بسم الله الرحمن الرحیم 
اوایل که این کتابو شروع کردم توپم از نویسنده پر بود و بی‌صبرانه منتظر بودم که کتاب تموم بشه و بتونم نظرمو تو  بهخوان ثبت کنم ولی کم کم این دیدگاه خیلی کمرنگ تر شد و دیدم بنده خدا همچین حرف بدی هم نزده ،بگذریم.
نکته اول اینکه زیاد وارد جزئیات نمی‌شه،در واقع یه سری کلیات از هر کشوری رو بیان می‌کنه ، چیزایی که بیشتر به چشم میان و با توجه به فرهنگی که ما داریم و تفاوتش با فرهنگ اون کشور برامون جلب توجه می‌کنند. البته خب این سفرها مال قبلنه حدود شاید ۱۵ سال پیش یا بیشتر برای همین یه مقدار طبیعیه که نویسنده چیز زیاد یادش نباشه و یک سری مسائل کلی رو بیان کنه.
دوم ،اوائل کتاب حس میکردم نویسنده دیدش نسبت به ایران با من متفاوته در واقع حس می‌کردم نویسنده نسبت به اوضاع ایران شاکیه و داره با مقایسه کردن ایران و بقیه کشورها افسوس می‌خوره یا یه همچین چیزایی. یکم کتاب جلوتر رفت دیدم نه نویسنده همچین دیدگاهی نداره خیلی هم ایرانو دوست داره و مثل همه ما معتقده مشکلات مملکتمون باید حل بشه. اما بازم نمی‌تونم بپذیرم که نویسنده کشورها رو حتی توی ۱۵ سال پیش هم توی دسته‌های جهان اول و دوم و سوم تقسیم بندی کنه.چون  با توجه به تغییراتی که توی کشورها بوده و گذشته زمان از جنگ جهانی دوم نمیشه از این اصطلاحات استفاده کرد  و این برای من قابل هضم نبود. البته این کتاب مال الان نیست و سفرها حدودا مال دهه هشتاده که اوضاع ایران با الانش فرق داشته. 
سوم ،یه جاهایی نویسنده از یه خاطراتی حرف می‌زد که که می‌گفت به علتی مثل اینکه فرصت نیست تعریفشون نمی‌کرد و این آدم رو هرچقدر هم که موضوع ساده بوده باشه کنجکاو می‌کنه و خب حرص داره به یه مطلبی اشاره کنید و ولش کنی.
      

        چرا همه عاشق این کتابن ولی من نه؟میگن این کتاب شاهکاره و...نمی دونم ترجمه ای خوندم ازش قوی نبود،یا انتظار بیشتری از یه نویسنده خارجی داشتم یا زیاد تو بحر کلمات نرفتم ، 
این کتاب داستان پیچیده ای نداشت اما یه سری حرف های که بین افراد رد و بدل میشد،گیجم میکرد،مجبور بودم برگردم و دوباره بخونم و این کار دو سه بار تکرار شد(البته اینکه حضور ذهن هم نداشتم رو نمیشه نادیده گرفت😅)
حرف های شخصیت اصلی جای تأمل داشت و حتی میتونم درکشون کنم اما داستان داستان ساده ای بود ،نمیگم اصلا جذبم نکرد ،چرا از صفحه پنجاه به بعد که به داستان اصلی رسید جذبم کرد ولی این جذب کردن با دل و جون نبود که مجبور بشم زندگیمو ول کنم این کتابو بگیریم،انگار بخوای ببینی بعدش چی میشه و بخوای کتاب رو هم تموم کنی
در کل زیاد از این کتاب خوشم نیومد 

      

        برای زیر ده یا دوازده سال مناسبه چون جواب سوالاتشون رو میگیرن و اطلاعاتشون بالاتر می‌ره به زیاد درد سنین دیگه نمی خوره ولی تصاویر کتاب خیلی قشنگن.خیلی از اون نقاشی ها خوشم امد😍
      

        این کتاب رو تا انتها نخوندم.بار اول حدود چهل پنجاه صفحه خوندم و رهاش کردم.از یک نفر پرسیدم گفت بزار چند سال دیگه بخونش الان زیاد جذاب نیست برات ولی خب یه بار دیگه شروع کردم به خوندن و اینبار حدود صد و پنجاه صفحه خوندم ولی باز هم اونقدر جذبم نکرد
توی ادامه دادنش دودل شده بودم که از یه نفر که بشدت کتابخونه و هم سن و سال خودم پرسیدم چطور؟گفت اونقدر قشنگ نیست،اگه جذبت نکرد ادامه اش نده.
      

        به نظرم ارزش خوندن نداره.بیان جملات قوی نیست و با اینکه کتاب کوتاهیه اما جذاب نیست.تکرار چند باره ی« بلد نیستم روضه بنویسم » و جملات مشابهش هم تو ذوق میزنه
انگار بخوای به متن نسبتا ادبی بنویسی ولی بلد نباشی یا نتونی درست بیانش کنی که به دل بشینه 
سری قبلی که خوندمش انگار اصلا فکر نکردم ولی الان میبینیم که اونقدر چیز خاصی نیست
      

        کتاب در مورد دختر دانشجوییه که خیلی هم کاری به دین نداره و حالا به سفر حج رفته.نه برای ثواب ،بیشتر برای تکمیل کردن پایان نامه معماری که بعد از ورود به عربستان کم کم دارا به خودش و اشتباهاتش فکر می‌کنه.خیلی دوست داره راهشو پیدا کنه و به سمت خدا برگرده اما تحول زیادی در خودش نمی‌بینه.
توی این سفر ،همسفر های مختلفی داره،از دختر مریضی که امیدوار شفا پیدا کنه تا پیرزن هوایی که مدت ها تو حسرت آیت سفر بودن و ماجراهای مختلفی رخ میده البته اونقدر هیجان ندارن.اوایل کتاب فکر میکرد شخصیت اصلی به مرده اما در واقع به دختر بود به اسم ماهی‌.تشبیه های قشنگی تو کتاب به کار رفته بود ،از این نظرم خوب بود.
اما این کتاب به نظرم یه نکته جالب داشت
تو اکثر کتاب ها داستان رو از زبون خود فرد بیان میشه اما این کتاب از زبون یه سوم شخص صحبت می‌کنه و شخصیت اصلی رو خطاب قرار میده.این نکته مثبتی بود به نظرم
اما یه نکته منفی هم داشت
خیلی از جملات این شکلی استفاده میکرد،مثلا:تا بیای فلان کار رو انجام بدید همه اومدن و باید از اونجا برید.
این مدل جمله چندین بار تکرار شده که یکم تو ذوق می‌زنه
در کل کتاب بدی نیست ولی اونقدر هم جذاب نیست
      

        واقعا چیز جذابی نداشت.تهش میگی خب پیام داستان چی بود؟چیشد؟پیامش این بود که زندگی رو با ریاضی نمیشه حل کرد؟برای بچه ها هشت ساله شاید ،بازم میگم شاید خوب باشه.چون یه بچه تو همین سن خونده بودش البته گفت بد نبوده
      

        اوایل کتاب بیشتر در مورد خانمشون صحبت میشه تا خودشون.تو یه سری بخش های کتاب،به اتفاقات آینده اشاره میشه که به نظرم اگه اشاره نمیشد بهتر بود.اونقدر لزومی به گفتن جملاتی که به آینده اشاره می کنم نبود.البته بگی نگی هم یکم آدم رو کنجکاو میکرد که مگه چه اتفاقی افتاده.
کتاب نه روند رمان پیوسته داره نه میشه گفت خاطرات کوتاه از شخص نوشته شده.در کل کتاب خوبیه ولی نمی دونم ،شاید بخاطر فیلم نویسنده بود ،نمی‌دونم.خیلی به دلم ننشست و برای همین اون ستاره آخر رو کم کردم
      

        چند روایت کوتاه از حادثه های بزرگ که باعث تحولات زیادی در زندگی افراد شد.شاید در ظاهر جز آسیب چیزی نداشتن اما در واقع به گفته خودشون پیش حضرت ابالفضل ،حضرت زهرا سلام الله علیها و پیش امام حسین علیه السلام رو سفید شدن،با سر بلندی از این امتحان خارج شدن و آخرتشون تضمین شد 
ایمان و قدرت این مردم خیلی برام شگفت انگیز بود.ربطی هم به سن و سال و جثه نداشت و کاش ماهم افتخار داشته باشیم و بتونیم مثل اون ها در سخت ترین شرایط به ائمه متوسل بشیم و امیدمون به خدا رو از دست ندیم
اتفاقاتی که بیان شد تو کتاب  درد داشت،غصه داشت اما درس گرفتن ازش خیلی مهمه.کتاب روان و گیرا است
تصمیم گرفتم این کتاب رو بخاطر شرایط الان بخونم و معرکه بود،توضبه میکنم حتما بخونیدش
      

        اول بگم که یکم گیج کننده است ولی اخر کتاب تازه متوجه میشه چی به چیه.دوم اینکه من بازم به جواب یه سری سوالام نرسیدم نمی دونم خودم سرسری از روش رد شدم،یادم رفته یا باید واضع تر بیان میشد که به نظرم مورد دوم درست تره. داستان در مورد گوشه ای از اتفاقات کردستانه،درگیری ها بین احزاب مختلف کردستان و تعدادی از شهداست.در مورد تنها معلم شیعه روستا که با یاد خاطرات همرزم های شهیدش همراهشه و  به سرفه امونش نمیده.یوسف تو دل مردم جا داره،ولی کسایی هستن  که یوسف رو مانع رسیدن به اهدافشون می‌دونن و می‌خوان از شرش خلاص بشن.بعضی ها بخاطر کینه ای که ارزش دارن،بعضی ها بخاطر اینکه مانع جذب شدن افراد روستا به طالبان میشه،یا فکر میکنن قاتله...
خلاصه اتحاد مردم رو هم نشون میده🥺❤️‍🔥
حالا سوالام چیا بودن:
 به نظرم واضح بیان نشد که هیوا بالای تپه چی دید،اون نور کی بود؟چی بود؟چرا هیوا کچل شد؟اصلا چرا تاپور دیوونه شد؟؟یعنی من نفهمیدم ؟؟اقا اصلا تهش چی شد،یوسف شفا گرفت،هیوا مرد؟اگه کسی میدونه بگه لطفا 😅😂
این سوالا مهمنننن😂

      

        کتاب طولانی تر از چیزیه که تو بهخوان زده
روندش خیلی خسته کننده است،پرش زیاد داره.برای همین گیج میشی.در آخر هم اگه بهت بگن مثلاً اسد کی بود نمی تونی توضیحی بدی.پیام داستان قشنگه ،موضوع اصلی کتاب خوبه ولی بیان اونقدری که باید گیرا نبود
      

        با کسی آشنا شدم که حتی اسمش رو هم نشنیده بودم یا شنیده بودم و نشناخته بودم،ولی چه دلاوری بود...
و این دلاور ها توی کل دوران اسلام بودن ،هستن و خواهند بود و واقعا حیفه که ما نمیشناسیمشون...
این کتاب از ظهور تا اسلام تا کربلا رو توضیح داد...
البته کربلا بیشتر در حد اشاره بود و بیشتر داستان در مورد هور اسلام و گسترش اسلام و در آخر کتاب دو تا از جنگ‌هایی که در اسلام رخ میده را توضیح میده.
میشه گفت روان نوشته شده بخشی که آدمو گیج می‌کنه اسامی  زیادشه کتاب یکیشو یاد بگیری قبلی یادت میره. یکمی طولانیه 
ولی روند داستان قشنگه
      

        نمی دونم،شاید خوندن این کتاب برای من زود بود شاید تو بحر کلمات نرفتم...
اولش فکر می‌کنی داستان عاشقانه است بین مادر و پسر بعد فکر می‌کنی قصه  یه زوج عاشقه و بعد که اسم شهید چمران میاد وسط با خودت میگی قطعاً طرف عاشق شهید چمران شده و جونشم برای کنار ایشون بودن میده ولی قصه اینجا تموم نمی‌شه صفحات آخر کتاب همه چی تغییر میده 
این عشق ،عشق به خداست،همونی که همه باید عاشقش باشیم...
 به نظرم متن پشت کتاب اصلاً مناسب برای کتاب نبود. کتابم خیلی پیچ و تاب خورده بخش نامه‌ها خیلی طولانی آدمو خسته می‌کنه. عملاً کتاب تو همون ۷۰، ۸۰ صفحه آخر روند اصلی رو پیدا می‌کنه تا قبلش هیچ چیز دندون گیری از داستان نفهمیدی.
یه جاهایی جملات سنگینه باید صبر کنی روشون دوباره بخونی فکر کنی روشون یا تو عمق دلت بشینن 
ولی حقیقتا انتظار داشتم کتاب خیلی قشنگ‌تر باشه 
اوایل داستان خسته کننده است ولی نباید ولش کنی و ادامه بدی. این کتاب رو صرفاً ادامه دادم که تمومش کنم،نمی‌دونم شاید مناسب سنم نبود شاید رای درک جملاتش آماده نبودم یا باید بیشتر و بهتر می‌خوندمشون 
در هر صورت مناسب هر کسی نیست 
      

        توصیفات و حرف این کتاب خیلی خوب بود 
مسئله حجاب رو از زوایای مختلف این کتاب خوب توضیح داده بود ولی می‌تونست کامل‌تر باشه مثلاً اون بخش امنیت رو می‌تونست خیلی بهتر توضیح بده. 
قشنگی کتاب این بود که دیدگاه خود مردم جامعه رو نشون می‌داد در واقع دیدگاه دخترای این دوره زمونه 
ولی دو تا نکته داشت این کتاب به نظرم،که اگه اون‌ها رعایت می‌شدن کتاب خیلی قشنگ‌تر می‌شد 
یه متن بلند از کتاب‌های دیگه رو گذاشته بود،این یکم آدمو خسته می‌کرد البته فقط همین یه بار ایت اتفاق افتاده بود که یکمم آدمو گیج و خسته می‌کرد،به جز این تیکه باقی جاها که متنی از کتابای دیگه اورده ،مشکلی ندارشتن
بعد اینکه به نظر من  واقعا نیاز کلماتی که استفاده می‌شه اکثراً فارسی باشه،حالا نمیگم همه چون اینجوری کتابا که از دیدگاه مردم جامعه داره صحبت می‌کنه قطعاً کلمات بیگانه داخلش هست لی یه سری جاهاش واقعاً فکر نمی‌کنم از اون اصطلاحات بیگانه ای که به کار آورده بود استفاده کنیم 
در کل کتاب جذابی بود مفهوم و پیامش رو قشنگ رسونده بود
      

        واقعا خلاقیت نویسنده عالی بود!!
 اسامی عجیب و جدیدی که انتخاب کرده بود جذاب بود
پیام داستان رو هم میشه گفت غیر مستقیم بیان کرد و به نظرم برای بچه ها ی هفت تا نهایتا دوازده سال مناسبه