مزخرف محض...
لطفا به وقت و پولتون با نخریدن این کتاب احترام بگذارید.
      

        مجموعه ای از نوشته های جستار‌مانند، بعضاً جالب و کوتاه.
فرم کتاب برام جدید بود و نسبتاً دوستش داشتم.
 هرچقدر به پایان نزدیک‌تر می‌شدم بیشتر ارتباط می‌گرفتم و حس بیشتری دریافت می‌کردم.
 نوشته‌های آخر که بیشترش درباره دلبستگی  و نحوه برخورد با جدایی و جابجایی بود، زاویه دید خیلی قشنگی داشت و تاثیرگذار بود برام.
آدم وقت جابجایی و رفتن، چیزهایی رو گم می‌کنه ولی گم شدن اون چیز‌ها به معنی وجود نداشتنشون نیست...
یه جایی در دنیا، دور یا نزدیک، اون چیز‌ها وجود دارن؛ آدم‌ها، شادی‌ها، خنده‌ها، غصه‌ها، کوچه‌ها، ساختمون‌ها و ...
فقط ماییم که دیگه نیستیم:)
دل‌کندن همیشه سخت بوده و هست و از شانس بد ما، دنیا جاییه که بیشتر از هرچیزی دیگه‌ای مجبورت می‌کنه که دل بکنی و رها کنی..
      

        بسیار لذت بردم و دوستش داشتم.
 مشتاق برای خواندن آثار دیگر تولستوی دوست‌داشتنی و نوشته های دیگر آقای برلین:)
سنگینی برخی واژه‌ها و نیازمندی نوشته به اندیشیدن و بررسی، نتونست سدی بشه برای پیش‌رفتن در نوشته؛ که از دیدگاه من به‌خاطر ترجمه استادانه و همچنین نبوغ نویسنده  در پیش‌برد نوشته در راستای درست و هدف‌مند بود.
پیشنهاد می‌کنم.
      

        اول کتاب حس می‌کردم قراره مسیر پیشرفت و کمال دخترک نقال رو دنبال کنم ولی اواخر کتاب فهمیدم با یه تراژدی طرف هستم..
قسمت های پایانی کتاب خیلی تاثیرگذار بود و از خوندنش لذتِ (به نوعی) نامشروع بردم:)
      

        دوسش داشتم ولی نقطه ضعف اصلیش به نظرم بی نظمی ای هستش که تو جریان اصلی داستان وجود داره و انگار نویسنده از پرش افکار رنج می‌بره:))
ایده داستان خیلی پتانسیل داشت که به نظرم به طرز مطلوبی ازش استفاده نشد.
تکه هایی از کتاب بود که واقعن دوسشون داشتم ولی نمی‌تونم بگم خیلی خفن بود یا چیزهای دیگر..
      

        خوب نیست حقیقتن
      

        ترجمه می‌تونست بهتر باشه و شاید بهتر باشه با یه ترجمه دیگه بخونید.
هم قسمت «زیرزمین» رو دوست داشتم هم «از برف نمناک» ولی گیرا‌ترین بخش کتاب برای من، مکالمات مرد زیرزمینی با دختر جوان آسیب‌دیده است. به شدت تحت تاثیر قرار گرفتم و این حرف داستایوسکی رو باور کردم که در پاورقی صفحه اول گفته همچین شخصیتی(یعنی مرد زیرزمینی) باید در دنیای واقعی وجود داشته باشد(نقل به مضمون).
در کل کتاب سخت‌خوان و آزاردهنده ای هستش به نظرم ولی خوشحالم از خوندنش.
      

        دو ساعت همنشینی با طوطی و جنگیدن با ثانیه هایی که خیال گذر نداشتند.
حس و حالم حین خوندنش رو یادم می‌مونه...🦌🌿
      

        اولین کتابی که از بوبن خوندم و خوشحالم بابتش.
زاویه دید متفاوت و دوست‌داشتنی به جزییات زندگی آمیخته با طنز خاص ‌و شاید کمی آزار دهنده که حدس می‌زنم در بقیه آثارش هم پیدا بشه.
امیدوارم زندگیمون قبل مردنمون تموم نشه...
درود بر زندگی🌿
      

        خوندن این مجموعه لازمه درک رشد چشم گیر فروغ طی سال های آیندشه..
      

        باورنکردنی..:)))
      

        چند فصل انتهایی کتاب باعث شد از خوندنش پشیمون نباشم
درکل بخاطر شهرت این اثر انتظار بیشتری داشتم ولی بد هم نبود
      

        یک روایت صادقانه و ملموس از کسی که فکر می‌کنم قراره خیلی بیشتر برم سراغش.
      

        و پرده هایی که دیر می‌افتند...
      

        شاید هنوز ندونم دنبال چی میگردم ولی احتمالا میدونم دنبال چی نباید بگردم:)
لذت بردم از خوندنش.