‌ی انسان شک کنیم... من معایب انسان را خوب تشخیص می‌دهم! ولی معتقدم، می‌خواهم معتقد باشم که عمده‌ی این معایب، نتیجه‌ی زندگی در جامعه‌ی فعلی است... باید در برابر وسوسه‌های بدبینی مقاومت کنیم...
باید به انسان ایمان بیاوریم!
در انسان کششی باطنی، کششی خلل‌ناپذیر به سوی کمال هست...
و باید با شکیبایی بر این آتشِ مانده در زیر خاکستر آن‌قدر بدمیم تا روشن شود... تا شاید روزی شعله بکشد!»

از متن کتاب👆


«خانواده‌ی تیبو»
رمانی چهار جلدی از روژه مارتن دوگار و از آثار کلاسیک ادبیات فرانسه و برنده‌ی جایزه‌ی نوبل ادبیات در سال ۱۹۳۷

داستان کتاب همانطور که از اسمش پیداست داستان یک خانواده است و بهتر است بگویم داستان دو برادر است به نام‌های آنتوان و ژاک، دو برادر با دو سرشت کاملا متفاوت!
داستان در اوایل قرن بیستم رخ می‌دهد و به تدریج وارد جنگ جهانی اول می‌شود.

ترجمه‌ی کتاب که کار آقای ابوالحسن نجفی است بسیار خوب و روان و هنرمندانه است، دو جلد اول به راحتی پیش می‌رود، جلد سوم چون شرح اتفاقاتی است که به وقوع جنگ جهانی اول پرداخته و افکار سیاسی مخصوصا سوسیالیستی وارد فضای داستان و گفتگوی شخصیت ها می‌شود از سرعت داستان کمی کاسته می‌شود اما در جلد چهارم باز هم داستان به نسبت روان می‌شود.

اگر می‌خواهید در مورد جنگ جهانی اول کتابی خوب و ملموس و در بستری از یک داستان زیبا مطالعه کنید، این کتاب، پیشنهاد بسیار خوبی است.

می‌خواستم یادداشت مفصلی بر کتاب بنویسم اما دیدم صحبت‌های آقا در مورد کتاب خواندنی‌تر است!

رهبر انقلاب در سفر به کرمان در سال ۸۴ و دیدار با دانشجویان با اشاره به مطالعه این کتاب می‌گویند:
«چند سال قبل، از یک نویسندهٔ قویِ فرانسوی رمانی خواندم به نام «خانوادهٔ تیبو». البته آن نویسنده، معروف نیست؛ اما این رمان خیلی قوی است. معمولاً رمان‌های بزرگ و قویِ فرانسوی‌ها و روس‌ها و دیگر کشورهایی که رمان‌های بزرگ از آن جاها منتشر شده، تصویر هنرمندانهٔ واقعیت‌های زندگی است. شما کتابهای بالزاک یا ویکتور هوگو یا نویسندگان روسی را ببینید؛ اینها تصویر هنرمندانه‌ای است از واقعیت‌هایی که در متن جامعه جریان دارد. این کتاب هم همین‌طور است. در آن جا، مجموعه‌های چپ و سوسیالیست در فرانسه و آلمان و اتریش و سوئیس چقدر تلاش کردند برای این که بتوانند جلوی جنگ جهانی اول را - که استشمام می‌کردند جنگی دارد راه می‌افتد - بگیرند؛ اما نتوانستند و همهٔ این تلاش‌ها هدر رفت. تلاش آنها برای ایجاد حاکمیت سوسیالیستی بود. بعد از اندکی، این حاکمیت در روسیه ی تزاری به وجود آمد؛ آن هم شد یک تجربهٔ ناموفق دیگر برای این حرکت غربی. تجربهٔ شوروی هم تجربهٔ غربی هاست؛ متعلق به شرق نیست. درست است که در بلوک بندی می‌گفتند شرق و غرب، اما آن هم متعلق به اروپاست؛ آن هم برآمدهٔ از افکار اروپایی‌ها و از تفکر مارکس و انگلس است؛ یعنی یک تجربهٔ ناموفق.»


یک بار دیگر طی بازدید از نمایشگاه کتاب در اردیبهشت سال ۱۳۹۷ خاطره‌ای بدین مضمون در خصوص کتاب و ترجمه‌ی آن ذکر می‌کنند:
«سال‌ها قبل ابوالحسن نجفی با آقای مرحوم حبیبی و چند نفر دیگر از بزرگان ادبیات آمدند پیش ما. من پرسیدم «شما مترجم «خانواده تیبو» هستید؟» آقای نجفی از اینکه من اسم این رمان را بلدم تعجب کردند. بعد که نشستیم من از رمان تعریف کردم و نقدی هم به ترجمه ایشان گفتم. آقای نجفی با تعجب بیشتر پرسید: «شما واقعاً هر چهار جلد را خوانده‌اید؟ من اصلاً فکرش را نمی‌کردم شما حتی اسمش را شنیده باشید! … کتاب خانوادهٔ تیبو رمان خیلی خوبی بود که متأسفانه در حد قدرش معروف نشد.»

#یادداشت
#خانواده_تیبو
#روژه_مارتن_دوگار
#ابوالحسن_نجفی
#نشر_نیلوفر
#کلاسیک‌خوانی
      

        از هفته‌ی بعد شروع جلد چهارم و بعد یادداشت کتاب.
ولی بگم خوندن این جلد بسیار بسیار برای آشنایی با جنگ جهانی اول و دلایل وقوعش مفیده و خیلی هم قشنگ توضیح داده
      

        با این شهید اصلا آشنایی نداشتم
کتاب خوبی بود
کوتاه و روان و به دور از اطناب
از شخصیت شهید خوشم اومد
هم کتابخون هم خلاق 👌