واقعا کتاب خوبی بود و تاثیر بسزایی تو بررسی دید و نگاه مسئولین و مردم اون زمان نسبت به ممالک فرنگ داره؛نگاه و تفکری مملو از شیفتگی و غلبه فرهنگ غربی و عملی صرفا سرشار از  تفریخ و تفرج و خوشگذرانی های بی حد  و حصر و البته بدون ذره ای توجه به وضعیت مملکت و مردم؛از ناصرالدین شاه و میرزاعبدالرئوف گرفته تا مظفرالدین شاه و حاج سیاح جملگی به دنبال زرق و برق پاریس  بودند،بازم گلی به جمال مظفرالدین شاه که بازدیدی هرچند نمادین و ظاهری و کوتاه از صنایع نظامی و کارخانجات پاریس داشته نه مثل ناصرالدین شاه که فقط در گشت و گذاردر باغات پاریس به سر می‌برده است؛البته نباید از حق گذشت و نقد های منصفانه افرادی نظیر حاجی پیر‌زاده را در نظر گرفت که علاوه بر توصیف زرق و برق های پاریس کمی هم از بطن جامعه و فرهنگ مملکت فرانس هم نوشته است
در نهایت اینکه خوبه و ارزش خوندن داره،از دست ندینش و ممنون از آقای شیروانی عزیز❤