یادداشت رضا میلانلویی
دیروز
تنها چیزی که می‌توانم در مورد این کتاب بنویسم این است که دلم برای پی‌یر سوخت!
نویسنده به طرز استادانه‌ای حالات روحی هر شخصیت را تعریف می‌کند، چنان که پس از غرق شدن و جلو رفتن در کتاب احساس می‌کنید که با یکی از سه شخصیت اصلی احساس و رفتار یکسانی دارید و با یکی از آن ها همدردی می‌کنید، که برای من پی‌یر همان شخص است؛ شخص مظلومی که در تلاطم احساس نا‌امیدی، خیانت و شکست درونی‌اش ذره ذره و سپس ناگهان این احساسات تلخ را به خانواده‌اش نیز منتقل می‌کند و پرده از رازی قدیمی برمی‌دارد.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.