من از عاشقانه‌های کلاسیک یه«جین‌ایر» خوندم یه «غرور و تعصب»،که به همین ترتیبم خوندمشون.
اگه بخوام نظر خاله‌زنکی بدم درمورد این کتاب،اینه که چرا جین آستن از رو دست شارلوت تقلید کرده که دیدم طفلک ،آستن اول کتابشو نوشته! 😅
من واقعا با پیشینه‌ی «جین ایر» یه حدسای کلی درمورد غرور و تعصب داشتم که پر بیراه نبود (بعدا هم متوجه شدم)و این از هیجان داستان برام کم کرد.
دوم اینکه توصیفای ریز و اضافی(به نظرمن) واقعا کتابو فرسایشی کرد.
سوم اینکه درسته که از اصل کتاب عاشقانه‌س،
اما با خوندنش میفهمی مردمان کتاب  رسما نه کار و بار و شغلی براشون خیلی مطرحه نه تحصیل و مدرسه‌ای فقققط ازدواج!😄
چهارم حیف به نیمچه رسوم خوب و حیای از دست رفته‌ی جامعه‌ی مسیحی اروپا....
پنجم کتاب برای هدیه به دختر نوجوون بدک نیست.
و آخر ؛این ترجمه دلنشین نبود.

      

        خب هیچی توی این دنیا تصادفی نیست و 
حکمتی داره؛
مثلا رسیدن یه کتاب به دستت برای خوندن!
دوست دارم یه بار دیگه بخونمش.
نمیتونم از جهت حرفه‌ای و نویسندگی بهش رأی بدم.
اما وقتی خوندمش،از خانوم خاطره‌نگار چندتا چیز متوجه شدم
یکی اینکه #فلسفه‌ومنطق (اونم اسلامی‌ش)
توی حرفاش نمایانه.
یکی با حرفای کنایی و ادبیات طنز وشیرینش،دستی بر #نویسندگی و ادب‌دانی خانوم نمایان میشه.
ادبیات فارسی هم که  کلاً برای من یعنی «حکمت»...
همه‌جوره کتاب عزیزیه برام♥️
#نذر_کتاب_غدیر
      

        اولین کتاب از نویسنده‌ی قصه‌های مجید بود که خوندم.
قصه‌های مجید رو همه قسمتهاشو از تلویزیون نشده که ببینم اما چیزی که ازش یادمه حال خوب،بامزگی و طنز و بدون غم بودنشه.
این کتاب مجموعه داستانه.حال خوب رو میشه گرفت ازش چون مفهوم قشنگ هم کم نداره.
اما؛ « حسـرت » !
حسرتِ از دست دادن، توی بیشتر داستاناش به من خواننده منتقل میشه.حالا شما اسمشو غم میذاری یا حال ناخوب به سلیقه‌ی خودته.

کتابخونی غیرتخصصی😅
      

        
بخشی از زندگی نادر ابراهیمی ست با آب و تاب شیرین 
و طنز تلخی که گاهی پایان یک پاراگراف غافلیگرت میکند و میخنداند.
در این کتاب او از 
جستجوی شرافتمندانه‌ی نان از بین چندین تخصص خود برایمان گفته.
      

        به « دل » نشست...
عاشق زندگی بودن شهید عزیز و مرگ انتخابی زیبای ایشون ،
به خوبی توی این کتاب جمع و جور گفته میشه.
      

        زیبا اما ناکافی از زندگی این مرد بزرگ...
همیشه به کسانی که جستجوگرند [ولو در راه های اشتباه ]،خوشبین بوده‌ام .
شهید مهدی آنیلی ؛ یکی از همان  جستجوگرانِ به مقصدِ حق رسیده‌است ...

      

        عالی،عالی،عالی
برای من چهل نامه مثل دیوان حافظ است البته که نه به آن عظمت اما هرازگاهی باید چرخی زد بین یکی از نامه‌ها...

      

        داستانی متفاوت از آنچه که از زندگی شهدا خوانده بودم که تعدادشان کم نیست.آن هم بخاطر پدر شهید و جنسِ متفاوت سختیهای مادرشهید.
به اصطلاح خودمانی تمام رنج و داغ شهادت فرزندان برای مادر شهدا یک طرف اما رنجی که مربوط به پدر شهداس قوز بالا قوزی ست که از دید من خیلی سنگین‌تر از شهادت فرزندان بود..
خداوند آگاهترین است که چه کسی شهید است اما...از نگاه تاریک و کوچک من حتی ،
ننه‌علی؛
بلاشک شهیدِ سوم این داستان است...

کتاب را بخوانید👌
داستان کِشنده و البته کُشنده‌ای دارد...
      

        بیشتر برام سرگرم کننده بود 
اما به قول یکی از خواننده‌هاش سرسپردگی و رضا دربرابر رضای خدا توی این کتاب که زیاد به چشم میخوره قابل تحسینه..
و همچنین عزت نفس جین ایر. 
(جدای از اینکه خواننده‌ی امروز ،
از عقاید تحریف شده‌ و دست‌وپا گیر  مسیحیت توی داستان و مقایسه‌ش با اسلامِ کامل حرص میخوره!)
در ضمن ترجمه‌ی رضا رضایی و نوشین ابراهیمی بهترین ترجمه‌ی این کتابن.