حوضِ خون کتاب سخت خوانی بود ! نمی توانستم  پیوسته بخوانمش. حوادث تکان دهنده ای در بر داشت ، با اینکه بارها  کتاب های گوناگونی از خاطراتِ جنگ ‌را خوانده بودم اما حوض خون بسیار متفاوت بود. روایتی از رخت شوی خانه ای در اندیمشک ، در گرماگرم ۸ سال جنگ تحمیلی ؛ بانوانی که داوطلبانه لباس های رزم را _غرق در خاک‌ و خون_ با دست می شستند ... سخت بود ، تلخ ، شیرین ، عمیق‌،بی نظیر و تکان می داد ، قلب و روح آدم‌ را تکان می داد ... شرمندگی می آورد و بارشی نو از اندیشه .
        

          روایت چند جانبه از مجاهدتهای زنان در جبهه و ارائه چهره مادرانه و زنانه از جنگ
        

          این کتاب خاطرات خانم‌هایی هست که در اندیمشک، بیمارستان شهید کلانتری، لباس و ملحفه‌های رزمندگان و مجروحین رو می‌شستند.
از دوستانم شنیدم که خوندن این کتاب خیلی ناراحت‌کننده بوده براشون، پس تصمیم گرفتم حتما بخونمش! 
 چون هر خاطره حدودا پنج شیش صفحه بود و توی یک زمان و مکان بود پس کلییات داستان‌ها خیلی شبیه به هم بود و انتظار داشتم هرچی بخونم و جلوتر برم عادی‌تر بشه، اما هرچی گذشت این غم بیشتر شد. 
من توی این کتاب مادرهایی رو دیدم که چندسال لب یک حوض رخت شستن، و الان چهل سال از اون اتفاق گذشته، اما همه‌ی زندگیشون توی اون زمان متوقف شده. لب یک حوض پر از خون....
        

          بیانات رهبر معظم انقلاب: 
من اخیرا یک کتابی خواندم به نام ««حوض خون»» 
البته من در اهواز دیده بودم، خودم مشاهده کردم آنجایی را که لباس های خونی رزمندگان را و ملحفه های خونی بیمارستان ها و رزمندگان را می شستند، اینها را دیدم. که این کتاب تفصیل این چیزها را نوشته، انسان واقعا حیرت میکند. انسان شرمنده میشود در مقابل این همه خدمتی که این بانوان انجام دادند 
در طول چند سال و چه زحماتی را متحمل شدند، این چیزهایی است که قابل ذکر کردن است 
        

          اگر آنچه از الگوی سوم زن در انقلاب محقق شده است ، به خوبی روایت شود، نه تنها روایت تاریخی ما از رویدادها کامل می‌شود، بلکه می‌توانیم برای برخی مسائل زنِ امروز، مثل تعارض نقش ها با مراجعه به تجربه‌ی زیسته‌ی «زن ترازِ انقلاب» پاسخ هایی بیابیم.
        

          بار ها از شرایط اینکه الان در جنگیم شنیده ام 
جنگ روایت ها و جنگ اقتصادی و جنگ بیولوژیکی جنگ رسانه
جهاد تبیین
جهاد فرزند آوری 
جهاد علمی و...
واژه هایی که نشان از اوضاع جنگ و دفاع دارد 
واژه هایی که برای من وظیفه بار میکند 
اما همیشه با خستگی و وقت نمیکنم 
با دانشگاه و کار خونه احساس اینکه خب دیگه چقدر من دارم کار میکنم
مگه میشه آدم چند تا کار باهم انجام بده
و... خودم رو از عذاب وجدان رها میکردم 
اما حوض خون
روایت زنان غریب اندیشمک در رختشویی
روایت عجیب از همت زنان در کار پشت جبهه و همزمان مدیریت خانه
غیرت مردانه زنانی که با هر شرایطی تمام توانشون رو در جنگ گذاشتن
اما سوالی که از موقع خوندن کتاب ذهنم رو مشغول کرده 
در این روزهای پر از جنگ  من 
چقدر توان و همت خودم رو میگذارم؟
من چقدر پای حرف امامم ایستاده ام..؟



از ویژگی های خوب کتاب عکس های راویان بود که به من خیلی حس خوبی میداد😁😍
        

          هرخاطره ویژگی و حس و حال خاص خودش رو داشت ،جوری روایت شده بود که انگار منم کنار حوض خون همراهشون بودم . 
اولین کتابی  بود که با محوریت مادرا و زنان دفاع مقدس  میخوندم   و چقدر قابل لمس و صمیمانه بود .بی صبرانه منتظرم، برم بیمارستان شهید کلانتری و این دفعه زیارتی متفاوت با دفعه قبل خواهم داشت . حتما بخونید حتما مخصوصا خانم ها 
        

          روایت حضور پر رنگ و اثر گذار بانوان در پشت جبهه در دوران دفاع مقدس که در بیمارستان شهید کلانتری اندیمشک به شست و شو پتوها و ملحفه های رزمندگان و گاه انجام کارهای کفن و دفن زنان شهید در بمباران ها می‌پرداختند
حقیقتا کتاب سختی بود. اصلا نمی‌شد روایت‌ها رو سریع و پشت سر هم خوند و جلو رفت. حجم عظیم غم و فجایع و اتفاقات قلب رو درد میاورد و باید حین خوندنش وقفه انداخت.
اما یک کار بسیار ارزشمند است که چه زحماتی برای آرامش رزمندگان کشیده شده آن هم توسط کسانی که برخی از آن ها مادر یا همسر شهید بودند و هر آن خطر بمباران و حملات رژیم بعث هم تهدیدشان می‌کرد
        

          زندگی مادر شهدا و کسانی که در پشت خط مقدم بسیار مهم بودند 
خاطرات مادران پشت خط مقدم که لباس رزمندگان را حس شستند و خاطراتی از #اشک ها_ و _لبخند ها
        

          این کتاب پر از اتفاق های خاص هست، شرایطی که ما تجربه نکردیم و تصورش برامون خیلی سخته، شخصیت هایی که داره خیلی برای دنیای ما دور از ذهنه اما کاملا واقعیه، بخونید حتما، پر از قهرمانه این کتاب.
        

          موضوع کتاب جالبه و با کمی همت  قشنگ میشه یک فیلنامه قوی در اورد...📽
اما 
نحوه تدوین کردن خاطرات برام  خوشایند نبود و به مرور برام خسته کنندِ شد😬
اینکه داستان هرفردی با فرد دیگه گره میخورد و جلو میرفت و بیشتر به فضای رخت شویی خانه و اتفاقاتش میپرداخت برام خوشایندتراز این بود که شخص ب شخص روایت کنند و باعث تکرار گویی و حواشی  گویی بشه...🙄
اینکه تصاویربانوان  فداکار آن زمان در اخر کتاب بود به تصویرسازی ذهنیم برای لذت بردن از کتاب کمک کننده بود👌
و در نهایت این کتاب خواست بهمون یاداوری کنه؛ مردمانی داریم که هر لحظه و هر جا در هرمقامی آماده اند که برای وطنشون همه هستیشون  رو فدا کنند😢❣
نه با حرف! فقط با عمل!!!🥰
        

          اولش که شروع کردم به خوندنش فکر نمی‌کردم اینقدر خوب باشه این کتاب 🥲
این مدت باهاش زندگی کردم، انگار منم تو اون رختشور خونه کنار خانم ها نشسته بودم و باهاشون لباس رزمنده ها و شهدا  رو میشستم🥹
بوی خون و وایتکس رو منم حس میکردم 😭
سرما و گرمای هوا رو حس میکردم 🥶🥵
تکه های پیکر شهدا رو وسط ملحفه ها می‌دیدم و گریه میکردم 😭💔
صدای نوحه خونی خانم ها رو می‌شنیدم ❤️‍🔥
درسته کتاب بخش به بخش بود و یکسره نبود و به قول بعضی دوستان محتوای تکراری داشت ولی من با داستان هر کدوم از خانم ها باهاشون زندگی میکردم، باهاشون میرفتم رخت‌شور خونه بیمارستان شهید کلانتری 😭
می‌دونی ته کتاب یک غصه بزرگی نشست تو دلم 🥺 هم غصه تموم شدن کتاب، هم غصه اینکه خانم های دهه شصت هر چه در توان داشتن گذاشتن برا این انقلاب ولی من تا الان چکار کردم برای این انقلاب؟!!!🥲💔
چجوری می‌خوام جواب خون این شهدا و همه کسایی که زحمت کشیدن برای این انقلاب رو بدم؟؟!!!!!
آاااه از این شرمندگی ....آااااه...
        

          روایت ناب و عالی 
هر کدوم از سوژه ها قابلیت داشتند که یک کتاب و داستان مجزا باشند... بیشتر از هر چیزی موقع خوندن زنانی رو تحسین کردم که در عین حال که هر کدومشون یک مشکل خاص داشتن (یکی شوهرش مخالف بود ، یکی بچه شیر خواره داشته ،یکی باردار بوده ، یکی بی پول بوده، یکی چشم به راه بوده و...) اما در عین حال هر کس تکلیف ش رو پیدا می‌کنه 
و اتفاقا در همراهی با شرایط سختی که داشته میزنه به دل میدون و بر حسب وظیفه شناسی تا جایی که توان داشته؛ کارش رو انجام میده. 

حوض خون برای من توی ذهنم با  زن هایی ثبت شد که هر کدومشون تا نصف شب بیدار میموندن و از خواب و خوراک شون میزدن تا برای فردا صبح هم نقش مادری شون رو به خوبی انجام بدن هم برسن به رخت شویی! 
        

          رهبر انقلاب:
اولین احساس، پس از خواندن بخش‌هائی از این کتاب، احساس شرم از بی‌عملی در مقایسه با مجاهدت این مجاهدانِ خاموش و بی‌ریا و گمنام بود. آنچه در این کتاب آمده بخش ناشناخته و ناگفته‌ئی از ماجرای عظیم دفاع مقدس است. باید از بانوی پرکار و صبور و خوش‌سلیقه‌ئی که این کار پرزحمت را به‌عهده گرفته و بخوبی از عهده برآمده است و نیز از مؤسسه‌ی جبهه‌ی فرهنگی عمیقاً تشکر شود.

مهر ماه ۱۴۰۰


        

          یه تئاتر به همین نام و همین موضوع از یک گروه تئاتر نیشابوری اجرا شده و شنیدم به جشنواره هم رفته.
        

          کتاب حوض خون🩸خیلی کتاب خوبی بود متن روانی داشت که با وجود حجمش بود این کتاب فضای حاکم بر دهه شصت رو ب تصویر میکشید همراه با داستان از بمباران ها دلهره ای تو وجودم قرار میگرفت و حس ناامنی و جنگ چقد ازار دهنده بود، کتاب کمی مسائل جنگ رو باز کرده بود و به نسبت از عملیات ها و بمباران ها صحبت می‌شد و این خوب بود واقعا نیاز ب این کتابا بیشتره..خیلی از قسمت های کتاب روضه بود و اشک آدم رو در می‌آورد وقتایی خودمو جای خانم ها میذاشتم و فکر می‌کردم تو اون شرایط سخت با اون حجم کار...و احساس شرمساری💔 ..اواخر کتاب دوست نداشتم کتاب تموم شه...چقد خوبه افرادی ک پشت جبهه این حجم کار رو تو سختی های زیاد تحمل کردن و فداکاری های زیادی برای انقلاب و ایران عزیزمون کردن..
        

          در جشنواره فجر 1402 یک فیلم بسیار ضعیف و شعاری به نام «دست ناپیدا» حضور داشت که کارگردان و تهیه کننده اش ظاهرا برای جذب بودجه از نهادهای مختلف فیلمشان را نوعی اقتباس از کتاب حوض خون معرفی کرده بودند.
این مسئله باعث شد من کتاب را دست بگیرم و همان اول فهمیدم که با توجه به حجم بالای کتاب نمیتوانم تمامش کنم. 64 روایت از خانم های داوطلبی که در رختشویخانه بیمارستان شهید کلانتری اندیمشک رخت و پتو و ملحفه شهدا و مجروحین را شسته اند در کتاب است. واقعا به غیرت نویسنده که حاضر نشده این تعداد را به 30، 40 یا 50 کاهش بدهد و لااقل عدد را رند کند باید آفرین گفت. اتفاقا هر کدام از روایت ها هم چیز تازه و تصویر جدیدی دارند که در روایت های دیگر نیست.
اما با این همه میشد برخی حرف های کلی را از متن بیرون کشید تا حجم کتاب (که درمورد این اثر برآمده از مردم و برای مردم خیلی مهم است) کمتر شود. فکر میکنم نزدیک به یک چهارم حجم کتاب را میشد کاهش داد. 
کاش مشغله ام کمتر بود و میتوانستم کامل بخوانمش.
        

          بسم رب الشهدا 
ایده کتاب ایده بسیار بدیع و نابی بود 
بخش مسکوت مانده جنگ را روایت می‌کنه که تا حالا ما حرفی ازش نشنیدیم یا کمتر شنیدیم.
اما دلیل این حجم زیاد کتاب رو متوجه نمی‌شم مخاطب وسط‌های کتاب سرد میشه از خوندن به دلیل حجم زیاد کتاب و تکرار مکررات ،یعنی ما هر بخشی رو که مربوط به یکی از  شخصیت‌های کتاب هست بخونیم تقریبا مضمون هر بخش یکیه و  اون رومیشه حدس زد 
به نظرم بیشتر از اینکه هدف تیم نویسنده نوشتن یک کتاب خوب باشه بیشتر هدف ادای دینی بوده به زنان شجاع و مقاوم اندیمشک که در اون دوره در پشت جبهه‌های نبرد پا به پای مردان جهاد می‌کردند.
        

          کم نبودند خانم هایی که با وجود مشکلات فراوان می آمدند رختشویی . یکی از همسایه ها چندتا بچه کوچک داشت . هر روز می آمد رختشویی . خیلی با کسی حرف نمی زد . لحظه ای بیکار نبود . وقتی می خواست برود خانه لباس هایش را عوض می کرد . دست و پایش را سنگ می کشید و چند بار می شست ، طوری که سرخ می شدند . بهش می گفتم :« اگه اینقدر حساسی چرا میای ؟! »
گفت :« شوهرم راضی نیست . می گه بچه ها مریض میشن . این کار رو می کنم تا با بوی وایتکس بهانه دست شوهرم ندم .»
متوجه شدم هر بار خیلی به شوهرش التماس می کند  و حتی دستش را می بوسد تا بگذارد بیاید رختشویی !
یک روز بهم گفت :« دعا کن مزد التماس هام بشه شهادت »
روز قدس سال 64 با هم رفتیم راهپیمایی . دختر و عروسش را هم آورده بود . 
تا در مصلی با هم بودیم . گفت :« پسرم خونه خوابه . نمی تونم برا نماز بمونم .» خداحافظی کرد و برگشت خانه . بیست دقیقه ای نگذشته بود که با صدای موشک همه از جا پریدیم . دود از سمت حسینیه امام خمینی بلند شد . یکی دو ساعت بعد رفتیم غسالخانه . چشمم افتاد بهش .
شوکه شدم . چند بار چشم هایم را باز و بسته کردم ؛ خودش بود . بالاخره مزد التماسش را گرفت و با زبان روزه و لب تشنه شهید شد . بدنش را نمی شد آب بریزیم . آن را تیمم کردم و و لای کفن پیچیدم . سرم را گذاشتم روی کفن و یک دل سیر گریه کردم .