روایت هایی شیرین و دوست داشتنی. داستان های کوتاهی با تم مذهبی. قلم آقای امیرخانی هم که جای بحث نداره، بسیار شیوا روایت می‌کنند داستان های خوش ایده شون رو. من از این کتاب لذت بردم. اما نه اونقدری که بخوام به همه پیشنهاد خوندنش رو بدم. چون داستان ها فضای ایدئولوژی دارند شاید برای همه خوشایند نباشند...
        

          شیرین ، هوشمندانه ، دلنشین
        

          مضمون اصلی که در بیشتر داستان های این کتاب دیده می شود:
یک . برگشت نسلی که جونش رو کف دست گذاشته و جنگیده  و دیدن جامعه ای که شبیه قبلش نیست . و حالا احساس غربت می کنه . (مثل کتاب ارمیا)
دو . کسانی که در جنگ کشته شده اند و نام شهید دارند ولی شهید نیستند.
        

          هوالحق
مثل همیشه عالی
        

          بخشهایی از این کتاب رو خوندم
برخی اعتقاد دارند بهترین کتاب رضاست
باید خواند و بعد نظر داد!
        

          انتظار داشتم کارهای متفاوتی از امیرخانی ببینم... برآورده نشد. انگار همیشه باید یک‌جور حزب‌الله‌گری در داستان‌های رضا امیرخانی ببینیم.

Merged review:

انتظار داشتم کارهای متفاوتی از امیرخانی ببینم... برآورده نشد. انگار همیشه باید یک‌جور حزب‌الله‌گری در داستان‌های رضا امیرخانی ببینیم.
        

          هر چه بیشتر از این مرد بخوانی، بیشتر تشنه‌ی قلمش میشوی.
اینکه بتواند متنوع بنویسد و در این تنوع خوب عمل کند، کار هر کسی نیست.
البته مجموعه داستان های این کتاب همه اش تاپ و عالی نیستند ولی می‌شود لذت برد.
آقای امیرخانی از جنگ هر چه بتواند می‌گوید و هر ایده ای باشد در هر قالب و طرحی می‌تواند بسازدش. هنرمند یعنی این.
        

          عجیب. عجیب. 
        

          حکایت‌های خیلی جالبی دارد. مخصوصا حکایت ِخود ناصر ِارمنی. به نظرم بعد از من‌ِاو و بیوتن، خیلی اثر خوبی بود.
کلی خندیدم :)
توصیه می‌کنم جهت انبساط خاطر :)
        

          بسیار داستان هایی زیبایی داشت. پایان تمام داستان ها فوق العاده بود. داستان آخر واقعا تاثیرگذار بود
بعضی از داستان ها در نهایت بی نتیجه باقی می ماند و ذهن مخاطب را درگیر می کرد و حس جالبی به همراه داشت که اگر من جای نویسنده بودم چگونه داستان را تمام می کردم. 

https://taaghche.com/book/115879/%D9%86%D8%A7%D8%B5%D8%B1-%D8%A7%D8%B1%D9%85%D9%86%DB%8C
        

          زمزم:⭐️⭐️⭐️⭐️
انگشتر:⭐️⭐️
رتبه قبولی:⭐️⭐️⭐️
یک پژوهش خشن:⭐️
کوچولو:⭐️⭐️⭐️
ناصر ارمنی:⭐️⭐️
کمال:⭐️
سه نفر:⭐️⭐️
خیابان:⭐️⭐️
سال نو:⭐️⭐️⭐️
گوش شنوا:⭐️⭐️
        

          داستان زمزم برایم از همه دلنشین تر بود ،حالا که این یادداشت را می‌نویسم چند ماه است که از خواندن کتاب گذشته است، اما تنها داستانی که یادم هست همان داستان زمزم و  تکه هایی از داستان انگشتر است.
        

          امیر خانی سیلی از خلاقیته
تنها مشکلش اینه که این خلاقیت سیال نیاز به فضای زیاد داره
داستان کوتاه براش کمه
        

          امیرخانی و من هیچ ربطی به هم نداریم! من کجا و امیرخانی کجا؛ اما یک اشتراک عجیب داریم!
نه من اهل نوشتن داستان کوتاهم نه امیرخانی؛ دست خودمان نیست. کلن حال نمی‌دهد بهمان...
امیرخانی یک جایی گفته است، اوایل فکر می‌کرده باید یک مجموعه داستان کوتاه بنویسد، بعد مثلن داستان بلند و بعد تر رمان... خلاصه خودش می‌خندد و می‌گوید °ناصرارمنی° حاصل این توهم بود که باید تیک همه این مراحل را بزنم!
من خیلی دوستش نداشتم...
سلام بر رضای امیرخانی، در همه دوران‌ها!!!
        

          ببینید چون رمان یه فرم مدرنه نمیشه همینجوری یلخی توش محتوای مذهبی ریخت. لااقل تو این کتاب امیرخانی هرجا خواسته محتوای مذهبی رو وارد داستان کنه شکست خورده، هرچند که مثل داستان «کوچولو» زبان روایتش بی‌نظیر باشه ولی وقتی تو پایان بندی داستان میخواد محتوای مذهبی وارد داستان کنه گند میخوره تو کل داستان.
از این طرف هر کدوم از داستاناش که محتوای مذهبی نداشتند عالی بود.
من از ناصر ارمنی و کمال و چنتای دیگه خوشم اومد، بقیش رو خود دانید.
        

          ناصر ارمنی ؛ کتابی شامل ۱۱ داستان کوتاه که به زیبایی هرچه تمام تر نوشته شده است.
فقط از این افسوس میخورم که چرا زودتر کتاب های امیرخانی را شروع نکردم.
اگه از این نویسنده کتابی سراغ دارید خوشحال می شم پیشنهاد کنید!
        

          بعد از مدّت‌ها، مجموعه داستان کوتاه خواندم. در دوره‌های نویسندگی مدرسۀ مهارت‌آموزی مبنا، این کتاب معرّفی شده بود برای مطالعه و من نیز به تبعیّت از آن توصیه‌ها و پیشنهادها، رو به این کتاب آوردم.
گمان می‌کنم امیرخانی، قلم خاصّی داشته باشد و نیاز داشته باشم به اینکه بیشتر با قلم وی آشنا و مأنوس شوم. از این رو، تصمیم دارم کتاب‌های بیشتری از وی مطالعه کنم.
        

          ⭕مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاه به قلم جذابِ آقای امیرخانی
کتاب شامل ۱۱ ماجرای متفاوت است که اسم کتاب هم از اسم یکی از همین داستان‌ها برداشته شده

⭕بخشی از کتاب:
هرکسی یک عشقی دارد، اما خیلی کَمَند آدمهایی که به صراحت دنبال عشقشان بروند. مثلا یکی عاشق رانندگی است، می‌رود دنبال حرفه بی‌تحرک کاسبی. یکی عاشق کاسب شدن است، به عشقش پشت پا می‌زند، می‌شود پزشک‌. البته هیچ‌وقت آدم نمی‌تواند از عشقش به طور کامل دست بکشد. شاید برای همین باشد که خیلی از کاسبها خودشان با اتومبیل به دنبال اجناس می‌روند و یا خیلی (بعضی) از پزشکان مثل کاسبها در مطب شخصی‌شان طوری می‌نشینند که انگار پشت دخل دکان نشسته‌اند
(نوشته‌ی داخل پرانتز از من هست)

Merged review:

⭕مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاه به قلم جذابِ آقای امیرخانی
کتاب شامل ۱۱ ماجرای متفاوت است که اسم کتاب هم از اسم یکی از همین داستان‌ها برداشته شده

⭕بخشی از کتاب:
هرکسی یک عشقی دارد، اما خیلی کَمَند آدمهایی که به صراحت دنبال عشقشان بروند. مثلا یکی عاشق رانندگی است، می‌رود دنبال حرفه بی‌تحرک کاسبی. یکی عاشق کاسب شدن است، به عشقش پشت پا می‌زند، می‌شود پزشک‌. البته هیچ‌وقت آدم نمی‌تواند از عشقش به طور کامل دست بکشد. شاید برای همین باشد که خیلی از کاسبها خودشان با اتومبیل به دنبال اجناس می‌روند و یا خیلی (بعضی) از پزشکان مثل کاسبها در مطب شخصی‌شان طوری می‌نشینند که انگار پشت دخل دکان نشسته‌اند
(نوشته‌ی داخل پرانتز از من هست)
        

          داستان «یک پژوهش خشن» رو هیچ وقت فراموش نمی کنم. این چی بود آخه؟!
        

          اصلاً یادم نمی آید چه بود!
ولی خاطرم هست که چندان دوست نداشتم