ی انتقاد کوبنده و ملموس به نظام سرمایه داری. با قلم گیرایی نادرخان

دوستش داشتم
        

          قلم نادر ابراهیمی بسیار گیراست. باید دقیق و درست هر کلمه را مزه کرد. 
کتاب داستانی متفاوت است، که مثلش را، با اینکه سال‌ها از نگارشش گذشته، نخوانده‌ایم. 
به نظر من نادر ابراهیمی تلاش می‌کرده تمام جایگشت‌هایی که با مفاهیم وطن، اسلام، عشق می‌توان ساخت را بنویسد...

این کتاب پر از روح است و احترام، و خیلی خوب و با اصالت توی دهن سرمایه‌داری می‌زند. دقیق، درست، بدون هیچ‌ کلمهٔ اضافه‌ای.

روحش شاد.
        

          اثر متفاوت و تأمل بر انگیز نادر ابراهیمی که از خواندش پشیمان نمی‌شوید...
        

          من عجیب لذت می برم وقتی نادر با پشت دست محکم می کوباند در دهن نظام سرمایه داری 
من عجیب لذت می برم وقتی نادر میخواهد زندگی کردن و نه زنده بودن را یادمان بدهد
        

          محشره این کتاب... یه مدت دنبالش بودم تا بالاخره بعد چند سال تجدید  چاپ شد... خیلی خوب حال و روز دنیای امروز رو توصیف میکنه، دوگانگی های انسانی که درگیر زندگی مدرن شده و دنیایی که پدربزرگ ها رو هر روز تکثیر میکنه ولی روح اونها...
        

          یک اثر خاص و متفاوت از استاد نادر ابراهیمی
در این کتاب نمادگرا روایت دو نوه و پدربزرگی را شاهد هستیم که بسیار به هم نزدیک اند و با هم زندگی می‌کنند
پدربزرگ دچار مشکل کلیوی می‌شود و در بیمارستان، دکتر یاکوب پیشنهاد گذاشتن یک کلیه مصنوعی پیشرفته و مجهز را می‌دهد و در نهایت این اتفاق رخ می‌دهد. مسئله ای که شروع دیگر تغییرات و تحولات گوناگون می‌شود
کتاب به سیطره و تسلط علم و تکنولوژی بر انسان می‌پردازد. سیطره ای که می‌تواند روح انسان را دستخوش تغییر کند
        

          خیلی خسته بودم و دنبال کتابی می گشتم که بار جدیدی روی شونه های روحم نذاره و در عین حال مبتذل و مسخره هم نباشه. و چه انتخابی اسماعیل! چه انتخابی!
قلم جادویی نادر ابراهیمی،دونه دونه کلمات ساده ش که هرکدوم غرق در حست می کنه و فحش های خوشمزه پدربزرگانه به روشنفکری و صنعتی شدن که دلت رو خنک می کنه چقدر بهم چسبید. حرف های نادر ابراهیمی از پیوستگی عمیقش با طبیعت و یکی شدگیش با ایران و بینش عمیقش درباره چیزهایی که خیلی ها درباره ش سردرگم ان میاد و به همین خاطر، چه توی انسان، جنایت و احتمال چه توی یک عاشقانه آرام و چه اینجا حرف های نادر دلنشین ان.
بگذریم، داستان درباره پدربزرگ گزنده نادر و بورخس! و تکثیر شدنشه.
درباره اینکه پدربزرگ نماد چیه خیلی فکر کردم. اگر بخوام خیلی تحلیل نکنم به نظرم منظور از پدربزرگ انسان بودنه. انسانی که طبیعت رو می شناسه، با قدیم ارتباط داره و در حال داره زندگی می کنه. یک انسان انتخابگر دارای تمایز اما مثل همه انسان های دیگه، دقیقا برعکس اون چیزی که این توحش مدرن از انسان ساخته. تکثیر تاسف انگیز پدربزرگ هم در حقیقت همون مدرنیزاسیون و بلاییه که بر سر انسان میاره. اگرچه که نادر اعتقاد داره که انسان باوجود همه این ها انسان می مونه و فقط باری سخت از اندوه رو به دوش می کشه.
داستان بی نهایت هنرمندانه ای بود. نادر همون نادری بود که می شناختیم، پدربزرگ و مهری خانم ، آمریکا و شوروی و استرالیا و روشنفکری و خیلی چیزهای دیگه آشنا بودن. حتی اتفاقات هم خیلی طبیعی و روزمره به نظر می اومدن اما داستان خیلی غریب و عمیق بود. فکر کنم در دسته رئالیسم جادویی قرار بگیره. 
درباره اینکه چرا نادر بورخس رو توی این کتاب به برادری پذیرفته ایده ای ندارم. کتابی از بورخس نخوندم اما از نقل قول هایی که ازش می شه حدس می زنم آدم اهل دلی بوده. بقیه شخصیت ها هم نسبتا واضح ان.
از خوندنش بی اندازه خوشم اومد و احساس سبکی و خود بازیافتگی کردم.
پ. ن: فکر کنم یادداشت خیلی شاعرانه ای شد. درباره نادرابرهیمی جور دیگه ای نمی تونم یادداشت بنویسم. 
        

          تکثیر تاسف‌برانگیز پدربزرگ، یکی از عجیب‌ترین کتاب‌هایی بود که خواندم... 
برداشتی که از کتاب داشتم به طور خلاصه، "پیشرفت علم و به واسطه‌ی آن، از بین رفتن آدمیت در آدم‌ها" بود.

این کتاب داستان زندگی یک پدربزرگ است
که به دلیل کهولت سن دچار بیماری‌های مختلف می‌شود اما دو تا از نوه‌هایش که علاقه‌ی بسیار زیادی به پدربزرگشان دارند و نمی‌خواهند اون را از دست بدهند، برای برگشت سلامتی‌اش دست به هر کاری می‌زنند...

جناب نادرابراهیمی در این کتاب، نظام سرمایه‌داری را به قهقرا می‌کشاند!
و با پرداختن بهای سنگین زندگی یک انسان سنتی، لازمه‌ی خوب زندگی کردن در این دنیای رو به پیشرفت در تباهی و ماشینی شدن را یادآوری می‌کند. 
و تلنگر می‌زند که خاطرمان باشد نباید در این دنیای مادی و تکنولوژی‌های به دور از انسانیتش غرق شویم.

حین خواندن کتاب متوجه شدم که اسامی فصل‌های کتاب چقدر هوشمندانه انتخاب شدند
و چه معانی دردناکی دارند...
"تصمیم، ترمیم، تعویض، تبدیل، تبلیغ و در نهایت تکثیر..."
جلد کتاب در نگاه اول به نظرم مسخره آمد
حتی تا اواسط کتاب مرتب با خود می‌گفتم چرا این کتاب جالب همچین جلد خنثی یا بی‌ربطی دارد...
اما بعد متوجه شدم منظور از این مکعب ساده چیست و چقدر دردناک بود فهمیدن...
هرچند می‌شد تصویر جلد بسیار جذاب‌تر باشد.
        

          یک داستان دستوپیایی از تاثیر وحشتناکی که پیشرفت علم بدون اخلاق میتواند بر زندگی بشر بگذارد. نادر ابراهیمی در اینجا هم مانند کتاب دیگری که ازش خوانده ام –یک عاشقانه ی آرام-، در حین داستانگویی حرفهای قشنگی میزند که اصلا مثل جملات قصار متظاهرانه ای که در تلگرام فوروارد میشود نیست و به واقع عمق دارد. 
این داستان یکی از قسمتهای سریال "آینه سیاه" را برایم تداعی کرد. اپیزود چهارم از فصل دوم این سریال در مورد تولید نمونه دیجیتالی از آدمها بود که یکی از جذابترین قسمتهای سریال بود.

بخشی از کتاب:

خودتان که میدانید: کیسه صفرا، کبد و خرده ریزهای دیگر هم رفتند. حتی دستگاه بویایی او، دستگاه بساوایی و دستگاه چشایی او –البته آن بخشهایی که بیرون مغز جا داشت- و تمامی ژنهای موثر تعویض شد. کل سلسله اعصاب و خود به خود ستون فقرات –با همه دشواری هایی که در کار بود- نو شد (...)
در درون پدربزرگ –این مسیح مصلوب بر صلیب علم و میخکوب شده با میخ های صنعت عصر دوم- دیگر تقریبا چیزی نمانده بود الا مقداری گوشت و استخوان؛ و در بیرون، پوست. (...)
پدربزرگ باز هم خاموش خاموش بود. شاید بارها در قلب خویش –اما کدام قلب؟- پس در مغز خویش –اما کدام مغز؟- یا در روح درمانده ی آواره ی خود نالیده بود: الهی! الهی! لماذا ترکتنی؟
        

          طفلک پدر بزرگ ، طفلک نادر و بورخس 
بسیار داستان قشنگی داشت . من اصلا اسم کتاب را نشنیده بودم ولی ولی سرگروه محترم گروه نادرخوانی پیشنهاد داد آتش بدون دود را بعد از دهه اول محرم بخونیم و تو این فاصله بین ابوالمشاغل و آتش بدون دود این کتاب خونده بشه . به غایت زیبا و پر محتوا و قابل تامل بود 
دو برادر که از عشقی که به پدربزگشون دارن  حاضر نمیشن پدربزرگشون عمر طبیعی داشته باشه و تن به تعویض اعضای بدن او میدن با اعضای غیر طبیعی و مدرن . و به اصطلاح پدربزرگشون را جاودانه میکنن 
باید بخونیدش تا به عمق فاجعه پی ببرید 
روحت شاد جناب نادر خان ابراهیمی .  
        

          [ همه‌چیز از عوض کردن بی‌اجازه کلیه‌های پدربزرگ شروع شد و حتی تصورشم نمی‌تونین بکنین که تا کجاها ادامه پیدا کرد!
 
کتاب کتابی بسیار عمیق و جالب و حیرت‌آور بود. و بسیار خوشحال شدم که پایانش با چیزی که توی ذهنم بود متفاوت بود و چقدر هم زیبا نوشته شده بود. یک رمان زیبا با دید سیاسی.
یک جاهاییش واقعا وحشتناک میشد و آدم واقعا خوف می‌کرد!
خوشحالم که خوندمش و خیلی دوستش داشتم. نمی‌تونم چیزی از داستانش بگم چون اسپویل میشه ولی بخونید، قشنگه. ]
        

          کتابی دیگر از نادر خان ابراهیمی و دنیایی دیگر از کلمات و نظرات و افکار او.
تکثیر تاسف انگیز پدربزرگ کوتاه‌ترین  کتابی است که از نادر خواندم. با وجود  تفاوتهایی که در ژانر داستانی با بقیه آثار او  داشت،در زبان داستان و دغدغه های عمیق نادر تفاوتی  با کتاب‌ها ی دیگرش ندارد.او بزرگ می اندیشد و نگرانی هایش در چهارچوب خانه و فرزندانش نمی ماند .او دلش علاوه بر اینکه برای میهن و خاکش می تپد و برای ایران و ایرانی شرافت قائل است در این اثر در نگاهی با فاصله بیشتر نگران نوع بشر است و تمدنی که دنیا را به مثابه‌ی یک دهکده‌ی جهانی  به پیش می برد. قبل از اینکه ادامه دهم چیزی به ذهنم رسیده که دوست دارم در همین میان بگویم بدون اینکه تاخیری در گفتن آم بیاندازم .زیرا در آثار نادر حائز اهمیت است: تمام کتابهای نادر ارزشمند و خواندنی هستند فارغ از اینکه بعضی جذاب‌ترند و بعضی کمتر،چون فکر نادر عمیق است از فلسفه و عرفان سررشته دارد.خوب خوانده و دریافت کرده،خواندن تمام آثارش لازم است.مثل ظرفی است که هر خواننده به قدر گنجایش و فهمش از آن برداشت می کند ولی هیچ کس دست‌خالی از خانِ کتابهای نادر بلند نمی‌شود! پس  حتی اگر داستان تکثیر تاسف انگیز پدربزرگ را بدانید باز هم نیاز است که  این کتاب خوانده شود.
از آنجا  نوشته‌ را قطع کرده بودم که صحبت از تمدن بود. نادر با شناخت درست از عصر علم زدگی و شناخت تجاوزی که بنا بود به بهانه‌ی پیشرفت به روح و آرامش انسانی وارد آید،این داستان را خلق کند. او در بخش اول به پیچیدگی‌های روح و جسم انسان می پردازد و از آنچه دلیل زندگی و امید و حال خوب است صحبت می کند. همه چیز عطر و بوی طبیعی دارد و خدا در زندکی بشر نقش دارد. نکته‌ای که برایم جالب بود توجه به مدعی ترین طرفداران علم در دنیاست.همانها که سعی می کنند دین را از جامعه پاک کنند و انسانهای سکولار را تنها به شمشیر علم مجهز کنند .همان‌ها که ارتباط آسمانی انسانها با ماورا الطبیعه را خرافه نام نهادند و آن را انکار کردند. او به صورت  کنایی به یهودیان اشاره می کند.نام شخصیتی که نماد این گروه دنیا طلب و علم پایه است،دکتر یاکوب است . یک نمونه از اشاره‌ی نادر در صفحه۳۳ آورده شده است.
(خانم فریاد زد:خدا ذلیلت کند مرد،که همه‌ی ما را ذلیل ابدی کردی!خدا آوارگی قومت را باقی نگه دارد!) از طرف دیگر  تفکری  دیگر که او هم دکتری است که درد انسانها را درمتن می کند معرفی شده است.دکتر مبشریان که در مقابل دست اندازی‌ها و تغییرات نامتعارف دکتر یاکوب به اسم پیشرفت علم می ایستد.
 اینکه تکثیر تاسف‌انگیز پدر بزرگ ادبیات ژانر به حساب می کند نیاز به بررسی دقیق همه‌ی المان‌های داستان دارد ولی به طور قطع این کتاب رئال نیست یا می توان آن را در دسته علمی تخیلی قرار داد یا اینکه آن را نوعی رئالیسم جادویی بنامیم. با توجه به اینکه یکی از شخصیتهای داستان بورخس نام گرفته است و بورخس آغازگر جنبش رئالیسم جادویی در دنیاست،محتمل است نادر هم اثرش را رئالیسم جادویی بداند و دلیل این نامگذاری هم ابراز ارادت به نویسنده  و شاعر  بزرگ ،بورخس است.
داستان از جایی شروع می شود که دو برادر با بیماری پدربزرگ محبوب خود مواجه می شوند و به پیشنهاد دکتر یاکوب در عصر تکنولوژی تصمیم می گیرند که کلیه طبیعی او را از بدن خارج کرده و به جای آن یک کلیه صنعتی بگذارند  و این رویه تا صنعتی کردن بقیه اندام‌های پدربزرگ هم پیش می رود...باقی ماجرا را دنبال کنید.دغدغه نادر در عصر تکنولوژی پریشانی انسان و  قربانی کردن روح و در بند و بنده شیطان شدن است. نادر از مرگ عشق در دنیای پیشرفته صحبت می کند و نگرانی طبیعت و زیبایی ها ست که انسان به واسطه زندگی مدرن از دست می دهد.
کتاب پر از جملات  زیبا و تاثیرگذار است و به هردو گروه مخاطب نوجوان و بزرگسال قابل توصیه است.  دقت بفرمایید که نوجوان‌ها باید کتابخوان باشد که با نثر نادر ارتباط کنند.
جرعه‌ای از کتاب:
انسان در متن سنگین‌ترین مصیبتها،بیشترین فشارها،داروناپذیرترین دردمندی‌ها،فقط تظاهر می کند به اینکه تکرار و تداومِ در امتداد زمان طولانی،سرخیِ تند درافتادن را از میان برده و بی رنگ کرده است؛ آدمیزاد چنان خوب تظاهر می کند به وادادگی و تسلیم شدگی و تن سپردگی،که حتی خود نیز باور می کند که دیگر هیچ هیچ هیچ امیدی نیست؛که البته هست، که به شدت هم هست،که یک لحظه هم  نبوده که نباشد...

ما درمن دانِ صبوری هستیم باش تا کاسه‌ی نازکِ تن صبر بشکند زیر فشار...



        

          یک اثر خاص و متفاوت از استاد نادر ابراهیمی
در این کتاب نمادگرا روایت دو نوه و پدربزرگی را شاهد هستیم که بسیار به هم نزدیک اند و با هم زندگی می‌کنند
پدربزرگ دچار مشکل کلیوی می‌شود و در بیمارستان، دکتر یاکوب پیشنهاد گذاشتن یک کلیه مصنوعی پیشرفته و مجهز را می‌دهد و در نهایت این اتفاق رخ می‌دهد. مسئله ای که شروع دیگر تغییرات و تحولات گوناگون می‌شود
کتاب به سیطره و تسلط علم و تکنولوژی بر انسان می‌پردازد. سیطره ای که می‌تواند روح انسان را دستخوش تغییر کند

Merged review:

یک اثر خاص و متفاوت از استاد نادر ابراهیمی
در این کتاب نمادگرا روایت دو نوه و پدربزرگی را شاهد هستیم که بسیار به هم نزدیک اند و با هم زندگی می‌کنند
پدربزرگ دچار مشکل کلیوی می‌شود و در بیمارستان، دکتر یاکوب پیشنهاد گذاشتن یک کلیه مصنوعی پیشرفته و مجهز را می‌دهد و در نهایت این اتفاق رخ می‌دهد. مسئله ای که شروع دیگر تغییرات و تحولات گوناگون می‌شود
کتاب به سیطره و تسلط علم و تکنولوژی بر انسان می‌پردازد. سیطره ای که می‌تواند روح انسان را دستخوش تغییر کند

Merged review:

یک اثر خاص و متفاوت از استاد نادر ابراهیمی
در این کتاب نمادگرا روایت دو نوه و پدربزرگی را شاهد هستیم که بسیار به هم نزدیک اند و با هم زندگی می‌کنند
پدربزرگ دچار مشکل کلیوی می‌شود و در بیمارستان، دکتر یاکوب پیشنهاد گذاشتن یک کلیه مصنوعی پیشرفته و مجهز را می‌دهد و در نهایت این اتفاق رخ می‌دهد. مسئله ای که شروع دیگر تغییرات و تحولات گوناگون می‌شود
کتاب به سیطره و تسلط علم و تکنولوژی بر انسان می‌پردازد. سیطره ای که می‌تواند روح انسان را دستخوش تغییر کند
        

          چقدر از خواندش لذت بردم
داستان خیلی دارای فراز و نشیب نبود اما آنقدر خوب روایت شده بود که دلت میخواست تا تهش بخوانی
نادر ابراهیمی را با عاشقانه های نابش می شناسیم اما در این داستان به نوعی دیگر به عشق و دوست داشتن پرداخته بود و سرشار از حرف هایی بود که هنوز در دلمان سنگینی می کنند...
چه سخت است به چیزی تن بدهی که عزیزترینت را بخواهند ذره ذره از تو بگیرند و تنها روحی بماند از آن لبخند بی انتها... 
پدربزرگ،واقعا رنگین و معطر و نورانی بود.
پدربزرگ جهانی انسانی،عاطفی، لطیف و در عین حال مقاوم و سرسخت را بر گرده ی فسرده ی خویش حمل می کرد.

Merged review:

چقدر از خواندش لذت بردم
داستان خیلی دارای فراز و نشیب نبود اما آنقدر خوب روایت شده بود که دلت میخواست تا تهش بخوانی
نادر ابراهیمی را با عاشقانه های نابش می شناسیم اما در این داستان به نوعی دیگر به عشق و دوست داشتن پرداخته بود و سرشار از حرف هایی بود که هنوز در دلمان سنگینی می کنند...
چه سخت است به چیزی تن بدهی که عزیزترینت را بخواهند ذره ذره از تو بگیرند و تنها روحی بماند از آن لبخند بی انتها... 
پدربزرگ،واقعا رنگین و معطر و نورانی بود.
پدربزرگ جهانی انسانی،عاطفی، لطیف و در عین حال مقاوم و سرسخت را بر گرده ی فسرده ی خویش حمل می کرد.
        

          اثری بسیار متفاوت از جناب نادرخانِ ابراهیمی.
واقعا شگفت زده شدم.
.
.
داستان در برهه ای از زمان است که علم به قدری پیشرفت کرده که پزشکان و دانشمندان می‌توانند انسان ها را تعویض و تبدیل کنند. در این میان، چه بر سر روحِ خدایی و جاویدان انسان خواهد آمد؟!

        

          اولین اختلاط دانش‌آموز با نادر خان ابراهیمی

کتاب در عین حالی که نثر روانی داره اما حداقل ۱۹ بار به لغت‌نامه سر زدم و معنی کلمات رو درآوردم و یادداشت کردم(فاخرطور). فکر نمی‌کنم حتی از یک واژه بیگانه استفاده شده باشه بجاش کلی واژه خوشگل فارسی داشت مثل: تندروِ بیماربَر، صدا رِسانش، پیام آنی و یکی دوتای دیگه که نمی‌دونم اختراع خودشونه یا چی.  
قصه‌ٔ پر کششی داره و کاملا با شخصیت‌ها همراه‌ت می‌کنه نشون به اون نشون که گاهی ازشون خواهش می‌کردم که توروخدا دیگه اشتباه نکنین و گول اون یاکوب کثیف رو نخورین، پدربزرگ گناه داره. 
چیزی که این اختلاط ۲۱۶ صفحه‌ای رو راضی کننده بل لذت بخش کرد و باعث شد به دیگران هم توصیه‌ش کنم اینه که مدام وادارم می‌کرد به فکر؛ اگر خودم جای نادر، بورخس، مهری خانم یا پدربزرگ بودم چه تصمیمی می‌گرفتم.  

باید به این سوال‌ها بیشتر فکر کنم
معنی زندگی 
قیمت زندگی
قمار روی زندگی 
عادتِ به زندگی
زندگی و ترسِ همیشگی از مرگ 
عقل، عشق و رنج
پ.ن نادر خان چقدر به عشق زمینی ولی پاک معتقده و خوب تصویرش کرده؛ شاید چون خودش اینطور زندگی کرده
        

          محتوا: دغدغه ی آینده. مدام من را به یاد کتابهای افسانه ی گیلگمش و آرزوی نامیرا شدن انسان، همه می میرند سیمون دوبوار، انسان خردمند نوح هراری بخش آینده ی انسان و سایبورگ شدن انسان می انداخت . به راستی چه آینده ای در انتظار انسان است؟ 
ادبیات: بسیار زیبا نگاشته شده بود. در ابتدای داستان تعریفهای زیادی از پدربزرگ می کند که ابتدا خسته کننده به نظر می رسد ولی داستان اصلی که فرا می رسد متوجه دلایل این تعریفها می شویم. قلم نادر را در این کتاب دوست داشتم
        

          در داخل جلد کتاب نوشته‌ام:
«کتاب را همین الان تمام کردم. از ۶مرداد تا ۱۰مرداد مشغولش بودم. الان ساعت ۱۴:۵۸ است و سر کلاس بهداشت عمومی نشسته‌ام و رفقای سرباز در حال پرسیدن سوالاتِ وقت‌گذران هستند :)
مدت‌ها بود که همسرم اصرار داشت که تو که نادر را خیلی دوست داری، این کتابش را هم بخوان. و چه وقت خوشی بود برای خواندنش. روزهایم را کمی شیرین کرد.
از متن کتاب: و آن کس که فرصت‌های منحصر را به‌هنگام، تشخیص ندهد و از آنها به درستی بهره نگیرد، تا دم مرگ در حسرت آن فرصت‌ها خواهد ماند. ص۷۶.
از بین تمام نویسندگانِ شعارنویس، تنها نادر را دوست دارم. شعار می‌دهد و خوب شعار می‌دهد.
و خدا، پدرجون‌های عزیزم را هم زحمت کند.
میم‌. جواهری.
۰۲/۵/۱۰
۱۵:۰۵
کلاس شماره ۱۴ پادگان شهید ادیبی؛ مرزن‌آباد»
        

          بین کتاب های استاد ابراهیمی این کتاب خیلی کم دیده شده
در حالی که به نظرم یکی از فوق العاده ترین آثارشونه 👌
        

          جواب کنجکاوی هایم درباره عناد نادرخان ابراهیمی با مدرنیته و پزشکی جدید در این کتاب تاحدودی خوب پردازش شد ( البته به جز پزشکی که صراحت نداشت؛ برخلاف  ابوالمشاغل و یک عاشقانه آرام ).
به نظر «تقابل مدرنیته و سنت» ، بهترین عنوان برای موضوع کتاب باشد.
نادر ابراهیمی داستانی ترتیب می‌دهد، که درآن پدربزرگی به علت ناکارایی عضوش، مجبور به تعویض آن با عضوی مصنوعی می‌شود؛ و این آغاز ماجراست که رفته رفته اتفاقات عجیبی برای او رخ می‌دهد.

اما چند نقد کوچک به نادر عزیز :

_نادر راوی را اول شخص (من راوی) انتخاب کرده اما در عین حال مدعی‌ست که می‌خواهد به صورت خنثی ماجرا را روایت کند و قضاوت را به مخاطب واگذار کند [چیزی به‌سان روایت سوم شخص(دانای کل)] ؛ به ظاهر و در وهله اول به ذهن می‌زند که ما با یک حرکت پارادوکسیکال مواجهیم. چراکه اساسا حالات و روحیات راویِ اول شخص در خواننده تاثیر دارد، به‌ویژه آنکه راوی، خود، صاحب ایدئولوژی باشد؛ ما شمه ای از دیدگاه های خود نادر ابراهیمی را در شخصیت راوی و مواجهه اش با وقایع می‌بینیم.
_نادر، راویِ کمونیست را برای داستانش انتخاب کرده تا به خوبی بی‌طرفی راوی را پررنگ کند؛ اما در عمل، تا حدود یک سوم کتاب، تفاوتی در عمل و استدلال های او و برادر مسلمان و الهی‌اش دیده نمی شود.
این کمونیست بودن راوی هیچ مدخلیتی در نوع روایت و عملکرد راوی ایجاد نکرده است؛ بعتر بود استدلال های او و برادرش باهم عوض می‌شد.
_ نویسنده محترم در فضایی سورئال، با استدلال هایی که پیش فرض ها‌یش سورئالی هستند ، به گزاره های رئالیته حمله می‌کند. و این به دور از دقت و صحت است.