فکر نمی‌کردم برام جالب نباشه، اونقدر از آگاتا شنیده بودم که توقع زیادتری داشتم ،اما با خوندن این کتاب با خودم گفتم خب که چی؟! این بود اون همه آگاتا آگاتا؟! خلاصه ابن داستان رو اونقدر برام جالب و جذاب نبود که بگم وااااای عجب چیزی بود. 
      

        الحق و الانصاف که شاهکار لقب برازنده ای برای این کتاب بود😍💝
      

        خب با تعریف هایی که از این کتاب خونده و شنیده بودم انتظار بالاتری داشتم. قسمت ها و تکه هایی از داستان برایم آشنا بود، انگار که وسط زندگی من بود اما بیشتر داستان برایم حکم شعار داشت. اعتراف می‌کنم آنقدری که باید مجذوب و شیفته داستان نشدم.
زن بودن سخت‌ترین کار دنیاست... لطیف باشی و مهربان اما سخت و محکم... 
      

        کل این کتاب در این بیت خلاصه می‌شود:
"تو به ما جرأت طوفان دادی.." 
      

        من "صلح"  را روی بال تو می‌نویسم، تا تو به همه جهان پرواز کنی...
دیروز ژاپن، دیروز بوسنی، دیروز.... امروز غزه، امروز... 


هر چه فریاد دارید بر سر آمریکا بزنید... 😭
      

        هر جای داستان اسامی آشنا به گوشم می‌خورد انگار نیشتری بود برای دل پاره ام از داغ نبودنشان ... از همه بیشتر حاجی زاده عزیزی که قوت قلب دفاع موشکی ما بود و حالا نزدیک یک ماه است که قبل از اسمش باید شهید بگذارم...
حالا که دستشان بازتر است  از آن بالا بیشتر ان شاء الله هوای این کشور و مردم را داشته باشند... هنوز رفتنش در باورم نیست😭💔
      

        کتابی که می‌خواست مراقبت را از ابعاد دیگری، سوای بعد همیشگی که ما متصور می‌شویم در قبال کسانی که از کسی یا چیزی مراقبت می‌کنند، ببیند. روایت های جالبی داشت، روایت کرمراقبتی و مراقب شب برای من خیلی دلنشین بود. 
      

        برعکس اسمش اصلا ترسناک نبود، من نسخه صوتی این کتاب رو گوش کردم،  موسیقی ترسناک تر از متن  بود😁البته از این بابت شکایتی ندارم چون با کتاب های ترسناک ارتباطی نمی‌گیرم. رمان قشنگ ایرانی، تلفیقی از حال و گذشته. از شنیدن جلد یک لذت بردم. 
      

        خیلی دوسش داشتم ، ایده جالبی بود این مدل نوشتن. شاید ایده  این مدل نوشتن از آلیس جین وبستر  گرفته شده📨😅🫢به هر حال سبک نوشته جالبیه. 
از :MaaM    
به: آقای رضا امیرخانی
ممنون  آقای امیرخانی برای حس خوبی که از کتابتون گرفتم. ✉️
      

        مک فادن بازم یه شگفتی داشت،  نسبت به بخش دی 
هیجان کمتری داشت و خب یه کمم الکی و پر عیب داستان جمع شد،اما در هر صورت لذت بردم از خوندنش.



پ. ن: اولین نباشیم. امان از اولین🫠😬
      

        خانواده ای از هم گسسته اما با بندهایی نامرئی وصل شده،بندهایی نازک که هر آن ممکنه اونا هم از هم جدا بشند مثل قلب اعضای این خانواده از هم.

دارم فکر می‌کنم نکنه خانواده خیلی از ما هم همینطوری فقط با بند وابستگی به هم متصل شده باشه. قلبم به درد میاد از حتی از فکرش....🤧


ترجمه آقای حقیقت  و خوانش خانم معتمدآریا  کتاب رو دلنشین تر کرده بود. 🌹
      

        کل‌ داستان  داشتم به این فکر می‌کردم میون این همه  مخلوق خدا چرا کافکا سوسک رو انتخاب کرد برای تبدیل شدن!!!! چندش‌ترین جانور و حشره از دید انسان!!!  یهو این مطلب خانم نظرآهاری اومد توی ذهنم که میگه :
خدا گفت: «دوست داشتن یک گل،
دوست داشتن یک پروانه یا قاصدک کار
چندان سختی نیست اما دوست داشتن
یک سوسک دوست داشتن «تو» کاری
دشوار است.
دوست داشتن کاری ست آموختنی؛ و
همه کس رنج آموختن را نمیبرد.
ببخش کسی را که تو را دوست ندارد
زیرا که هنوز مؤمن ،نیست زیرا که هنوز
دوست داشتن را نیاموخته او ابتدای راه
است.
از کتاب:بال هایت را کجا جا گذاشتی؟ | عرفان نظر آهاری 
      

        داستان زمزم برایم از همه دلنشین تر بود ،حالا که این یادداشت را می‌نویسم چند ماه است که از خواندن کتاب گذشته است، اما تنها داستانی که یادم هست همان داستان زمزم و  تکه هایی از داستان انگشتر است.
      

        کتاب جالبی بود، از چند کتاب آقای مستور که تا الان خوانده ام بیشتر پسندیدمش. به خصوص داستان هل من محیص؟ 💝
      

        خب باید بگم از 6 داستان مطرح شده توی این کتاب من فقط از اهواز خیلی لذت بردم و بعد مشهد. بقیه اش چنگی به دلم نزد. توی بخش اصفهان یهو دچار شوک شدم. چرا آخه بابای هما اینجوری کرد، غیرقابل درک بود، آخه این تخریب بنای تاریخی بود پدر بزرگوار😣